บทที่ 251

“อะไรกันเนี่ย เอวา?” ธีโอตวาดกลับในขณะที่ช่วยพยุงโนราลุกขึ้นยืน “ทำไมถึงผลักแม่แบบนั้น”

เอวาไม่พูดอะไร เธอเพียงจับหัวตัวเองและเริ่มส่ายมันช้า ๆ ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งนี้ บางอย่างไม่มีเหตุผลเลย ทำไมเธอถึงไม่มีความสุขที่เห็นพ่อแม่ของเธอ?

ลึก ๆ แล้วผมรู้คำตอบ แต่ผมปฏิเสธที่จะยอมรับมัน เรียกผมว่าคิดเองเออเองหรืออะไรก็ตามที่คุณต้องการได้เลยแต่ผมไม่ยอมรับ เอวาสุขสบายดี นั่นคือความจริงเดียวที่ผมจะยอมรับ

“ทุกคนใจเย็นกันก่อนครับ” คุณหมอเริ่มขึ้น “ผมมั่นใจว่ามีคำอธิบายที่ดีให้ว่าทำไมเอวาถึงตอบสนองในแบบที่เธอทำ มันไม่ค่อยดีเลยที่จะยั่วยุเธอ”

เอวาเงยหน้าขึ้น อารมณ์ภายในตัวเธอปั่นป่วน ดวงตาของเธอมีน้ำตาเอ่อไหล และนั่นคือตอนที่ผมตระหนักได้ว่าเธอไม่เข้าใจว่ากำลังเกิดบ้าอะไรขึ้นอยู่ เธอสับสนและหวาดหวั่น

“ไม่” ธีโอคำรามออกมา “ผมเข้าใจว่าเธอเพิ่งฟื้นขึ้นมาจากอาการโคม่าแต่ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงกำลังทำตัวเป็นคนนิสัยเสียเช่นนั้น”

เอวาเมื่อได้ยินคำก่นด่าเหล่านั้น ก็งอตัวลง ผมลุกขึ้นไปนั่งลงบนเตียงและโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอดของผม เธอคว้าจับผมไว้แน่นและยึดมั่นไว้ราวกับว่าชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน