HIRAYA ALMENDRALSi kuya na ang naghatid kina mama pabalik dahil may trabaho pa ako. Pinagamit ko sa kanya ang sasakyan dahil kay Yasmir nalang ako sasakay pauwi. Hindi mawala ang ngiti ko habang nagtatrabaho na pinagtaka ni Nadine, pero napapangiti din ito saakin."You got the closure you want, Hira. Pwede mo nang maramdaman ang totoong kaligayahan." Natawa ako sa sinabi ni Nadine.Nasa cafeteria kami kasama si Aya at Mira. Panggabi narin sila pero nasa ibang department nga lang, si Ayane sa private ward, si Mira naman sa NICU, sinasadya ata dahil pumayag nang magpakasal si Mira kay Caleb, baka baby agad ang nais."Bakit hindi ba ako masaya habang kasama kayo?" tanong ko sa kanila. I pouted my lips na kaagad namang kinurot ni Mira."You're happy with us, babe. But your eyes can't lie. We knew there's something missing in you." Napakagat naman ako ng labi sa sinabi nila."Ano ba 'yan, ang drama." Asar na sabi ni Aya at tinuloy ang pagkain."Ikaw ang pinakamatanda saatin pero napaka-ba
HIRAYA ALMENDRALDumating ang mga kaibigan ko at kaibigan ni Yasmir. May mga dalang regalo, natawa pa si mommy Ysa dahil hindi naman daw kailangan. Pero nag-abala pa ang mga ito.Ilang saglit lang din ay may chopper na lumapag sa may helipad at bumaba dito sila Yassir, Yuri, Yohan at isa pa na hindi ko kilala na mukhang kapatid din nila dahil kamukhang-kamukha nila.Para silang pinagbiak na bato dahil halos magkakamukha lang sila, kung hindi lang dahil sa tangkad, size ng pangangatawan, ayos ng buhok mapagkakamalan talagang magkakambal."That's Yael, the first son." Sabi ni Yasmir saakin nang pumasok si Yael sa loob.He seems friendly, but there's an undeniable air of authority about him, with a hint of coolness. His confident presence suggests his someone who commands respect effortlessly."Kompleto kayo," sabi ko medyo natawa dahil binilang ko pa talaga sila."Yes, that's our tradition, which we must follow to avoid Mom's disappointment. She's fine with us being away from home on re
HIRAYA ALMENDRALTatlong linggo na ang nakakaraan nang makalipat kami sa bahay, kasabay noon ang binyag naming magkakapatid.Nakakahiya nga kasi sobrang tanda na namin pero ngayon lang kami bininyagan. Pero okay na din kasi naging magaan ang loob ko, mas ramdam ko na ang tunay na saya.Ilang araw nalang ay papatapos na ang internship namin. Madami akong memories sa ospital na ito. At tyak kong babalik at babalik ako rito.Heto kami naghahanda para sa medical camp na gaganapin sa isang barangay, libre lang ito para sa lahat. Isa sa mga proyekto ng Sierra Medical Group.All the interns are included, providing us with the opportunity to work and gain experience from this kind of event. This experience can significantly contribute to our growth and development in the medical field, helping us to enhance our skills and knowledge, and better prepare for our future careers.Nasa storage ako, kumukuha ng mga gamit na inutos saakin, antok na antok pa ako kasi night shift ako tapos hindi pa ako
