Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Secret Obsession : Kabanata 11 - Kabanata 20

Vivian's Point of View“Girl, ano pagod na pagod? Halos buong araw kang tulog,” puna ko kay Serenity pagkalabas niya ng kwarto. Hindi niya ako pinansin at diretsong pinuntahan si Miguel, ang kanyang anak, na naglalaro sa crib."Hindi ba nagliligalig si Miguel?" tanong niya habang nilalaro ang bata. Tumango ako at ngumiti.“Hindi naman,” sagot ko habang kumakain. “Sobrang behave niya alagaan. Akala mo hindi siya 1-year-old. Tuwing nagugutom siya, iiyak lang sandali, tapos matutulog. Kung may ginagawa naman ako at nagising siya, naglalaro lang siya o kaya nananatiling nakahiga. Hindi nga halatang anak mo siya e, hindi kasing kulit mo," biro ko habang nagpapatuloy sa pagkain.Napangiti lang si Serenity, pero hindi ko maiwasang magtanong tungkol sa nangyari kagabi. “Nga pala, anong koneksyon mo kay Ricky Dave? Hindi ba may kliyente ka kagabi? Bakit tauhan niya ang sumundo sa iyo dito?”"What you see is what you get!" simpleng sagot niya habang sinusubuan si Miguel ng cerelac. Sanay kaming

Ricky Dave's Point of View Ngayong hawak ko na ang impormasyon, alam ko na ang tamang galaw. Si Serenity, ang ex-wife ni Richard, ang magiging susi ko para mapabagsak ang kapatid ko. Matagal na siyang naghahari-harian sa kumpanya, akala ng lahat siya ang tagapagmana. Ngunit hindi na ako ang dating Ricky Dave na nagpatapon kung saan-saan. Bumalik ako para kunin ang nararapat sa akin, at alam ko kung paano gamitin si Serenity sa laro na ito.Nagsimula akong magplano. Kailangan makilala ni Serenity ang tunay na ako—hindi ang lalaking kinikilala ng lahat bilang ang perfect na successor o ang taong binabalewala ng mga babaeng nakasama ko. Hindi ko inaasahan na papakasalan ako ni Eunice, alam ko na rin na marami siyang dahilan, tulad ng mga nauna kong nakarelasyon. Pero iba si Serenity. May kakaiba sa kanya na alam kong magagamit ko.Alas sais pa lang, sinigurado ko nang maayos ang lahat. Kailangan niyang makita na hindi ako katulad ni Richard. At kapag nakuha ko na ang loob niya, magiging

Serenity's Point of View Nang buksan ko ito, ang mga larawan na lumantad sa akin ay nagdulot ng matinding pagkabigla. Ang mga litrato ay mga alaala ng aming kasal ni Richard, kasama na ang mga larawan ng akin at ng aking mga magulang noong bata pa ako. Ang mga larawan na matagal ko nang tinangkang kalimutan.Ang kaba ko ay lumakas, ang mga kamay ko ay nanginig habang tinitingnan ko ang mga litrato. Ang mga alaala ng nakaraan ay muling bumabalik sa akin, at ang mga tanong ay patuloy na umuukit sa aking isipan. Naramdaman ko ang takot na hindi ko kayang ipaliwanag—tila ba ang lahat ng aking lihim ay muling nabuhay sa harapan ko.Ang mga mata ko ay pumipikit sa pangungulila habang ang mga larawan ay nagdadala sa akin sa mga araw ng ligaya at sakit. Alam kong kailangan kong malaman ang katotohanan, ngunit sa sandaling ito, ang aking puso ay puno ng takot at pangamba.Nang makita ko ang mga larawan sa envelope, naguluhan ako at natakot. Nakita ko ang mga larawan ng kasal namin ni Richa

Serenity's Point of View Pagkatapos ng isang mahaba at nakakapagod na araw ng trabaho, naramdaman ko na ang pagkirot ng likod ko mula sa maghapong pag-upo. Sinilip ko ang oras sa aking relo—oras na para umuwi. Ngunit bago ako tuluyang makatayo, tinawag ako ni Sir Ricky mula sa kanyang opisina.“Serenity, may gusto akong ipaayos sa computer mo,” sabi niya, hindi alintana na tapos na ang oras ng trabaho.Napatigil ako at bumalik sa aking desk. Mabilis kong binuksan ang computer at tiningnan ang file na ipinadala niya. Alam kong kaya kong gawin ang ipapagawa niya, pero pagod na ako at oras na ng pamilya ko. Nagdesisyon akong sabihin kay Sir Ricky na hindi ko na matatapos ito ngayon.“Sir, pasensya na, pero oras na ng uwian,” malumanay kong sabi habang tinatanggal ang tingin sa computer.Ngunit si Sir Ricky ay may kakaibang ngiti sa kanyang labi. “How much do I pay you?” tanong niya, tila nagtataka kung bakit ako tumanggi.“50k monthly,” sagot ko nang diretso, pilit iniisip kung ano ang

Serenity’s Point of ViewMatagal na akong naghintay para sa ganitong pagkakataon. Akala ko, ito na ang tamang panahon upang maramdaman ko ang tunay na halaga ko sa buhay ni Ricky. Pero matapos ang nangyari, may kung anong kirot na bumabalot sa aking dibdib. Iba ang inaasahan ko; ibang klaseng pagmamahal ang akala kong madarama ko mula sa kanya. Ngunit tila ba isa lang akong gamit na kapag kailangan, gagamitin—at pagkatapos ay basta na lang itatabi.Habang papunta ako sa opisina ni Ricky, pilit kong iniisip na hindi naman siguro ganito ang magiging takbo ng gabi. Nagbibiro lang ako sa sarili ko, sinasabing baka ito na ang simula ng mas matibay na ugnayan sa pagitan namin. Pero bakit ganito? Bakit parang may mali?Pagpasok ko sa kanyang opisina, dama ko na agad ang tensyon. Hindi ko na sana pinansin ang nararamdaman kong kaba sa aking dibdib, dahil akala ko normal lang ito. Pero nang lapitan niya ako at hilahin ako sa bewang, naramdaman ko na hindi lang simpleng kaba ang nararamdaman ko