LOGINShare
บทที่ 391
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 392
ฉู่เฉินยิ้มเย็น “ฉันกำลังช่วยขับเลือดเสียให้เธออยู่ ไม่งั้นเธออาจหายใจไม่ออกแล้วตายไปเลยก็ได้”หลิ่วชิงเหอได้ยินก็รีบยื่นนิ้วไปอังที่จมูกของหลิ่วหรูเยียนซี้ด!เป็นอย่างที่หรูเยียนพูดจริงๆ หลังจากกระอักเลือดเสียออกไป ลมหายใจของหลิ่วหรูเยียนก็เป็นจังหวะสม่ำเสมอขึ้นมากหลิ่วชิงเหอยังไม่ทันได้สติ ฉู่เฉินก็ใช้เข็มเงินอีกเล่มหนึ่งแทงไปที่จุดไป่ฮุ่ยของหลิ่วหรูเยียนเมื่อเข็มเล่มที่สามแทงเข้าไป หลิ่วหรูเยียนที่หมดสติไปหนึ่งวันหนึ่งคืนสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ก่อนที่นัยน์ตางามจะเบิกกว้างในวินาทีถัดมา“คุณผู้หญิง คุณหนูฟื้นแล้วค่ะ!”ป้าอู๋พูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นหลิ่วชิงเหอจึงเผยรอยยิ้มโล่งใจออกมาในที่สุดหลิ่วหรูเยียนหันไปมองหลิ่วชิงเหออย่างยากลำบาก “แม่… หนู… หนูเป็นไปอะไรไปคะ รู้สึกหนักไปทั้งตัวเลย เหมือน…”เธอยังพูดไม่ทันจบ เงาร่างอันคุ้นเคยร่างหนึ่งก็ปรากฏสู่สายตาฉู่เฉิน?!หลิ่วหรูเยียนเบิกตากว้าง จ้องฉู่เฉินด้วยหน้าตาถมึงทึง “ใครให้แกเข้ามาในบ้านเรา ไสหัวออกไปเลยนะ!”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน ก่อนจะชี้ไปที่หลิ่วชิงเหอ แล้วบอกว่า “แม่เธอเชิญฉันมา ไม่เชื่อก็ถามเองสิ”“หรูเยียน เรื่องนี้แม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 393
ฉู่เฉินยิ้มเย็น ก่อนจะหันไปพูดกับหลิ่วชิงเหอว่า “เมื่อกี้หลิ่วชิงเหอบอกชัดแล้วนี่ ถ้าจะแก้พิษให้เธอ จำเป็นต้องทำลายความบริสุทธิ์ของเธอซะ”“ถ้าไม่อยากตายก็ว่าง่ายหน่อย ความอดทนของฉันมีขีดจำกัดนะ”ได้ยินอย่างนั้น หลิ่วหรูเยียนถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้หลิ่วชิงเหอพูดเองกับปาก ถ้าจะแก้พิษให้เธอ ก็จำเป็นต้องทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ!แต่เธอรับไม่ได้ที่ร่างกายของเธอจะต้องแปดเปื้อนเพราะฉู่เฉิน!“ไม่… ถึงตายฉันก็จะไม่ให้แกแตะต้องตัวฉัน!”หลิ่วหรูเยียนปกป้องหน้าอกอันขาวอิ่มของตัวเองสุดกำลัง เธอส่ายหน้า และตวาดเสียงดังหลิ่วชิงเหอเห็นอย่างนั้นก็หันไปมองฉู่เฉิน “ไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอ?”ฉู่เฉินแหงนหน้าหัวเราะ “อยากแก้พิษก็มีแค่วิธีนี้วิธีเดียว อีกอย่าง ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวก็จะแก้พิษได้หมด ใครให้พวกเธอสองแม่ลูกโลภมากขนาดนี้ แช่น้ำยาสามปี ย่อมมีราคาที่ต้องจ่ายอยู่แล้ว”“แกว่าไงนะ?”หลิ่วชิงเหอกับหลิ่วหรูเยียนอึ้งค้าง ไม่ได้แก้พิษได้ภายในครั้งเดียว?นี่หรือต้องโดนฉู่เฉินย่ำยีอีกหลายครั้ง?หลิ่วหรูเยียนสีหน้าย่ำแย่สุดขีดฉู่เฉินในสายตาของเธอเป็นแค่คนพิการคนหนึ่ง คนที่ไม่ใช่แม้กระทั่งผู้ชา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 394
