บททั้งหมดของ บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน: บทที่ 261 - บทที่ 270

ใบหน้าของเย่ซูเฟินมืดมนราวก้นหม้อเย่หนานโจวไม่อนุญาตให้ใครเข้าพบ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่อยากพบเธอ!เย่ซูเฟินไม่สนใจ และเธอก็ยืนกรานที่จะเดินเข้าไปข้างในแต่เธอก้าวไปยังไม่ถึงสองก้าว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดกับเธออย่างสุภาพว่า “คุณผู้หญิงครับ กรุณาอย่าทำเรื่องให้ยากกับพวกเราเลยครับ หากคุณต้องการพบประธานเย่ คุณสามารถกลับไปพบเขาที่บ้านได้หรือจะโทรหาเขาก็ได้ครับ”“ที่นี่ผู้คนเข้าออกมากมาย หากมีใครเห็นและนำไปโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต มันคงจะไม่ดีแน่ครับ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็เตือนเย่ซูเฟินอีกครั้งหน้าอกของเย่ซูเฟินกระเพื่อมขึ้นลงด้วยโทสะและความโกรธของเธอก็พุ่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเขาจงใจขวางเธอไว้แบบนี้แล้วเขาจะยอมรับสายเธอได้อย่างไร? ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเวินหนี่ เขาไม่อยากให้เธอสร้างปัญหาให้กับเวินหนี่!ดี!เย่หนานโจวทำเพื่อเวินหนี่ขนาดนี้เลยงั้นเหรอ! เย่ซูเฟินจากไปด้วยความโกรธ…ภายในห้องทำงานของประธาน ตั้งแต่เย่หนานโจวพาเวินหนี่กลับมา เขาก็เข้าไปจัดการเอกสารที่ห้องทำงาน เวินหนี่เองก็ไม่สามารถปล่อยให้ตัวเอง

เย่หนานโจวยังไม่ทันได้ตอบอะไร เติ้งจวนก็กดวางสาย“ตู๊ด ตู๊ด” เสียงวางสายดังก้องกดทับอยู่ในใจของเย่หนานโจว เขายังคงถือโทรศัพท์ไว้ในมือและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็ปกคลุมไปด้วยเมฆดำมืดมนเต็มไปด้วยความตึงเครียดเวินหนี่เดินเข้าไปและเห็นเย่หนานโจวถือโทรศัพท์ของเธอไว้ในมือแน่นหัวใจของเวินหนี่เต้นผิดจังหวะปัจจุบันโรงพยาบาลทุกแห่งต่างก็ใช้โทรศัพท์ในการให้บริการรวมถึงการนัดหมายต่าง ๆ เมื่อเห็นว่าเย่หนานโจวมีสีหน้าแบบนั้นหรือว่าเขาจะเห็นบันทึกการนัดหมายและการชำระเงินของเธอ!โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดวงตาสีดำคมกริบของเย่หนานโจวหันมามองที่เธอ ฝ่ามือของเวินหนี่เย็นเฉียบเธอไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเย่หนานโจวอย่างไร แต่จู่ ๆ เย่หนานโจวก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เวินหนี่ เธอบอกเรื่องที่เราจะหย่ากันกับแม่ของเธอแล้วงั้นเหรอ?”ที่แท้เวินหนี่ก็ตีตนไปก่อนไข้ หลังจากที่เย่หนานโจวถามแบบนั้น เวินหนี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเธอเม้มริมฝีปาก “เป็นเรื่องปกติที่จะคุยกับพ่อแม่เกี่ยวกับชีวิตปัจจุบันไม่ใช่เหรอคะ?”แม้ว่าเธอจะคิดไม่ถึงว่าเย่หนานโจวจะรับสายโทรศัพท์ของเธอ แต่เมื่อถึงเรื่องหย่า เธอก็คุยเรื่องนั

เติ้งจวนทำเสียงเหอะอย่างไม่พอใจ "ถ้าเธอกลับมาอีก ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอออกไปอย่างง่าย ๆ แน่! คนดีมักถูกเอาเปรียบ เราไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วทำไมต้องกลัวเธอด้วย!"เวินหนี่รู้สึกตาร้อนผ่าวพ่อแม่ทุกคนต่างก็เป็นแบบนี้ ถึงที่สุดแล้วพวกเขาก็จะทำเพื่อลูกเสมอเวินหนี่เอ่ยเสียงแผ่ว "หนูไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องมีปัญหากับใคร เรื่องของเย่ซูเฟินหนูจะจัดการเองค่ะ"เย่ซูเฟินไม่เคยชอบเธออยู่แล้วตอนนี้เย่หนานโจวไม่ยอมที่จะหย่า เย่ซูเฟินอาจจะกลายเป็นประเด็นที่เธอสามารถใช้เป็นช่องทางทำลายความสัมพันธ์นี้ได้หลังจากทำอาหารให้พ่อแม่เสร็จแล้ว เธอถึงออกมาแต่เมื่อเธอมาถึงทางเข้าหมู่บ้าน กำลังจะเรียกรถแท็กซี่ เธอกลับเห็นรถหรูสีดำที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน กระจกหน้าต่างรถถูกเลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเย่หนานโจวที่ปรากฏชัดเจนต่อสายตามือข้างหนึ่งของเขาวางอยู่ตรงขอบหน้าต่าง นิ้วมือเรียวยาวคีบบุหรี่ที่สูบไปแล้วครึ่งมวนเวินหนี่ลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาการที่เธอเปิดประตูรถดึงดูดความสนใจจากชายหนุ่มทันทีเมื่อเย่หนานโจวหันมามองด้านข้าง เวินหนี่ก็ได้นั่งลงบนเบาะข้างคนขับแล้ว แม้