HIRAYA ALMENDRALNatapos ang internship namin sa ospital at nagpa-party pa nga sila sa huling araw namin. Kaya heto kami sa may samgyupsal resto para mag-celebrate."Hira," napalingon ako nang tawagin ako ni Sir Liam. May hawak itong box na nakabalot pa."Para sa'yo. Birthday mo next month, diba? Kaso hindi ka na namin makikita kaya eto, advance ko na." Nahihiyang sabi ni Sir Liam.Naghiyawan naman ang mga kasamahan namin dahil sa pagbibigay ng regalo ni Sir Liam. Malawak naman ngiti ng mga kaibigan ko kaya natatawang napailing ako sa kanila."Nako sir, hindi mo naman po kailangan mag-abala pa." Nahihiyang sabi ko sa kanya. Tumawa naman siya at napakamot ng batok. Nahihiya man ay tinanggap ko ang regalo. Sayang naman kasi, nag-effort pa si Sir Liam."Sir, ang unfair naman." Nakangusong sabi ni Ayane, ang cute lang e."Kailan ba birthday mo?" Tanong ni Sir Liam sa kanya, "Sa May pa. Pero hindi narin naman tayo magkikita kaya regalo ko sir?" Pagbibiro ni Ayane at nilahad pa ang palad ni
YASMIR SIERRAI was busy with my office work when my brother Yassir suddenly barged into my office without any warning. His unexpected arrival startled me, pulling my attention away from my tasks.Nakabusangot ito at mukhang pinuntahan lang ako para mangistorbo."I don't have time, Yassir," I said casually, as I turned my attention back to my paperwork. I glanced at him briefly before refocusing on the documents spread out in front of me, trying to convey that I was too busy to talk."Prinipressure na ako ni lolo." Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya, napatigil din sa pagbabasa ng mga documents at napatingin sa kanya na mukhang stress na stress na."Alam mo naman ang solusyon sa problema mo, Yas." Sabi ko, hindi ito lumingon kaya pinagpatuloy ko ang pagbabasa ng dokyumento."'Yun nga. Ayaw naman pumayag ng babaeng iyon." Asar na wika nito kaya napatawa ako."Pakasalan mo." Masama naman itong nakatitig saakin."Your face! Napaka amazona ng babaeng iyon! Ang sakit sa ulo!" Sigaw
HIRAYA ALMENDRAL(Hours before meeting Yasmir, Fiona and Yassir)"Let's go travel international." Wika ni Ayane. Napataas ang kilay kong hinarap siya, napatigil din ako sa pagsubo ng pagkain dahil sa sinabi nito.Nasa cafeteria kami at lunch time, nagpapa-clearance na kami at ilang araw nalamg graduation na namin."Wala akong passport, baka nakakalimutan niyo." Asar kong sabi sa kanila, tsaka ko tinuloy ang pagkain ko."Edi kukuha tayo. Para namang ang laking problema niyang, Hirababes." Nadine groan in disbelief. Na para bang mahirap kumuha ng passport, pero madali lang sa kanya. Well, she has so many connections kaya nakukuha niya gusto niya kaagad. As in kaagad."Ako bahala sa'yo. Sama mo narin si Nadia at Imori. This is girls outing. Walang lalaki. Period." Ngumuso ako sa sinabi ni Nadine. Kaya niya 'yun? Nang wala si Elijah?"Pa saan naman tayo?" Tanong ko. "Wala akong pera," kaswal kong sabi sa kanila. Tumawa naman silang tatlo."Duh, kami na bahala sainyo. Kami umaya, tapos ha
HIRAYA ALMENDRALSana hindi ko sinabi kay mama na wala na sila Kuya Harold at Tito Rey dahil iyon din ang oras na nawala saamin si Mama. Muli itong inatake sa puso at hindi na naagapan.Walang-wala ako sa sarili habang nakatitig sa wala ng buhay na katawan ni mama.Siguro iyon nalang din ang hinihintay ni mama. Ang marinig kung nasaan si Kuya Harold at Tito Rey. Dahil alam niyang okay na kaming tatlo, at alam niyang lumalaban si Ate Mel sa sakit niya. Alam niyang kakayanin na namin ng wala siya, siguro closure nalang talaga hinihintay ni mama.Hindi magawang umiyak ni Nadia, pero tahimik itong nakatitig sa kabaong ni mama. Habang si Imori ay patuloy na umiiyak."Mama, diba nangako ka? Aalagaan mo pa kami ng baby ko." Napakurap ako ng ilang beses para hindi umiyak sa sinabi ni Imori habang kausap si mama na nasa loob ng kabaong."Diba sabi mo babawi ka sa mga apo mo? Kahit hindi na saamin mama, bakit ganon? Bakit iniwan mo parin kami?" Kinuha na siya ni kuya dahil nakakasama sa kanya a
