Misha’s POV Nakatayo ako sa harap ng bintana ng kuwarto namin, iniisip kung paano ko sisimulan ang pagtatanong. Si Everett ay nasa kama pa, unti-unti nang gumigising. Nakahiga pa siya, tila lumulutang pa sa pagitan ng pag-idlip at paggising. May bigat sa dibdib ko, kanina pa. Hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang pag-uusap na ito—hindi ko rin alam kung anong magiging reaksyon niya. Pero kailangan kong malaman kung para saan ang mga armas na ‘yon.Narinig kong nag-inat si Everett at tumingin siya sa akin. Medyo pagod pa rin ang mukha niya mula sa gabing puno ng kasiyahan. Tumitig siya sa akin, ngumiti nang bahagya.“Good morning, mahal,” bati niya pero ramdam ko na may bahid ng kaba ang tono ko. Hindi ko na maitatago ito, at alam kong kailangan ko nang magtanong.“Good morning,” sagot ko habang pilit na pinapakalma ang sarili.Tumahimik ng saglit, ang ingay ng mga ibon sa labas lamang ang naririnig namin. Hindi ako agad nagsalita. Alam kong sensitive ito, pero hindi ko kayang mag
Misha’s POVNang bumalik ako sa farm namin, bumungad agad sa akin ang mga bagong mukha ng mga bodyguard na pinadala ni Everett dito. Alam ko namang alaga na niya ako noon pa, pero ngayon, tila dumoble ang seguridad sa paligid ko. Sa bawat sulok ng farm, may nakabantay—mga lalaking matikas at seryoso, lahat alerto sa kanilang paligid. May kakaibang bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan ko sila. Hindi ko naman naisip na aabot kami sa ganitong punto na kailangan ko ng ganitong klase ng proteksyon na sobra-sobra pa kaysa sa dati. Pero siguro nga, hindi ko dapat alalahanin ito. Babalik na sa trabaho si Everett, at alam kong gusto niyang siguraduhin na ligtas ako dito sa farm habang wala siya.Naglakad ako papasok sa bahay kubo, at sinalubong ako ni Manang Helen na may bitbit na cake. Hindi ko napansin ang kakaibang ekspresyon sa mukha niya agad, dahil akala ko ay simpleng surpresa lamang ito. “Misha, may nagpapaabot ng cake para sa ‘yo,” aniya habang iniabot ito sa akin.Tumango ako at t
Misha’s POVSa gitna ng umaambang sikat ng araw, nararamdaman ko ang halong kaba at excitement na bumabalot sa akin habang tinitingnan ko ang malaking ballroom kung saan gaganapin ang rehearsal para sa aming kasal. “This will be perfect,” bulong ko sa sarili ko habang pilit na pinapakalma ang sarili. Napakaganda ng lugar, eleganteng-elegante, ‘yung tipong wala nang hihigit pa.“Ma’am, do you think this centerpiece will do?” tanong ni Aline, ang aming wedding planner, habang itinuturo ang grandeng bulaklak na nakapatong sa isang kristal na vase.Napatingin ako sa kanya at ngumiti. “It’s beautiful, but I think we need something more dramatic. What if we add taller flowers? Something that will grab everyone’s attention the moment they enter the room,” sagot ko sa kaniya, hindi ko mapigilang mag-isip nang kung ano-ano para lang maging bongga ang lahat.“Got it, Ma’am. We’ll make it taller and add some crystal accents for a more striking effect,” sagot ni Aline habang nagmamadaling kinokop
