Lahat ng Kabanata ng Cure My Heart, Dr. Sierra: Kabanata 31 - Kabanata 40

HIRAYA ALMENDRALAs we get inside to our room, Yasmir pressed me on the door, kissing me again. I wrapped my arms around him and jumped on him.This intimacy between us is growing stronger and we're losing control."Yasmir," I called him."Hiraya," he softly calls my name. Damn. Pati pagtawag ng pangalan ko kinikilig ako."Bakit mo ko dinala dito?" I asked him when I noticed that we're in the bathroom."Taking a shower, mahal." Napangisi ako. Binaba niya ako at naghubad ito ng damit. Kagat labi ko naman siyang tinitigan. Bumaba ang titig ko dibdib nito pababa sa kanyang tiyan.I touch his firm chest, pinisil ko pa iyon kaya rinig kong napatawa si Yasmir. Sobrang tigas na akala mo'y bato. Sumandal si Yasmir sa lababo at hinayaan lang akong hawakan ko ang katawan niya.Ilang beses na ba kaming nagtalik? Pero hinding-hindi parin ako nagsasawang titigan at hawakan ang maskuladong katawan nito."Hindi naman kita nakikitang nagg-gym. Bakit ganito ka ganda katawan mo?" I pouted my lips as I

HIRAYA ALMENDRALNagising akong wala na sa tabi ko si Yasmir. Tatayo na sana ako nang makaramdam ako ng sobrang pananakit ng katawan.Damn. Ilang beses ba kaming nagtalik kagabi at ayaw akong tantanan hangga't hindi kami parehong napapagod.My gaze from the ceiling was diverted to the door as it swung open. Yasmir entered the room, shirtless, gracefully carrying a tray of food which he placed delicately on the side table. He approached me, offering his support as I settled into a seated position against the headboard.His exposed chest, his comforting presence, and his gentle assistance as he helped me lean against the headboard formed a comforting and intimate moment. I admired how effortlessly and confidently he moved, showing through his actions his care and thoughtfulness.I smiled subtly, recognizing his instinctive ability to look after me following our intimate encounter. Yasmir's thoughtfulness and mindfulness towards my welfare post our moment together demonstrated his sensit

HIRAYA ALMENDRALSi kuya na ang naghatid kina mama pabalik dahil may trabaho pa ako. Pinagamit ko sa kanya ang sasakyan dahil kay Yasmir nalang ako sasakay pauwi. Hindi mawala ang ngiti ko habang nagtatrabaho na pinagtaka ni Nadine, pero napapangiti din ito saakin."You got the closure you want, Hira. Pwede mo nang maramdaman ang totoong kaligayahan." Natawa ako sa sinabi ni Nadine.Nasa cafeteria kami kasama si Aya at Mira. Panggabi narin sila pero nasa ibang department nga lang, si Ayane sa private ward, si Mira naman sa NICU, sinasadya ata dahil pumayag nang magpakasal si Mira kay Caleb, baka baby agad ang nais."Bakit hindi ba ako masaya habang kasama kayo?" tanong ko sa kanila. I pouted my lips na kaagad namang kinurot ni Mira."You're happy with us, babe. But your eyes can't lie. We knew there's something missing in you." Napakagat naman ako ng labi sa sinabi nila."Ano ba 'yan, ang drama." Asar na sabi ni Aya at tinuloy ang pagkain."Ikaw ang pinakamatanda saatin pero napaka-ba

HIRAYA ALMENDRALTatlong linggo na ang nakakaraan nang makalipat kami sa bahay, kasabay noon ang binyag naming magkakapatid.Nakakahiya nga kasi sobrang tanda na namin pero ngayon lang kami bininyagan. Pero okay na din kasi naging magaan ang loob ko, mas ramdam ko na ang tunay na saya.Ilang araw nalang ay papatapos na ang internship namin. Madami akong memories sa ospital na ito. At tyak kong babalik at babalik ako rito.Heto kami naghahanda para sa medical camp na gaganapin sa isang barangay, libre lang ito para sa lahat. Isa sa mga proyekto ng Sierra Medical Group.All the interns are included, providing us with the opportunity to work and gain experience from this kind of event. This experience can significantly contribute to our growth and development in the medical field, helping us to enhance our skills and knowledge, and better prepare for our future careers.Nasa storage ako, kumukuha ng mga gamit na inutos saakin, antok na antok pa ako kasi night shift ako tapos hindi pa ako

YASMIR SIERRAI was busy with my office work when my brother Yassir suddenly barged into my office without any warning. His unexpected arrival startled me, pulling my attention away from my tasks.Nakabusangot ito at mukhang pinuntahan lang ako para mangistorbo."I don't have time, Yassir," I said casually, as I turned my attention back to my paperwork. I glanced at him briefly before refocusing on the documents spread out in front of me, trying to convey that I was too busy to talk."Prinipressure na ako ni lolo." Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya, napatigil din sa pagbabasa ng mga documents at napatingin sa kanya na mukhang stress na stress na."Alam mo naman ang solusyon sa problema mo, Yas." Sabi ko, hindi ito lumingon kaya pinagpatuloy ko ang pagbabasa ng dokyumento."'Yun nga. Ayaw naman pumayag ng babaeng iyon." Asar na wika nito kaya napatawa ako."Pakasalan mo." Masama naman itong nakatitig saakin."Your face! Napaka amazona ng babaeng iyon! Ang sakit sa ulo!" Sigaw