All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 1081 - Chapter 1090

1248 Chapters

บทที่ 1081

กลอุบายของหลี่หลงหลินนี้นับว่าอำมหิตยิ่งนัก เท่ากับทำลายชื่อเสียงของฉินฮั่นหยางและเหล่าบัณฑิตทรงคุณวุฒิให้พวกเขากลายเป็นคนธรรมดาสามัญ! นับแต่นี้ไป ฉินฮั่นหยางจะใช้ชื่อเสียงของสำนักปราชญ์เพื่อหลอกลวง ฉ้อฉล หรือกระทำการอันมิชอบใด ๆ ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้อีก แต่ว่า พวกเขาได้คุกเข่าคำนับไปแล้ว จะให้กลับคำได้อย่างไร? ต่อให้เงื่อนไขของหลี่หลงหลินจะโหดร้ายเพียงใด พวกเขาก็จำต้องกล้ำกลืนฝืนทน “พวกข้า... ยินยอม!” เหล่าบัณฑิตทรงคุณวุฒิคุกเข่าลงกับพื้น เอ่ยขึ้นพร้อมกัน หลี่หลงหลินเผยรอยยิ้ม หันไปมองเสิ่นชิงโจว “ท่านอาจารย์ของฮ่องเต้ บัดนี้สิบบัณฑิตทรงคุณวุฒิล้วนอยู่ภายใต้ร่มเงาของสำนักปรัชญาแห่งจิตใจแล้ว ท่านยังมีอะไรจะกล่าวอีกหรือไม่?” “เจ้า...ช่างชั่วช้า!” ดวงตาทั้งสองของเสิ่นชิงโจวแดงก่ำ จ้องมองหลี่หลงหลินอย่างเคียดแค้น การรวมความรู้กับการปฏิบัติ เข้าถึงแก่นแท้! ทุกคนเป็นดั่งมังกร ทุกคนบรรลุเป็นเซียน! ฟังดูแล้ว สำนักปรัชญาแห่งจิตใจช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก แต่ว่า หลี่หลงหลินทำให้สิบบัณฑิตทรงคุณวุฒิยอมสยบได้ด้วยหลักการของสำนักปรัชญาแห่งจิตใจหรือ? หามิได้! ทั้งหมดล้วนอ
Read more

บทที่ 1082

โบราณว่า ท้องของอัครเสนาบดีกว้างใหญ่พอจะให้เรือแล่นผ่านได้ เสิ่นชิงโจวเป็นถึงราชครู มีตำแหน่งเป็นถึงหัวหน้าสามมหาเสนาบดี เทียบเท่ากับอัครเสนาบดี แต่คาดไม่ถึงว่า ใจคอจะคับแคบเพียงนี้ ถูกโทสะบีบคั้นจนตาย ฮ่องเต้หวู่สีหน้าเคร่งขรึม: “เจ้าเก้า นี่จะให้จบเรื่องเช่นไร?” อย่างไรเสีย เสิ่นชิงโจวก็เป็นถึงราชครู ผู้บงการที่แท้จริงเบื้องหลังกลุ่มข้าราชการและสำนักปราชญ์ แม้ว่าความชั่วจะมากมาย บัดนี้หลักฐานก็ชัดเจน แต่ก็ควรจะลงโทษตามกฎหมายแคว้นต้าเซี่ย ตัดสินประหารชีวิต บัดนี้ถูกหลี่หลงหลินทำให้โกรธจนตาย ไม่เพียงแต่ทำให้เสิ่นชิงโจวได้ประโยชน์ ยังทำให้หลี่หลงหลินถูกครหา เกรงว่าภายหน้าจะถูกกลุ่มข้าราชการนำมาเป็นข้อโจมตี หลี่หลงหลินขมวดคิ้วมุ่น เขาก็มิคาดคิดว่า เสิ่นชิงโจวจะมีจิตใจคับแคบเพียงนี้ แม้แต่เรื่องเล็กน้อยเพียงนี้ก็ยังทนไม่ได้ “เสด็จพ่อ เกรงว่านี่จะเป็นลิขิตสวรรค์ กำจัดคนชั่วร้าย ทำลายคนพาล” “มิเช่นนั้น ราชครูผู้ยิ่งใหญ่ไยจึงไม่มีความอดทนเพียงนี้ ถูกคำพูดไม่กี่คำของลูกบีบคั้นจนสิ้นใจต่อหน้าธารกำนัล?” คำพูดของหลี่หลงหลินปัดความรับผิดชอบออกจากตัวจนหมดสิ้น เขารู้ว
Read more