Misha’s POVMatapos ang mahabang araw ng meetings, fittings, at rehearsals, sa wakas ay nakaupo na ako sa harap ng salamin sa dressing room. Tumutok ako sa aking repleksyon, pinagmasdan ang pagod na mukha ko. “Is this really what I want?” tanong ko sa sarili ko habang hinahaplos ang mga buhok kong nakatirintas nang maayos.Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Jaye, ang matalik kong kaibigan na kumikerengkeng na rin ngayon sa isa ko pang kaibigan na si Conrad. “Oh my God, Misha, you look exhausted!” bungad niya habang papasok.“Jaye, you have no idea,” sagot ko habang napapahawak sa noo ko. “All of this… it’s too much. I don’t even know if I’m making the right choices anymore.”“Well, you’re marrying Everett Tani, a freaking billionaire. I think you’re making pretty good choices,” biro niya habang umuupo sa tabi ko.“I know, but this wedding is turning into something I never imagined. It’s so grand… so overwhelming,” sabi ko habang iniiling ang ulo ko. “All I wanted was a simple wed
Misha’s POVUmuwi kami ngayon nila Ate Ada sa bahay namin. Nag-message sa akin kanina si Everett na mag-dinner daw kami sa bahay namin kasama ang parents ko. Hindi ko alam kung bakit pero ang naisip ko, parang gusto niya lang atang maka-bonding ang parents ko. Kaya pag-uwi sa bahay, agad kaming naghanda nila mama at Ate Ada ng masasarap na pagkain.Sa mesa, naroon na si mama, abala sa pag-aayos ng kubyertos, habang si papa naman ay tahimik na nakaupo at tumutulong sa paghanda ng mga pagkain. “Anak, siguradong espesyal itong gabi na ‘to, ha? Mukhang seryoso si Everett na maka-bonding tayo,” pabirong sabi ni mama habang tinitingnan ako habang may kasamang matamis na ngiti.“Yes, mama,” sagot ko habang kinakabahan at nasasabik sa maaaring mangyari. Ano kaya ang sorpresa ni Everett? Feel ko may pasabog na naman siya, e. Isa ba itong simpleng dinner, o may mas malalim pa siyang balak?Pagdating ni Everett, kasama niya ang isang maliit na itim na envelope. Naka-pormal siya, na parang isang
Misha’s POVInabot niya ang envelope kay papa, at tila nanginginig pa ang mga kamay ni papa nang tanggapin ito. Dahan-dahan itong binuksan ni papa, at nang makita niya ang laman, bumungad ang mga dokumentong agad niyang kinilala.“T-Titulo…?” gulat na tanong ni papa na halos hindi makapaniwala.Napatingin ako kay Everett, na nakangiti lang. “Opo,. Ang lahat ng titulo ng mga lupa n’yo na nakasangla sa bangko. Nabayaran ko na ang mga iyon.”Parang tumigil ang oras. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Ang mga lupa namin—ang apat na farm na matagal nang ipinangakong babayaran pero hindi namin magawa dahil sa kakulangan ng pera—nabayaran na ni Everett?!“M-Misha, totoo ba ito?” tanong ni mama ba halos hindi makapagsalita sa sobrang gulat.Tumango ako, hindi ko rin maipaliwanag ang nararamdaman ko. Sa bawat araw na dumadaan, alam kong pasama nang pasama ang kalagayan ng mga farm namin dahil hindi namin mabayaran ang pagkakautang. Pero ngayon, parang isang himala—lahat ng iyon, naayos na!“
Misha’s POVNasa opisina ako ngayon ng kompanya ni Everett. Parang panaginip lang talaga ang mga nagaganap. Ilang beses na akong nakapunta dito dati pero hanggang ibaba lang, hanggang doon lang sa mga display area ng mga old luxury car niya, pero iba na ngayon, nandito ako sa mga office nila at ang pakiramdam ngayong opisyal na akong ipinakilala bilang kanyang magiging asawa ay talaga namang nakakataba ng puso. Pagpasok pa lang namin, lahat ng empleyado ay tumigil sa kanilang ginagawa para batiin kami. Pero ang totoo, ako ang binabati nila.“Good morning, ma’am,” sabi ng isa. Sumunod ang iba,lahat sila ay panay ang pagbati sa bawat paglalakad namin. Para akong nanunuod ng Korean drama kung saan kasama ng CEO ang mapapangasawa niya.Tumataas ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa sobrang saya ko. Minsan iniisip ko pa rin kung totoo ba ito—ako, magiging asawa ng isang tulad ni Everett. Ako, isang simpleng babae na hindi naman galing sa marangyang pamilya, ngayon ay naglalakad sa tabi n
