Semua Bab ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ: Bab 581 - Bab 590

ท่านปู่เฉินพูด “ทั้งสองท่านรีบไปจากหมู่บ้านชิงสุ่ยเสียเถอะ อย่าได้มาปรากฏตัวในหมู่บ้านชิงสุ่ยอีก”เจียงหว่านเอ๋อร์คิดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่หัวหน้าหมู่บ้านก็ยังไล่พวกนางแม่ลูกจากไปนางจูงมือน้อยของเสิ่นคังแล้วถลึงตามองทุกคนบริเวณนั้น“คังเอ๋อร์ พวกเราไปกันเถอะ” เจียงหว่านเอ๋อร์ว่าแล้วก็ก้าวยาวๆ จากไป จนกระทั่งถึงหน้าประตูเรือน นางค่อยหันกลับมามองเจี่ยนอันอัน “ระหว่างเจ้ากับข้าไม่จบแค่นี้แน่ เจ้ารอดูไปเถอะ!”เจียงหว่านเอ๋อร์พูดจบก็จูงมือเสิ่นคังก้าวยาวๆ จากไปเสียงเสิ่นคังดังมาจากนอกเรือน “ท่านแม่ ต่อไปพวกเราจะไปไหนขอรับ?”“พวกเราไปที่ไหนก็เอาตัวรอดได้ทั้งนั้น ข้าไม่เชื่อหรอกว่าไปจากที่นี่แล้วพวกเราจะใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้”“แต่ว่านะท่านแม่ พวกเราไปแล้ว ท่านพ่อก็จะอยู่กับนางปีศาจจิ้งจอกนั่นน่ะสิ ข้าไม่อยากให้นางปีศาจจิ้งจอกนั่นอยู่กับท่านพ่อ”เสิ่นคังคำก็นางปีศาจจิ้งจอกสองคำก็นางปีศาจจิ้งจอก ทำเอาเจี่ยนอันอันโมโหจนอยากเดินออกไปอัดเสิ่นคังสักยกเลยทีเดียวแต่นางไม่ได้ทำเช่นนั้น นางก้าวยาวๆ ออกจากเรือนมาจนถึงตรงหน้าเสิ่นคังรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้านาง ในมือมีขวดยาขนาดเล็กหนึ่งขวดเพิ่มมา

นำหม้อต้มยาออกมา ใส่ฟืนไว้ใต้หม้อแล้วจุดไฟเริ่มต้มยาขณะที่เจี่ยนอันอันกำลังตั้งใจปรุงยาพิษอยู่ กลิ่นหอมประหลาดระลอกหนึ่งก็โชยมาเข้าจมูกเมื่อเจี่ยนอันอันได้กลิ่นหอมนี้ก็ลอบอุทานในใจว่า “แย่แล้ว!”นางรู้สึกเพียงว่าทั่วร่างชาวาบไร้กำลังจึงรีบปิดจมูกเอาไว้ มือสั่นเทิ้มหยิบยาถอนพิษจากในมิติออกมากินหนึ่งเม็ดความรู้สึกชาวาบไร้กำลังพลันสลายไปเจี่ยนอันอันมองไปรอบๆ ด้วยแววตาขุ่นขึ้งก็เห็นฉู่จวินสิงก้าวยาวๆ เข้ามาหานางนางรีบร้องว่า “รีบกลั้นหายใจ!”ฉู่จวินสิงหัวใจหนักอึ้ง ทราบว่าเจี่ยนอันอันคงค้นพบอะไรบางอย่างเป็นแน่เขารีบกลั้นหายใจแล้วเดินมาถึงข้างกายเจี่ยนอันอันหลังจากเจี่ยนอันอันให้ฉู่จวินสิงกินยาถอนพิษไปหนึ่งเม็ด ฉู่จวินสิงค่อยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”เจี่ยนอันอันมองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าตื่นตัว แต่ก็ยังคงไม่เห็นเงาร่างของกู้มั่วหลีนางจำได้ว่าเคยได้กลิ่นหอมประหลาดนี้ในห้องลับแห่งนั้นครั้นกลิ่นหอมนี้เข้าไปในร่างกายก็จะทำให้เป็นอัมพาตทั้งตัว สมองยังไม่ฟังคำสั่งโชคดีที่ตอนนั้นนางสังเกตพบจึงแอบกินยาถอนพิษ ทำให้ตนเองไม่ตกอยู่ในเงื้อมมืออีกฝ่ายในไม่ช้ากลิ่นหอมนั้นก็ถูกลมพัดกระจายห

