LOGINShare
0015: Ang Lihim
Last Updated:
2024-09-06 12:19:38
Related chapters
The Billionaire's Secret Obsession 0016: The Realization
Serenity's Point of View Nang buksan ko ito, ang mga larawan na lumantad sa akin ay nagdulot ng matinding pagkabigla. Ang mga litrato ay mga alaala ng aming kasal ni Richard, kasama na ang mga larawan ng akin at ng aking mga magulang noong bata pa ako. Ang mga larawan na matagal ko nang tinangkang kalimutan.Ang kaba ko ay lumakas, ang mga kamay ko ay nanginig habang tinitingnan ko ang mga litrato. Ang mga alaala ng nakaraan ay muling bumabalik sa akin, at ang mga tanong ay patuloy na umuukit sa aking isipan. Naramdaman ko ang takot na hindi ko kayang ipaliwanag—tila ba ang lahat ng aking lihim ay muling nabuhay sa harapan ko.Ang mga mata ko ay pumipikit sa pangungulila habang ang mga larawan ay nagdadala sa akin sa mga araw ng ligaya at sakit. Alam kong kailangan kong malaman ang katotohanan, ngunit sa sandaling ito, ang aking puso ay puno ng takot at pangamba.Nang makita ko ang mga larawan sa envelope, naguluhan ako at natakot. Nakita ko ang mga larawan ng kasal namin ni Richa
Last Updated : 2024-09-06The Billionaire's Secret Obsession 0017: First Day
Serenity's Point of ViewNang magising ako sa umaga ng aking unang araw sa trabaho bilang personal secretary ni Ricky Dave, naramdaman ko ang halo-halong kaba at pag-asa. Maaga akong nagbihis at nag-ayos, sinusubukan kong magmukhang propesyonal at handa sa mga bagong hamon."Okay, Seren, kaya mo 'to," sabi ko sa sarili ko habang pinapanday ang mga plano para sa araw na ito. Ang alok ni Ricky Dave ay tila ang tanging paraan para makabalik kami sa normal na buhay, kaya't kahit na hindi ko ito gusto, wala akong choice kundi tanggapin ito.Ang training ko ay nagsimula noong Lunes, tatlong araw bago ang aking opisyal na unang araw ng trabaho. Sa mga araw na iyon, nagkaroon ako ng orientation kung saan tinuro sa akin ang mga proseso, kagamitan, at mga responsibilidad ko sa trabaho. Dahil mayroon na akong karanasan sa pamamahala at sa negosyo, hindi na ako nahirapan masyado. Ang mga pangunahing sistema at mga gawain ay pamilyar na sa akin mula sa aking nakaraang trabaho sa pamilya. Pagdatin
Last Updated : 2024-09-06The Billionaire's Secret Obsession 0018 Contract
Serenity's Point of View Pagkatapos ng isang mahaba at nakakapagod na araw ng trabaho, naramdaman ko na ang pagkirot ng likod ko mula sa maghapong pag-upo. Sinilip ko ang oras sa aking relo—oras na para umuwi. Ngunit bago ako tuluyang makatayo, tinawag ako ni Sir Ricky mula sa kanyang opisina.“Serenity, may gusto akong ipaayos sa computer mo,” sabi niya, hindi alintana na tapos na ang oras ng trabaho.Napatigil ako at bumalik sa aking desk. Mabilis kong binuksan ang computer at tiningnan ang file na ipinadala niya. Alam kong kaya kong gawin ang ipapagawa niya, pero pagod na ako at oras na ng pamilya ko. Nagdesisyon akong sabihin kay Sir Ricky na hindi ko na matatapos ito ngayon.“Sir, pasensya na, pero oras na ng uwian,” malumanay kong sabi habang tinatanggal ang tingin sa computer.Ngunit si Sir Ricky ay may kakaibang ngiti sa kanyang labi. “How much do I pay you?” tanong niya, tila nagtataka kung bakit ako tumanggi.“50k monthly,” sagot ko nang diretso, pilit iniisip kung ano ang
Last Updated : 2024-09-06The Billionaire's Secret Obsession 0019 SPG WARNING