เธอต้องสมบูรณ์แบบไร้ที่ติเท่านั้น ถึงจะคู่ควรกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอย่างราชันมังกรแต่ตอนนี้ เธอกลับต้องถูกไอ้พิการฉู่เฉินทำให้แปดเปื้อน!ไม่ว่าอย่างไร เธอก็รับไม่ได้ที่จะต้องเดินเข้าพิธีแต่งงานกับราชันมังกรด้วยร่างกายที่ไม่บริสุทธิ์เห็นอย่างนั้นก็เถอะ ถึงแม้ปกติหลิ่วหรูเยียนจะแต่งตัวเปิดเผย หรือถึงขั้นเรียกได้ว่าเซ็กซี่เกินต้าน แต่ลึกๆ ข้างในแล้วเธอเป็นคนรักนวลสงวนตัวมากแต่ก่อนที่เธอยอมให้ฉู่เฉินดูเธออาบน้ำ กระทั่งยังเหยียดหยามฉู่เฉินเหมือนไม่ใช่ผู้ชาย นั่นเป็นเพราะฉู่เฉินได้สูญเสียสมรรถภาพพื้นฐานของเพศชายไปแล้วอีกอย่าง ขอแค่ค้นพบตัวยาใหม่ได้สำเร็จ ฉู่เฉินก็ไร้ประโยชน์ พวกเธอจะฆ่ามันเมื่อไรก็ได้ถ้าเป็นแบบนั้น แทบไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่มันจะย่ำยีความบริสุทธิ์ของเธอเลยด้วยซ้ำแต่ตอนนี้ ไม่ว่าเธอจะยินยอมหรือไม่ เธอก็ได้หักหลังราชันมังกรไปแล้วแค่นึกถึงเรื่องพวกนี้ หัวใจของหลิ่วหรูเยียนก็แทบจะสลายแล้ว“หรูเยียน ยัยเด็กโง่ ขอแค่ลูกไม่พูด ราชันมังกรจะรู้ได้ยังไงว่าลูกเคยมีอะไรกับคนอื่นแล้ว? อีกอย่าง นี่ก็ยุคสมัยไหนแล้ว ใครยังจะมาใส่ใจเรื่องความบริสุทธิ์อะไรนี่อีก!”“ขอแค่เขารักล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 395
ป้าอู๋เชิญหลี่ฮุยเข้ามาในห้องรับแขกที่จริงเธอไม่มีทางเลือกอื่น เพราะหลี่ฮุยให้ของมามากเกินไป!ยังไม่ต้องพูดถึงยาบำรุงปราณสองเม็ดนั้นที่มีราคาสูงถึงสิบล้าน แค่โสมสองต้นนั้นก็มีราคาสูงเท่าเมืองเมืองหนึ่งแล้วอย่างไรเสียตระกูลหลี่ก็เป็นบริษัทการเงินที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงจง ไม่มีทางใช้ของคุณภาพไม่ดีมาสวมรอยอย่างแน่นอนถ้าหากไล่เขาไปจริงๆ เธอจะอธิบายกับหลิ่วชิงเหออย่างไรหลี่ฮุยขมวดคิ้ว เดิมทีเขาตั้งใจจะมาส่งของแล้วกลับเลยแต่ถ้าไม่ได้เจอแม้แต่หน้าของหลิ่วหรูเยียน เขาก็มาเสียเที่ยวน่ะสิ?ลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็เดินเข้าไปในห้องรับแขกตามที่ป้าอู๋บอกนี่เป็นของขวัญราคาสามสิบล้านเชียวนะ ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องมอบให้หลิ่วหรูเยียนด้วยมือของตัวเองหลี่ฮุยสาวเท้าเข้าไปในห้องรับแขก หลังจากนั่งลงบนโซฟา เขาก็ถามอย่างสงสัยว่า “ตอนนี้หรูเยียนเป็นยังไงบ้างครับ? ผมได้ยินว่าแม้แต่หมอเทวดาซุนก็ยังรักษาไม่ได้ คงไม่ได้ร้ายแรงอะไรมากหรอกใช่ไหมครับ?”นี่เป็นเรื่องที่หลี่ฮุยกังวลมากที่สุด ยังไงเขาก็ไม่ควรมอบของขวัญราคาแพงอย่างนี้ให้คนตายไม่ใช่เหรอ?ถ้าหากอาการป่วยของหลิ่วหรูเยียนถึงขั้นที่ไม่อาจควบคุ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 396