บทที่ 1083

เหล่าราษฎรที่อยู่ด้านหลังก็ยังไม่ยอมให้เรื่องนี้ผ่านพ้นไป เมื่อเห็นซากศพที่ตายอย่างน่าอนาถ ต่างก็โกรธแค้นจนแทบจะพุ่งเข้าไปฉีกร่างของเสิ่นชิงโจวเป็นชิ้น ๆ ต่อให้ตาย ก็ไม่ยอมให้เขาไปสบาย! หลี่เทียนฉี่เห็นว่าสถานการณ์เริ่มจะควบคุมไม่อยู่ จึงรีบทูลขอ: “เสด็จพ่อ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ลูกมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้อง!” ฮ่องเต้หวู่ทอดสายตามองหลี่เทียนฉี่: “ทำไมข้าถึงมีลูกเช่นเจ้า!” ยังดีที่ตอนนั้นแต่งตั้งหลี่หลงหลินเป็นรัชทายาท มิเช่นนั้น เกรงว่าแผ่นดินต้าเซี่ยอันกว้างใหญ่ไพศาล คงเต็มไปด้วยความทุกข์ยาก ราษฎรต้องล้มตายเป็นจำนวนมาก แต่หลี่เทียนฉี่ก็เป็นโอรสองค์โต เคยเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้หวู่มาก่อน ฮ่องเต้หวู่มิได้ปฏิเสธ: “ว่ามา มีเรื่องอันใด!” หลี่เทียนฉี่สีหน้าเศร้าสร้อย ชี้ไปที่ร่างไร้วิญญาณของเสิ่นชิงโจว: “เป็นอาจารย์หนึ่งวัน เป็นดั่งบิดาตลอดชีวิต หวังว่าเสด็จพ่อจะทรงเมตตาฝังศพท่านอาจารย์ของรัชทายาท ให้เขาได้ร่างที่สมบูรณ์!” คำพูดนี้ ทำให้เหล่าราษฎรเดือดดาลขึ้นมาทันทีเสิ่นชิงโจวทำลายบ้านเมือง ไม่รู้ว่าสร้างความเดือดร้อนให้แก่ราษฎรไปมากเท่าใด! บัดนี้ไม่เพียงแต่ไม่ประ
Read more

บทที่ 1084

หนิงชิงโหวชี้ไปยังกลุ่มคนที่แออัดอยู่เบื้องหน้า: “น้ำสามารถพยุงเรือได้ ก็สามารถคว่ำเรือได้เช่นกัน” “ราษฎรเหล่านี้ล้วนติดตามองค์รัชทายาทเข้าวัง หากองค์รัชทายาทไม่หาทางระงับความโกรธของราษฎรเหล่านี้ เกรงว่าภายหน้าจะเกิดการจลาจล!” “จลาจล!” เมื่อได้ยินคำพูดของหนิงชิงโหว ซูเฟิ่งหลิงก็รู้สึกเย็นวาบไปถึงสันหลัง แม้ว่าตอนนี้เสิ่นชิงโจวจะตายไปแล้ว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าสำนักปราชญ์ที่เสื่อมโทรมของต้าเซี่ยจะหายไปด้วย กลุ่มข้าราชการที่กุมอำนาจในราชสำนักยังคงอยู่ เสิ่นชิงโจวคนหนึ่งตายไป เสิ่นชิงโจวอีกนับพันจะลุกขึ้นมา ที่นี่คือพระราชวังต้องห้าม สถานที่ที่ใกล้ชิดกับอำนาจของราชวงศ์มากที่สุด! หากความโกรธของราษฎรถูกปลุกปั่นขึ้นมา จะต้องมีคนฉวยโอกาสก่อความวุ่นวาย ผลที่ตามมาย่อมยากจะคาดเดา กลุ่มข้าราชการแม้จะไม่มีกำลังทหาร แต่พวกเขาใช้ริมฝีปากเป็นปืน ใช้ลิ้นเป็นดาบ สิ่งที่ถนัดที่สุดคือการใส่ร้ายป้ายสี ถึงตอนนั้น ต่อให้หลี่หลงหลินกระโดดลงแม่น้ำเหลืองก็ล้างมลทินไม่หมด!ซูเฟิ่งหลิงไม่ยอม: “ต่อให้เกิดการจลาจลจริง ข้าก็สามารถนำทัพตระกูลซูมาปราบปรามได้!” เมื่อได้ยินคำพูดของซูเฟิ่งห
Read more

