HIRAYA ALMENDRALAfter that scene on the hospital, Yasmir brought me to somewhere. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin dahil hindi naman ako pamilyar sa lugar.Madilim na ang lugar, nakasakay kami ngayon sa sports car na hiniram niya sa nakakabatang kapatid na si Yohan."Hira," napatingin ako kaagad kay doc ng tawagin niya ako, seryoso naman ang tingin nito sa daan.Ang gwapo niya. I can't stop complementing him kasi napaka-gwapo niya talaga. Mula ulo hanggang kuko ata sa paa e napaka-gwapo. Hindi ko aakalain na makakakita ako ng ganitong ka gwapo."Tulala ka na naman sa kagwapuhan ko," natatawa nitong sabi kaya napaismid ako muling napatingin sa bintana.Mahangin nga lang, pero totoo din naman kasi."Saan ba kasi punta natin doc?" Tanong ko ng hindi siya binabalingan ng tingin.Dumaan kami sa may bridge at kita ko kung gaano kalawak ang dagat sa pagitan ng dalawang isla. Wow. May nakita pa akong barko sa may malayo. Gusto ko din makasakay ng barko."Secret," ngumuso naman ako a
HIRAYA ALMENDRALMagkatabi kami ni Doc sa kama, sinusuklay nito ang basa ko pang buhok. Ginawa ko namang unan ang isa nitong braso dahil mas gusto niyang gawin ko iyon ng unan. Nakasiksik naman ang ulo ko sa leeg nito.Sobrang lakas parin ng tibok ng puso ko habang kayakap ko siya.Hindi ko na alam ang gagawin. Nakokonsensya na ako sa dare na binigay nila Aya. Ilang araw palang, at wala pa akong ginagawa para paibigin si Yasmir, pero heto't kakatapat lang ng nararamdaman niya saakin.Hindi ko rin naman siya kayang iwasan, lalo na't magkasama kami rito sa Cebu hanggang bukas. Pero kaya ko ba siyang iwasan?Am I falling in love with him? Or it is just a thought since we've been together all the time?I don't know anymore. I'm too confused and this is draining me. I still love Klaude, even though he did that to me. Kaya hindi ko alam kung in love na ba ako kay doc."Hira," nagulat ako sa biglang pagtawag nito saakin, akala ko kasi tulog na ito dahil natigil ang pagsusuklay niya sa buhok
HIRAYA ALMENDRALHindi ko mapigilang ngumiti dahil sa ginawa nito. He's the sweetest."Para saan 'to?" Tanong ko sa kanya dahil sa biglaang pagbigay nito ng kwintas at bulaklak."You told me to pursue you. So, I bought you a necklace and a flowers." Napanguso naman ako."Dahil sa sinabi ko?" Nakataas ang kilay kong tanong sa kanya. Tumawa naman ito kaya napaismid ako."Nope, because I wanted to." He shows me his brightest smile that made my heart flutter. D*mn. Bakit napaka pogi nito?"Thank you," I gently said. Ngumiti ako sa kanya at hinawakan niya naman ang kamay ko."You deserve to be loved, Hira." Hindi parin nawawala ang ngiti ko sa kanya, pero nakaramdam ako ng kirot sa sinabi nito.Do I really deserve to be loved? I really don't know now. Buong buhay ko wala akong ibang ginawa kundi ibigay ang pagmamahal at pag-iintindi ko sa pamilya ko, pero kapalit ng lahat ng iyon ay ang galit at inis mula sa kanila. Maging kay Klaude na walang ibang ginawa kundi piliing saktan ako.And now
HIRAYA ALMENDRAL***"Ate, gutom na ako." Hila-hila ko ang laylayan ng damit ni Ate Melody pero hindi niya ako pinapansin. Sobrang kirot na ng tyan ko dahil sa gutom, pero walang pumapansin saakin.Iyak ng iyak si Imori dahil narin sa gutom, pero hindi man lang kami pinapansin ng mga ate't kuya namin."Kuya," tawag ko kay Kuya Harold."Tabi, Hira! Huwag mo 'kong guluhin!" Pagwawakli nito sa kamay kong nakahawak sa kanya.Tumulo ang luha ko at umalis din sa kanya. Nagpunta ako sa kusina para tignan kung may pagkain ba pero wala. Ni Kanin ay wala. Kaagad din akong nagtungo kung saan nakalagay ang bigas pero maging ito ay walang laman.Naluluha akong lumapit kay mama na nakahiga sa kahoy na upuan habang may hawak ng bote ng alak."Mama," tawag ko dito pero hindi ito sumagot."Mama," muli kong tawag at niyugyog ang katawan nito."Tangina, Hira! Kita mong natutulog ako dito!" Nanginginig ang buo kong katawan sa sigaw ni mama."Cielo!" Singhal sa kanya ng bago nitong kasintahan."Ayos ka la