มิหนำซ้ำ ภาพนี้กลับคล้ายภาพที่เธอฝันถึงหลายต่อหลายครั้งเพียงแต่ตัวเอกฝ่ายชาย กลับเปลี่ยนเป็นฉู่เฉินแทนราชันมังกรผู้หล่อเหลาภายใต้แสงสว่าง ดวงหน้าเรียวชมพูของหลิ่วหรูเยียนเริ่มแดงเรื่อเวลานี้ หลิ่วหรูเยียนราวกับได้กลายร่างเป็นกระต่ายสาวทรงเสน่ห์เธอปลดปล่อยตัวเองออกมาอย่างเต็มที่ชั้นล่าง หลี่ฮุยเริ่มนั่งไม่ติดแล้วนี่มันวิธีรักษาบ้าอะไรเนี่ย?หลิ่วหรูเยียนแทบจะกลายเป็นนักร้องอยู่แล้วหลี่ฮุยกัดฟันชี้ไปบนชั้นสอง พูดกับป้าอู๋ว่า “ป้าอู๋ เกิดอะไรขึ้นกันแน่!”“ไหนว่าหรูเยียนป่วยหนักใกล้ตายแล้ว?”เวลานี้ หลี่ฮุยโมโหจนแทบหมดสติแล้วเขาตามจีบหลิ่วหรูเยียนอย่างยากลำบากมาเกือบปี จนวันนี้ก็ยังไม่เคยได้แม้แต่จับมือแต่ตอนนี้หลิ่วหรูเยียนกลับทำตัวเป็นนักร้องหญิงเสียงสูงอยู่กับคนอื่นต่อหน้าเขา?!อย่าว่าแต่เขาหลี่ฮุยที่เป็นถึงนายน้อยของตระกูลหลี่เลย แม้ผู้ชายธรรมดาคนอื่นก็ทนไม่ได้เหมือนกัน!นี่มันเหมือนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีเขาอย่างไม่มีชิ้นดีชัดๆ!“คือ… คุณชายหลี่ คุณ… คุณน่าจะเข้าใจอะไรผิดไปนะคะ คุณหนูถูกพิษ แม้แต่หมอเทวดาซุนยังรักษาไม่ได้ ฉันคิดว่าหมอเทวดาท่านนี้ต้องใช้วิธีที่พิเศษบ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 397
ป้าอู๋ยืนอึ้งอยู่ที่เดิมไปชั่วขณะไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่คาดคิดว่าฉู่เฉินที่กระโดดออกทางหน้าต่างมาโดยตลอด วันนี้กลับเข้าตามตรอกออกตามประตู?สิ่งที่ทำให้เธอนึกไม่ถึงยิ่งกว่าก็คือ ฉู่เฉินกลับกล้าทำร้ายคุณชายตระกูลหลี่ตระกูลหลี่เป็นตระกูลที่มีอิทธิพลมากตระกูลหนึ่งในเมืองเจียงจง โดยเฉพาะธุรกิจการเงินของตระกูลหลี่ ยิ่งมีเส้นสายกว้างขวางในเมืองเจียงจงฉู่เฉินทำร้ายหลี่ฮุย ก็เท่ากับทำลายท้องฟ้าของเมืองเจียงจง!“คุณ… คุณฉู่ คุณชายหลี่คนนี้ เป็น… เป็นเพื่อนของคุณหนู พอรู้ว่าคุณหนูป่วย ก็เลยตั้งใจมาเยี่ยมคุณหนู”ป้าอู๋อธิบายด้วยริมฝีปากที่สั่นเทาฉู่เฉินได้ยินก็ตวัดสายตามองหลี่ฮุย ก่อนจะแค่นเสียง และหันหน้าเดินจากไปหลี่ฮุยกุมหน้าซีกที่ถูกตบจนชา ก่อนจะตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา ชี้หลังของฉู่เฉิน “ไอ้แซ่ฉู่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกเป็นใครนะ!”“ถึงแกจะมียาบำรุงปราณแล้วไงวะ? กล้าทำร้ายฉัน? ตระกูลหลี่ของฉันจะบดแกให้แหลกละเอียดด้วยนิ้วเดียวเมื่อไรก็ได้!”ครั้งนี้ หลี่ฮุยบันดาลโทสะแล้วจริงๆ!ไม่ใช่แค่นางฟ้าที่เขาตามจีบมาหนึ่งปีถูกฉู่เฉินแย่งกินไปก่อน แต่มันยังกล้าตบเขาฉาดใหญ่อีก!เหมือนฆ่าเขาอย่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 398
“ไอ้แซ่ฉู่ แกคงไม่รู้สินะว่าตระกูลหลี่ของฉันทำอะไร การเงินโว้ย! แกได้ยินหรือยัง?”ฉู่เฉินยิ้มเย็น “ก็แค่บริษัทที่ดอกเบี้ยแพง ไม่เห็นมีอะไร ถึงแกจะพูดให้ดูดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงพื้นเพของตระกูลหลี่ได้”พูดจบ ฉู่เฉินก็เดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองหลี่ฮุยจ้องแผ่นหลังของฉู่เฉินเขม็ง กำหมัดแน่น ก่อนจะกัดฟันพูดว่า “ไอ้แซ่ฉู่ วันนี้ฉันแค่ประมาท ถึงได้พลาดท่าให้แกแบบนี้ แต่แกรอก่อนเถอะ!”