บททั้งหมดของ องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: บทที่ 821 - บทที่ 830

แต่ แม้พยายามอยู่อย่างสงบ แต่ปัญหากลับถาโถมเข้ามาไม่หยุดเจ้าไม่อยากตี แต่กลับไม่อาจทนต่อคนเข้ามาสร้างปัญหาได้!เพียงเซียวเม่ยเอ๋อร์ตายไปด้วยอุปนิสัยรุนแรงของมหาข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ไม่เปิดศึกก็แปลกแล้ว!ฮ่องเต้หวู่เห็นหลี่หลงหลินไม่พูดอยู่นาน เอ่ยว่า “ข่าวนี้เผยแพร่ออกไปแล้ว ไม่อาจปิดบังได้อีก! มิสู้ เรารีบส่งทูต ไปยังชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ไม่ว่าต้องชดใช้มากเพียงใด ก็ต้องเจรจากับพวกเขา”หลี่หลงหลินยิ้มขมปร่า “เสด็จพ่อ บัดนี้ต้าเซี่ยสามารถชดใช้ได้มากน้อยเพียงใดเล่า? ที่ดิน เงินทอง สตรีงาม? ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้พวกเรายอมชดใช้มากเพียงใด นี่มีประโยชน์อันใด?”“สามารถทำให้เซียวเม่ยเอ๋อร์ฟื้นกลับมา แลกชีวิตขององค์หญิงชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือท่านนี้ได้หรือ?”สีหน้าฮ่องเต้หวู่หมดอาลัยตายอยากใช่แล้ว!เราเองในฐานะบิดา รู้ถึงความเจ็บปวดที่ต้องเสียลูกชาย รสชาติที่คนผมขาวต้องส่งคนผมดำยืนอยู่ในฐานะของมหาข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือดูแล้วไม่ว่าต้าเซี่ยชดใช้มากน้อยเพียงใดก็ไม่สามารถแลกชีวิตของลูกสาวได้!มีเพียงเลือดชดใช้ด้วยเลือด ฟันชดใช้ด้วยฟัน ไม่เสียดายท

แท้จริงแล้วตอนนี้ ฮ่องเต้หวู่เกิดความคิดสละบัลลังก์แล้วต่อให้หลี่หลงหลงหลินขอร้องให้ฮ่องเต้หวู่สละบัลลังก์ เขาก็ไม่กะพริบตาเลยสักครั้งเป็นฮ่องเต้ เป็นจนทุกคนทรยศครอบครัวแตกแยก กลายเป็นคนโดดเดี่ยว ยังมีความหมายอะไรเล่า?หลี่หลงหลินได้ยิน ดวงตาทอประกายระยับฆ่าบิดาตบแต่งมารดา ล้วนไม่นับเป็นอะไร?ความคิดของเสด็จพ่อ เปิดกว้างถึงเพียงนี้เชียวหรือ?เช่นนั้นฆ่าพี่ชายตบแต่งพี่สะใภ้เล่า?ก็ยิ่งไม่นับเป็นอะไร!ยิ่งไปกว่านั้น เขาเองก็มิได้ฆ่าพี่ชาย แต่ดูแลพี่สะใภ้ แทนสกุลซูผู้ภักดี มอบที่พักพิงให้แก่พวกนางแห่งหนึ่ง!เชื่อว่า พวกเขาอยู่บนสวรรค์ จะต้องไม่อาจทน ปล่อยให้พี่สะใภ้ดุจบุปผาดุจหยกเป็นม่ายไปตลอดชีวิตหรอกกระมัง?ยกตัวอย่างเช่นหลี่หลงหลินแต่งงานกับลั่วอวี้จู๋ฮูหยินผู้เฒ่าซูจัดการเรียบร้อยแล้ว สกุลลั่วเองก็อนุญาตแล้วแต่ปัญหายากที่แท้จริง คือจะพูดเอาชนะเสด็จพ่อและฮองเฮาเยี่ยงไรฮองเฮากลายเป็นนักโทษไปแล้ว เป็นหรือตายก็ยังไม่แน่นอน ยังไม่ต้องพูดถึงหลี่หลงหลินพยายามคิดอย่างหนัก ใคร่ครวญว่าจะเอ่ยเรื่องนี้กับฮ่องเต้หวู่เยี่ยงไรคิดไม่ถึง ฮ่องเต้หวู่ถึงขั้นเป็นฝ่ายเสนอก่อน ให้ตนเ