Warning: R18+ Read at your own risk.HIRAYA ALMENDRALNapatitig ako kay Yasmir, at ganon din ito saakin. Tila nag-aantay kung sino mauunang humalik saaming dalawa. Kaya hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at hinalikan siya.Tinugunan niya ang mga halik ko, ramdam kong hinawakan nito ang magkabilang gilid ng tyan ko at gumalaw ito para malagay niya ako sa ibabaw niya.Napasinghap ako ng maramdaman kong naninigas nitong junior, natawa ng bahagya si doc dahil sa reaksyon ko kaya napa hampas ako ng marahan sa braso nito."He's been waiting for you all this time." Kinagat ni doc ang labi ko para mapaungol ako. Pumasok naman ang kamay nito sa loob ng damit ko at marahan niyang hinahaplos ang tyan ko papunta sa hinaharap ko.Muli itong gumalaw at siya na itong nasa ibabaw ko. Kinakapos na ako ng hininga dahil hindi man lang namin magawang bitawan ang mga labi ng isa't-isa. Na para bang uhaw na uhaw kami sa isa't-isa.This tingling sensation makes me high, nakakabaliw. Napapaungol sa bawat haplo
HIRAYA ALMENDRALDinala namin sa ospital si Nadia tulad ng sabi ni Yasmir. He's a doctor, mas may alam ito.Nagtataka pa si Doc Lucas ng makita kaming dalawa ni Yasmir na karga nito si Nadia na nakabalot ng jacket na walang malay parin hanggang sa ngayon."Prepare the VVIP room, nurse Troy." Mahinang sabi ni Yasmir kay Nurse Troy. Kaagad itong umalis at naiwan kaming apat sa pinakadulong bay ng emergency room habang sinusuri ni Doc Lucas ang kapatid ko."Just like Yasmir told you, your sister suffers dehydration and malnutrition. But we need to run more test on her for any possible diseases." Nag-aalalang sabi ni Doc Lucas dahilan para mapasapo ako sa noo at muli ko naman naramdaman ang pagtulo ng mga luha ko.“You need to be positive and brave, Hira. Kailangan ka ng kapatid mo.” Ramdam kong hinahaplos ni Yasmir ang likod ko.Kaya kaagad kong pinunasan ang luha ko at napatingin kay Nadia. She’s still sleeping. May IV fluids naring nakatusok sa kanyang kamay para manumbalik ang lakas n
Warning: R18+ Read at your own risk.HIRAYA ALMENDRALFor three weeks now, Yasmir has been out of the country attending meetings in Las Vegas. During this time, the social worker has been visiting Nadia's hospital room regularly to check on her and assess her condition. The same routine applies to me as her sister in charge.Tatlong linggo narin akong walang maayos na tulog dahil sa pagbabantay kay Nadia. Minsan kasi nagsusuka ito, may ulcer siya pero hindi naman daw malala, anemic din siya kaya nagkakapasa ito kaagad kahit na sa marahang hawak lang. Pwede na nga sanang umuwi si Nadia, pero mas mabuti na munang nasa ospital para mabantayan ko rin kasi kailangan ko ding gawin ang OJT ko.Tatlong linggo narin kaming nag-uusap ni Yasmir para kumustahin kami. Ramdam na ramdam ko sa boses niya ang pagkapagod, na kahit madaling araw na doon e kinakausap niya parin ako."Ate," napalingon ako ng makita kong gising na si Nadia, unlike before, she lightens up a bit."May kailangan ka, Da?" Naka
YASMIR SIERRATulala akong nakaharap sa computer dito sa loob ng opisina ko nang may kumatok."Sir, the meeting is starting in five minutes," George's reminder echoed through the office, breaking the silence. With a nod of acknowledgment, he swiftly exited, leaving me to collect my thoughts before the impending discussion.Taking a moment to compose myself, I straightened my posture and smoothed out any wrinkles in my attire. The meeting was crucial, addressing the launch of our new medication, a project that demanded my full attention and focus.As I made my way towards the conference hall within Sierra Pharma Company's premises in bustling Las Vegas, my mind buzzed with anticipation. This gathering marked a pivotal moment in our company's trajectory, with the success of the new drug hinging on the decisions made in this very meeting.Each step I took towards the conference hall felt charged with significance, a tangible reminder of the weight of responsibility resting on my shoulder