Ibinigay ko ang lahat ng mayroon ako para sa kaniya, dahil ganoon ako magmahal. Ang tanging hangad ko lamang ay isang masaya at buo na pamilya kasama siya, ang magkaroon kami ng anak, ngunit tila sa iba niya na pala tinutupad ang aking pangarap para sa amin. Ano nga ba ang kaya mo gawin kung ang lalaki na siyang nangako sa iyo sa altar na mamahalin ka ng tapat, ay patago ka na palang ipinagpapalit?
View MoreHindi ko alam ang eksakto na aking mararamdaman. Basa ang aking mga pisngi ng ihinto ko ang aking kotse sa garahe ng bahay. Matagal-tagal pa bago ako lumabas dito dahil hanggang ngayon pakiramdam ko ay pinagbagsakan ako ng langit at lupa. Napahilamos ako sa aking mukha. Hindi ko mapigilan na maiyak lalo na at tuluyan na nga nawala sa akin si Dylan, ni hindi niya man lang nalaman na magkakaroon na kami ng anak na dalawa.Alam ko na kasalanan ko ang lahat kung bakit siya nakipaghiwalay sa akin. I can't blame him for that. Kahit na gusto ko man siya sundan sa Hongkong ay ayoko na maging makasarili na naman ako. Marahil mas makakabuti nga kung malayo muna siya sa akin para hindi na rin siya masaktan pa. Bagsak ang aking mga balikat ng humakbang ako sa harap ng pintuan ng bahay. Binuksan ko ito, pagkatapos ay pinindot ang switch ng ilaw. Namilog ang aking mga mata, umawang ang aking labi at nanginig itong muli ng makita ko kung sino ang lalaki na nakatayo roon, may hawak na mga bulaklak,
I took a deep breath, as I decided to call him. It's just so stupid of me to believe that I can handle the fact that I'll no longer have someone like Dylan Rios in my life. But then, despite the multiple attempt to call him, I didn't get a chance to reach him again.Isa itong gabi na puno ng pagsisisi ang aking damdamin. Nakasandal ako sa dulo ng aking kama habang nakalagay sa ibabaw ng aking hita ang isang box kung saan namin ini-ipon ni Dylan ang ilan namin mga litrato na kuha namin sa New York at sa iba pa na bansa kung saan kami noon nagbakasyon. In a cemetery where my unborn child is buried in, I put down my head and slowly caresses its tombstone. Gumuhit ang lungkot sa aking puso. "Sorry baby...""Your Mom had been a monster. Ang tanga ko para isipin na magiging proud ka riyan sa akin sa heaven. Siguro nga ay ikinakahiya mo na ako riyan." Mapait ako na napatawa. "Your father hurt me so much, and the pain he inflicted to me grew into anger, and that emotions turned me into som
"Ako ba talaga ng nasa puso mo o ang dati mo pa rin na asawa?" malungkot na tanong niya sa akin."Dylan, totoo na—" Yumuko siya at pinahiran ang kaniyang pisngi na nabasa ng kaniyang mga luha. "Nangako ako sa iyo na susuportahan kita sa lahat, na hindi kita iiwan." I see the pain the way he looked at me. He knew how much my heart was broken—he saw my scars yet he still tried to comfort me. But I am the one who's hurting the person who saved me. "A-And I'm really sorry, Dianna..." Tumulo ang panibagong luha sa aking mga mata. Hinawakan ko siya muli sa kaniyang mga braso."Sorry because I can't fullfil my promise anymore. Mahal na mahal kita, alam mo iyan. Pero masiyado na kasing masakit.""Ang sakit makita na iyong taong mahal mo ay hindi pa rin tuluyan makalimot sa lalaki na sinaktan lang siya. Ang sakit magmahal ng babae na tila hindi pa tapos mahalin ang unang lalaki na minahal niya kaysa sa akin." "Ang hirap makipag-kompetensya. Ang hirap-hirap, Dianna.""N-No, Dylan..." Mahigp