หลี่ฮุยคำรามอย่างเดือดดาล ก่อนจะหันไปมองป้าอู๋ กัดฟันพูดว่า “บอกนังแพศยาหลิ่วหรูเยียนด้วยนะ ถ้าไม่อยากโดนตระกูลหลี่ของพวกฉันหมายหัว ก็ให้ล้างก้นล้างตัวให้สะอาด แล้วปีนขึ้นมาบนเตียงฉันด้วยตัวเองซะ!”“ไม่อย่างนั้น ตระกูลหลิ่วของพวกแกก็จงรอโดนตระกูลหลี่แบนเรื่องการเงินได้เลย!”หลังจากพูดทิ้งท้ายไว้อย่างเจ็บแค้น หลี่ฮุยก็กลับไปอย่างฮึดฮัดกระทั่งเงาร่างของหลี่ฮุยกับฉู่เฉินหายลับไปจากประตู ป้าอู๋จึงได้สติ แล้ววิ่งขึ้นไปบนชั้นสอง พลางตะโกนว่า “คุณผู้หญิง! คุณหนู! เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ!”……ในอีกด้านหนึ่ง โจวเทียนเฟิ่งที่วางโทรศัพท์ลงอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะได้สติ จากนั้นก็รีบลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมมาปกปิด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 399
จางหลิงโดนหลี่เจี้ยนเย่ตะคอกใส่ พลันหายง่วงในพริบตา เธอถลึงตาใส่หลี่เจี้ยนเย่ ก่อนจะสะบัดเสียงบอกว่า “เหอะ! ไปก็ไปสิ! คนแซ่หลี่ อย่าเสียใจทีหลังก็แล้วกัน!”พูดจบ จางหลิงก็พลิกตัวลุกขึ้นนั่งในสภาพเปลือยเปล่า หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ แล้วก็วิ่งออกไปตอนแรกเธอเป็นแฟนของหลี่ฮุย แต่ต่อมาไม่รู้ไปทำท่าไหน จางหลิงฉวยโอกาสตอนที่หลี่ฮุยไม่อยู่บ้าน ปีนขึ้นเตียงของหลี่เจี้ยนเย่ จากนั้นก็ไม่นาน เธอก็กลายเป็นแม่เลี้ยงของหลี่ฮุยหลี่เจี้ยนเย่เห็นจางหลิงหยิบกระโปรงเกาะอกขาสั้นมาใส่แล้วทำท่าจะไป ก็ร้อนใจกระโดดลงมาจากเตียงแต่เขายังไม่ทันไปรั้งจางหลิง ก็ถูกคำพูดประโยคถัดไปของเลขาทำให้ตะลึงค้างอยู่กับที่ไปทันที“ประธานหลี่ เรื่องนี้สำนักเฟิ่งน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องครับ ไม่ใช่แค่บริษัทพวกนี้ที่จะตัดขาดกับเรา สำนักเฟิ่งยังประกาศอีกว่า ใครที่ยืนอยู่ข้างตระกูลหลี่ของเรา ก็เท่ากับมีความแค้นกับสำนักเฟิ่ง!”อะไรนะ?หลี่เจี้ยนเย่งงไปหมดแล้ว!นั่งอยู่ในบ้านดีๆ ความซวยก็หล่นใส่หัว!“รีบส่งคนไปสืบเดี๋ยวนี้ นังโจวเทียนเฟิ่งนั่นทำไมจู่ๆ ถึงได้หมายหัวตระกูลหลี่เรา!”หลี่เจี้ยนเย่เริ่มลนลานขึ้นมาแล้วตระกูลหลี
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1046
แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1045
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอดหน้ามืดไม่ได้ แทบจะเป็นลมคาที่นี่ไม่อาจใช้คำว่ามากเกินไปมาบรรยายฉู่เฉินได้แล้ว ปรมาจารย์ฝืนข่มกลั้นโทสะในใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืน ๆ ว่า “คุณฉู่ คุณไม่คิดว่าข้อเรียกร้องของคุณมันมากเกินไปเลยหรือไง?”“ฆ่าคนก็แค่เอาหัวโขกพื้น คะ...