บทที่ 1085

หลี่หลงหลินเดินไปพลางกล่าวว่า: “พูดกับเจ้าไปก็ไม่เข้าใจ ไป! ตามข้ามา” กล่าวจบ เขาก็เดินไปยังทิศทางของสถาบันแพทย์หลวง นั่นคือสถานที่เก็บศพ ซูเฟิ่งหลิงรีบเดินตามไป คว้าแขนเขาไว้: “ท่านจะไปไหน? ท่านไม่ได้คิดจะทำอะไรกับศพนั่นหรอกนะ!” “เมื่อครู่ข้าได้ยินพวกเขาพูดว่า เสิ่นชิงโจวถูกโทสะบีบคั้นจนตาย มีโอกาสสูงที่จะกลายเป็นผีร้าย!” “ผีร้าย?” เมื่อได้ยินคำว่าผี ซูเฟิ่งหลิงก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าอีก หลี่หลงหลินสีหน้าขมขื่น นึกขึ้นได้ว่านางกลัวผี “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นรบกวนเจ้ากลับไปก่อน ข้าไปแล้วจะรีบกลับมา” ซูเฟิ่งหลิงลังเล เขาก็ยังคงไม่วางใจ หนิงชิงโหวกล่าวขึ้น “พระชายา ตามความเห็นของข้า พวกเรากลับไปก่อนเถิด องค์รัชทายาทตรัสเช่นนี้ ย่อมต้องจะต้องมีคำตัดสิน” ซูเฟิ่งหลิงในตอนนี้ไม่มีท่าทีองอาจกล้าหาญเหมือนอย่างเคยแม้แต่น้อย ดูราวกับเด็กน้อยที่ตกใจกลัว เอ่ยจบ ซูเฟิ่งหลิงและหนิงชิงโหวก็หันหลังกลับ “เดี๋ยว!” ทั้งสองยังเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็ถูกหลี่หลงหลินเรียกไว้ ทำให้ซูเฟิ่งหลิงตกใจไม่น้อย “ท่านยังมีเรื่องอะไรอีก หรือว่าจะให้ข้าไปดูศพ!” นาง
Read more

บทที่ 1086

“เพียงแต่ว่า...” ซุนชิงไต้สีหน้าเคร่งขรึม แววตาที่เคยมีความยินดีเมื่อครู่กลายเป็นความหวาดกลัว ในห้องเก็บศพที่มืดสลัว หลี่หลงหลินแม้จะมองไม่เห็นใบหน้าของซุนชิงไต้ชัดเจน แต่เขารู้สึกได้ว่าร่างของซุนชิงไต้สั่นเทา “พี่สะใภ้สาม เพียงแต่ว่าอะไร?” ซุนชิงไต้ลดเสียงลง: “ตำรับยาที่ทำให้คนตายชั่วคราวนี้ มีเพียงราชวงศ์ของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเท่านั้นที่ครอบครอง...” หลี่หลงหลินคาดการณ์ไว้แล้วว่าเรื่องนี้จะต้องมีอำนาจของของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนืออยู่เบื้องหลัง แต่เขามิคาดคิดว่าหลี่เทียนฉี่จะยังกล้าบังอาจถึงเพียงนี้ แอบสมคบคิดกับของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ! นี่เป็นการยืนยันว่าการคาดเดาของหลี่หลงหลินถูกต้อง เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดนี้คือแผนการอันใหญ่หลวง! เสิ่นชิงโจวต้องการใช้การตายชั่วคราวเพื่อหลบหนี! แต่เขามิคาดคิด เขามองแต่ประโยชน์เฉพาะหน้า ไม่ระวังภัยที่ซ่อนอยู่ หลี่หลงหลินมองทะลุเล่ห์เหลี่ยมของเขา “เช่นนั้นก็หมายความว่า บัดนี้เขายังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่อยู่ในภาวะตายชั่วคราว?” ซุนชิงไต้พยักหน้า มองไปยังพระจันทร์เสี้ยวที่แขวนอยู่บนท้องฟ้า: “หากดูตามเวลา ภ
Read more