Read at your own Risk Ricky Dave's Point of View Lahat ng plano ko ay naayon sa gusto ko. Hindi naman ganoon kahirap kalaban si Richarad. Lahat ng hindi gusto ng magulang ko nasa kaniya na. Naninigurado lang ako para wala na talagang siyang laban sa akin. Hindi ako sigurado kung pumapabor ba sa akin ang panahon at pagkakataon pero parang ganoon na nga. Natatawa nga ako sa reaksyon ni Serenity. Sa totoo lang, hindi naman totoo ang exclusive contract. Pinilit ko lang ilagay iyang sex slave contract para mas lalong mapalapit siya. Ngayon gabi, planado kong magpatulong kay Serenity. Habang lumalalim ang gabi, mas nakikita ko ang ganda niya. Mas pagod mas natural ang itsura. Lumapit ako sa kaniya, hinatak siya sa bewang. "You know what's this mean?" Tumango na lang siya. Wala akong pinalipas ba oras at hinalikan siya sa kaniyang labi. Sa una ay dahan-dahan hanggang naging mapusok ang mga halik ko sa kaniya, gumanti naman siya ng intemacy ng paghalik ko sa kaniya. "Hmmm..." Ipit na
Last Updated : 2024-09-06The Billionaire's Secret Obsession 0020: Alinlangan
Serenity’s Point of ViewMatagal na akong naghintay para sa ganitong pagkakataon. Akala ko, ito na ang tamang panahon upang maramdaman ko ang tunay na halaga ko sa buhay ni Ricky. Pero matapos ang nangyari, may kung anong kirot na bumabalot sa aking dibdib. Iba ang inaasahan ko; ibang klaseng pagmamahal ang akala kong madarama ko mula sa kanya. Ngunit tila ba isa lang akong gamit na kapag kailangan, gagamitin—at pagkatapos ay basta na lang itatabi.Habang papunta ako sa opisina ni Ricky, pilit kong iniisip na hindi naman siguro ganito ang magiging takbo ng gabi. Nagbibiro lang ako sa sarili ko, sinasabing baka ito na ang simula ng mas matibay na ugnayan sa pagitan namin. Pero bakit ganito? Bakit parang may mali?Pagpasok ko sa kanyang opisina, dama ko na agad ang tensyon. Hindi ko na sana pinansin ang nararamdaman kong kaba sa aking dibdib, dahil akala ko normal lang ito. Pero nang lapitan niya ako at hilahin ako sa bewang, naramdaman ko na hindi lang simpleng kaba ang nararamdaman ko
Last Updated : 2024-09-07The Billionaire's Secret Obsession 0021: Simple Gesture
Serenity's Point of ViewTambak na naman ako ng trabaho. Mula kaninang umaga, halos walang patid ang paglipat-lipat ng mga dokumento sa harap ko. Si Ricky Dave, tulad ng nakasanayan, ay walang kapatawaran sa pagbibigay ng mga tasks. Wala pa nga akong oras na mag-stretch o kahit lumingon man lang sa oras."Makakahabol pa ba ako sa lunch break?" bulong ko sa sarili ko, habang patuloy ang pagtipa ko sa keyboard. Halos lahat ng tao sa opisina ay nag-lunch break na, pero naririnig ko pa rin ang tunog ng bawat keystroke ko sa buong kwarto.Walang pasabi, biglang may bumagsak na paper bag sa mga papel na hawak ko. Napatigil ako at napalingon nang bahagya. Inis na inis na akong nagtaas ng ulo, handa nang sumigaw sa kung sino mang mapang-asar na may gawa niyon. "Ano ba nang-aasar ka-...ba?" galit na tanong ko, pero natigilan din ako agad.Si Ricky Dave pala. Walang emosyon sa mukha niya, parang normal lang ang lahat. "You can take your lunch break there! Enjoy," malamig niyang sabi, sabay laka
Last Updated : 2024-09-07The Billionaire's Secret Obsession 0022: Ricky Dave's Gesture
Serenity's Point of View Pagkatapos ng mahabang araw sa opisina, masaya kong natapos lahat ng papeles na iniwan ni Ricky Dave. Sa totoo lang, mas gumaan ang pakiramdam ko ngayong hindi siya pumasok. Walang utos, walang pressure—parang mas mabilis kong nagawa ang trabaho. Paglabas ko ng opisina, napansin kong mas maliwanag ang paligid. Pati si Maya, ang dati kong kakilala at tumulong sa akin noong unang araw ko sa trabaho, ay napansin din ang kasiyahan sa mukha ko."Serenity!" Tawag niya habang nag-aayos ng kanyang bag. "Night out tayo mamaya? Sunday naman bukas, walang trabaho."Sandali akong natahimik. Hindi ako sanay sa mga ganitong imbitasyon. Mula pa noong bata ako, hindi ako pinapayagan ng mga magulang ko na lumabas. Palaging bahay, eskwela, at negosyo lang ang takbo ng buhay ko. At nang mag-asawa ako, lalo pang naging limitado ang mundo ko—bahay lang ang naging sentro ng buhay ko. Pero ngayon, ibang-iba na ang sitwasyon. Siguro, oras na rin para gawin ko ang mga bagay na hindi