คุณเห็นวังเทียนเจี้ยนของผมรังแกง่ายจริง ๆ เหรอ?” ฉู่เฉินหัวเราะหยัน กวาดตามองปรมารจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “รังแกคุณแล้วยังไง? เอาของตามใบรายการนี้มา แล้วผมจะหันกายจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย”“ถ้าคุณกล้าพูดคำว่าไม่สักคำละก็ ผมก็มีวิธีทำให้วังเทียนเจี้ยนของคุณหายวับไปกับตา” ข่มขู่ ข่มขู่กันอย่างโจ่งแจ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกเหิมเกริมไปแล้ว...” ไม่รอให้ศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่เอ่ยปาก ปรมารจารย์ว่านเจี้ยนก็รีบยกมือห้ามเอ่ยว่า “หุบปากให้หมด!” หลังจากผ่านเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เวลานี้ปรมารจารย์ว่านเจี้ยรไม่สงสัยความสามารถของฉู่เฉินเลยสักนิดเดียวอย่างแย่ที่สุด ฉู่เฉินก็สามารถลากวังเทียนเจี้ยนให้ตายตกตามกันได้ต้องรีบไล่ตัวซวยคนนี้ออกไปโดยเร็วที่สุดถุงจะถูกเมื่อคิดได้ดังนั้น ปรมาจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1044
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงไม่มีทางกระโดดจากสาวใช้ธรรมดา ๆ กลายเป็นสุดยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นแปดภายในระยะเวลาห้าปีสั้น ๆ หรอก แต่ว่าฉู่เฉินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?เมื่อเห็นหลิงเสวี่ยตะลึงจนพูดไม่ออก ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “ดูท่าจะตรงตามที่ผมเดาไว้จริง ๆ ปรมาจารย์คนดีของคุณอยากเลี้ยงคุณจนสมบูรณ์แล้วค่อยดูดกลืนคุณจนแห้งไงละ” เมื่อหลิงเสวี่ยได้ยินคำพูดนี้ พลันร้อนใจขึ้น ถลึงตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าว “ฉู่เฉิน ห้ามคุณพูดจาเหลวไหลนะ”ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะเห็นเธอเป็นของชิ้นหนึ่ง มอบเธอให้ฉู่เฉิน แต่ว่าสำนักเคยมีบุญคุณกับเธอจริง ๆ“พูดจาเหลวไหล? กลัวว่าคุณโดนคนอื่นขายแล้ว ยังช่วยเขานับเงินด้วยละมั้ง?”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน จากนั้นก็อธิบายวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังสั้น ๆ และบอกเรื่องคุณสมบัติร่างกายพิเศษอย่างร่างธาตุสวรรค์บริสุทธิ์ว่ามีประโยชน์มากเท่าไหร่ต่อผู้ฝึกวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังตามความเป็นจริง หลังจากฟังคำพูดนี้ของฉู่เฉินจบก็ทำลายสามมุมมองของหลิงเสวี่ยอย่างแท้จริง “เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ความจริงแน่นอน ท่านปรมาจารย์มักจะสอนพวกเราว่าผู้บำเพ็ญเพียนต้องทำ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1043
ถึงแม้ว่าในใจของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่เฉินจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้าไปในเรือนเจ้าสำนักที่เขาอาศัยอยู่ ในตอนที่ฉู่เฉินปิดประตูห้องจนสนิท พวกศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนต่างก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและไม่ยินยอมออกมาจบแล้ว!