Lahat ng Kabanata ng Cure My Heart, Dr. Sierra: Kabanata 1 - Kabanata 10

Warning: Chapter 1 contains strong language and profanity throughout, which may not be suitable for all readers.Hiraya AlmendralMasaya akong nakatitig kay Klaude habang magkahawak ang aming mga kamay na naglalakad sa parke. Mabuti'y naisipan niyang ipasyal ako dahil halos dalawang linggo na kaming hindi nagkikita dahil busy kami sa paparating naming OJT.Tumigil ito sa paglalakad at napaupo sa bench na nasa tapat namin kaya umupo din ako dito. Nawala kaagad ang ngiti ko nang makita ko ang malungkot nitong ekspresyon sa mukha.“Klaude,” tawag-pansin ko sa kanya.Umangat ito ng tingin saakin. Litong-lito ito at malungkot ang tingin. Hindi ko maintindihan. Bakit? Anong nangyayari?Napakunot ang noo ko, ramdam ko ang kaba sa aking dibdib at habang tumatagal ng hindi nito pagsasalita ay mas lalong lumalakas ang pagtibok ng puso ko.Nag-aalinglangan pa siyang sabihin sa akin, pero nang makita akong naghihintay ng sasabihin niya ay huminga siya ng malalim tsaka muling napatingin sa akin. “I

Three – BurnYASMIR SIERRA"I want her." Ngumiti naman ito sa sinabi ko. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa na kunin siya.She's dangerously hot. Fuck. Hindi niya ba alam iyon?"Miss Hira," tumayo ito at sinabi sa kanya ni Ms. Cha na saakin na siya maninilbihan.She's annoyed by how she looks at me right now. Annoyed? Hindi ba dapat ako ang mainis sa pang-iiwan niya saakin ng gabing iyon?Again, a mischievous smile plastered on my face. I just can't stop smiling, I don't even need an assistant, but because of what happened that night and now I saw her here in my hospital, why not owning her as well.What I touched is mine. Hindi ako titigil hangga't hindi siya naangkin. Damn. She's making me crazier. She's burning the hell out of me.“This is love?” I pondered silently, shaking my head in denial. “No, I refuse to believe it. I won't allow myself to fall into the same trap as Errol, Yael, and Rafael. I won't let love drive me to madness.”Despite my protests, I couldn't deny the overwh

HIRAYA ALMENDRALHirap na hirap akong bumangon kinabukasan. Ang bigat ng pakiramdam, pero kahit nahihirapan ay tumayo ako para makapag-duty."You sure you want to go? You look terrible, Hira." Pag-aalalang tanong ni Mira."You should stay put, Hira. Baka mas lalo kang magkasakit, ospital iyon maraming may sakit doon." Giit ni Aya."Oo nga, you should stay put dito nalang. Magdadala nalang kami ng foods for you before lunch." Umiling ako, feel ko kasing mas lalo lang bibigat pakiramdam ko kapag nakahilata lang ako sa higaan ko."I'm fine, guys. Iinom ko lang ito ng gamot," nakangiting sabi ko sa kanila at kaagad na pumasok sa banyo. Mabuti nalang ay may hot shower ang banyo ng dorm kaya kahit paano e naging okay ang pakiramdam ko."Why so hardheaded, Hira?" Inis na sabi ni Nad. Ningitian ko siya tsaka ako nagsuot ng uniform.***Nasa loob na kami ng ospital para mag-report, pero hindi ko alam kung saan magre-report. Ang sinabi nalang saakin ni Nurse Mel na ang in-charge ngayon araw e k

HIRAYA ALMENDRALI observed as Doc Yasmir moved around the dormitory, getting the plates from the cupboard, then back to the sink for utensils, returning to the table to arrange the food on the plates, and yet again to retrieve cups. It seemed like he was everywhere at once!Hilong-hilo na ako sa kakaikot nito sa loob ng dorm kaya napapikit ako ng mariin."Please, doc, just stay put. Your constant movement is making me even more dizzy," I exclaimed, opening my eyes to find him pausing in front of me, holding a tupperware container.This guy never stops moving!Tumayo ako para ako na tumapos ng mga ginagawa nito. Kahit hilo e, ako na gumalaw dahil kung hindi, mas lalo akong mahihilo kakaikot niya.Kinuha ko ang tupperware na hawak nito at mga tupperware na nasa lamesa para isang lagay lang sa lababo. Bumalik ako at umupo sa upuan."Dito," tawag ko kay doc. Huminga ito ng malalim at umupo sa harapan ko."There's a soup, Hira. I need to microwave it para mainit itong mahigop mo." I stare

HIRAYA ALMENDRALDumating kami sa condo ni Doc Yasmir dito sa Cebu. Iisa lang ang kwarto kasi minsan lang naman daw siya dito, and mostly sa mansion ito natutulog."You can use the bedroom, I'm okay here." Sabay turo sa sofa nito."Ako nalang sa sofa doc, ikaw na sa kwarto." Pagpupumilit ko sa kanya."No, Hira. You are a guest; you should be using the room." Napanguso ako sa sinabi nito.Bakit ba nakikipagtalo 'to saakin. Alam ko namang hindi ito sanay matulog sa sofa dahil sa yaman niya. Bakit naman ito hihiga sa sofa kung may malaking higaan naman siya."Edi tabi nalang tayo," wala sa sarili kong bulas kaya napatakip kaagad ako ng bibig. Pero nakita kong lumawak ang ngisi ni doc at humakbang ito papalapit saakin.Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso kong nagwawala na naman sa loob ng dibdib ko. Damn. Hindi talaga dapat kami nag-aasaran dahil baka magkatotoo!"Hindi ako tatanggi diyan, Miss Hira." He mischievously smiled.As if naman magagawa niya. Ilang beses na nga ba niya iniwas