All Chapters of ธุลีใจ: Chapter 251 - Chapter 260

“อะไรกันเนี่ย เอวา?” ธีโอตวาดกลับในขณะที่ช่วยพยุงโนราลุกขึ้นยืน “ทำไมถึงผลักแม่แบบนั้น”เอวาไม่พูดอะไร เธอเพียงจับหัวตัวเองและเริ่มส่ายมันช้า ๆ ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งนี้ บางอย่างไม่มีเหตุผลเลย ทำไมเธอถึงไม่มีความสุขที่เห็นพ่อแม่ของเธอ? ลึก ๆ แล้วผมรู้คำตอบ แต่ผมปฏิเสธที่จะยอมรับมัน เรียกผมว่าคิดเองเออเองหรืออะไรก็ตามที่คุณต้องการได้เลยแต่ผมไม่ยอมรับ เอวาสุขสบายดี นั่นคือความจริงเดียวที่ผมจะยอมรับ“ทุกคนใจเย็นกันก่อนครับ” คุณหมอเริ่มขึ้น “ผมมั่นใจว่ามีคำอธิบายที่ดีให้ว่าทำไมเอวาถึงตอบสนองในแบบที่เธอทำ มันไม่ค่อยดีเลยที่จะยั่วยุเธอ”เอวาเงยหน้าขึ้น อารมณ์ภายในตัวเธอปั่นป่วน ดวงตาของเธอมีน้ำตาเอ่อไหล และนั่นคือตอนที่ผมตระหนักได้ว่าเธอไม่เข้าใจว่ากำลังเกิดบ้าอะไรขึ้นอยู่ เธอสับสนและหวาดหวั่น“ไม่” ธีโอคำรามออกมา “ผมเข้าใจว่าเธอเพิ่งฟื้นขึ้นมาจากอาการโคม่าแต่ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงกำลังทำตัวเป็นคนนิสัยเสียเช่นนั้น”เอวาเมื่อได้ยินคำก่นด่าเหล่านั้น ก็งอตัวลง ผมลุกขึ้นไปนั่งลงบนเตียงและโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอดของผม เธอคว้าจับผมไว้แน่นและยึดมั่นไว้ราวกับว่าชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน

ผมเคยอ่านเกี่ยวกับหลงลืมเป็นเรื่อง ๆ หรือเลือกที่จะลืม ผมบังเอิญได้อ่านมันตอนที่ผมกำลังค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับการบาดเจ็บที่สมอง ผมแค่ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะส่งผลกระทบต่อเอวา“การเลือกที่จะลืมหมายความว่าเอวาได้ลืมบางเหตุการณ์ในชีวิตของเธอไปและนั่นคือเมื่อสี่ปีก่อน ในบางกรณี เธออาจจะนึกออกถึงความทรงจำทั้งหมดของเธอหรือบางเหตุการณ์ เธอจะจำไม่ได้เลยและจะยังคงอยู่กับความทรงจำที่หายไปนั้นตลอดชีวิตของเธอก็ได้” เขาอธิบายผมเฝ้ามองปฏิกิริยาของทุกคน โนอากับผมคือคนเดียวที่เป็นคนโชคดี เธอจำพวกเราได้แต่จำพวกเขาไม่ได้“งั้นคุณกำลังบอกพวกเราว่าเธออาจจะจำพวกเราไม่ได้เลยใช่ไหมคะ?” เล็ตตี้ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเธอเอามือสางผมตัวเอง แต่มือสั่นอยู่เล็กน้อย ผมรู้ว่าสิ่งนี้มันกระทบจิตใจเธออย่างหนักแค่ไหน พวกเธอเป็นเพื่อนรักกัน แต่กระนั้นคุณหมอชาร์ลกำลังบอกเธอว่าเอวาอาจนึกถึงความทรงจำทั้งหมดที่พวกเธอมีต่อกันไม่ได้เลย“นี่คือเหตุผลว่าทำไมแม่ถึงไม่รู้ว่าไอริสคือใครใช่ไหมครับ?” โนอาพูดออกมาอย่างมั่นใจและเชื่อมั่นเขาอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยผู้ใหญ่และหมอ กระนั้นเขาไม่ได้มีปัญหาในการถามเกี่ยวกับความกังวลของเขาเล

เอวาฉันไม่ได้นอนเลย จิตใจของฉันกระจัดกระจาย ทุกอย่างยังคงดูไม่เหมือนจริง ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับความจำเสื่อม ฉันรู้เกี่ยวกับความจำเสื่อม ฉันแค่ไม่เคยคิดว่าฉันจะเป็นหนึ่งในคนที่ทุกข์ทรมานจากมันมันรู้สึกแปลกที่มีช่องว่างขนาดใหญ่นี้ในความทรงจำของฉัน ฉันจำอะไรไม่ได้เลยหลังจากตื่นขึ้นมา ไม่มีความจำอะไรสำหรับคนที่อ้างว่าเป็นพ่อแม่ของฉัน ไม่มีสำหรับคนที่อ้างว่าเป็นเพื่อน ๆ ของฉัน ฉันจำไอริสหรือผู้ชายที่ทำฉันท้องไม่ได้เลยนอกจากนี้ทำไมฉันถึงไปนอนกับผู้ชายคนอื่นล่ะ? แล้วทำไมมันดูเหมือนว่าโรแวนไม่มีปัญหากับมันเลย? พอมาคิดแล้ว เขาไม่ได้โกรธคงเพราะเขาไม่ใส่ใจ แต่ทำไม่พวกเรายังคงแต่งงานกันอยู่ถ้าฉันนอนกับผู้ชายคนอื่นแล้วยังตั้งท้องด้วยซ้ำ? และแหวนแต่งงานของฉันหายไปไหนล่ะ?ฉันรู้สึกเหมือนพลาดอะไรไปหลายอย่าง ในความทรงจำของฉัน โนอาอายุห้าขวบ แต่ความเป็นจริงเขาผ่านช่วงอายุนั้นมานานแล้ว มันรู้สึกเหมือนว่าฉันพลาดการเติบโตของเขาไป เขาแชร์ความทรงจำเหล่านี้ที่เขามีกับฉัน แต่ฉันไม่เคยได้ยินหรือเห็นมันเลยฉันมองออกไปนอกหน้าต่างและหวีผมต่อไปอย่างใจลอย ตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้ว และฉันก็กำลังรอให้โรแวนกับโนอา

