All Chapters of Divorce Now, Marry Me Later: Chapter 41 - Chapter 50

Magdadalawang linggo matapos ang tawag ni Meesha ay wala pa rin siyang balita tungkol kay Manson. Malapit nang gumaling ang daliri niya at makakabalik na siya sa trabaho. Ang buong akala niya ay hindi na siya gagaling pero malaki ang pasasalamat kay Manson at nahanap siya nito ng magaling na doktor na mag-oopera sa daliri niya. Muli na namang nanlumbay ang puso ni Claire nang maalala ang asawa. Nami-miss na niya ito pero alam niyang hindi pwede. Wala na silang dahilan upang magkita pa ni Manson. Malalim siyang napabuga ng hangin habang nakatingin sa salamin. Nakasuot siya ng itim na strapless dress at hanggang tuhod ang haba. May slit iyon sa gilid na abot hanggang sa gitna ng kanyang hita. Nakapuyod ang kanyang lampas balikat na buhok at naglagay din siya ng kaunting make-up upang maging presentable ang sarili. Ngayong araw ay may meeting siya sa isang museum kung saan naka-display ang mga sinaunang alahas na gamit ng mga ninuno at ang iba ay heirloom ng kaharian sa ibang bansa. Kas

Kinabukasan ay sinundo ni Manson si Claire sa ospital dahil ito ang nakatoka na magbantay sa lola nito. Napag-usapan nila kahapon na susunduin niya ito dahil pinapatawag ng kanyang ina upang magsukat ng damit na bagong disenyo nito. Alam ni Manson kung ano’ng klaseng damit iyon pero ayaw niyang sabihin kay Claire kung ano. “You are here early. Wala kang trabaho sa office?” Umiling si Manson. “No. I took a half day off. Total, sabado naman ngayon.”Pinagbuksan niya ng pinto sa passenger seat si Claire at iginiya ito papasok saka tinulungan itong isuot ang seatbelt. Nagkalapit ang mukha nila at hindi niya mapigilang tumitig sa malamlam na mata nito. Their breathes intermingled as their faces almost touched, but Claire pulled the distance away and turned her face. Namayani ang katahimikan at walang ibang naririnig kundi ang mahinang pag-click ng lock ng seatbelt.Matapos iyon ay bumalik sa driver seat si Manson saka isinuot ang sariling seatbelt at pinaharurot ang kotse. Medyo may kala

Dumating ang lunes na hindi tumatawag si Manson kay Claire na ipinagpasalamat niya kahit pa nasasaktan siya. Kung anuman ang ugnayan nila ng asawa ay puputulin na niya. Ngayong araw, maaga pa lang ay sakay na siya ng taxi papunta sa NAIA dahil ngayon ang biyahe nila papuntang Singapore upang i-finalize ang divorce certificate nila ni Manson. Tatlong oras mahigit lang ang biyahe at dahil may private jet naman ang pamilya ng asawa ay makakauwi rin siya agad mamayang hapon. Nag-aabang na sa kanya si Manson nang makababa siya ng taxi at tinulungan siya nito na pumunta sa immigration para i-check ang kanilang papeles. Buong sandali ay walang kibo si Claire. Ang tanging salitang lumabas sa bibig niya ay hmm nang binati siya ni Manson. “Wait for me here. Ako na ang bahalang pumila,” ani Manson at naglakad patungo sa counter upang ibigay ang visa nila. Tumango si Claire saka kinuha ang cellphone sa bag dahil bigla iyong tumunog. Kaagad siyang kinabahan nang makita ang pangalan ng nurs

Matapos ang libing ay agad na bumalik ng Maynila ang mag-asawang Claire at Manson habang naiwan sa probinisya ang ina ng babae upang asikasuhin ang bahay ng kanyang lolo. Hapon na nang makarating sila sa Maynila ay dumiretso sila sa hotel na inupahan ni Manson dahil malapit lang daw iyon sa lugar na pagdadausan nito ng meeting kinabukasan. “Gusto mo bang paliguan kita?” nang-aakit na bulong ni Manson kay Claire. Nasa likuran niya ito. Aktong huhubarin ni Claire ang suot na blusa nang niyakap siya ni Manson mula sa likuran at hinapit papalapit sa dibdib nito. Kaagad na nakaramdam ng init ng katawan si Claire dahil sa hininga ni Manson na tumatama sa balat niya. Mariin siyang napalunok. “M-manson… I’m sweaty,” daing niya. Hinawakan niya ang kamay nito at sinubukang tanggalin iyon sa pagkakayakap sa beywang niya pero mahigpit ang pagkakayakap nito. “Huwag kang mag-alala, honey. Ako’ng bahala sa ‘yo,” ani Manson. His tongue slithered from her neck to the back of her ear while slowly g

Kahit nasaktan ang ilong sa lakas ng impact ng pagkabangga niya ay balewala iyon kay Claire. Ilang segundo siyang nakatulala habang nakatitig sa guwapong mukha ng kaharap. Ang pamilyar nitong tsokolateng mata ay hinihigop ang buong kaluluwa niya. “Miss, are you okay? Nasaktan ka ba?” hinawakan ng lalaki ang braso niya upang mahina siyang gisingin sa pagkakatulala. The low and deep voice made Claire’s heart beat faster. Umawang ang kanyang labi pero hindi makapagsalita. Habang tumatagal ang pagtitig niya sa mata ng lalaki ay lalo niyang naaalala si Lucas dahil magkapareho ang mata ng mga ito. At dahil sa pagkaalala sa nangyari kay Lucas, namatay ito habang nililigtas siya, ay muli na namang sumikip ang dibdib niya sa sakit. Kahit ilang taon na ang nakalipas ay hindi pa rin iyon mawala sa kanyang isip. Hawak ang dibdib ay napasandal siya sa pader na namumutla ang mukha. Kaagad siyang inalalayan ng lalaki. “Miss, ayos ka lang ba?”Pero may kamay na tumaboy sa braso ng lalaki saka isa