All Chapters of The Billionaire's Triplet Babies: Chapter 91 - Chapter 100

18 YEARS LATER… “Ano ba, Phoenix? Baka mahulog ako! Ibaba mo na ako!” pakiusap ni Cathy sa asawa niya habang buhat-buhat siya nito na parang isang sako ng bigas. Pero imbes na makinig, nag-squat pa ang lokong si Phoenix. Napahiyaw na si Cathy ng sandaling iyon habang walang humpay sa pagsuway sa asawa niyang daig pa ang bata kung umakto. “10… 11… 12…” pagbibilang ni Phoenix. “Ibaba mo na ako, Phoenix. Kapag ako nahulog, sa sala ka matutulog!” pagbabanta niya sa asawa pero hindi man lang ito nag-atubiling makinig sa kaniya. Kahit hinihingal ay hindi pa rin huminto si Phoenix. Patuloy lang ito sa pag-squat at hindi alintana ang asawa nitong kanina pang sinisuway siya. “18… 19… 20! Fúck!” At doon ay tuluyan nang ibinaba ni Phoenix si Cathy. Isang kurot sa tagiliran ang ibinigay ni Cathy sa asawa bago bumalik sa niluluto niya. “Awww, honey. Why? Did I do something wrong?” “Wow, talagang tinanong mo pa ako niyan, ‘no? Kung hindi mo ako basta-basta na lang binuhat, hindi ako aakto

“ANO NA, AGNES?! Aba’y dalawang buwan ko na kayong sinisingil para sa upa niyo. Ilang beses na akong bumalik dito pero palagi niyo akong binibigo! Palaging wala? Diyos ko naman! Tumira kayo sa bahay ko at responsibilidad niyong magbayad. Kung ganiyan lang din naman pala, mas maiging lumayas na lang kayo!” galit na saad ni Isabel—ang may-ari ng bahay kung saan kasalukuyang nakatira ang pamilya ni Yana. “Pasensya ka na, Agnes, at gipit na gipit lang kami ngayon. Sunod-sunod ang problemag kinahaharap naman kaya sana naman ay maunawaan mo kami at maunawaan mo na hindi pa kami makakapagbayad ngayon. Nakikiusap ako, Agnes. Gagawa kami ng paraan makahanap lang pangbayad sa iyo. B-Bigyan mo pa kami ng isang buwan…” pakiusap ng mama ni Yana habang sapo nito ang dibdib dahil iniingatan nito ang emosyon nito lalo na ang puso nito dahil may sakit ito. Bumakas agad ang iritasyon sa mukha ni Isabel bago pumameywang. “Na naman?! Ganiyan din ang sinabi mo sa akin noong nakaraang buwan. Tapos ngayong

MADALING-ARAW NA NANG makauwi si Yana pero maaga pa lang ay nagising na siya hindi dahil may hinahabol siyang bagay o oras—iyon ay dahil hindi mawala sa kaniyang isipan ang mga tinuran ni Carmen sa kaniya. Bakit napakadaling sabihin nito na kapag nabuntis sila ay puwede namang ipalaglag ang bata? Paano nito naaatim na gawin ang bagay na iyon? Wala ba itong konsensya para isipin na masama iyon? Ipapalaglag ang batang walang kamuwang-muwang? Ipapalaglag ang bata na hindi pa nagagawang masilayan ang mundong ibabaw? Napakasama! Marami pang katanungan si Yana subalit mas pinili na lang niyang manahimik at magsawalang-kibo dahil baka hindi lang sampal ang abutin niya kay Carmen. Baka alisin na siya nito sa trabaho niya kaya hanggat maaari ay kinokontrol ni Yana ang kaniyang sarili na magsalita o komprontahin ito. Ngayong araw, mag-isa lamang si Yana sa kanilang bahay. Pinuntahan ng mama niya ang asawa nito sa ospital na kasalukuyang nagbabantay kay Inigo—ang bunsong kapatid ni Yana. Tatlo

HINDI NA PINALIPAS ni Yana ang araw dahil pagkatapos na pagkatapos niyang sabihin sa doktor na gawin na ang operasyon sa mama niya, agad siyang nagtungo sa bahay ni Carmen. “Desidido ka na ba talaga riyan, Yana?” paninigurado ni Carmen kay Yana. Mabilis pa sa alas-kuwatrong tumango si Yana. “Desidido na po ako, Momshie Carmen. Kailangan ko po talaga ngayon nang malaking halaga ng pera para sa operasyon ni mama.” “Talagang gagawin mo ang lahat para sa pamilya mo, ‘no? Bilib na bilib talaga ako sa ‘yo, Yana. Balita ko rin, ikaw ang nagpyansa sa kapatid mong batugan, tama ba? Matanda na, pero pabigat pa rin sa pamilya. Alam mo, dapat pinalayas na ng mga magulang mo ang kapatid mong ‘yon. Hindi ba’t dapat may asawa na siya at nakabukod na?” Lumunok si Yana. “Hindi po magagawang palayasin nina mama at papa si Kuya Fernando, Momshie Carmen. Kahit na… kahit na sabihing pabigat siya sa bah—” “Paanong hindi lalaki ang ulo, e kinukunsinte niyo pala?” Humalakhak si Carmen. “Hindi naman po

“KASALAN MO KUNG bakit namatay si mama!” bulyaw ni Fernando sa kaniyang kapatid.Mabilis na napa-awang si Yana nang marinig iyon mismo sa kaniyang nakakatandang kapatid. Hindi niya inaasahan na masasabi nito ang ganoong bagay sa kaniya. Nagtatalo silang dalawa at hindi niya sukat akalain na magagawa nitong isisi sa kaniya ang pagkawala ng mama nila.“Kuya naman, naririnig mo ba ang sarili mo? Bakit mo sa ‘kin isinisisi ang pagkawala ni mama? Kung alam mo lang ang nangyari, Kuya Fernando. Kung alam mo lang ang dinanas ko, baka maintindihan mo a—”“Kahit kailan ay hindi kita naintindihan, Yana! Akala mo ba'y hindi ko malalalaman ang kasinungalingan mo kina mama at papa? Nagsinungaling ka tungkol sa trabaho mo kahit ang totoo ay pokpok ka! Marumi kang babae, Yana! Paano mo nagawang ibenta ang sarili mo? Baka nga may sakit ka na, hawaan mo pa ka—”Hindi na pinatapos ni Yana ang nakakatanda niyang kapatid. Sinampal niya ito habang maluha-luha ang kaniyang mga mata.“Oo na! Sige na, sa tin