HIRAYA ALMENDRALNasa condo ako ngayon ni Yasmir hinihintay siya. Naghanda narin ako ng hapunan dahil panigurado hindi na naman iyon nakakain ng lunch dahil sa pagka-busy.Naglinis narin ako at inayos ko ang mga gamit namin ni Nadia na naiwan dito, dahil iuuwi ko na. Bukas na ang graduation namin at kinabukasan non ay ang pag-alis namin papuntang Europe.Habang nagliligpit ay may nag doorbell. Nagtaka naman ako kasi wala akong inorder or kung mga kaibigan namin iyon dahil wala naman akong sinabi sa kanila na nandito ako. Isa pa, alam kong hindi pupunta ang mga kaibigan ni Yasmir dito dahil wala naman si Yasmir dito.Kahit na nagtataka ay tumayo ako at binuksan iyon ng hindi man lang tinitignan kung sino iyon.Pero nagulat ako nang makita ko siya, wala itong emosyong nakatingin saakin pero alam kong galit siya dahil sa paggalaw ng kanyang panga. Naglakad siya papasok at binangga pa ako. Kaagad ko ring sinarado ang pintuan sa condo ni Yasmir.Naglakad ito papuntang sala at inilibot ang
HIRAYA ALMENDRAL“Hari! We need to go now!” Tinawag ko si Hari habang nasa sala kami ni Nadia at nag-aayos ng mga gamit."Do you really need to go, Hira?" Mommy Ysa's asked, her eyes filled with sadness and longing."I needed to, mom, ilang araw na po akong absent sa work. You can visit us there, anytime." Nakangiti kong sabi kay Mommy.Nakita kong bumaba naman si Hari kasama si Yasmir na may cast pa sa kamay. Tulad ni Mommy Ysa, malungkot din ito.It's been a week since Hari was kidnapped by Fiona. She's now in the hospital, recovering and preparing for the birth of her baby.Despite what happened, I can't bring myself to be angry with her. I understand she must have been going through a lot to do what she did. While I may not agree with her actions, I choose to show her compassion and forgiveness.My main focus is on Hari's well-being and helping him recover from this ordeal.I understand her. Her desperation and love for Yasmir's led her into madness.After that harrowing ordeal, F
3RD PERSON POVA little girl playing with her dollhouse hears her parents' angry voices from another room. Frightened, she covers her ears and seeks refuge, singing a lullaby to calm herself. But the peaceful moment is shattered by the sound of objects breaking and more yelling. Overwhelmed, she begins to cry, feeling helpless and scared amidst her parents' violent fight.Fiona Meyer, daughter of CEO Harold Meyer, lived in luxury but felt deeply lonely. Despite lavish possessions and parties, she longed for genuine connections. Her peers were drawn to her wealth and status, leaving her feeling isolated. Fiona yearned for authentic friendships and a sense of belonging beyond material wealth."Study, Fiona! Don't mess up if you want to make it at Meyer Ocean Cruise Lines. You're not leaving this room until you've got it all down!" Fiona's mother, Divina, bellowed before locking the door.Surrounded by towering piles of books and papers, Fiona sank onto her bed, the weight of her mother'