“มีบางสิ่งที่ผมอยากจะให้คุณดู” โรแวนบอกฉันขณะที่เขาเดินเข้ามาในห้องนอนสำหรับแขกฉันป้อนนมให้ไอริสเสร็จแล้ว และตอนนี้เธอก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว ฉันดึงเต้านมออกมาจากปากของเธอและปิดไว้เบา ๆ อย่างรวดเร็ว โรแวนเป็นสามีของฉัน เขาเห็นฉันเปลือยกายมาเป็นร้อย ๆ ครั้งได้แล้ว แต่กระนั้นสิ่งนี้รู้สึกแตกต่างไปด้วยเหตุผลบางอย่าง โดยเฉพาะด้วยสายตาของเขาที่เล็งอยู่บนหน้าอกของฉัน“พวกมันคล้ำกว่าที่ผมจำได้” เขาพึมพำ แทบจะไม่ได้ยิน“อะไรนะคะ?” “หัวนมของคุณ” ฉันหัวเราะเบา ๆ อย่างประหม่าแต่ไม่ได้พูดอะไร นี่คือครั้งแรกที่โรแวนเคยพูดอะไรแบบนี้เกี่ยวกับร่างกายของฉัน ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรหรือตอบสนองกับเรื่องนั้นยังไงดีแม้แต่ในโอกาสที่หายากในตอนที่พวกเรามีเซ็กส์กัน เขาก็จัดการแยกตัวออกจากกระบวนการนี้โดยสิ้นเชิง คุณเห็นในนิยายโรแมนติกที่ตัวละครหลักชายหลงใหลบูชาในร่างกายของตัวละครหลักหญิงไหม? หรือตอนที่เขาพูดถึงว่าร่างกายของเธอเซ็กซี่แค่ไหน? ฉันไม่เคยได้รับสิ่งนั้นหลังจากที่โรแวนกับฉันแต่งงานกันเลยมันไม่ได้แย่และอย่างน้อยฉันก็ปล่อยไป แม้ว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร แต่ฉันแค่ต้องการมากกว่านี้เสมอ เข้าใจ

“งั้นก็บอกเธอสิแต่บอกด้วยมารยาทที่ดี โอเคไหม?”“โอเคครับ” เขากลับไปทานข้าวต่อ และไม่นานเขาก็ทานเสร็จ เขาลุกไปจากโต๊ะและบอกฉันว่าเขาจะไปอาบน้ำก่อนที่เขาจะเข้านอนไม่กี่นาทีต่อมา ฉันก็ทานข้าวของฉันเสร็จ ฉันรู้สึกล้ามากและฉันแค่อยากจะนอน ฉันลุกขึ้นในขณะที่โรแวนกลับมาพอดี“คุณทานเสร็จแล้วเหรอครับ?” เขาถามในขณะที่นั่งลง“ค่ะ…ฉันอยากจะไปดูไอริสก่อน จากนั้นก็เข้านอน”“ครับแล้วผมจะตามไปในอีกไม่ช้า”ฉันพยักหน้าและเดินไปที่ห้องนอนใหญ่ ซึ่งอยู่ข้างห้องของไอริส หลังจากแน่ใจว่าเธอนอนหลับดีแล้ว ฉันจึงมุ่งหน้าไปยังห้องของตัวเองเมื่อตัดสินใจที่จะแช่ร่างกายที่เมื่อยล้าของฉันก่อน ฉันจึงอาบน้ำในอ่าง ฉันลงไปแช่และเหม่อลอยคิดไปเรื่องอื่น ทุกอย่างน่าสับสนมึนงงมากตั้งแต่ที่ฉันตื่นขึ้นมา ฉันอยากจะเชื่อว่าสิ่งต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปแล้ว แต่ฉันอดที่จะรู้สึกไม่ได้ว่าบางสิ่งนั้นไม่ถูกต้องพฤติกรรมของโรแวนอยู่เหนือกว่าสิ่งต่าง ๆ ที่ฉันรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง อย่างเช่นเขาเปลี่ยนไปเมื่อไหร่กัน? แล้วฉันจะสามารถเชื่อใจในการเปลี่ยนแปลงใหม่นี้ในตัวเขาได้ไหม หรือฉันถูกกำหนดให้เศร้าโศกใจยิ่งกว่าที่ฉันเป็นอยู่แล้วหรือเป