ท่านปู่เฉินไม่รู้จริงๆ ว่าโรคนี้สามารถติดต่อกันได้แต่ครั้นคิดว่าสองวันนี้ตนเองมักไอบ่อยๆ ประกอบกับเมื่อครู่เจี่ยนอันอันยังมอบยาหนึ่งเม็ดให้เขากินหรือเขาจะติดวัณโรคมาเสียแล้ว?คิดถึงตรงนี้ สีหน้าท่านปู่เฉินก็พลันเปลี่ยนเป็นปั้นยากขึ้นมาลูกชายหญิงของเขาตายไปด้วยน้ำมือทหารตั้งแต่ตอนที่มีการฆ่าล้างเมืองในปีนั้นยามนี้ในบ้านเหลือเพียงเขากับภรรยาสองคนสองวันมานี้ไม่ได้มีแค่เขาที่ไอบ่อยๆ แม้แต่ภรรยาที่บ้านก็มักไอบ่อยๆ เช่นกันหรือเขานำวัณโรคกลับมาที่บ้านแล้วทำให้ภรรยาติดต่อไปด้วยเสียแล้ว?เจี่ยนอันอันถาม “ท่านปู่เฉิน สองวันนี้ท่านได้ไปมาหาสู่กับคนอื่นบ้างหรือไม่?”ท่านปู่เฉินส่ายหน้า “นอกจากบ้านคุณชายเสิ่น ข้าก็ไม่ได้ไปบ้านใครอีก”เจี่ยนอันอันระบายลมหายใจออกมาเบาๆ เคราะห์ดีที่ท่านปู่เฉินเพิ่งติดวัณโรค ยังไม่หนักหนามากนักแค่ต้องกินยาต้มไม่กี่ชุดก็สามารถหายดีได้แล้วส่วนทางด้านเสิ่นจือเจิ้ง นางย่อมมียาเฉพาะทางไปรักษาท่านปู่เฉินไอติดต่อกันหลายทีอีกรอบก่อนจะกล่าวด้วยสีหน้าลำบากใจ “แม่นางเจี่ยน ที่บ้านข้ายังมีภรรยาคนหนึ่ง สองวันนี้นางก็ไอบ่อยๆ เหมือนข้า นางคงไม่ได้ติดโรคเข้าแล้วห

ทั้งแปดคนตามหาทั่วหมู่บ้านชิงสุ่ยแต่ก็ไม่พบร่องรอยของเจี่ยนอันอันแต่อย่างใดท่าทีเคร่งเครียดของพวกเขาทำให้คนในหมู่บ้านชิงสุ่ยรู้สึกสงสัยตามไปด้วยหลินเซิงเดินเข้ามาหาอวี๋ว่านกับซ่างชิวและขวางทางพวกเขาไว้“เกิดอะไรขึ้น พวกเจ้ากำลังหาอะไรอยู่?”อวี๋ว่านบอกเล่าเรื่องที่เจี่ยนอันอันหายตัวไปให้ฟังหลินเซิงได้ฟังดังนี้ก็ร้อนใจเช่นกันเจี่ยนอันอันดีต่อครอบครัวของเขาไม่น้อยเลย นางไม่เพียงรักษาภรรยาของเขา แต่ยังช่วยขจัดพิษให้ทุกคนในครอบครัวเขาน้ำพุใสที่บ้านมีรสชาติดีกว่าน้ำบ่อเมื่อก่อนเป็นร้อยเท่าเขาไม่มีวันลืมบุญคุณนี้ไปตลอดชีวิตเมื่อตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับเจี่ยนอันอัน ตัวเขาย่อมมีหน้าที่ช่วยตามหาอีกแรง“ข้าจะไปช่วยตามหาด้วย” หลินเซิงว่าจบก็เดินไปตามหาที่อื่นร่วมกับอวี๋ว่านและซ่างชิวฉู่จวินสิงรู้สึกกังวลใจมากขึ้นเรื่อยๆ เขาแค่กลับห้องไปหยิบร่มเท่านั้นเวลาเพียงชั่วประเดี๋ยวเดียว เจี่ยนอันอันก็หายไปแล้วนอกจากกู้มั่วหลีแล้ว เขานึกไม่ออกว่าจะมีผู้ใดมีความสามารถมากพอที่จะจับตัวเจี่ยนอันอันไปได้อีกฉู่จวินสิงไปที่บ้านของเสิ่นจือเจิ้งเป็นที่แรก บอกเล่าเรื่องที่เจี่ยนอันอันหายตัวไป

ในตอนนี้เอง มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังขึ้นในไม่ช้าประตูก็เปิดออก เงาร่างของกู้มั่วหลีปรากฏสู่สายตาของเจี่ยนอันอันเจี่ยนอันอันรู้อยู่แล้วว่ากู้มั่วหลีเป็นคนจับนางมาตอนที่นางกำลังทำยารักษาเฉพาะทางของวัณโรคอยู่ที่สวนหลังบ้าน นางได้กลิ่นหอมประหลาดตอนนั้นเจี่ยนอันอันไม่ได้กินยาถอนพิษในทันที แต่ยอมปล่อยให้กู้มั่วหลีจับตัวนางมามีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้นางได้เข้าใกล้กู้มั่วหลีนอกจากนี้ นางจะได้ทดลองยาพิษที่คิดค้นก่อนหน้านี้กับกู้มั่วหลีด้วยเช่นกันหากนางสามารถสังหารคนวิกลจริตแบบกู้มั่วหลีได้ด้วยมือตัวเอง คลังอาวุธก็จะสามารถเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็วกู้มั่วหลีเห็นว่าเจี่ยนอันอันฟื้นแล้วก็ยกยิ้มเดินมาที่เบื้องหน้านาง“เหตุใดจึงฟื้นเร็วแบบนี้ ไม่นอนต่ออีกสักหน่อยหรือ”น้ำเสียงของกู้มั่วหลีนุ่มนวล เสมือนกำลังเอ่ยถ้อยคำเอาใจใส่กับภรรยาของตัวเองเจี่ยนอันอันแค่นเสียงก่อนจะพูดเสียงเย็น “ลองให้ข้าลักพาตัวเจ้าบ้างดีหรือไม่ จะได้เห็นว่าเจ้านอนต่อลงหรือเปล่า”ถ้อยคำของเจี่ยนอันอันทำให้กู้ม่อหลีเงยหน้าหัวเราะลั่น เจี่ยนหลิงเยว่ที่อยู่ด้านข้างเห็นทั้งสองคนมีท่าทีสนิทสนมกันก็มุ่นคิ้วเล็