HIRAYA ALMENDRALNapatakip ako ng bibig sa sinabi ni Don Antonio. Titig akong nakatingin sa kanya. So, it was all bluff? Fuck. I shouldn't leave then."Then why? Bakit kailangan mo kaming sirain? Bakit kailangan mo kaming paghiwalayin?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya. Napatingin ito sa gitnang bahagi ng study room kung saan nandoon ang isang litrato ng babae na hindi ko kilala."She's my first love," napatingin ako sa kanya ng sabihin niya iyon."But love consume us too. No—people surround us separated us. I left to save her; I marry their grandmother for the sake of her safety. Ganon ko siya kamahal." Napakurap ako ng ilang beses sa sinabi niya."There are several types of love, Hira. Love can bring you happiness, a genuine happiness. Love can make you crazy, literal crazy. Love can be your downfall, na hindi mo na kakayanin pang tumayo. Love is sacrifices, it's either in a good way or bad way." Hindi ko siya maintindihan. Ayaw pumasok sa utak ko ang mga pinagsasabi niya."Love can
HIRAYA ALMENDRALNaalimpungatan ako nang makaramdam ang mga halik ni Yasmir sa leeg ko."Yasmir," pagtawag ko sa kanya pero napaungol lang ito bilang tugon."Hari?" Tanong ko, "he's downstairs playing with his cousins." He said in a hoarse voice. Napaungol naman ako ng pinasok ni Yasmir ang kamay niya sa loob ng damit ko."Ahhh..." I can't help but moan softly, surrendering to the undeniable pleasure of his kisses.Each touch of his lips sends waves of ecstasy through me, igniting a fire deep within that I can't resist. The intensity of his embrace leaves me breathless, completely lost in the passion and desire that consumes us both.Kaagad siyang napatayo nang may kumatok sa pintuan niya at napaungol pang lumapit doon. Nagtaklob naman ako ng kumot at doon napatawa ng mahina."What?" Inis niyang tanong sa tao na nasa likod ng pintuan."Ow," ramdam ko ang kapilyuhan sa reaksyon ni Riley."Hinahanap ka ni Tita." Napapikit ako ng mariin dahil sa boses ni Riley. Hindi ko man siya nakikita
HIRAYA ALMENDRALInayos ko ang suot kong coat, maging ang buhok at naglagay ako ng kaunting make up bago lumabas ng banyo. Nakita kong nagliligpit ng mga gamit si Nadia na tinulungan naman ni Ate Lala, dahil kina Mommy Ysa na sila tutuloy.Mananatili naman ako dito sa hotel dahil tatlong araw ang conference. Maraming guest speakers, mga sikat na doctor all over the world. Maraming coverage din ang conference kaya aabutin talaga ng tatlong araw."Mauuna na ako, sino kukuha sa inyo?" tanong ko kay Nadia, sila lang kasi nag-usap kagabi ni mommy dahil nakatulog kaagad ako. Two hours lang kasi ang tulog ko kagabi."Si El, Ate." Pinaningkitan ko naman ng mga mata si Nadia. "Behave. Hindi na kayo bata para laging magkadikit. Umayos ka Nadia." Ngumuso naman si Nadia sa sinabi ko."Nadia," tawag ko ulit sa kanya, napaungol naman ito sa inis, "Oo na, Ate! As if naman may gagawin kami ni El!" sinamaan ko siya ng tingin. Umiwas naman ito ng tingin.Alam kong may pagtingin pa ito kay Ysrael. Paano
HIRAYA ALMENDRALHinintay ko muna matulog si Yasmir bago kami umalis ni Hari. Nag-iwan naman ako ng note kung sakaling magigising ito, para hindi siya mataranta kakahanap saamin.Nakabalik kami sa kwarto at nakita kong gising na si Luna at nagtatalon sa kama. Nakahiga naman si Nadia at naglalaro ng mobile games."Kala ko hindi ka na babalik ate," nakangiting sabi niya. Napaubo naman ako sa sinabi ni Nadia at kitang-kita ko ang ngiti nitong may meaning."How's the night with Kuya Yasmir?" Dumapa ito para usisahin ako."Mama and papa is making a baby!" Napapikit naman ako ng mariin sa sinabi ni Hari. Natawa naman si Dada sa sinabi ng anak ko at pinalapit niya sa kanya."How'd you know, Hari?" Tanong niya sa bata."Papa told me. And I said I want a baby girl.""But you already have me, Hari!" Pagtatampo naman ni Luna. Tumigil ito sa kakatalon at mukhang iiyak na. Lumapit naman si Hari kay Luna at niyakap."You're still my first ate! And I love you!" Hinalikan ni Hari si Luna sa pisngi. N