เทพธิดาในใจของพวกเขา น้องศิษย์เล็กที่พวกเขาเฝ้าปรารถนา โดนไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินย่ำยีแบบนี้แล้วเมื่อผลักประตูเดินเข้าไปในห้องนอนด้านใน ฉู่เฉินก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ไอ้แก่ตายยากอย่างปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคนนี้เสพสุขเก่งจริง ๆ บนเตียงหยกน้ำแข็งมีอุปกรณ์ของเล่นต่าง ๆ ครบครัน นอกจากนี้ยังมีหมอนรองเอวโดยเฉพาะอีกด้วยไอ้เชี่ยนี่ เฒ่าหัวงูถึงจะเป็นคนตัณหากลับ จริง ๆ เมื่อเห็นเฟอร์นิเจอร์ในห้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยน หลิงเสวี่ยก็อดขมวดคิ้วไม่ได้พลางกล่าวว่า “ทำไมในห้องของปรมาจารย์ถึงจะมีหมอนสองใบล่ะ อีกอย่าง ทำไมหมอนใบนี้ดูไปแล้ว ไม่ค่อยเหมือนเลย?” หลิงเสวี่ยพูดพลางเอื้อมมือจะไปหยิบหมอนรองเอวใบนั้นขึ้นมา แต่โดนฉู่เฉินขวางไว้ทันที“อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าหมอนใบนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร เข้ามาสิ”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินก็ดึงหลิงเสวี่ยให้นั่งลงข้างเตียง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1042
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกว่านโซ่วเซียนเวิงก็ถอนหายใจติดต่อกันด้วยสีหน้าเสียดายในตอนนี้เอง แผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนตำรับยาสร้างกล้ามเนื้อพลันลอยมาจากในวังเทียนเจี้ยน“ผู้อาวุโสทั้งหลาย ขอบคุณครับ”วินาทีต่อมา เสียงของฉู่เฉินดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนพวกว่านโซ่วเซียนเวิงรับสูตรยาที่ฉู่เฉินส่งมา ก่อนจะมองไปทางตำหนักหลักของวังเทียนเจี้ยนอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง“พวกเราไปกันเถอะ”ว่านโซ่วเซียนเวิงคัดลอกสูตรยาไว้หนึ่งชุด แล้วก็พาลูกศิษย์แห่งสำนักว่านเซียนหันกายเดินจากไป“เหอะ ๆ... ไอ้หนูมีน้ำใจแล้ว ถือว่าฉันติดหนี้บุญคุณเธอแล้ว ไว้พบกันใหม่”ผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็คว้าสูตรยามาเช่นกันก่อนจะคัดลอกทันที จากนั้นเขาก็หันกายพาหลินเจี้ยนเฟิงลอยจากไปไม่นานนัก ผู้คนที่มามุงดูความคึกคักรอบนอกวังเทียนเจี้ยนก็ทยอยกันแยกย้ายไปหมดฉู่เฉินมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่หน้าแดงก่ำดูอับอายอย่างยิ่งยวด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าใครใกล้ตายนะ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองฉู่เฉินพลางกัดฟันกรอด แม้ว่าตอนนี้ภัยคุกคามของวังเทียนเจี้ยนจะถูกขจัดไปแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่กล้าแตะต้องฉู่เฉ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1041
