All Chapters of The Billionaire's Secret Obsession : Chapter 51 - Chapter 60

R|18 Read at your own Risk Serenity's Point of View Umalis ng gabing iyon si Richard. Kahit anong pagmamakaawa ang ginawa ko, hindi siya natinag. Parang walang halaga ang lahat ng ipinakita kong pagmamahal sa kaniya. Ginawa niya ang gusto niya, at wala akong nagawa kundi mapaluhod, bumigay sa bigat ng sakit na nararamdaman ko. Pagkatapos ng ilang minuto ng katahimikan, hinila ko ang sarili kong tumayo at umakyat sa kwarto. Doon, tulala akong umupo sa gilid ng kama, paulit-ulit kong iniisip ang mga salitang binitiwan niya. "Hindi kita kayang mahalin." Mga salitang parang sibat na patuloy na tumutusok sa puso ko. Paano nangyari ito? Paano nagkaganoon ang lahat? Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang umaga. Sobrang sakit, at kahit anong pigil, tumulo na lang nang walang tigil ang mga luha ko. Nang mahulog ako sa wakas sa tulog, hindi ko alam kung ilang oras akong tulala bago ako nakatulog. Nang magising ako, madilim pa rin ang paligid. Pakiramdam ko’y mas mabigat pa ang katawan k

Serenity's Point of View "Oh, Ricky Dave! Good morning," rinig kong bati ni Vivian ng buksan ang pinto. "Ano ito? Almusal? Sino nagluto?" tanong niya habang tinatanaw ang dala ni Ricky. "Maaga akong nagising para ipagluto ng almusal si Miguel. Kumakain na ba siya ng blanch and blending veggies?" sagot ni Ricky habang papasok at inaabot kay Vivian ang basket. "Good morning, Seren," bati niya sa akin. "Good morning, Sir. Ang aga niyo naman pong nagising," sagot ko pabalik, pilit na pinapakalma ang sarili. "Ah, I declare this day na simula na ng panliligaw ko," ani Ricky, diretso ang tingin sa akin. "Ano?!" napasinghal si Vivian. "Nanliligaw ka na kay Seren?" "Yes, Vivian. And I just want you to know na kumukuha na ako sa agency ng caregiver para makatulong sa bahay. Ikaw naman, gawin mo lahat ng gusto mo sa buhay. Ako naman ang nagbabayad e," sagot ni Ricky, parang natural lang ang lahat ng sinasabi niya, habang abala sa pag-aayos ng dala niyang pagkain. "Hmm. Pwede ba tay

Serenity's Point of View Sa araw-araw, gano’n ang naging set-up namin ni Ricky Dave. Bago mag-umaga, nasa bahay na siya, bitbit ang kung ano-anong pagkain. Minsan, may dala siyang laruan para kay Miguel, at minsan naman, hindi siya pumapasok sa opisina. Buong araw niya akong sinasamahan sa bahay. Sa totoo lang, parang hindi ako ang nililigawan niya, kundi ang anak ko. Pero natutuwa naman ako. Siguro kasi hindi niya minamadali ang mga bagay, at mas pinipili niyang kilalanin kami ni Miguel. Pagdating naman sa opisina, biglang nagbabago ang trato niya sa akin. Sobrang strikto niya—binibigyan ako ng napakaraming trabaho na minsan hindi ko na alam kung kaya ko pa bang tapusin. Ngunit kahit gaano siya ka-demanding sa umaga, pagdating ng hapon, bumabawi naman siya. Ihahatid niya ako pauwi, o kaya yayayain akong kumain. Tuwing lunch break, laging may pagkain na nakahanda sa akin—hindi ko alam kung siya mismo ang naghanda o kung binili lang niya. Pero bawat araw, parating ganito. Malalim na

Serenity's Point of View Habang tinatapos ko ang mga huling papeles sa mesa ko, nararamdaman ko pa rin ang bigat ng sitwasyon. Ang hirap magpanggap na walang nangyayari, na hindi ko nakikita ang mga kilos at pag-uugali ni Ricky Dave. Minsan, naiisip ko kung ano ang magiging epekto nito sa iba pang mga empleyado niya. Sa tuwing nakikita ko siya na lumalapit sa akin, pinapansin na parang kami lang dalawa sa buong opisina, naiisip ko na siguro ay nagiging unfair ito sa kanila. Kung ikaw ang empleyado, paano kung napansin nila na parang may special treatment ako, at hindi mo maintindihan kung bakit siya kumikilos nang ganoon sa akin?Hindi ko na kayang itago ang nararamdaman ko. May mga pagkakataon na ang mga galak na dulot ng mga maliliit na bagay na ginagawa ni Ricky Dave, na para bang nagbibigay siya ng espesyal na pansin, ay nagsimulang maging pabigat. Alam kong ako ang may kasalanan sa lahat ng ito. Hindi ko siya kayang pagsabihan dahil siya ang amo ko, at higit sa lahat, siya pa rin

"May maganda akong offer sa iyo. Gusto mo bang malaman?" tanong niya habang nakangiti. "Pumili ka: maging personal secretary ko o maging asawa ko?" "Nahihibang ka na ba?" sagot ko, ang galit ay ramdam sa boses ko. "Should I say no if it’s a yes for me?" tanong niya, parang hindi na siya makuntento. "Letse! Wag mo akong idamay sa gulo ng pamilya mo! Tama na ang ginawa sa akin ng kapatid mo." Halos pabulong kong sigaw, ang boses ko ay nanginginig sa emosyon. "Well, simula pa lang, ikaw ay bahagi na ng isyung ito. Ikaw, ako, at ang kapatid ko. Ang ganda kaya ng offer ko. Magtatrabaho ka sa akin at magagamit mo ang ganda mo," sabi niya habang tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. "At ang pinag-aralan mo. Kailangan mo ng magaling na doktor para sa anak mo, hindi ba?" Pakiramdam ko ay parang may sakit sa panga ko mula sa pinipigil kong galit. Ang bawat salita niya ay sumasakit at nagdudulot ng pagluha sa aking mga mata. "Or be my wife! Makakabalik ka sa lugar na dapat nandoon