All Chapters of The Trillionaire’s Hidden Possesion: Chapter 1 - Chapter 10

• • • [Six years ago] • • •Humaplos ang mga daliri ko sa frame nang malaking salamin sa aking harapan. Naglakbay iyon hanggang sa maramdaman ko ang lamig ng babasaging salamin na nagpapakita nang aking repleksyon. “I’m in awe. You look so beautiful, Tal.” Napalingon ako sa pintuan matapos pumasok mula roon nang kakambal kong si Mortishia. Dagli siyang nanakbo papasok at yumakap sa akin. She is wearing an elegant electric blue cocktail dress. Bumagay sa brown niyang buhok ang pagkakaladlad nito sa kaniyang balikat. Her hair was curled perfectly. “How can you be this stunning? I'm jealous. Sana ganito rin ako ka-ganda kapag ako naman ang ikakasal.” Nakasimangot niyang ani. Pabiro kong pinisil ang pisngi niya, kaagad naman siyang napanguso at mas lalo pang yumakap sa akin. Pinagdikit niya ang pisngi naming dalawa pagkatapos noon ay parehas naming tiningnan ang parehong repleksyon sa salamin. Our facial features are the same. Ngunit kitang-kita sa aming repleksyon kung gaano kaming

Dumaan ang oras. Ni hindi ko na napagtuunan pa ng pansin ang sinakyan naming kotse. Namalayan ko na lamang na nasa loob na kami ng isang hotel room. “Are you sure you won't regret this?” Dinig kong saad niya mula sa likuran ko habang ibinababa ang zipper ng suot kong gown. “I won't.” Wala na siyang sinabi pa na siyang ikinataka ko. Bago pa man ako makalingon ay mabilis din akong natigilan nang maramdaman ko ang mainit niyang kamay sa aking likuran. “It’s beautiful,” he said while trailing my hair down. May kung anong kumiliti sa tiyan ko. Ito ang unang beses na may nagsabi sa aking maganda ang buhok ko. Palagi nilang sinasabi na masakit sa mata ang kulay nitong pula. Hilig pa nga ni Michelle na kalbuhin ang buhok ko. “Did you dye it?” pagtatanong niya. “Yeah,” I lied. Panigurado namang hindi na kami magkikita pa ulit pagkatapos nito. I would probably go back to Michelle's cage after this. Kaya hangga’t maaari gusto kong maging malaya kahit ngayon lang. Masuyong hum

Malakas ang naging kabog ng dibdib ko. Hindi ako makakilos nang maayos sapagkat kanina ko pa nararamdaman na nakatitig siya sa akin at pinagmamasdan ang bawat galaw ko. Ano bang problema niya? Pilit kong iwinaksi ang ginagawa niyang paninitig sa akin at sa halip ay sinubukang dumampot ng inumin na nakapatong sa lamesa. Mabilis na umasim ang mukha ko nang matikman ang alak. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya na naging dahilan para taasan ko siya ng kilay. Nagkibit balikat lamang siya sa akin. Tila ba nangaasar ay sumandal siya sa upuan at saka ako sinenyasan na subukan pa ang iba. Hindi ko siya sinunod. Mayroong maliit na glass container na katabi ng tatlong iba’t-ibang klase ng alak sa ibabaw ng lamesita. Hindi ko alam kung anong nasa loob noon pero maliliit siyang bilog na kulay itim. Gelly-like ang texture noon kaya naman dinampot ko at sinubukang kainin.“No, you don't eat it like—” Huli na ang pagpigil niya. Halos maduwal ako nang malasahan ang gelly na iyon. “Punye

Nabato ako sa aking kinatatayuan. Hindi ko maibuka ang aking bibig para sumagot sa kaniya. Did he found out? No he can't. Hindi p’wede, hindi niya p’wedeng malaman ang tungkol kay Mory. Ilang beses akong lumunok. Sinusubukang tanggalin ang nakabara sa aking lalamunan. Nagi-init na ang dalawang sulok ng mga mata ko ngunit pinigil ko ang nagbabadyang luha. No. He will take my Mory away from me— “That’s one weird endearment.” Puno ng pagtataka akong napatunghay sa kaniya. Nangunot ang noo ko at nagsalubong ang dalawang kilay. Hindi ko ma-proseso ng utak ko ang sinabi niya. “Who’s Rico? Why is he calling you mommy?” Ang namumuong kaba sa dibdib ko ay unti-unting naglaho. Hindi ko mapigilang pagak na mapatawa nang sa wakas ay ma-gets ko na ang sinasabi niya. He is referring to Rico. Thank God! Ang kumakawalang tawa sa bibig ko ay kaagad ding nahinto nang mapansin kong dumilim ang ekspresyon niya. It was as if he didn't like what I just reacted. Bumuntong hininga ako. A sigh of re

Bumuntong hininga ako. Matapos kong gawin ’yon ay muli akong humigop ng hangin at marahas na pinakawalan iyon. I kept on sighing since earlier as if it would speed the days for me. Dinampot ko ang pulang pentelpen at ginuhitan ang kalendaryong hawak ko. It has been three days since I was left here. Maybe Cadrus have lost interest in Mortishia because of me. I can't let that happen. That's why I'm sneaking out. Inayos ko ang pagkakasabit ng strap ng suot kong maong na jumper pants sa aking balikat. I am wearing a yellow sleeveless fitted tank top underneath of my jumper pants. Mukha man akong minions, but wearing this will make it easier for me to sneak out. Nakarinig ako ng pagkatok mula sa labas. Isa rin iyan sa dahilan kung bakit hindi ko na kaya pang magtagal dito. The maids are too much, too much that they even insist on brushing my teeth. Kung hindi pa ako tumutol ay baka sila na rin ang nagpaligo sa akin. Wala na akong kahit na anong ginagawa bukod sa gumising, kumain, at ma