Semua Bab THE BILLIONAIRE'S PLAYGIRL SISTER: Bab 211 - Bab 220

[Knives’ POV] “What are you doing?” I ask Divine when I see her moving my things onto my Tourister. “Packing up,” she softly answers. “Ako na’ng gagawa n’yan. May tinatapos lang ako, pero gagawin ko ‘yan,” I retorted, gazing not at her but at my MacBook. I really don’t like anyone touching my stuff—not even her. Our flight’s a few days away. Divine already bought the tickets; kailangan ko nang makauwi at harapin ang aberyang nangyayari sa isang site namin sa downtown Manhattan. My secretary went MIA a few days back—for no reason whatsoever. Investors keep bugging me about the construction delay, so I need to be there as soon as I can. ‘As soon as I can,’ I tell myself. But honestly, I couldn’t. My mind keeps telling me I should leave; kaya na ni Yee itayo ang mall kahit wala ako. Nasa kanya na lahat ng plano at resources para matapos ang project; in-assure na rin naman nya ako na he’ll keep in touch. But my heart keeps telling me otherwise, because it feels really empty

Nagpasinghap-singhap sya at tinuwid ang tayo nya, winawaksi nya ang mga yakap ko sa kanya. “‘Yan ang solusyon mo? Ganyan ang naiisip mong gawin? Maglayas? Magtanan?! Dyusko, Knives, laging sarili mo lang ang iniisip mo! Naisip mo ba ako d’yan sa mga plano mong ‘yan?! May buhay ako rito, may magulang ako, may mga kaibigan, may trabaho. Gusto mo talikuran ko rin lahat ng ‘yun para lang sa ‘yo?!” “Yes! Because I know you love me! Don't deny it, Kataleia. Mahal mo ‘ko, ramdam na ramdam ko ‘yun. Nagmamahalan tayong dalawa… Kung ayaw mong umalis, sige, hindi tayo aalis. Idi-divorce ko si Divine, magpapakilala tayo sa mama mo; I know she’ll understand. I’m sure about that. Please, I can’t lose you.” Tumayo ako at hinapit ko sya ng yakap nang may luha sa mga mata ko. I tried to kiss her, but just as I expected pumipiglas sya sa akin. “Ano ba, Knives! Hindi ka makikipag-divorce kay Divine! Hindi! Hindi mangyayari ‘yun, not in your wildest dreams!” “I’ll give her the company, she’ll take i

I’m almost done neatly packing my luggage bag when Divine came rushing in. “May sakit ka raw?” Hindi ko sya sinagot; tinapunan ko lang sya ng tingin. I need not answer. Obvious naman kasi ang ginagawa kong pag-e-empake. “You’re such a loner,’ ismid nya. “Ngayon mo naisipang mag-empake kung kelan may party sa baba.” She comfortably sat down on the side of her bed; her flushed face tells me she’s already drunk. “I don’t like parties,” maikling sagot ko. “Yeah, yeah, yeah. I know how boring you are,” bagot na sabi nya sabay kumpas ng kamay sa hangin. “Anyways, guess what kung anong regalo ng Dad mo kay Kataleia? It was a surprise; truly naman, lahat kami na-surprise. Kung nakita mo lang ang mukha ni Olivia no’ng in-open nila ang box. It’s so funny! I almost died laughing,” And I can also tell she was almost killed by laughter, kasi hanggang ngayon maluha-luha pa rin sya sa pagtawa nya kahit hindi pa nya nakukwento lahat. “Anong regalo?” “An e-bike!” sabay bunghalit nya n

“I’m sure she’d understand, bigla syang pumasok eh. She shouldn’t storm in kahit pa bukas ang pinto,” kibit-balikat nyang sabi. “You-you forgot… to close the—door. This is so... embarrassing,” mahina at putul-putol na sambit ko sa sobrang hingal na napatukod sa door knob nang nakabukas na pinto. Pakiwari ko nasa sugatang palad ko na ang puso ko dahil tumitibok-tibok ito sa kirot. “How is that embarrassing? Come back here, sweetheart,” walang anong sagot nya sabay kampay sa akin, pinababalik nya ako sa kama. Pagkasuot ko ng pantalon ko ay tumuloy ako sa paglabas ng kwarto. Naririnig kong ang malakas na tawag nya sa pangalan ko pero hindi ko sya nilingon. Honestly, I feel really guilty. Kahit galit ako at mag-asawa naman kami ni Divine ay hindi ko naisip na ipakita pa ‘yun sa kanya. Itinaga ko sa bato na walang nangyayari sa amin ni Divine dahil sya lang ang bukod tanging nais ko. Napakalakas ng kaba ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya para maliwanagan sya na dala

Maraming maraming salamat po sa mga nagbabasa at sumusubaybay mula sa simula ng librong ito. Natutuwa po ako sa mga comments; negative man o positive. Lahat po binabasa ko. Araw-araw natututo po ako sa mga reviews. Nawa'y huwag po kayong magdalawang-isip na mag-iwan ng comments at suggestions. Ito rin po kasi ang nagbibigay sa akin ng ideya kung paano ang mas magandang atake at kung ano pa ang maaaring mangyari sa mga susunod na parts---at para na rin may mabasa ako na hindi ako ang nagsulat, for a change. Haha Napupuno ninyo ang puso ko. Kayo po ang motivation ko para bigyan ko ng oras ang pagsusulat sa kabila ng kaliwa't kanan kong raket. Happy New Year po! May this year be filled with love, laughter, and more beautiful moments to treasure to each and everyone. Blessed be!