บทที่ 1087

องค์หญิงใหญ่รับจดหมายมา สีหน้าไร้อารมณ์ ราวกับรูปสลักน้ำแข็ง “ไสหัวไป!” “ข้ารู้อยู่แล้วว่าองค์ชายใหญ่ดีแต่ทำเรื่องเล็กน้อยให้กลายเป็นเรื่องใหญ่!” องค์หญิงใหญ่ฉีกซองจดหมาย เพียงกวาดตามอง ก็ทราบเรื่องราวทั้งหมด ชายชรามิได้มองจดหมายนั้นแม้แต่น้อย “อาจารย์ของฮ่องเต้ ข้าเคยบอกแล้วว่า ไม่อาจมอบภารกิจสำคัญนี้ให้แก่คนไร้ประโยชน์...” เสิ่นชิงโจวค่อย ๆ เอ่ยขึ้น: “ยังดีที่ข้าคาดการณ์ล่วงหน้า เตรียมการไว้ มิเช่นนั้นตอนนี้ข้าคงสิ้นชีพไปแล้ว!” แท้จริงแล้ว เสิ่นชิงโจวอาศัยช่วงที่เมืองหลวงเกิดความวุ่นวาย ใช้แผนสับเปลี่ยนตัว ให้คนที่เลี้ยงดูมาหลายปีเป็นตัวตายตัวแทนออกจากคุก เสิ่นชิงโจววางแผนมาหลายปี มีหรือจะไม่รู้ถึงเล่ห์เหลี่ยมของฮ่องเต้หวู่ คำนวณทุกอย่าง แต่เขามิได้คาดคิดว่าหลี่หลงหลินจะปรากฏตัวขึ้นกลางคัน ทำลายแผนการของเขา! เสิ่นชิงโจวค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน มองไปยังทิศทางของเมืองหลวง ดวงตาเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ ในการช่วงชิงอำนาจสูงสุด เขาขาดอีกเพียงก้าวเดียว... พลาดเพียงนิด ก็ผิดพลาดใหญ่หลวง! เสิ่นชิงโจวไม่มีท่าทีสงบนิ่งเช่นเมื่อครู่ ความโกรธทำให้เขาขาดสติ “หลี่ห
Read more

บทที่ 1088

เสิ่นชิงโจวเปลี่ยนสีหน้า จ้องมององค์หญิงใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า: “มิเช่นนั้นเล่า?” เสิ่นชิงโจวเริ่มวางแผนเรื่องนี้มาตั้งแต่แรก ให้องค์หญิงใหญ่ติดต่อกับโจรแคว้นโวกั๋ว หากมีคนทำลายแผนการของตน จะได้มีทางหนีทีไล่ องค์หญิงใหญ่ตัวสั่นเทา บัดนี้นางเพิ่งเข้าใจว่าเหตุใดเมื่อก่อนเสิ่นชิงโจวถึงคัดค้านเสียงส่วนใหญ่ ยืนกรานให้นางเป็นทูตเจริญสัมพันธไมตรีกับแคว้นโวกั๋ว! คาดไม่ถึงว่าแผนการของท่านอาจารย์ของฮ่องเต้จะลึกซึ้งเพียงนี้! “ท่านอาจารย์ของฮ่องเต้ ตั้งแต่ตอนนั้นท่านก็เริ่มวางแผนสำหรับทางหนีทีไล่ของตนเองแล้ว?” “หรือว่า ท่านก็ไม่ได้ฝากความหวังไว้ที่องค์ชายใหญ่ตั้งแต่แรกแล้ว?” เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ องค์หญิงไท่ผิงก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย องค์ชายใหญ่ในฐานะโอรสองค์โต มีรัศมีเจิดจ้าเกินไป ตั้งแต่เล็กจนโต องค์หญิงใหญ่อยู่ภายใต้เงาของเขา ไม่ว่าเรื่องใด ตนเองจะทำได้ดีเพียงใด ฮ่องเต้หวู่ก็มองเห็นเพียงหลี่เทียนฉี่ ตั้งแต่นั้นมา องค์หญิงใหญ่ก็สาบานในใจ ไม่ว่าอย่างไร วันหนึ่งตนจะต้องเหยียบย่ำบุรุษทุกคนไว้ใต้ฝ่าเท้า! เพียงเพื่อต้องการพิสูจน์ให้โลกเห็นว่า ตนเองนั้นยอดเยี่ยมกว่า! แต่นี่ก็
Read more

