Semua Bab I WANT TO DIVORCE MY HUSBAND: CRY OF THE UNWANTED DEAF WIFE: Bab 21 - Bab 30

Lahat ng tao ay gustong pangaralan si Ynnah. Ang pamilya ni Adrien, ang personal niyang assistant, ang secretary nito, at pati na rin ng mga katulong ay walang ibang ginawa kung hindi pangaralan siya.Palagi na lang siyang nakangiti at maging mabait sa kanila dahil 'yon ang sinasabi sa kanya pero ngayon hindi niya na papayagan na mangyayari pa 'yon.Ang kanyang nakababang kamay ay biglang napakuyom. Malamig niyang tinitigan si Lucas na para bang gusto niya itong lamunin.“Galit siya sa akin? Ano naman ang kinalaman ko diyan?” tanong niya rito. “Kung wala kang ganap sa buhay ay wala akong pakialam. Hindi ako sasama sa 'yo.”Dahil sa sama ng pagkatitig ni Ynnah sa kanya, pakiramdam ni Lucas ay kumabog ang dibdib niya. Hindi niya inaasahang titigan siya nang gano'n ni Ynnah. Nang magsasalita na sana siya ay biglang sinara ni Ynnah ang pinto sa harapan niya.Nanigas siya sa kanyang kinatatayuan dahil hindi siya makapaniwala. Ito ang unang beses na sinaraduhan siya ng pinto. Kung noon ay si

Mahalagang bilin ni Benjamin sa isang staff ng hospital na kapag nagpunta si Ynnah sa hospital ay kailangang sabihin sa kanya. Kailangan niyang malaman kung ano ang sitwasyon ni Ynnah lalo na at buntis ito.Subalit nang makatanggap siya ng balita ay sobrang pag-aalala niya. Hindi niya alam kung ano ang gagawin.“I have no idea what just happened. It was the doctor who told me that Ynnah had died.”Ang mga salitang 'yon ay parang tumarak sa puso ni Adrien ng sobrang bilis. Hindi niya inaasahang marinig 'yon. Maraming tanong sa isipan ni Adrien at tila ba nawalan siya ng lakas na banggitin iyon.‘Patay na siya? Paano nangyari 'yon? We are so fine last night!’“P-Paanong nangyari 'yon?”Nanginig ang boses ni Adrien at pakiramdam niya ay mahihilo siya dahil sa kanyang nalaman.“Dinala siya kagabi dito sa hospital. Sinubukan siyang i-revive pero namatay pa rin siya,” sabi ni Benjamin sa kanya.Pagkatapos niyang marinig 'yon ay hinablot niya ang kanyang jacket at umalis ng walang pasabi. Kai

Hindi na maalala ni Monique ang eksaktong detalye na kanyang sinabi kay Benjamin pero nang mapansin niyang may kakaiba rito lalo na no'ng tinitigan nito ang kanyang braso kanina. Walang ibang nagawa si Monique kung hindi ang maki-ayon na lamang sa mga sinasabi ni Benjamin.“Oo naman, naaalala ko pa naman 'yon,” sagot niya na parang naaalala niya ito. “Puno ka ng dugo noon kaya sobra akong nag-alala. Sariwa pa rin sa akin kung paano ko sinira ang pinto ng sasakyan para lang mahila kita bago pa ito sumabog. Nagkagalos pa ang kamay ko no'n.”Pinagpatuloy niya ang kanyang sinabi at dinagdagan niya pa ang kwento. Kinailangan niyang gawin ito para mas lalong kapani-paniwala siya sa tingin ni Benjamin. Hindi niya hahayaang magduda ito sa kanya ng kahit kaonti.“'Yong sugat ko sa kamay ay sobrang malala pero pagkatapos ng operasyon, nawala naman ito.”Alam na alam ni Monique ang lahat ng mga detalye tungkol sa nangyari noong panahon na 'yon kasi nandoon siya. Tinanong pa niya si Ynnah tungkol

“Grabe ang miserable ng buhay ni Aling Dolores. Wala na nga siyang anak at ang batang inalagaan niya ay nawala pa.”Isa lamang ito sa mga narinig ni Adrien mula sa mga katabing bahay. Pasimple siyang nakinig sa kanilang pag-uusap.“Ay totoo ba? Naalala ko tuloy kung gaano ka galing at kabait ang batang 'yon na si Ynnah. Ang bata pa niya para mawala.”“Talagang iba ang buhay ng mga mayayaman. Nang huli kong makita si Ynnah, nag-iba na siya. Ang payat na niya at halos liparin na siya ng hangin sa sobrang kapayatan.”“Dati palaging sinasabi ni Aling Dolores at ni Ynnah kung gaano kabuti ang asawa niya niloloko lang nila ang mga sarili nila. Ang sabi tatlong taong kasal na raw si Ynnah sa asawa niya pero hindi man lang natin ito nakita nang bumalik sila dito.”Pakiramdam ni Adrien ay para siyang sinasakal sa kanyang mga narinig. Hindi na siya makapaghintay pa na makita sina Ynnah at ang Yaya Dolores nito.Hindi na lamang 'yon pinansin ni Adrien. Bumalik siya sa loob ng bahay saka isinandal

Hindi na napigilan ni Benjamin ang sarili at napasigaw na siya. Pakiramdam niya ay mababaliw na siya sa lahat ng mga nalaman niya.Nagtaka naman ang kanyang assistant kaya nagtanong ito.“Ano pong nangyari, Sir?”Tumingin siya sa kanyang assistant pagkatapos niyang mapakalma ang sarili. Nagbuntong hininga muna siya bago nagsalita.“Tatanungin kita, kapag may nagligtas sa buhay mo at hindi mo alam kung sino pagkatapos ay kinalaban mo siya sa ibang mga dahilan, bakit kaya hindi nila sinasabi na niligtas ka niya? At kapag alam mo, sigurado hindi mo naman siya kakalabanin?”Hindi kaagad nakasagot ang kanyang assistant dahil nag-iisip pa ito nang mabuti.“Pwedeng may rason po kung bakit. Unang rason, baka naman po dahil iniligtas ka niya ay alam mo na kung sino ang nagligtas sa 'yo at dahil hindi ka nagtanong, siguro inisip niya na lang na siguro hindi mo alam kung paano papalitan ang kanyang kabutihan kaya hindi niya na sinabi...”Nakinig siya nang mabuti sa kanyang assistant.“Pangalawang