Warning: Rated 18+. Read at your own risk.HIRAYA ALMENDRALNagising ako nang makaramdam ako na naiihi kaya kaagad akong nagpunta sa banyo, pero pagbalik ko ay hindi na ako nakatulog ulit.Titig na titig ako sa kesame, nagbibilang na ng tupa pero wala na talaga. Alas kwatro na, siguro dahil nasanay na ganito ang body clock ko. Mas gising sa gabi at tulog sa umaga.Tumayo nalang ako para uminom ng tubig, paglabas ko ay nakita ko si Yasmir na umiinom ng kape at naka upo sa sofa, habang bukas ang laptop nito. May suot din siyang reading glass.He's wearing a loose white shirt and a black track pants."Hmm, Good morning," bati ko sa kanya. Napatingin ito saakin, gulat pero napangiti din.Doon ko lang naalala na naka satin dress lang ako, walang suot na underwear at sobrang nipis pa iyon. Shit."Good morning," bati niya rin. Tumayo ito at napatingin sa bintana, malapit nang lumabas ang araw. Nag-inat ito at napatingin saakin."Want some coffee?" I unconsciously nodded my head. At napaupo
YASMIR SIERRAAs I watched Hira walked away just like that, my heart breaks into pieces once again. Hanggang kailan ba ako wawasakin nito? Tangina. Ang sakit.Hindi ko magawa maihakbang ang mga paa ko palabas ng elevator at paulit-ulit nalang baba-akyat hanggang sa salubungin na ako ni Errol sa elevator."Yasmir, the management call and told me to get you off the elevator, you're creeping the hell out them." I chuckled, pero kaagad ding napaupo sa loob ng elevator.I washed my face with my hands as I started to cry again."Tangina, Errol. I hurt Hira so much. I... I don't know how to get her back again. Ayaw na niya." Pinatong ko ang ulo ko sa tuhod ko at patuloy na umiyak doon."Ang sakit, Errol." Sabi ko habang nasa ganong porma. "Tangina, pinagkait niya saakin ang anak ko sa limang taon dahil akala niya sinaktan ko siya. Lumayo siya ng hindi sinasabi saakin kasi natatakot siyang may gagawin sila lolo at Fiona sa anak namin. Fuck, Errol." Paghihinagpis ko sa loob ng elevator."Get o
HIRAYA ALMENDRALActually, magkaiba ang kwarto namin ni Hanrel. Kasama niya ang mga lalaking doctor, habang kaming dalawa lang ni Nadia sa kwarto namin, kasama sila Luna at Hari."Ate, hindi mo pa sinasabi kay Kuya Yasmir?" Tanong ni Nadia habang naglalaro siya ng mobile games. Katabi niya si Luna na tulog na tulog na dahil sa pagod."Hindi pa, and I have no intentions of saying everything about Hari. He's a married man, Dada." Sabi ko habang sinusuklayan ang buhok ni Hari. Binaba ko din ang damit nito noong gumalaw siya."But he has to know, Ate." Napatingin ako kay Nadia na nakatingin saakin."He has the right. Hari is his child. Hindi pwedeng ipagkait mo habang buhay si Hari sa kanya." Napatawa ako ng mahina sa sinabi ni Nadia. Kung makipag-usap ito parang matanda na ito when in fact she's just sixteen."And after that, what will happen, Dada?" Tanong ko. "Hari will be targeted by someone who wants me dead, Dada." Seryoso kong sabi sa kanya."Kaya nga Yasmir needs to know, ate. Par