All Chapters of The Billionaire's Triplet Babies: Chapter 61 - Chapter 70

FIVE YEARS AGO… “If you really want to have your father's company, then do what I say. You already failed me, Phoenix. If you fail me again, the company will no longer be yours!” seryosong turan ni Beatrice sa anak niya na nakatayo sa harap niya. Lumunok si Phoenix. “I had no choice, mom. Cathy wanted to end our marriage, I just did what she wan—” “Enough, Phoenix! Kung ano man ang nangyari sa pagitan niyo ni Cathy, ayoko nang maririnig iyon kahit kailan. What I want you to do is to marry a woman and impregnate her.” Phoenix's eyes widened. “What, mom? You want me to marry a woman and… and make her pregnant?” “Oo, iyon naman ang gusto ko noon pa, ‘di ba? Gusto ko ng apo, kaya kung gusto mong mapasaiyo ang kumpanya, then do it.” Sunod-sunod na lumunok si Phoenix bago nagsalita. “I-I’ll try, mom.” “No, anak, don't try. Do it…” Tumango si Phoenix bilang tugon sa kaniyang mommy. Desidido siyang gawin ang gusto nito dahil ilang taon na niyang pinapangarap na mapasakaniya ang ProMed

“IF PARKER KNEW something, he would tell you,” turan ni Cathy habang seryosong nakatingin kay Phoenix. Umiling si Phoenix bago umupo sa swivel chair nito. “He's scared. Nang araw na tinanong ko siya, hindi siya makapagsalita nang maayos. He's stuttering. I don't wanna force our son, so I stopped questioning him.” “Then he did know something, and maybe… someone is manipulating him. Bakit ngayon mo lang ito sinabi sa akin, Phoenix? I am Parker’s mother, which is why I need to know this. Why did it take you so long to inform me?” “I'm sorry, okay? Akala ko kasi maaayos ko na, but until now, hindi pa rin nagsasalita si Parker. Ayoko na ring ipaalala iyon sa kaniya dahil baka kung ano na ang mangyari sa kaniya. Our son is only five years old. Maybe there are things he's afraid of—things we don't get scared of as we grow up.” Mahinang tumawa si Cathy. “You mean is nakakita siya ng multo? He's scared, and he's afraid to tell you. Ganoon b—” “Probably.” “Gosh, Phoenix. Ikaw na ang nagsab

NANINIWALA SI CATHY na hindi kayang gawin ni Phoenix ang ibinibintang dito. Malakas ang paniniwala niya na hindi siya nito kayang patayin. Dahil sa nangyari, kumalat na iyon sa buong ospital, at dahil si Phoenix ang may-ari noon, walang imik ang mga tao roon sa takot na baka mawalan sila ng mga trabaho. Ilang oras na ang nakalipas nang mangyari ang bangungot na iyon kay Cathy. Takot na takot pa rin siya magpahanggang ngayon at hindi siya makausap nang maayos. Wala siya sa huwisyong magsalita o makipag-usap sa kadahilanang lubusan siyang naapektuhan sa nangyari. Isang mabait na tao ang namatay ng dahil sa kape na para sa kaniya dapat. Sinisisi rin ni Cathy ang sarili dahil kung hindi niya ibinigay ang kape sa guard, hindi sana ito mamamatay.“Stop blaming yourself, Cathy,” mahinahong sambit ni Anthony na kakapasok lang ng silid ni Cathy.Pinauwi muna siya ni Mr. Harold dahil hindi rin naman siya makakapagtrabaho. At dahil mag-isa na lang si Cathy sa bahay niya, sinamahan siya ni Antho

FIVE YEARS AGO…It was too late to save her. Matapos ianunsyo ni Dr. Salazar ang pagpanaw ni Cathy, naglakad na ito palabas ng kuwarto. Subalit hindi pa man nakakalabas si Dr. Salazar nang biglang magsalita ang isa sa mga nurse na kasama nito sa loob ng silid.“Doc, may kailangan kang makita,” sambit nito.“What's that?”“May dalawa pang bata sa sinapupunan niya,” tugon nito na nagpamulagat kay Dr. Salazar.“How?” aniya.Inangat ng nurse ang kamay nito at nanlaki ang mga mata niya nang makita kung ano iyon. It's an ultrasound. Kinuha niya iyon at tiningnan. At napasinghap na lamang siya nang makita kung ilang sanggol ang nandoon. There are three babies on the ultrasound. How could she not know about this? Well, she was Cathy's OBGYN; however, she abandoned her a few months ago.“Anak… n-nasaan ka na, anak?” Mabilis na pumaling ang ulo ni Dr. Salazar kay Cathy at ganoon na lamang ang gulat niya nang makitang unti-unti nitong iminumulat ang mga mata nito. “B-Buhay siya, doc,” anang nu

DALAWANG ARAW NA simula nang mawala si Parker pero wala pa ring tigil si Cathy sa paghahanap. Patuloy pa rin siya sa pagbibigay ng flyer na may larawan at impormasyon ng anak niya sa mga tao at nagdidikit din siya sa mga poste. Malaki pa rin ang pag-asa ni Cathy na mahahanap niya ang anak niya. Naniniwala siya na nasa paligid lang ito.“Cathy, ipagpabukas na lang natin ang pamimigay nitong flyer. Kailangan mo ring magpahinga—isa pa, hindi ka pa kumakain simula kaninang umaga. Malapit nang dumilim, oh,” sambit ni Johanna na kasalukuyang kasama ni Cathy.Umiling si Cathy. “Hindi ako titigil hanggat hindi ko nahahanap ang anak ko. Puwede ka nang umuwi, Johanna. Salamat sa pagtulong sa akin. Kaya ko ito,” nakangiting sambit ni Cathy subalit taliwas iyon sa nararamdaman niya ngayon.Masakit pa rin ang puso niya at walang segundong hindi niya inaalala ang anak niya. Nangako siya sa sarili niya na kahit anong mangyari ay hindi siya titigil—mapagod man o magutom siya. Lubusan na siyang nag-aa