All Chapters of The Billionaire's Secret Obsession : Chapter 41 - Chapter 50

Tahimik na umupo si Ricky Dave sa harap ko, mga kamay niyang magaan na nakapatong sa mesa. Kita ko ang bigat sa kanyang mga mata—hindi galit, kundi isang seryosong pag-aalala na mas nakakasakit kaysa sa anumang maaring sabihin niya. Alam kong dumating na ang sandaling hindi ko na kayang iwasan. Walang atrasan, at mas lalong walang pagtatago. "Serenity," nagsimula si Ricky Dave, mabagal at mas maingat kaysa dati. "Alam ko na matagal ko nang gustong itanong ito, pero sino nga ba talaga ang ama ni Miguel?" Tumitig siya sa akin ng diretso, hinihintay ang sagot na alam kong matagal na niyang pinaghihinalaan. Alam kong hindi na ito isang tanong na kailangan kong itago, lalo na ngayong narito na ang lahat ng kalituhan. Alam niyang si Richard ang dating asawa ko, at kahit hindi pa namin direktang napag-uusapan, ramdam ko sa bawat kilos at salita niya na naghihintay lang siya ng tamang pagkakataon. Huminga ako ng malalim, pinag-isipan ko kung paano ko sasabihin ang katotohanan. "Si Richard,"

Serenity's Point of View "Vivian!" "Yes, my dear?" tanong ni Vivian, halatang busy ngunit laging may oras para sa kanya. "Nagkita kami ni Mommy sa event na pinuntahan namin ni Sir Ricky Dave." "Oh? Anong nangyari? Nakita mo ba lolo at Daddy mo?" may halong excitement at pagkabahala ang boses ni Vivian. "Nagkita kami ni Richard! Hindi ko na napansin! Masyadong tense ang gabing iyon!" sagot ko, binabalikan ang mga eksenang bumalot sa gabi. "Oh? Anong balak mo ngayon?" tanong ni Vivian, tila nakikiramdam sa kalalabasan ng kwento. "Gusto ni Mommy na dumalaw dito." Bigla kong binitiwan ang impormasyon na matagal ko nang iniiwasang pag-usapan. "Oh? Talaga? Kailan daw?" may halong pananabik ang boses niya, ngunit naramdaman ko ang bahagyang takot sa sarili ko. "Wag kang masyadong ma-excite! Hahahaha," tawa ko, pilit na binabago ang mood. Ngunit sa kabila ng mga biro at tawanan, alam kong ang pagdating ni Mommy ay magdadala ng bigat na hindi ko pa alam kung handa na akong harapin.

Serenity's Point of View "Ang sakit ni Miguel ay inborn? Ilang beses na ba siyang naoperahan?" tanong ni Mommy, bakas ang alalahanin sa kaniyang mukha. "Hindi, Mommy. Pinanganak ko siyang normal at walang kahit anong komplikasyon. Pero buwan-buwan nahihirapan siyang huminga, at sobrang dali niyang pawisan." "Naoperahan na ba siya?" "Hindi pa, Mom. Wala akong sapat na pera para doon. Napag-ipunan ko na ang malaking parte ng gastos, pero nag-iipon pa ako ng kaunti para may extra sakaling kapusin kami." "Bukas na bukas din, pupuntahan natin ang kaniyang pedia. Hindi ko hahayaang matagal pa ito. Dapat noon pa tayo kumilos." "Mommy, hindi naman sa ayaw kong kumilos agad, pero—" "Alam ko, anak. Hindi mo kasalanan. Pero hindi ko kayang makitang nagdurusa si Miguel habang may magagawa naman tayo. Ako ang bahala sa lahat." Medyo nabigla ako sa sinabi ni Mommy. Alam kong handa siyang tumulong, pero hindi ko inaasahang magiging ganito siya ka-determinado. "Pero, Mommy," pilit kong sinas

Serenity's Point of View "Lilinawin ko lang sa'yo, Ricky, na hindi mo tunay na anak si Miguel. At wala naman tayong malinaw na relasyon, di ba? Para angkinin mo siya ng ganun-ganun lang. Hindi sapat yang 'I cared, I cared' mo," singhal ko sa kanya, pilit na pinipigilan ang galit na bumabalot sa akin. Kahit pa siya ang boss ko, wala ako sa trabaho ngayon kaya magsasalita ako nang hindi alintana ang posisyon niya. Tila hindi siya nagulat sa sinabi ko. Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at tumitig sa akin nang diretso, seryoso ang mga mata. "Anong gusto mong gawin ko, Serenity? Do I need to court you?" Natigilan ako sa sinabi niya. Bahagyang umurong ang dila ko, at parang nanuyo ang lalamunan ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tanong na iyon. Hindi ako makapagsalita agad. Parang tumigil ang oras sa mga sinabi ni Ricky Dave. "Do I need to court you?" Nakapako ang mga mata ko sa kanya, hindi alam kung paano isasaayos ang nararamdaman ko. Huminga ako nang malalim, pilit na bi

Serenity's Point of View 2 years ago… Lugmok ako sa alak kahit tanghaling tapat. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Nakuha ko nga siya, naging asawa ko siya, at nagpakasal kami. Magkasundo ang aming pamilya, at lahat sila masaya para sa amin. Pero heto ako, nahihirapan at nag-iisa. Ilang buwan na kaming kasal ni Richard, pero ni minsan, hindi niya ako tinabihan sa kama. Nagkaroon nga kami ng enggrandeng honeymoon sa Hong Kong, pero nanatili lang siya sa kwarto, kaharap ang laptop. Akala ko noong una, sobrang dami lang niyang trabaho dahil sa pag-merge ng company namin, pero hindi pala iyon ang dahilan. Richard doesn’t love me. Pumayag lang siyang magpakasal kami dahil sa negosyo. Ang kanilang pamilya ang pinakamayaman sa business industry—sila ang tinitingala ng lahat, businessman man o woman. Kung sa iba standard lang ang ganun, para sa akin, ito'y halos unreachable. Samantalang ang pamilya namin ay di hamak na kalahati lang ng yaman nila. Ako ang nag-iisang anak at tan