เย่หนานโจวเงียบไปเขาไม่ได้ตอบอะไร แต่ริมฝีปากบางเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ใบหน้าหล่อเหลาดูเย็นชาเป็นพิเศษ“เวินหนี่ เพื่อให้ได้หย่า ถึงกับเรียนรู้ที่จะเล่นบทเหยื่อเลยเหรอ ฉันควรจะส่งเธอไปเข้าวงการบันเทิงด้วยไหม?”เสียงเย็นชาที่แฝงด้วยความเย้ยหยันดังขึ้นข้างหูเวินหนี่เวินหนี่ไม่อยากจะเชื่อ “ในสายตาคุณ ฉันกำลังเล่นบทเหยื่องั้นเหรอ?”เธออยู่ข้างเขามานานขนาดนี้ แม้ว่าจะไม่มีความรู้สึกต่อกัน แต่ในระหว่างที่ใช้เวลาร่วมกันเขาน่าจะเข้าใจนิสัยและบุคลิกของเธอบ้าง ไม่ใช่เลยไม่รู้สักนิดแต่สุดท้ายเขากลับพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้!เวินหนี่รู้สึกผิดหวังในตัวเขามาก “จะคิดยังไงก็เรื่องของคุณ เราแค่แต่งงานตามสัญญา ในเรื่องอื่น ๆ ฉันทำอะไรก็ได้ นั่นเป็นสิทธิ์ของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งเกี่ยว”จะเข้าวงการบันเทิงหรือไม่ นั่นก็เป็นสิทธิ์ของเธอส่วนเรื่องที่ลู่ม่านเซิงกล่าวหาว่าเธอวางยา เวินหนี่จะต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง“ประธานเย่ คุณจะขับรถไหมคะ? ถ้าไม่ขับ ฉันจะลง” พูดจบเวินหนี่ก็เตรียมจะเปิดประตูรถแต่ประตูรถถูกล็อกด้วยระบบควบคุมโดยเย่หนานโจวก่อนที่เขาจะพูดเสียงเย็นชา “คาดเข็มขัดซะ”ในเมื

ดวงตาของเวินหนี่ชัดเจนว่าเต็มไปด้วยความดื้อรั้นเวินหนี่ในวันนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนเลย“ฉันจะไปจองคิวที่สำนักทะเบียนกับเธอวันพุธหน้า” เย่หนานโจวเอ่ยเสียงเย็นชาเวินหนี่ตัดสินใจแน่วแน่แล้วเวินหนี่คิดถึงเวลา วันนี้เพิ่งจะเป็นวันจันทร์ ยังเหลืออีกหลายวันกว่าจะถึงวันพุธหน้า เพียงแค่เสี้ยววินาทีก็อาจเกิดการเปลี่ยนแปลงได้ แล้วนี่อีกหลายวันจะเปลี่ยนแปลงแค่ไหน!เธอเม้มริมฝีปาก “ทำไมไม่ไปจองวันนี้ล่ะ? ฉันไม่อยากให้เรื่องมันยืดยาวออกไป”“เรื่องของม่านเซิงยังไม่จบ” เย่หนานโจวทิ้งคำพูดนี้ไว้อย่างเย็นชา ไม่อยากพูดคุยเรื่องนี้กับเธอต่ออีกคำพูดนี้ของเขา บ่งบอกว่าเขาไม่อยากเห็นหน้าเธอแม้แต่วินาทีเดียวแล้วคำพูดนี้มันหมายความว่ายังไงกัน?เขายังคิดว่าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องลู่ม่านเซิงถูกวางยาอยู่งั้นหรือ?เธอได้ยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองอย่างชัดเจนแล้ว แต่เย่หนานโจวยังแสดงท่าทีแบบนี้ เขาไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพิสูจน์ออกมาใช่ไหม?อย่างไรก็ตามการที่เย่หนานโจวยอมไปจองคิวที่สำนักงานเขตก็ยังดีกว่าไม่ยอมและปล่อยให้เรื่องคาราคาซังต่อไปแบบนี้…เย่หนานโจวกลับมาที่ห้องทำงานเขาเพิ่งจุดบุหรี