Last Updated : 2024-09-07The Billionaire's Secret Obsession 0023: Responsible
Nang pumasok ako sa opisina ni Ricky, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Parang ang bigat ng bawat hakbang ko, lalo na’t alam kong may mga bagay akong gustong sabihin na hindi ko tiyak kung paano tatanggapin. Nakasarado ang pinto, kaya’t bahagya kong kinatok ito bago pumasok. Nang marinig ko ang pag-anyaya ni Ricky, dahan-dahan akong pumasok. “S-sir…” nauutal kong panimula habang pilit kong iniipon ang lakas ng loob ko. “Sir... Salamat po pala sa pag-aalaga kay Miguel kahapon. Pasensya na po kung naabala po kayo at napagod.” Sa totoo lang, iniisip ko pa lang kung paano niya sasagutin ang pasasalamat ko, nahihiya na ako. Hindi naman kasi biro ang pag-aalaga sa anak ko, lalo pa’t alam kong abala rin siya sa trabaho at sa buhay niya. Pero sa halip na magbigay ng detalyadong sagot, isang simpleng “Alright” lang ang sinabi ni Ricky. Naguluhan ako. Parang may parte sa akin na naghintay ng mas mahaba at mas personal na sagot mula sa kanya. Pero marahil, iyon na ang paraan niya ng pa
Last Updated : 2024-09-07
Latest chapter
The Billionaire's Secret Obsession 84
Serenity's Point of View Maaga pa lang, nagising na ako. Hindi na bago sa akin ang ganitong klaseng umaga—laging puno ng responsibilidad, laging may nakabinbing gawain. Pero sa bawat paggising ko, laging may kasamang pasasalamat. Pasalamat dahil hindi inaatake ng sakit ang anak ko, pasalamat na may isang araw pa akong pwedeng ibigay ang buong oras ko sa kanya. Dalawang oras ang kailangan ko para masiguradong naalagaan ko siya bago ko siya iwanan para sa trabaho. Habang nag-aasikaso ako ng almusal, hindi ko maiwasang mag-alala. Nakasanayan ko na ito—ang pagiisip ng lahat ng posibleng mangyari, lalo na’t alam kong hindi laging maaasahan ang kalusugan ng anak ko. Pero kailangan kong maging matatag. Kailangan kong magpakatibay para sa kanya. Naputol ang aking pag-iisip nang bigla kong marinig ang sunod-sunod na doorbell. Napaigtad ako, ang daming tumatakbo sa isip ko. "Ako na!" sabi ni Vivian, na kagigising lang. Tumango na lang ako, pilit na nagpapasalamat na may kasama ako sa bahay
The Billionaire's Secret Obsession 83
**Serenity's Point of View** Habang nakaupo kami ni Vivian, hindi ko maiwasang kumunot ang noo ko sa narinig. “Ang sweet noh? Nalaman niya kasing birthday ko ngayon kaya ililibre niya daw ako,” sabi ni Vivian, may konting kilig sa boses niya. Medyo nagulat ako. "Ow! Happy birthday! Sorry, sobrang daming trabaho, nakalimutan kong birthday mo pala," sabi ko sa kanya, sabay hinging paumanhin. Hindi na ako nagkunwari pa na naalala ko; mas okay na ang maging tapat sa kaibigan kaysa magkunwari. Naputol ang usapan namin ni Vivian nang biglang magtanong si Ricky Dave, "Sinasabi mo bang masama akong boss?" Tiningnan ko siya, at gustong-gusto ko sanang barahin siya at sabihing, "Bakit? Hindi ba?" Pero naisip ko na huwag na lang, lalo na't special day ito ng kaibigan ko. "Nakapag-restday at beauty rest naman na ako kahapon kaya libre na lang niya ngayon. Wag na kayong magtitigan dyan! Sa akin na muna ang atensyon niyong dalawa," hatak ni Vivian sa akin paupo sa tabi niya. Sumunod ako kahi
The Billionaire's Secret Obsession 82
