หลิ่วชิงเหอสูดหายใจลึกๆ ข่มกลั้นความโกรธไม่ให้หลุดปากด่าออกไป ก่อนจะฝืนฉีกยิ้มให้ฉู่เฉินฉู่เฉินจ้องพิจารณาหลิ่วชิงเหอ ก่อนจะยิ้มและเอ่ยเสียงเรียบว่า “ทำอย่างนี้แต่แรกก็ดีแล้ว ไม่เห็นต้องขัดขืนเลย สำหรับพวกเธอสองแม่ลูกขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์”พูดจบ เขาก็สาวเท้าเดินเข้าไปในห้องรับแขกป้าอู๋รีบรินน้ำอุ่นๆ ให้ฉู่เฉิน ก่อนจะยกยิ้มเต็มใบหน้า “คุณฉู่ ดื่มน้ำก่อนค่ะ” ฉู่เฉินยิ้มรับน้ำไปจากมือของป้าอู๋ ก่อนจะหันไปพูดกับหลิ่วชิงเหอว่า “เห็นหรือยัง? ต่อไปก็หัดเรียนรู้ไว้ซะบ้าง!”หลิ่วชิงเหอโมโหจนแทบระเบิด ตอนนี้ลูกสาวของเธอเป็นตายร้ายดีอย่างไรยังไม่รู้ ฉู่เฉินกลับมานั่งดื่มน้ำอย่างสบายอารมณ์อยู่ตรงนี้ อยากเร่งก็ไม่กล้าเร่ง อยากตวาดก็ไม่กล้าตวาดความรู้สึกอย่างนี้ ทำให้เธอใกล้คลั่งเต็มทีกระทั่งผ่านไปสิบนาที ฉู่เฉินจึงค่อยลุกขึ้นยืนอย่างเนิบช้า “หลิ่วหรูเยียนเช็ดตัวสะอาดแล้วใช่ไหม?”หลิ่วชิงเหอพยักหน้ารัวๆ และรับคำอย่างอดทน “ฉันอาบน้ำให้เธอตามที่คุณบอกแล้ว ถ้าไม่เชื่อ คุณไปตรวจสอบดูเองก็ได้”ฉู่เฉินเห็นหลิ่วชิงเหอถึงขั้นใช้สรรพนามกับเขาอย่างให้เกียรติ ก็อดแหงนหน้าหัวเราะไม่ได้ถ้าหากสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29 อ่านเพิ่มเติม