All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 111 - Chapter 120

Misha’s POVUmagang-umaga pa lang, ramdam ko na ang masarap na simoy ng hangin habang naglalakad ako sa aming manggahan. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang mga punong mangga na tila nag-aabang sa aking pagdating. Ang mga sanga ay puno ng mga hinog na mangga—malalaki, mabango, at parang kumikinang sa liwanag ng araw. Hindi ko mapigilang huminto at hawakan ang isang mangga. Ang lambot ng balat nito, tanda na handa na itong pitasin.“Perfect para sa mango graham,” bulong ko sa sarili. Naisip ko na baka magugustuhan ni Everett kung gagawa ako ng ganoon. Sinabi niya kasi kagabi na uuwi siya ng tanghali para mag-bonding kami. Matagal ko na rin siyang hindi nakakasama nang ganito—yung wala kaming iniisip na trabaho o anumang responsibilidad, kaya naman gusto kong gawing espesyal ang araw na ito. Tatlong araw kasi siyang sunod-sunod na busy sa work at sa condo lang siya tumutuloy para magpahinga. Tutok na tutok siya sa company na hawak niya, sinisiguradong hindi na siya maloloko pa ng Tit

Misha’s POVLumakad kami papasok sa isang marangyang boutique sa gitna ng city. Halos manliit ako sa mga makinang na chandelier na tila mga bituin sa itaas ng mga marmol na sahig. Pagdating pa lang namin sa harap, agad kaming sinalubong ng staff, pormal ang suot, pero nakangiti at tila sanay na sa mga katulad ni Everett—mga bilyonaryo, mga taong hindi tinatanong ang presyo.“Good afternoon, Mr. Tani,” bati ng babaeng staff, nakasuot ng sleek na itim na dress. “We’ve been expecting you.”Nakaramdam ako ng konting kaba habang hawak ni Everett ang aking kamay. Minsan, kahit gaano ko pa siya kakilala, hindi ko pa rin maiwasang mamangha sa mundo niya—mundo ng mga bilyonaryo, ng mga walang katapusang kayamanan. Pumasok kami sa loob, at para kaming pumasok sa isang ibang dimensyon. Mga racks na puno ng mga wedding gown na bawat isa ay mukhang perpektong nilikha para sa mga prinsesa.Sa kabila ng aking kaba, pinisil ni Everett ang aking kamay at ngumiti sa akin, tila pinapakalma ako sa lahat

Misha’s POVSa loob ng ilang buwan, ang buhay ko ay parang isang fairy tale—isang napakagandang fairy tale na puno ng kasiyahan at pag-iingat. Simula noong ipinagbuntis ko ang magiging anak namin ni Everett, hindi ako kailanman nag-alala, joke, siyempre, nag-alala rin dahil ang daming kontrabida sa buhay ni Everett. Sobrang higpit ng mga bodyguard ko, hindi nila ako hinayaan na malagay sa kahit anong panganib. Si Everett, bilang isang bilyonaryo, ginawa niyang misyon na hindi lamang ako maging komportable, kundi maging sobrang ligtas sa bawat oras. Minsan nga, iniisip ko kung dapat ba akong matakot sa mga bodyguard kaysa sa mga panganib na iniiwasan nila para sa akin.Ngayon, nandito kami sa mansiyon ni Everett at hindi lang basta-basta mansiyon. Ito ang pinaka-marangyang lugar na puwedeng pagdausan ng isang event na parang ginawa para sa mga maharlika. Ilang buwan na rin akong excited para sa araw na ito—ang gender reveal ng unang anak namin ni Everett. Parang nananaginip pa rin ako.

Misha’s POVMadaling araw pa lang, nagising na ako sa hindi maipaliwanag na dahilan. Siguro dahil sa sobrang katahimikan ng paligid o marahil dulot ng nakaraang kaganapan kagabi—ang gender reveal ng anak namin ni Everett. Lahat ng bisita ay nalasing, at dahil buntis ako, ako lang ‘yung hindi nalasing kaya maaga nagising. Tulog na tulog pa si Everett sa tabi ko, malalim ang paghinga at mukhang hindi magigising agad. Bumangon na ako kasi alam kong hindi na ako makakatulog pa, maaga rin kasi akong natulog kagabi. Simula nung mabuntis ako, hindi na ako nakakapagpuyat, maaga akong dinadapuan ng antok.Tahimik akong bumangon sa kama, ingat na hindi magising si Everett. Nang masiguro kong hindi siya nagising, hinayaan ko na ang paa ko’y magdala sa akin kung saan man. Maganda ang umaga sa labas, pero masyado pang maaga para bumaba. Sa halip, naisip kong galugarin ang ilan sa mga kuwartong hindi ko pa napuntahan dito. Hindi ako madalas na nag-iikot sa mansiyon na ito, dahil lagi kaming naglala

Misha’s POVNang bumalik ako sa farm namin, bumungad agad sa akin ang mga bagong mukha ng mga bodyguard na pinadala ni Everett dito. Alam ko namang alaga na niya ako noon pa, pero ngayon, tila dumoble ang seguridad sa paligid ko. Sa bawat sulok ng farm, may nakabantay—mga lalaking matikas at seryoso, lahat alerto sa kanilang paligid. May kakaibang bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan ko sila. Hindi ko naman naisip na aabot kami sa ganitong punto na kailangan ko ng ganitong klase ng proteksyon na sobra-sobra pa kaysa sa dati. Pero siguro nga, hindi ko dapat alalahanin ito. Babalik na sa trabaho si Everett, at alam kong gusto niyang siguraduhin na ligtas ako dito sa farm habang wala siya.Naglakad ako papasok sa bahay kubo, at sinalubong ako ni Manang Helen na may bitbit na cake. Hindi ko napansin ang kakaibang ekspresyon sa mukha niya agad, dahil akala ko ay simpleng surpresa lamang ito. “Misha, may nagpapaabot ng cake para sa ‘yo,” aniya habang iniabot ito sa akin.Tumango ako at t