Serenity’s Point of View Pagkatapos ng mahabang gabi na iyon, halos magkulang ang tulog ko sa lahat ng nangyari. Si Ricky Dave, sa kabila ng lahat ng hirap at tensyon ng event, ay nagbigay sa akin ng tatlong araw na pahinga. Ramdam ko ang pag-aalala niya sa akin, lalo na't alam niyang kailangan ko rin ng oras para makapagpahinga at makasama ang anak ko. Ginamit ko ang oras na iyon para mag-spend ng time kasama ang anak ko. Sa bawat minuto na magkasama kami, naramdaman ko ang lumalalim na ugnayan namin bilang mag-ina. Alam kong sa mga panahong ito, kailangan niya ang bawat suporta at pagmamahal na maibibigay ko. Bago kami lumabas upang pumunta sa mall, dumaan muna kami sa ospital. Alam ko na kailangan kong alamin ang kalagayan ng anak ko, lalo na't may sakit siya sa puso. Habang papalapit kami sa pinto ng ospital, hindi ko maiwasang maramdaman ang mabigat na kaba sa aking dibdib. Nang pumasok kami sa loob, ang amoy ng ospital ay parang nagpapalala ng aking takot. Gusto kong maging
The Billionaire's Secret Obsession 81
Serenity's Point of View Serenity’s Point of View Habang tahimik akong naglalakad sa hardin ng event venue, huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili. Isang saglit na katahimikan lang ang hinihingi ko matapos ang lahat ng nangyari ngayong gabi. Pero sa kabila ng pag-iwas ko, alam kong hindi basta-basta matatapos ang gabing ito nang walang gulo. Nang bigla akong marinig ang malalim na boses sa likod ko, para akong binuhusan ng malamig na tubig. "Serenity," malamig at matalim ang boses ni Richard. "Kailangan nating mag-usap." Napakabigat ng hakbang ko habang humaharap ako sa kanya. Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat ng sakit na dinulot niya sa akin noon. Pero sa kabila ng lahat, wala na akong ibang magawa kundi harapin siya. "Anong kailangan mo, Richard?" tanong ko, sinusubukang panatilihing kalmado ang aking tinig. Tinitigan niya ako nang matagal, para bang sinusuri ang bawat galaw ko. "Alam ko kung ano ang ginagawa mo, Serenity. Ginagantihan mo ako dahil sa nangyari
The Billionaire's Secret Obsession 80
Serenity's Point of View Tambak na naman ako ng trabaho. Mula kaninang umaga, halos walang patid ang paglipat-lipat ng mga dokumento sa harap ko. Si Ricky Dave, tulad ng nakasanayan, ay walang kapatawaran sa pagbibigay ng mga tasks. Wala pa nga akong oras na mag-stretch o kahit lumingon man lang sa oras. "Makakahabol pa ba ako sa lunch break?" bulong ko sa sarili ko, habang patuloy ang pagtipa ko sa keyboard. Halos lahat ng tao sa opisina ay nag-lunch break na, pero naririnig ko pa rin ang tunog ng bawat keystroke ko sa buong kwarto. Walang pasabi, biglang may bumagsak na paper bag sa mga papel na hawak ko. Napatigil ako at napalingon nang bahagya. Inis na inis na akong nagtaas ng ulo, handa nang sumigaw sa kung sino mang mapang-asar na may gawa niyon. "Ano ba nang-aasar ka-...ba?" galit na tanong ko, pero natigilan din ako agad. Si Ricky Dave pala. Walang emosyon sa mukha niya, parang normal lang ang lahat. "You can take your lunch break there! Enjoy," malamig niyang sabi, sabay
The Billionaire's Secret Obsession 79
Serenity's Point of View Nakangising umalis sa harapan namin si Richard kasama ang babaeng nakadikit sa kaniyang parang higad. Lahat ng taong madadaanan namin ay kilala si Ricky Dave. Pumunta kami sa designated table namin at tanging ngiti ang isinasagot ko sa mga taong ngumingiti din sa akin. Nang umakyat si Ricky Dave sa entablado para sa kanyang speech, ang buong venue ay tila nawala sa oras. Ang mga ilaw ay tumutok sa kanya, ang mga camera ay nag-click, at ang mga bisita ay naghintay sa bawat salitang binitiwan niya. Hindi ko maitatanggi ang kabang nararamdaman ko, lalo na't sa bawat sandali ay naaalala ko ang mga sinabi ni Richard kanina. "Magandang gabi sa inyong lahat," nagsimula si Ricky Dave, ang boses niya ay puno ng kumpiyansa at paggalang. Ang mga tao sa paligid ay tumahimik, naghintay sa susunod na bahagi ng kanyang pagsasalita. "Una sa lahat, nais kong magpasalamat sa inyong lahat sa pagdalo sa gabing ito. Ang event na ito ay napakahalaga sa akin, hindi lamang dah