Ipinagpatuloy ko ang pagpapahirap sa kanila. Bawat araw ay naiibsan ang aking pagod sa tuwing nababalitaan ko ang mga bagong ganap sa kanilang buhay. Mula sa magandang bahay ay sa cheap na motel na sila tumitira. Ngunit sa lahat ng mga nangyari sa kanila ay ang balita na mayroon ninakaw si Roxanne sa isang tanyag na shop ang siyang hindi ko malilimutan. Ilan lamang iyon sa ebidensya na naghihirap na talagang naghihirap na sila. "Yaya, sino ba iyan?" tanong ko, pagkatapos ko lumabas sa opisina ko sa aking bahay at nakarinig ng ilang sigawan. "Ma'am, may dalawa po na tao na nagpupumilit kayo makausap." Nangunot ang aking noo. Sinulyapan ko ang relo sa aking kamay. Maga-alas-nuebe na ng gabi."Sige, yaya. Ako na ang bahala." Naglakad na ako patungo sa pintuan at doon ko naabutan si Lucas at Roxanne na nagtatalo pa. "Ano ang ginagawa niyo rito? Gabing-gabi na, hindi ba kayo nahihiya sa mga kapit-bahay ko at dito pa kayo naga-away?" "Sabi ko na sa iyo, Lucas. Hindi na dapat tayo pumun
Nasa daan na ako patungo sa aking kompanya. Ngayong araw ay balak ko muna pagtuunan ng pansin ang mga mahahalaga na meetings ko sa mga bagong investors. Muli ay sumulyap ako sa aking relo, may isang oras pa marahil bago ako makarating sa kompanya.Sa pagbalik ko muli ng aking tingin sa kalsada ay naging mabagal ang aking pagmamaneho ng mapansin ang kumpulan ng tao at ang traffic sa kabilang lane ng kalsada."Anong mayro'n?" bulong ko pa sa aking sarili. Ibinukas ko ang bintana at saka ko nakita ang isang pamilyar na kotse. It was Lucas' prized possession, a symbol of his former wealth.Itinabi ko sandali ang aking sasakyan pagkatapos ay pinanood ko kung paano makipag-away si Lucas sa repo man. Ang kaniyang mukha ay namumula na dahil sa galit, mataas din ang tono ng kaniyang boses na pati mga ibon ay napapalipad palayo. He was gesturing wildly at the car, clearly desperate to stop it from being taken away. Hindi ko napigilan na matawa sa kung ano ang aking nasisilayan ngayon. Ang lalak
"To what do I owe this unexpected visit?" Sinalubong ko ang madilim na tingin niya sa akin."Hayop ka, Dianna. Ikaw ang dahilan kung bakit naghihirap kami ngayon!" mahina ngunit madiin na sambit niya pagkatapos ay mahigpit ako na hinawakan sa aking braso. "Bitawan mo ako, Lucas," may banta na utos ko sa kaniya, ngunit hindi siya nakinig."Wala ka ba konsensya ha? Dahil sa mga pinaggagagawa mo ay nadadamay ang anak namin." Napakagat ako sa aking sarili ngipin, dahil ayaw niya ako bitawan ay ako na ang nag-alis ng kaniyang kamay sa aking braso."Ah, alam mo naman pala iyang salita na iyan. Bakit, Lucas? Kayo ba na konsensya sa lahat ng ginawa niyo sa akin? Hindi naman, so bakit ko ibibigay sa inyo ang tahimik at masarap na buhay na gusto niyo kung ipinagkait niyo iyon sa akin?""The tables have turned already. Ayaw niyo iyon, time niyo ito para mag-shine.""Hindi ako nagbibiro, Dianna." Tumaas ang aking kaliwang kilay. "Oh, bakit? Sino ba ang may sabi na nagbibiruan tayo rito, Lucas? W
"Mommy, mommy, I am hungry!" Iyak ni Reanna ang aking narinig mula sa speaker. Sumandal ako sa aking swivel chair at ipinagpatuloy ang panonood."Reanna, don't annoy me, okay? Ang sabi ko pumunta ka sa kusina. Open the refrigerator and find anything to eat there!" Nag-umpisa na magdabog si Reanna."Roxanne, ano ba 'yan?""Ito naman kasing anak mo, iyak ng iyak. Halika na nga!" Sandali na naputol ang kuha ng camera at nagpatuloy lang ito sa banda kung saan sakop ang kusina nila. Pinanood ko kung paano buksan ni Roxanne ang kanilang refrigerator. "Shit! Lucas!""Lucas, come here!" "Roxanne ano ba, nakita mo na na naghahanap pa ako ng pwede ko pasukan na trabaho dahil parang may sumpa na palagi na hindi ako natatanggap.""Just come here, Lucas! Look!" Nakita ko na rin si Lucas, halos matawa ako sa itsura ng kaniyang mukha. Napahimas siya sa kaniyang batok at sandali na mariing napapikit. "M-Mommy, sakit na tiyan ko..." "Manahimik ka, Reanna ah! Makakatikim ka sa akin. Pumunta ka sa k