ฮองเฮาหลู่เสแสร้งแกล้งทำตัวน่าสงสาร น้ำตาคลอหน่วย “รัชทายาท เจ้าพูดถูกแล้ว! ล้วนเป็นความผิดของข้า! เจ้ามาลงโทษข้าเถอะ! เจ้าอยากทำเช่นไร ก็ทำเช่นนั้น...”หลี่หลงหลินกลืนน้ำลาย ทันใดนั้นหวั่นไหวขึ้นมานั่นคือฮองเฮาผู้เลอโฉมเชียวนะ!ตนเองสามารถทำลายและกลั่นแกล้งได้ตามใจ นั่นมีแรงเย้ายวนมากทีเดียวแต่หลี่หลงหลินกลับไม่มีความชอบพิเศษอะไร มิได้ขยับขึ้นมา แต่ขยับไปที่ฝั่งหนึ่งฮองเฮาหลู่แปลกใจมาก ใช้ทุกกลเม็ด เย้ายวนหลี่หลงหลิน “รัชทายาท นี่เจ้าทำอันใด? รีบมาเถอะ...”ปัง!ประตูใหญ่ถูกถีบเปิดออกด้วยขาข้างเดียวเงาร่างสวมชุดมังกรสายหนึ่งบุกเข้ามา!ก็คือฮ่องเต้หวู่!ดวงตาเขาแดงก่ำ โมโหดุดัน ท่าทางคุ้มคลั่ง คำรามในลำคอ “นางแพศยา!”ฮองเฮาหลู่ตกตะลึง ร่างอรชรสั่นเทา “ฝ่า...ฝ่าบาท...ท่านไม่ใช่สวรรคตไปแล้วหรือ?”ฮ่องเต้หวู่ตะโกนเสียงดัง “ใช่! เราเกือบถูกเจ้าวางยาพิษสารหนูตายไปแล้ว! โชคดีมีเจ้าเก้า ช่วยเรากลับจากประตูวิญญาณได้! เจ้านางหญิงชั่วคนนี้ ไม่เพียงจิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต ยิ่งไปกว่านั้นยังไร้ยางอาย!”“เจ้าเป็นฮองเฮานะ!”“เหตุใดถึง...เหตุใดถึง...”การกระทำเมื่อครู่ของฮองเฮาหลู่ ทำเล

เพียงแค่มีเหตุผลที่ชอบธรรมในการออกศึก ต่อให้ผู้ก่อกบฏไม่มีอะไรเลย ก็ยังสามารถได้รับการสนับสนุนจากผู้คนได้ สามารถปลุกระดมก่อคลื่นลูกใหญ่ได้ ขณะเดียวกัน ก็เปลี่ยนแปลงราชวงศ์ยุคสมัยได้ตรงข้ามกันหากการออกศึกไม่มีเหตุผลที่ชอบธรรม ต่อให้ขึ้นครองบัลลังก์แต่งตั้งตนเป็นฮ่องเต้ ก็ยังนั่งบัลลังก์ได้ไม่มั่นคง จะถูกผู้อื่นๆ โค่นล้มอย่างว่องไว!องค์ชายใหญ่และองค์ชายสาม มีความคิดก่อการกบฏตั้งนานแล้ว แต่เพราะไม่มีสถานะ จึงไม่สามารถยกทัพได้พวกเขากำลังรอ!รอให้อีกฝ่ายทนไม่ไหว ยกทัพโจมตีเมืองหลวงก่อน พวกเขาจะได้อ้างชื่อในการช่วยฮ่องเต้ อ้างชื่อออกศึกปราบกบฏ!แต่ หากพวกเขาทุกคนต่างมีแผนซ่อนเร้น ล้วนสามารถยับยั้งอารมณ์ได้ดีจะทำอย่างไร?นั่นก็สามารถทำได้เพียงลอบสนับสนุนชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ หลอกล่อชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือให้เคลื่อนทัพมาทางใต้ โจมตีเมืองหลวง!พูดอีกนัยหนึ่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือไม่โจมตีเมืองหลวงหนึ่งวันองค์ชายใหญ่และองค์ชายสาม ก็ไม่สามารถลงมืออย่างวู่วามได้!แม้ว่าต้าเซี่ยจะดูเหมือนเต็มไปด้วยวิกฤต แต่แท้จริงแล้วศัตรูที่แท้จริงมีเพียงชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเท่านั

ดวงตาขุนนางชนชั้นสูงญาติภายนอกต่างทอประกายระยับโดยเฉพาะเจ้าห้า เจ้าเจ็ด เจ้าแปด องค์ชายทั้งสามต่างกำหมัดแน่น ใบหน้ากระตือรือร้นเมื่อปลาใหญ่ตาย สรรพสิ่งจะฟื้นคืน!ฮองเฮาหลู่ถูกปลดตำแหน่ง สำหรับเหล่าญาติภายนอกนับเป็นโอกาสอันดี!ฝ่าบาทจะเลือกฮองเฮาคนใหม่ แท้จริงแล้วตัวเลือก มีไม่กี่คนฮ่องเต้หวู่ไม่สามารถ เลือกสนมต่ำศักดิ์เป็นฮองเฮาได้ไม่เพียงแต่ขุนนางในราชสำนักจะไม่ยอมรับไทฮองไทเฮาก็ไม่อาจยอมรับได้เช่นกัน!นั่นหมายความว่ามีเพียงเสด็จแม่ของเจ้าห้า เจ้าเจ็ด เจ้าแปด ไปจนถึงองค์ชายเก้าหลี่หลงหลิน ถึงจะมีโอกาส!ขุนนางชนชั้นสูงคนหนึ่งยืนขึ้นกล่าวว่า “ฝ่าบาท เต๋อเฟยมีความดีและมีคุณธรรม ควรได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮา!”เต๋อเฟยท่านนี้ก็คือมารดาผู้ให้กำเนิดองค์ชายห้าหลี่ไท่ขุนนางอีกคนไม่ยอมแพ้กล่าวว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า ซูเฟยมารดาขององค์ชายเจ็ด สามารถรับภาระนี้ได้!”เจ้ากรมธรรมการกล่าวว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าเหลียงเฟย เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!”ภายในราชสำนัก ขุนนางไม่ยอมแพ้ ต่างเสนอชื่อออกมาบางคนแนะนำเต๋อเฟย บางคนแนะนำซูเฟย บางคนแนะนำเหลียงเฟยเมื่อองค์ชายสี่ล้มเหลว ขุน