บทที่ 1089

องค์หญิงใหญ่และเสิ่นชิงโจวสบตากัน นางเห็นความมุ่งมั่นที่จะสู้จนตัวตายในดวงตาของเสิ่นชิงโจว “ครั้งนี้ไม่เจ้าตาย ก็ข้าตาย!” สิ้นเสียงเอ่ย ในห้องโดยสารเรือก็เหลือเพียงเสียงคลื่นลมที่โหมกระหน่ำ องค์หญิงใหญ่สีหน้าเคร่งขรึม นางรู้ว่าเรื่องนี้มีความหมายเช่นไร แต่นางก็นึกถึงองค์ชายใหญ่ที่ไร้ความสามารถ และนึกถึงเสด็จพ่อที่โปรดปรานโอรสองค์โต ในใจนางก็บังเกิดโทสะ แม้ว่าการตัดสินใจของนางจะทำให้แผ่นดินต้าเซี่ยต้องลุกเป็นไฟ ราษฎรต้องอดอยาก “แต่เกี่ยวข้องอะไรกับข้า?” “ประวัติศาสตร์ถูกเขียนขึ้นโดยผู้ชนะ!” และนาง ก็จะเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย! เสิ่นชิงโจวปรบมือ: “ไม่เสียแรงที่เป็นต้นกล้าที่ข้าหมายตาไว้ หากเจ้าทำตามที่ข้าบอก การกระทำครั้งนี้จะต้องสำเร็จ!” องค์หญิงใหญ่พยักหน้า: “ท่านอาจารย์ของฮ่องเต้โปรดสั่งสอน แม้จะไม่ใช้กำลังของจักรพรรดิ หลายปีมานี้ข้าก็มีกำลังไม่น้อยในแคว้นโวกั๋ว” แปะ แปะ! องค์หญิงใหญ่ตบมือ ดวงตาสองตาหลายคู่ปรากฏขึ้นในห้องโดยสารที่มืดมิด ไอสังหารแผ่ซ่านออกมาทันที! เป็นนินจาหญิงที่สวมชุดรัดรูปสีแดง สวมหน้ากาก รูปร่างอรชร! เสิ่นชิงโจวลูบเคราสีขาว: “น
Read more

บทที่ 1090

ณ พระราชวังต้องห้าม ห้องทรงพระอักษร ฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรฎีกาที่กองเป็นภูเขา ทรงไม่มีพระทัยจะจัดการงานราชการ บัดนี้พระองค์ทรงทั้งตกใจและดีใจ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในลานหยกขาววันนี้ ทำให้พระองค์ทรงรู้จักหลี่หลงหลินมากขึ้น แม้ว่าตอนนี้จะสละราชสมบัติ ฮ่องเต้หวู่ก็ทรงเชื่อว่า หลี่หลงหลินมีความสามารถที่จะปกครองแคว้นต้าเซี่ยได้ “สหาย ไปตามรัชทายาทมาพบข้า ข้ามีเรื่องจะพูดกับเขา!” เว่ยซวินรู้อยู่แล้วว่าวันนี้ฮ่องเต้หวู่ทรงมีเรื่องในใจ มิเช่นนั้นคงไม่ประทับอยู่ในห้องทรงพระอักษรเพียงลำพังในยามดึกเช่นนี้ โดยไม่ไปหานางสนม แต่แม้ว่าเว่ยซวินจะรับใช้ฮ่องเต้หวู่มาหลายสิบปี เขาก็ยังไม่สามารถหยั่งรู้พระทัยของฮ่องเต้หวู่ได้ การรับใช้ฮ่องเต้ก็เหมือนกับการอยู่กับเสือ เว่ยซวินในฐานะข้ารับใช้ ในเวลานี้จะต้องตาไวหูไว “พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” เว่ยซวินไม่กล้าพูดมาก รีบไปแจ้งเรื่องนี้แก่รัชทายาท ต้องรู้ว่า แม้ว่าวันนี้หลี่หลงหลินจะแก้ไขวิกฤตได้ ทำให้เสิ่นชิงโจวผู้เป็นต้นเหตุโกรธจนสิ้นใจ และยังได้รับการแต่งตั้งจากฮ่องเต้ให้เป็นนักปราชญ์คนใหม่ของสำนักปราชญ์ แต่เขาก็ทำให้กลุ่มข้าราชการทั้
Read more
PREV
1
...
107108109110111
...
125
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status