เวลานี้เอง ทุกคนในเหตุการณ์ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่ชิงเฟิงจะโกรธจริง ๆนอกจากนี้ ประตูใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนโดนทำลาย วันหน้าสถานะของวังเทียนเจี้ยนในหมู่สำนักรอบนอกภูเขาหลางจวีซวีย่อมลดลงไปอีกขั้นอย่างแน่นอแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนในตอนนี้จะร้องทุกข์มิรู้วาย แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจเลยสักนิดเดียวเวลานี้จื่อเยว่ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ต้องชื่นชมความโชคดีของฉู่เฉินเช่นกันถึงแม้ความสามารถของเขาจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่อาศัยสติปัญญาและแผนการเรียกยอดคนอย่างลู่ชิงเฟิงออกมายืนอยู่ฝ่ายเขาได้นับว่าผ่านด่านยากตรงหน้าได้ชั่วคราวแล้วจริง ๆ “ศิษย์พี่หญิง ฉู่เฉินคงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับลู่ชิงเฟิงใช่ไหม?”หลิงรั่วกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา“เกี่ยวข้องกับลู่ชิงเฟิง? ไม่มีทางหรอก!”จื่อเยว่หัวเราะหยันพลางส่ายศีรษะลู่ชิงเฟิงนั้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของวังเต๋าคุนหลุน ถึงแม้จะไม่ใช่เจ้าสำนัก แต่ในวังเต๋าคุนหลุน นอกจากผู้เฒ่าผู้แก่ที่ปลีกวิเวกไม่ออกมาเหล่านั้นแล้ว เขาก็เป็นตัวแทนพลังรบสูงสุดเลยก็ว่าได้แม้ว่าฉู่เฉินเพียงแค่รู้จักลู่ชิงเฟิงเท่านั้น แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1040
มันอยู่เหนือระดับที่พวกเขาสามารถประมาณค่าได้ไปแล้ว!นักพรตแห่งน้ำไฟผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานเมื่อกี้ ตอนนี้ก็เหงื่อเย็นแตกพลั่ก ไม่กล้าแม้แต่จะปฏิเสธแม้แต่คำเดียวเมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็เปลี่ยนไปทันที มองสำรวจฉู่เฉินด้วยรอยยิ้มเยาะและกล่าวว่า “เจ้าหนู ดูเหมือนว่าการคำนวณของมนุษย์จะสู้การคำนวณของสวรรค์ไม่ได้จริงๆ คุณคงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยใช่ไหมล่ะ”“ยังกล้าให้ฉันมอบศิษย์ไปอุ่นเตียงให้แกอีกเหรอ? หึ!”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “ฉันแนะนำให้แกรีบส่งหยกโลหิตกิเลนมา แล้วฆ่าตัวตายรชดใช้ความผิดต่อหน้าฉันซะ ไม่งั้น...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ในดวงตาของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ระเบิดรังสีอำมหิตออกมาสองสายสถานการณ์พลิกผันเร็วเกินไป จนกระทั่งหลิงเสวี่ยยังไม่ได้สติ แต่ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนไม่เปลี่ยนสีหน้าเร็วเกินไปหน่อยเหรอ?ฉู่เฉินหรี่ตาลงและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณแน่ใจเหรอ?”“หึ เจ้าหนู ใกล้ตายแล้ว อย่าดิ้นรนไปให้เปลืองแรงเลย!”ขณะกล่าว ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ชักกระบี่ออกมาทันที กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับควบแ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1039