Misha’s POVAng dami-daming lugar rito sa company na puwede naming pagkitaan, dito pa talaga sa loob ng banyo na kung saan ay tanging kaming dalawa lang ang naroon. Natakot na naman ako. Masamang tao ang isang ‘to, iyon na ang tumatak sa isip ko kaya hindi puwedeng ‘di ako kakabahan. Mamaya niyan, bigla niya akong saksakin, paano na ang baby ko, lagot ako tiyak kay Everett kapag nangyari ‘yon.“Akala mo ba ay mahal ka talaga ni Everett?’ bigla niyang tanong sa isang malamig na boses. Ang mga mata niya, tila ba sumusuri sa bawat galaw ko. “Akala mo ba totoo siya sa’yo?”Hindi ako nakapagsalita agad. Ang tono ng boses niya, matalim. Ramdam kong may mabigat na dahilan kung bakit niya ito sinasabi. Sinubukan kong maglakad papunta sa pinto, pero hinarangan niya ako habang nakatingin nang diretso sa aking mga mata. Anumang oras, naiisip ko na sasaktan niya ako.“No,” she continued. “Because once he gets what he wants, you and that child you’re carrying… you’ll be nothing. Right now, he need
Misha’s POVMaagang-maaga pa lang, abala na ang buong team sa pag-aayos ng malaking event hall ng Tani Luxury Hotel sa Manila. Ito ang araw na matagal ko nang pinaghahandaan—ang unang monthsary ng M&E Skincare. Ito rin ang araw na magaganap ang pa-raffle ng isang luxury car para sa aming mga loyal na customers. Gusto kong ipakita sa lahat kung gaano ko pinahahalagahan ang kanilang suporta.Pagdating ko sa venue, bumungad sa akin ang napakagandang dekorasyon—mga pastel-colored na bulaklak, eleganteng mga ilaw, at isang malaking LED screen na nagpapakita ng logo ng M&E Skincare. Ang buong lugar ay tila nagliliwanag, puno ng energy at excitement.“Ma’am Misha, everything is set,” sabi ni Andrea, ang aking event coordinator ngayon, habang inaayos ang kaniyang headset.“Perfect. Let’s make this day unforgettable,” sagot ko habang tinuturo ang ilang huling detalye sa stage setup.Alas-dos ng hapon nang magsimulang magdatingan ang mga bisita. Ang mga media representatives ay nagkakagulo sa e
Misha’s POVTahimik ang biyahe ko papunta sa kulungan kung saan nakakulong si Tita Maloi. Stress na sa kakaisip si Everett kung sino ba ang nanggugulo, kaya naisip kong kausapin na nang masinsinan si Tita Maloi.Ang araw ay maaliwalas, ngunit tila mas mabigat ang hangin sa paligid ko. Sa mga huling linggo, ang gulo na dinadala sa buhay namin ni Everett ay parang walang katapusan. Ako, masaya lang dahil sa pagbuhos ng blessing sa mga business ko, kaya lang habang nakikita kong stress sa kakaisip ng asawa ko, hindi ko makuhang magsaya tuloy. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang sinabi ni Marco, ‘yung taong inutusan ni Everett na magmasid kay Tito Gerald. Ang ulat niya ay malinaw: nagdadalamhati si Tito Gerald, at wala siyang ginagawa laban sa amin. Kaya kung hindi siya, sino?Isa lang ang natitira sa listahan ng mga posibleng kalaban—si Tita Maloi.Ayoko sanang nagpupunta sa ganitong lugar kasi, ewan, parang kinikilabutan ako sa mga presong nakikita. Naisip ko tuloy, paano kaya nasanay n
