All Chapters of The President’s Illiterate Wife: Chapter 91 - Chapter 100

MATAPOS ANG LIBING ay kaagad siyang pinalayas ng madrasta ang mga kapatid sa kanilang bahay. Ni hindi niya alam kung saan pupunta dahil maging si Karla ay ayaw siyang harapin. Ang dami niyang gustong itanong dito. Hindi niya iyon nagawa kaagad dahil nga sa pagkamatay sa kanyang Papa.Pinagtatakhan rin niyang hindi man lang nagpakita si Anthony sa burol ng kanyang Papa. Hindi naman niya ito makontak dahil nawala ang phone niya. Kaya laking pagkagulat niya nang pumasok siya sa opisina ay malamang wala na siyang trabaho duon. Ngunit mas lalong ikinagulat niya na nasa Amerika na si Anthony.Lutang ang isipan niya habang naglalakad at walang malinaw na patutunguhan. Hindi siya makapaniwala na maging si Anthony ay basta na lamang siya iniwan ng walang paalam.Ang tanging natira na lamang sa kanya ay ang regalo nitong kwintas at bracelet. Napahagulhol siya. Hinubad niya ang kwintas at bracelet at nagtungo sa pawnshop. Ayaw sana niya iyong ibenta ngunit napilitan siya. Lumuwas siya

“NAKU, AKALA ko sa isang araw pa ako dadatnan. Napaaga yata ang mens ko. May extra sanitary napkin ka ba dyan?” Tanong ni Becka habang nanunuod sila ng tv pagkarating niya mula sa pinagtratrabahuhang factory.Para siyang namutla sa sinabing iyon ni Becka. Ngayon lang niya narealize na two months na siyang hindi dinadatnan.“Oh, bakit ganyan ang itsura mo? May masama ba akong nasabi?” Takang tanong ni Becka sa kanya.“T-two months na akong delayed,” halos paanas lamang na sabi niya rito habang pinagpapawisan.“Ha? Hindi ko alam na may boyfriend ka. . .” Gulat na sabi nito sa kanya.“D-dati p-pero parang bula siyang naglaho,” nangingilid ang mga luhang sabi niya kay Becka. Napilitan siyang ikwento ang lahat pati na rin ang mga masaklap na nangyari sa kanya.“So, posibleng iyong gumahasa saiyo ang ama ng dinadala mo?” Tila kinikilabutang tanong nito sa kanya matapos niyang magkwento.Napatingin siya rito. Ramdam niya ang paninindig ng kanyang mga balahibo iniisip pa lamang na naana

MABILIS na sinundan ni Selena ang tricycle na sinakyan ni Karla. Gamay na gamay na niya ang kotse ni Becka dahil kahit nuong nasa Pilipinas ito ay madalas nitong ipahiram sa kanya ng kaibigan kapag dinadala niya sa doctor si Anika. At ngayong nasa London na ito ay ibinigay na nito ang ginagamit na sasakyan sa kanya. Ipinara niya ang sasakyan sa tabi nang makitang bumaba si Karla sa tricycle at pumasok sa isang fastfood restaurant. Mabilis niya itong sinundan.Nag-aayos ng mga mesa si Karla nang matigilan ito pagkakita sa kanya. “S-Selena,” ramdam niya ang takot sa mga mata nito, ni hindi malaman kung ngingitian ba siya or tatakbo itong palayo sa kanya.“Bakit parang nakakita ka ng multo?” Tanong niya rito, may sarcasm sa mga labing ngumiti siya, “Hindi ka ba masayang makita ako, ha bff?” Sinadya niyang idiin ang salitang bff habang palapit ng palapit dito.“A-Ang tagal mong nawala. . .” iyon lamang ang tanging nasabi ni Karla habang umaatras palayo sa kanya, siya naman ay palapi

“S-SELENA?” EWAN KUNG totoong nakita ni Selena ang piping pananabik sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. O nakatitig sa mas tamang kahulugan ng salita. Ngunit maya-maya ay tila bumakas ang galit sa mga mata nito, “Iniwan ka na ba ng mayaman mong sugar Daddy kaya nagbabalik ka dito sa Sta. Isabel?”Pinagtatakahan niya kung paano nito naisip na may sugar daddy siya ngunit hindi na niya ipinagtanggol pa ang sarili. Isipin na nito ang gusto nitong isipin tungkol sa kanya. Wala na siyang pakialam. Nagbabalik siya para sa kanyang pakay at gagamitin niya si Anthony this time para makapaghiganti sa lahat ng may atraso sa kanya. Ngumiti siya ng ubod tamis. Talagang pinaghandaan niya ang muli nilang paghaharap. Nagpaganda siya ng husto. Kinulot niya ang hanggang balikat niyang buhok. Naglipstick siya ng kulay pula. Nilagyan niya ng kulay ang kanyang mga pisngi. Isinuot niya ang black dress na ibinigay sa kanya ni Becka pati na rin ang katernong high heels niyon. Ang ganda-g

UNANG ARAW SA TRABAHO ni Selena kung kaya’t maaga siyang pumasok. Naroroon na si Anthony nang dumating siya. Isang matamis na ngiti ang iginawad niya rito saka buong lambing itong tinanong, “Do you want coffee, Sir?”Tumayo ito at lumapit sa kanya, “Don’t pretend as if wala tayong naging ugnayan, Selena. Marami kang dapat na ipaliwanag sa akin!” matiim na sabi nito, napaatras siya nang sa pakiwari niya ay hahalikan siya nito habang hindi inaalis ang mga mata sa kanya. Hanggang sa makorner na siya nito sa isang sulok. Ramdam niya ang panunuyo ng kanyang lalamunan. “I deserve an explanation, Selena,” halos paanas na lamang na sambit nito.Umiwas siya ng tingin dito dahil pakiramdam niya ay natatangay siya ng kanyang emosyon. Hindi naman niya ito nagawang burahin sa puso niya kahit paulit-ulit nang sinasabi ng utak niya na kalimutan na niya ito.Ang totoo, habang umuusad ang mga araw ay mas lalo lamang lumalalim ang nararamdaman niya para dito kahit pa nga ginago na siya nito.Hum