หลิงเสวี่ยมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนผู้เป็นดั่งเทพเจ้าในใจของเธอ ที่ขณะนี้กลับกำลังก้มหัวคำนับให้ฉู่เฉิน ความรู้สึกก็ซับซ้อนอย่างยิ่งหรือเป็นอย่างที่ฉู่เฉินเคยกล่าวไว้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่เธอเคารพราวเทพเจ้ามาโดยตลอด ช่างดูเล็กจ้อยราวกับมดตัวหนึ่งจริงเหรอ?เธอไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แต่ทั้งหมดนี้ เธอก็เถียงไม่ออก“ปะ… ปรมาจารย์…”น้ำตาของหลิงเสวี่ยไหลพรากลงมาแต่เธอไม่ได้ร้องไห้ให้ปรมาจารย์ว่านเจี้ยน แต่เป็นความเชื่อของตนที่ยึดมั่นมาหลายปี ที่ในเวลานี้มันพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง“ปรมาจารย์?”ฉู่เฉินจ้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอย่างเย็นชา ก่อนสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า “งั้นผมขอถามคุณหน่อยว่าคุณส่งพ่อแม่ของผมไปให้ใครต่อ”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนค่อยๆ เงยหน้าขึ้น มองไปที่ฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณฉู่ คุณอย่าถามเลย ผมพูดไม่ได้ แค่ผมพูดตัวตนของอีกฝ่ายออกมาก็จะระเบิดเป็นหมอกโลหิตทันที”ซี้ด ซี้ด!เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฉู่เฉินก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็เข้าใจทันทีว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ถูกคนลงยันต์คุมวิญญาณเช่นกัน ตราบใดที่เอ่ยตัวตนของอีกฝ่ายออกมา ก็จะระเบิดกลายเป็นหมอกโลหิตเหมือนกับเกาเซ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1038
ประตูหินหมื่นชั่งที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอยู่แล้ว หลังจากเหตุการณ์นี้ก็ยิ่งสั่นคลอนมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่าประตูกำลังจะถูกทำลาย ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ร้อนใจแทบจะกระอักเลือดออกมาแต่ในขณะนี้ ว่านโซ่วเซียนเวิงและคนอื่นๆ ที่โจมตีมานานแต่ยังไม่สำเร็จ ก็เรียกเทพสังหารและคนอื่นๆ ให้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวนับไม่ถ้วนถาโถมเข้าใส่ประตูหินหมื่นชั่ง และศิษย์จำนวนไม่น้อยที่เฝ้าดูแลประตูหินหมื่นชั่งก็ถูกแรงสั่นสะเทือนกระแทกจนเลือดสาดแม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ถานเฟิงยังกระอักเลือดล้มลง หมดเรี่ยวแรงในขณะนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็หวาดกลัวขึ้นมาแล้วจริงๆถ้าประตูภูเขาถูกทำลายลงและว่านโซ่วเซียนเวิงและพวกพ้องไม่ได้รับหยกโลหิตกิเลน แน่นอนว่าจะต้องระบายความโกรธกับศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนและทั้งวังเทียนเจี้ยนคงต้องนองไปด้วยเลือดเป็นแน่“คุณ...คุณฉู่ ขอร้องคุณแล้ว รีบออกไปจากที่นี่เถิด วิหารของวังเทียนเจี้ยนของผมเล็กเกินไปที่จะรองรับคนใหญ่คนโตเช่นคุณได้”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคุกเข่าลงพร้อมอ้อนวอนน้ำตานองหน้าเมื่อเห็นฉากนี้ หลิงเสวี่ยสับสนไปหมดแล้วทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉู่เฉินกล่าวไว้จริงๆ