Everett’s POVHindi ko matanggal sa isip ko ang mga huling salitang sinabi ni Tito Gerald noong huli kaming mag-usap. Ang boses niya, puno ng hinanakit, ay paulit-ulit na tumutunog sa isipan ko.Nag-aalangan ako. Ano nga ba ang totoo? Sa lahat ng bagay na nangyari sa amin ni Misha nitong mga nakaraang linggo, hindi ko na alam kung sino ang kaibigan at sino ang kaaway. Pero isang bagay ang sigurado—kailangan kong malaman ang katotohanan.Nagpasya akong mag-hire ng tao para magbantay sa mansiyon ni Tito Gerald. May kilala akong dating pulis na ngayo’y gumagawa na ng freelance intelligence work. Si Marco, isang maingat at tahimik na lalaki na bihasang magmasid nang hindi napapansin.Sa opisina ko sa Tani Luxury Car Company, ipinaliwanag ko sa kaniya ang plano.“Marco, I need you to infiltrate my uncle’s mansion. Apply as a security guard. Gusto kong malaman kung ano ang ginagawa niya araw-araw. I need to confirm if he’s really behind all the chaos happening to me and Misha,” sabi ko.“Un
Misha’s POVLumipas ang isang linggo matapos kong linisin ang pangalan ng M&E Skincare product laban kay Marlyn. Hindi ko inakala ang bilis ng epekto nito—mula sa pagiging trending topic sa buong Pilipinas. Sa bawat branch ng Tani Luxury Hotel, halos araw-araw nang nagkakaubusan ng stock. Ang bawat shelf, parating bakante sa loob lamang ng ilang oras.Hindi ko mapigilang ngumiti habang nagbabasa ng mga email mula sa marketing team.“Ma’am, out of stock na naman po ang lahat ng branches as of 10 AM,” sabi ng isa sa mga reports.Sa Boracay branch, minuto lang ang tinatagal, out of stock agad, ganoon din sa Palawan kaya kinikilig talaga ako.Pero kasabay ng tagumpay kong ito ay ang mga bago na naman akong responsibilidad. Kailangang samantalahin ang momentum. Ito ang tamang panahon para palawakin ang reach ng M&E.Agad akong umupo sa opisina ko. Nakalatag sa harap ko ang iba’t ibang dokumento: supply agreements, lease contracts, at mga inventory reports. Hinawakan ko ang ballpen ko at na
Everett’s POVPagmulat ng mata ko, unang bumungad sa akin ang tulog na tulog pa rin na si Misha na akala mo ay puyat, samantalang nauna pa siyang makatulog sa akin, saka kadalasan, mas maaga siyang nagigising kaysa sa akin.Nag-inat ako, pilit na binabalikan ang mga balita kagabi na naging trending sa social media, tulog na tulog pa rin siya dahil siguro sa stress nang inabot kahapon. Ang saya-saya pa naman niya nitong mga nagdaang araw tapos may biglang susulpot na maninira.Kinuha ko ang cellphone sa may table para sana mag-check ng mga email o kung anong message na pumasok kagabi habang tulog pa ako. Mabuti na lang at wala.Pero pagdating ko sa social media, nakita ko agad ang isang trending na video. Lumabas na ang katotohanan tungkol sa kasinungalingan ni Marlyn laban sa M&E skin care product. Isang video ang umikot sa social media, kung saan umiiyak si Marlyn habang inaamin ang lahat ng kaniyang ginawa.Napalingon ako kay Misha. Nagulat ako na gising na agad siya, tila narinig
Misha’s POVPinapanood ko ang bawat galaw ni Marlyn habang naka-upo siya sa gilid ng kama. Nanginginig ang kaniyang katawan, namumula ang kaniyang mga mata sa kakaiyak. Alam kong takot na takot siya, pero wala akong pakialam. Ang ginawa niya ay hindi simpleng kasalanan—sinubukan niyang sirain ang pangalan ng M&E, ang produkto kong pinaghirapan at pinundar mula sa dugo’t pawis. Hindi ko papayagan ang katimawaang ginawa niya.Hinawakan ko siya sa braso at marahas na hinila palabas ng kuwarto. Tumilapon ang mga kumot at unan mula sa kama, pero hindi ko iyon inintindi. Ang mahalaga, makuha ko ang hustisya.“Tumayo ka!” utos ko sa malamig at mabagsik na tono. Sumunod naman siya, pero halata ang panginginig ng kanyang mga tuhod.Pagdating namin sa sala, itinutok ko ang baril sa mukha niya. Kasabay nito, inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang camera.“Upo,” sabi ko habang itinuturo ang sofa. Naupo siya agad, tila sunod-sunuran, habang patuloy na umaagos ang luha sa kaniyang pisngi.“Bu
Misha’s POVTahimik akong tumayo sa tabi ng kama ni Marlyn, ang malamig na hawak kong baril ay nakapaloob pa rin sa aking jacket. Ang ilaw ng buwan ay nagbibigay ng kakaunting liwanag sa kaniyang mukha. Ang bawat paghinga niya, ang bawat kaluskos ng kumot, parang musika na nagdaragdag sa tensyon ng gabi.Hinugot ko ang facemask ko nang bahagya para makahinga nang mas maayos. Kasabay nito, hinugot ko rin ang baril mula sa jacket at itinutok ito sa mukha niya. Sa pagkakataong ito, alam kong wala nang atrasan. Napuno ng adrenaline ang bawat hibla ng katawan ko.“Marlyn!” Ang mabigat kong tinig ay sapat para gulatin siya mula sa mahimbing niyang tulog. Ang kaniyang mga mata ay mabilis na bumukas, at ang takot ay agad na bumalot sa kaniyang mukha. Hindi ko alam kung dahil ito sa baril o sa itim na cap at facemask na suot ko. Pero ang mahalaga, nakuha ko na ang atensyon niya.“S-sino ka po? Huwag po!” natatakot niya agad na sabi.“Nasaan ang pantal?” tanong ko habang malamig ang boses ko, p
Misha’s POVAng bigat ng gabi ay parang nagpapasan ng bawat galit na kinikimkim ko. Tahimik kong tinanaw ang mukha ni Everett habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Wala siyang kamalay-malay sa plano kong gawin ngayong gabi. Mahal ko siya, pero sa pagkakataong ito, hindi ko kayang humingi ng tulong mula sa kanya kasi alam kong kayang-kaya ko na ang mahinang babaeng iyon. Alam kong pipigilan niya ako, pero hindi ako papayag na palampasin ang ginawa ni Marlyn.Napakalaki ng kasalanan niya sa akin. Binayaran man siya o hindi, ginawa niya ang imposible para sirain ako at ang lahat ng pinaghirapan ko. Kaya ngayon, gagawin ko rin ang imposible. Tiyak na manginginig siya sa takot ngayong gabi kapag nagkaharap kami.Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama, iniingatang huwag makagawa ng kahit anong ingay para hindi magising ang asawa ko. Nang maibalik ko ang kumot sa katawan ni Everett, tinitigan ko siya nang saglit, malalim ang tulog niya kaya sure na akong hindi siya magigising. Sa is
Misha’s POVSa kabila ng dapat ay masayang selebrasyon, nanatili akong nakaupo sa harap ng laptop, ramdam ang bigat sa dibdib habang pinapanood ang video ng babaeng nagrereklamo laban sa M&E skincare. Sa video, nanginginig pa siya habang ipinapakita ang namumula, namamantal, at sugat-sugat niyang balat. “Hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. Sinubukan ko lang kasi viral sa social media. Pero tingnan niyo naman... ang sakit-sakit!”Tumigil ako sandali sa paghinga. May parte ng sarili kong naniniwala sa kasinungalinga niya, pero kasi one hundred percent akong sure na safe sa all skin type ang product namin. Parang totoong-totoo ang sinasabi niya. Pero sa likod ng pagiging magaling niyang umarte, alam kong may mali. Napakabilis ng mga pangyayari. Kahapon lang, trending sa social media ang M&E skincare, ang produktong taon kong inaral, pinaghirapan, at sinigurong ligtas gamitin. Pero ngayon, parang lumalabas na may mali sa product namin.Dahan-dahan akong huminga nang malalim, pilit