The Billionaire's Secret Obsession 78
Serenity's Point of View Nararamdaman ko na ang tensyon mula nang pumasok ako sa opisina. Hindi ko alam kung bakit, pero parang may mabigat na presensyang dumating. Nasa gitna ako ng pag-organisa ng ilang papeles nang biglang bumukas ang pinto. Napatigil ako sa aking ginagawa, hindi pa man ako tumitingin, alam kong si Richard iyon. Hindi ko pa rin maiwasang sumikip ang dibdib ko tuwing nakikita ko siya, isang paalala ng lahat ng sakit at pagkakamali ng nakaraan.“Serenity,” malamig ang boses ni Richard nang tawagin niya ang pangalan ko. Nilingon ko siya, pilit na nagpapanatili ng kalmado. Kita ko ang kaseryosohan sa kanyang mukha. Mabilis ang tibok ng puso ko, pero hindi ako nagpapakita ng takot.“Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ko, sinusubukan kong itago ang pagkabalisa. Kahit alam kong magkakaroon kami ng ganitong pagkakataon, hindi ko pa rin alam kung handa na ba akong harapin siya.Ngumisi si Richard, pero may halong pandidiri ang kanyang mga mata. “So, ito na pala ang buhay mo
The Billionaire's Secret Obsession 77
Serenity's Point of View Sumapit ang alas-singko ng gabi, at dumating na ang butler ni Ricky Dave upang sunduin ako. "Dadaan po muna tayo sa condo niya bago dumiretso sa hotel kung saan gaganapin ang event," sabi ng butler nang magalang habang binubuksan ang pinto ng kotse para sa akin. Tumango ako bilang tugon, pilit na hinahanap ang aking composure sa kabila ng kabang bumabalot sa akin. Nang makapasok na ako sa loob ng kotse, hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang na ginagawa ko ngayong gabi. Naka-red long gown ako, na fitted sa hulma ng katawan ko. Ang gown ay backless, na nag-iwan ng piraso ng balat na nakalantad sa paraang parehong empowering at vulnerable. Napatingin ako sa aking reflection sa salamin ng sasakyan. Alam kong maganda ako, na bawat detalye ng aking itsura ay pinag-isipan ni Ricky Dave. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, parang may bahagi ng sarili ko na hindi pa rin mapakali. Habang umaandar ang kotse, pilit kong binabalik-
The Billionaire's Secret Obsession 76
Serenity's Point of View "Lilinawin ko lang sa'yo, Ricky, na hindi mo tunay na anak si Miguel. At wala naman tayong malinaw na relasyon, di ba? Para angkinin mo siya ng ganun-ganun lang. Hindi sapat yang 'I cared, I cared' mo," singhal ko sa kanya, pilit na pinipigilan ang galit na bumabalot sa akin. Kahit pa siya ang boss ko, wala ako sa trabaho ngayon kaya magsasalita ako nang hindi alintana ang posisyon niya. Tila hindi siya nagulat sa sinabi ko. Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at tumitig sa akin nang diretso, seryoso ang mga mata. "Anong gusto mong gawin ko, Serenity? Do I need to court you?" Natigilan ako sa sinabi niya. Bahagyang umurong ang dila ko, at parang nanuyo ang lalamunan ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tanong na iyon. Hindi ako makapagsalita agad. Parang tumigil ang oras sa mga sinabi ni Ricky Dave. "Do I need to court you?" Nakapako ang mga mata ko sa kanya, hindi alam kung paano isasaayos ang nararamdaman ko. Huminga ako nang malalim, pilit na b
