Lahat ng Kabanata ng BILLIONAIRE DADDY'S TWINS: Winning Back the Ex-WIFE: Kabanata 31 - Kabanata 40

ZENNARA “That’s fine. Lunch meeting naman ang pupuntahan natin at hindi party.” Masungit na sabi niya at binayaran na ang damit na pinili ko.Nauna rin siyang lumabas sa store. Sumunod na lang ako sa kanya. Dala ko pa rin ang marumi kong damit dahil sayang naman kung itatapon ko na lang.“Bakit dala-dala mo pa ‘yan?” Tanong niya sa akin.“Bakit itatapon ko na lang ba? Marumi lang naman ito at pwede ko pang labhan.” Sagot ko sa kanya.“Tsk!” Asik niya sa akin.“Ano bang problema mo? Hindi naman ikaw ang maglalaba.” Naiinis na ako sa kanya.“Amoy kape ang loob ng kotse ko.” Reklamo niya kaya natameme ako.“Tiisin mo, kagagawan naman ng asawa mo eh.” Sabi ko sa kanya na para bang balewala lang sa akin na mangamoy kape ang kotse niya.Hindi siya nag-salita at nagmaneho na lang siya. Tahimik kaming dalawa hanggang sa nakarating kami sa restaurant kung saan ang lunch meeting. Pagpasok namin ay hinatid kami ng staff sa VIP room. Nang pumasok kami ay bumungad sa akin ang taong kilala ko.“Mr

ZENNARA“Congratulations to us, guys!” masaya na sabi ko sa ka-team ko dahil natapos na namin ang new product at successful ang ginawa naming project.Naging magaan ang lahat ng trabaho dahil nagtutulungan kaming lahat. “Miss Zen, totoo ba na ito ang una at huling project mo dito? Aalis ka na ba talaga?” tanong sa akin ng isang ka-work ko.“Hindi ko pa alam,” sagot ko sa kanya.“Diba naging mabait na sa ‘yo si Sir. Hindi na kaya siya masungit at kung ano man po ang chismis na ipinapakalat nila sa ‘yo lang kami naniniwala. Alam namin na hindi totoo ang mga sinasabi nila tungkol sa ‘yo.” “Thank you, guys. Pero hayaan niyo sila. Kung doon sila masaya ay hayaan mo. huwag na kayong makipag-away ulit,” sabi ko sa kanila dahil noong nakaraan ay muntik na silang makipag-sabunutan sa mga alipores ni Olivia.“Pero kasi ang sasama ng mga ugali. Mabait ka at kilala ka namin. Hindi nila alam kung gaano tayo naghirap para lang matapos natin ang project na ito.”“Hayaan niyo na lang sila ang mahala

ZENNARA“Sir,” tawag ko sa kanya.Nagtagpo ang mga mata naming dalawa. Nilabas ko sa pouch ko ang resignation letter ko.“Magreresign na po ako,” sabi ko sa kanya.Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Kinuha niya ang resignation letter ko at binasa niya ito. Muli siyang tumingin sa akin.“I won’t accept it, hindi ako papayag.” seryoso niyang pinunit ang resignation letter ko.“I’m sorry pero aalis pa rin ako,” sabi ko sa kanya at mabilis akong tumayo para umalis na.Habang naglalakad ako ay nagulat na lang ako nang may biglang humila sa akin.“What are you doing?” tanong ko kay Timothy.“Let’s talk,” sabi niya sa akin.“Wala naman tayong dapat pag-usapan,” saad ko sa kanya.“Meron, hindi ako payag. Hindi ako pumapayag na umalis ka. My company needs you,” sabi niya sa akin kaya bigla akong tumawa.“Really? As I remembered ay ayaw mo nga sa akin diba. You don’t like my work. Tapos ngayon gusto mong mag-stay ako? I’m sorry pero buo na ang loob k–”“Magkano ang kailangan mo para l

THIRD PERSON POVHindi makatulog ang batang si Zevi. Nakatingin lang siya sa kanyang kakambal na ngayon ay mahimbing na natutulog. Naiinis siya, ayaw niya sa ibang lalaki para sa mommy niya. Isang tao lang ang gusto niya at iyon ang daddy niya. Wala siyang balak na tanggapin ang ibang lalaki. Ayaw niya ng ibang daddy. His tito Jetro is kind and caring pero iba pa rin kapag ang tunay niyang daddy ang mag-aalaga sa kanya. Mas gusto niya ‘yun/ mas gusto nila ni Zian ng ganun. Mabilis niyang kinuha ang drawing na nasa ilalim ng kanyang unan. Pinagmasdan niya ng mabuti ang drawing niya. Sigurado siya na ito ang mukha ng kanyang ama. Malakas ang pakiramdam niya na ito ang daddy nila. Pareho ang kulay ng mga mata nila. Ginawa niya ang lahat para maging maganda ang drawing niya. Para makuha niya ang mukha ng lalaki na nakita noong nasa mall sila. Ilang araw at linggo na ang lumipas pero malinaw pa rin sa alaala niya ang mukha nito.Kahit pa sabihin ng kanyang mommy na patay na ang daddy nila

ZENNARA“Hindi mo man lang ba ako iimbitahin sa loob?” tanong niya sa akin.“Pasok ka sa loob,” sabi ko lang sa kanya para makapagkape siya.Pagpasok naman ay pababa ang mga anak ko sa hagdan. Tumigil sa paglalakad si Zian pero bigla ring tumakbo pababa. At mabilis na lumapit kay Timothy.“Ikaw po ba ang—”“Ang ano boss?” nakangiti na tanong ni Tim sa anak ko.“Ang nakahanap sa kapatid ko?” tanong ni Zian habang nakangiti sa lalaki.“Opo ako nga po,” sagot ni Tim at bigla na lang niyang binuhat ang anak ko.“Thank you po dahil nahanap mo ang kapatid ko.” malambing na sabi ni Zian at hinalikan niya sa pisngi si Timothy.“Ang sweet pala ng mga anak mo.” sabi niya sa akin.“Oo, mabait silang mga bata at talagang malambing sila.”“Mabuti naman,” sabi niya at binuhat rin si Zevi dahil nagpabuhat ito.“Baby, maligo ka kaya muna parang hindi pa kayo nagkikita ng tubig.” sabi niya sa akin kaya bigla akong nahiya at tumingin sa sarili ko.Nagulat rin ako dahil nakapantulog pa rin ako. Sa sobran