Panibagong araw ang sumalubong sa akin. Hawak ko sa aking kamay ang dalawang folder kung saan nakalagay ang mga dapat na matapos na gawain ni Lucas. Ilang hakbang na lamang sana ay maibibigay ko na ito sa kaniya ng makita ko si Roxanne."Nasaan iyong babae na iyon?!" "Roxanne, huwag ka mag-eskandalo rito." Nakita ko kung paano siya hilahin sa gilid ni Lucas. Maingat naman ako na lumapit pa at nagtago sa bandang gilid. "At bakit hindi? Inaagaw ka sa akin ng Dianna na iyon!" Lumingon muna si Lucas sa paligid bago bahagyang yumuko at lumapit kay Roxanne."Huwag mo sirain ang plano ko, Roxanne." Napasandal ako sa pader na nasa aking bandang likod. "Siguraduhin mo lang, Lucas. Hindi mo gugustuhin na magalit ako." Sandali na napapikit ng kaniyang mga mata si Lucas. "Oo nga! Kaunti na lang naman na panahon, sa tingin ko ay malambot pa talaga ang puso niya para sa akin." "Oh, ito! Ako ang nagluto niyan." Kinuha iyon ni Lucas."Sige na, umalis ka na! Baka sa halip na matapos ko kaagad ang
I broke away for air, my breath hitched and I closed my eyes. And after some seconds our eyes met again, he kissed me deeply and I closed my eyes once more. Our tongues intertwined.Ang mababaw na halik ay lumalim, mas dumikit pa ang katawan niya sa akin kaya naman napahiga na ako sa kama. Muli niya akong hinalikan, ngunit sa pagkakataon na ito ay naramdaman ko na ang mainit niyang dila sa loob. Ang init na aking nararamdaman ay mas lalong nagliyab."M-May I?" nanginig pa ang kaniyang boses ng itanong ito sa akin, ang klase ng kaniyang tingin ay tila ba nanghihingi ng permiso sa kung ano man ang kaniyang gagawin. Ngumiti ako sa kaniya at saka tumango.He took my clothes off as I pulled his shirt over his head. I felt him move underneath me. We were both breathing heavily by the time he rolled us over so that I lay on top and began to fondle my breasts. I moaned and grabbed his back."I love you, Dianna... I love you so much.." bulong niya ng tumapat ang kaniyang labi sa aking bandan
I saw how the sun sink already on the horizon from the front window of their home. In our fancy living room I sat on the couch with my feet dangling over the armrest, a glass of wine in my hand and a book propped up against my legs to keep my company. I loved the view from this spot because it was such a lovely one that took my mind off all the shit that had been going down lately.Mas naramdaman ko ang pagbigat ng aking damdamin ng dumapo ang aking tingin kay Lucas. His eyes was fixed on the laptop in front of him. His fingers were flying across the keys with a speed with his brows furrowed in concentration. His hair was tousled messily from where he’d run his hand through it repeatedly, hanggang sa naisipan ko ng magsalita. "Lucas," halos pabulong ko lamang na nabigkas ang kaniyang pangalan."I have an idea... can we go out of town next weekend? You know, get some time away," "Para magkaroon na rin tayo ulit ng bonding. Just to at least get some fresh air? Away from stressful wor
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments