Kahit nasaktan ang ilong sa lakas ng impact ng pagkabangga niya ay balewala iyon kay Claire. Ilang segundo siyang nakatulala habang nakatitig sa guwapong mukha ng kaharap. Ang pamilyar nitong tsokolateng mata ay hinihigop ang buong kaluluwa niya. “Miss, are you okay? Nasaktan ka ba?” hinawakan ng lalaki ang braso niya upang mahina siyang gisingin sa pagkakatulala. The low and deep voice made Claire’s heart beat faster. Umawang ang kanyang labi pero hindi makapagsalita. Habang tumatagal ang pagtitig niya sa mata ng lalaki ay lalo niyang naaalala si Lucas dahil magkapareho ang mata ng mga ito. At dahil sa pagkaalala sa nangyari kay Lucas, namatay ito habang nililigtas siya, ay muli na namang sumikip ang dibdib niya sa sakit. Kahit ilang taon na ang nakalipas ay hindi pa rin iyon mawala sa kanyang isip. Hawak ang dibdib ay napasandal siya sa pader na namumutla ang mukha. Kaagad siyang inalalayan ng lalaki. “Miss, ayos ka lang ba?”Pero may kamay na tumaboy sa braso ng lalaki saka isa
Ilang araw ang nakalipas mula nang mangyari ang insidente sa hotel at muling nagkita sina Aurora at Claire. Sa mga sandaling iyon ay nasa antique shop ang dalawa upang maghanap ng puwedeng ma-restore sa suhestiyon na rin ni Claire. Ang totoo ay hindi lang sa alahas magaling mag-restore si Claire. Artist ang pamilya ng lolo niya, at magaling din itong magpinta. Pati iyon ay naipamana sa kanya. Nang makita ni Claire ang isa sa sikat na paintings ni Claude Monet, ang ‘woman in a parasol’ na halos sira-sira na sa antique shop ay nag-ilaw ang mga mata ni Claire. Matagal-tagal na rin simula nang mag-restore siya ng mga paintings at hindi siya sigurado kung kaya pa niyang ibalik iyon sa dati pero habang tinititigan ang painting ay tila nabubuhay ang dugo ni Claire na puminta. Kaagad niya iyong binili pero hindi nagpatalo si Aurora sa pakikipagtawaran sa presyo. “Kuya, naman! Twenty-thousand? Ang mahal naman!”Napakamot sa ulo ang nagtitinda. “Miss, mura na ‘yan. Orihinal na painting to na
Nanlaki ang mata ni Claire sa narinig. Hindi siya makapaniwala. “One million? Sigurado ka ba sa sinasabi mo, Mr. Director?”Tumikwas ang sulok ng labi ni Luke at inilagay ang dalawang braso sa harap ng dibdib saka nakataas ang isang kilay na sumagot sa kanya. “Bakit, Miss Domingo? Hindi ka ba makapaniwala sa kakayahan mo na kaya mong magbenta ng painting na nagkakahalaga ng milyones?” Nakagat ni Claire ang labi. Oo nga at luma na ang painting na nabili niya at sira-sira pero naibalik niya iyon sa orihinal na anyo. One million is alright. “If it is not enough, I can offer you two million and transfer the money right now. Ibigay mo sa akin ang account mo. Or do you prefer it in a cheque?”Natulala si Claire maging si Aurora na nakikinig sa tabi niya. “Teka, sandali. Hindi mo man lang i-appraise ang authenticity ng painting bago ka magbigay ng bayad?” Ngumiti si Luke at nagbigay iyon ng malakas na kabog sa dibdib ni Claire. Biglang umilaw sa isip niya ang mukha ni Lucas. Dumukwang si
Matapos bayaran ang kinain nila ni Manson ay nagpaalam si Claire na pumunta sa banyo upang maghugas ng kamay pero ang totoo ay gusto n’yang ibuhos doon ang sama ng loob. Hanggang kailan ba titigil si Manson sa pagsasabi ng pangalan ni Lucas? Dahil sa tuwing binabanggit ang pangalan nito ay bumabalik ang sakit ng kahapon na pilit niyang kinakalimutan.Habang naghuhugas ng kamay ay narinig ni Claire ang tunog ng sandalyas na papalapit sa tabi niya. Hindi niya iyon pinansin hanggang sa biglang may nagsalita sa tabi niya. “Oh… hindi ko akalain na kumakain ka rin pala sa ganitong mamahaling restaurant.”Naikuyom ni Claire ang kamao at matalim na tumingin sa salamin upang tingnan sa mata ang may-ari ng boses, si Veena. “Sinusundan mo ba ako?” naiiritang tanong niya. Dahil open space ang concept ng banyo ay walang pader na nakatabing sa washing area kundi tanging halaman na hanggang balikat ang taas. Kung may gagawin man siya sa babae ay sigurado siyang may makakakita sa kanya. Pero sa mg
Hawak-hawak ni Veena ang pisngi kung saan siya sinampal ni Claire habang naglalakad sila patungo sa kotse ng kapatid. Hindi maipinta ang mukha niya dahil sa nangyari at kapag bumabalik sa isip kung paano siya tinatrato ni Manson ay tumitindi ang kanyang galit. “Kapatid ba talaga kita, kuya? Bakit lagi mo na lang kinakampihan ang babaeng ‘yon? Imbes na awayin mo ang babaeng ‘yon ay hinila mo ako palayo. Hmp!” Tumigil sa paglalakad si Vincent at madilim ang mukhang tumingin kay Veena. Bakas na bakas ang daliri ni Claire sa pisngi ng kapatid niya. “Ano bang ginawa mo sa kanya para sampalin ka niya nang malakas?”“Sinabi ko lang naman ang totoo. Para lang hindi matuloy ang divorce nila ni Manson ay namatay ang lola niya sa araw ding iyon!”Ang totoo ay sinadya niya iyon upang galitin si Veena pero imbes na siya ang kampihan ni Manson dahil siya ang nasaktan ay si Claire pa rin ang kinampihan nito. Nagngitngit ang loob niya sa galit. Mahinang napatawa si Vincent. “Kaya pala sinampal ka
Napasinghap si Claire nang inihiga siya ni Manson sa likuran na upuan ng kotse saka muling sinakop ang kanyang labi. Ang isang kamay nito ay pumasok sa loob ng suot niyang t-shirt at hinaplos ang kanyang makinis na balat habang ang isa ay mahigpit na nakahawak sa kaynag batok habang mapusok silang naghahalikan. “Sisiguraduhin kong ngayong gabi ay mabubuo ang anak nating lalaki,” bulong ni Manson sa tainga ni Claire. Nanayo ang kanyang balahibo dahil sa init ng hininga nito. “Manson… sigurado ka bang walang makakakita sa atin dito?” habol ang hininga na tanong niya. Nadadarang siya sa bawat paglapat ng labi ni Manson sa balat niya pero ang isipin na nagtatalik sila ni Manson sa kagubatan ay lalong nagpapataas ng pagnanasa niya. “Hmm… hindi ba mas exciting kapag nakikipagtalik ka na puno ng takot na baka makita ng ibang tao?” Manson licked her earlobe while his hand moved to cup her womanhood and gently rubbed her clit. Napaliyad ang katawan ni Claire dahil sa biglang pagsigid ng s
Mahigpit na napahawak si Claire sa bubong ng kotse nang maibaon niya ang buong kahabaan ni Manson sa loob niya. Habol niya ang hininga at hindi agad makakilos dahil sa laki ng kahabaan ng asawa at punong-puno ang pagkababae niya.“Ahh…” napaungol siya nang kumilos si Manson upang ayusin ang puwesto niya sa ibabaw nito. Ilang segundo ang lumipas saka lang nag-umpisang gumalaw si Claire. Taas-baba ang ginawa niya sa kahabaan ng asawa. Mabagal lang ang pagkilos niya at lasap na lasap niya ang kahabaan nito na labas-masok sa loob niya na lalong nagpapataas ng pagnanasa niya. Bawat pasok ng pagkalalak! Ng asawa ay sagad na sagad sa loob niya at natatamaan niyon ang sweet spot niya dahilan upang malakas siyang mapaungol. “Shit, my wife! You are taking me so well. Ang sarap mo, Claire!”Iginiling ni Claire ang beywang at ang klitoris niya ay nasasagi ng balat nito na lalong nagpapainit sa kanya. Habang bumibilis ang paggalaw niya ay umiindayog ang mayayaman niyang dibdib sa bawat pagkilos a
Sa huli ay walang nagawa si Claire kundi ang pilitin si Manson na sumama sa kanya para katagpuin si Luke upang hindi ito mag-isip ng kung ano-ano. Alam niyang pinagseselosan ng asawa si Luke pero dahil gusto niyang magpasalamat sa perang natanggap mula rito kaya pinaunlakan niya ang paanyaya nito. Nang makarating sa restaurant na usapan nila ay nagsisi si Claire kung bakit isinama pa ang asawa dahil wala itong ginawa kundi ang matalim na titigan si Luke sa buong sandaling kumakain sila. Kung nakakamatay lang ang tingin ay kanina pa binawian ng buhay si Luke. “Claire, natutuwa ako at pinaunlakan mo ang paanyaya ko. Kaso nga lang…” sumulyap ito kay Manson. Umangat ang isang kilay ni manson at malamig ang boses na sinagot si Luke. “Kaso lang ay ano? Na narito ako? Well, you wish, Mr. Del Vega… damn it! I can’t even say your surname. Why does it have to be the same as you?”Mahinang napatawa si Luke at sumandak sa upuan habang nanatili ang tingin kay Claire. “Why not? If you have a lot
Habang lumilipas ang minuto na kasama ng kanyang ina ang kanyang ama y hindi mapakali si Claire. Pabalik-balik ang kanyang lakad sa salas upang pakalmahin ang sarili pero kahit ano’ng gawin niya ay hindi siya mapakali. Mahigpit na habilin ng kanyang ina na ‘wag siyang sumunod rito dahil kaya na nito ang sarili pero hindi siya basta magpapaniwala sa sinabi nito. Kahit ilang beses pa lang niyang naka-engkwentro ang ama ay alam na niya ang likaw ng bituka nito. Sigurado siyang may masama itong tangka sa kanyang ina. “Claire, relax. Walang mangyayaring masama sa iyong ina. Kasama niya ang tatlong bodyguards na itinalaga ko sa kanya.”Nilingon ni Claire si Manson na nakaupo sa sofa at kanina pa nababahala dahil sa labis niyang pag-aalala. “Hindi mo kilala si Rolando, Manson. Kahit siya man ang asawa ni mama, ay hindi niya kailanman itinuring na asawa ang aking ina. At kahit may bodyguards siyang kasama alam kong kung gagawa nang masama si Rolando ay hindi sila magiging sapat.”Tumayo si
Nagsisimula na ang selebrasyon nang makapasok ang dalawa sa loob. Veena and Bruce walked table by table to toast to the guests. At dahil ayaw iwanan ni Manson si Claire na mag-isa ay umupo siya sa table nito upang samahan ito kagit pa ang table na dapat para sa kanya ay nasa harapan banda. Nang lumapit sa mesa nila sina Veena ay imposibleng hindi mag-iwan ng salita ang babae kahit pa tahimik lang si Claire.“Claire, mukhang ikaw ang star ng selebrasyon dahil mas lumilitaw ang awra mo kaysa sa akin. Are you trying to steal my limelight?” Veena said. Sinadya nitong palakasin ang boses para marami ang makarinig. Hahayaan na lang sana niya na si Manson ang bumati sa dalawa pero nang marinig ang sinabi ni Veena ay mahina siyang napatawa. This girl, even in her fabulous day, acted pathetic. “Veena, this is a happy occasion. Dapat ay magsaya ka at ‘wag gumawa ng negatibo. Isa pa, kapag kasal na kayo ni Bruce magiging magkapamilya na tayo.” Kinindatan niya si Veena saka kumapit ang kamay
“Manson…” mahinang tawag ni Claire sa asawa. Nakatayo ito sa veranda ng bahay niya habang naninigarilyo. Hindi niya alam kung pang-ilang stick na nito iyon pero hindi pa rin ito tumigil. Isang linggo na ang makalipas magmula ang komprontahan nila ni Marriotte. Nakalabas na rin sa ospital si Lucas at nakauwi na ang mga ito sa America. Labis ang lungkot ni Claire dahil hindi man lang ito nagpaalam sa kanya pero alam niyang umiiwas lang ito marahil ay sinabi rito ng ina na ang tungkol sa kondisyon na hinihingi nito kay Mr. Perie, sa ama nito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na magkapatid nga ang asawa at kababata niya. “Gusto kong pumunta tayo sa probinsya n’yo at imbestigahan ang nangyaring sunog. Kung totoo man ang sinabi ni Marriotte na may kinalaman ang aking ama’t ina sa nangyari sa inyo ni Lucas ay kailangan ko silang panagutin. Pero gusto kong kumbinsihin ang sarili ko na walang kinalaman dito si mama. I don’t care if it was my father’s doing to cover his crim
Hindi agad nakasagot si Claire dahil sa sinabi ni Mosheire. Nakamata lang siya rito habang naglalakad ito papalapit sa kanila ni Manson. Kasunod nito sa likuran si Mr. Perie na katulad ni Manson ay madilim ang mukha na nakatingin kay Marriotte. Ngunit kahit mag-isa lang ang babae habang pinagtutulungan ito ng tatlo ay hindi ito nagpakita ng takot.Claire was different. Hindi siya agad naniwala sa sinabi ni Mosheire at ni Manson hangga’t hindi niya naririnig ang side nito. Tulad nga ng sabi nila, may dalawang panig ang istorya. Nang lumapit sa tabi niya si Mosheirre at hinawakan siya sa braso ay isang tipid na ngiti lang ang iginawad niya rito bago tumingin kay Marriotte na naninibugho pa rin ang tingin pero ngayon, lahat ng galit nito ay ibinunton kay Mr. Perie. “At iyan ang ipinagkakalat niyo? Na isa akong kabet?” Itinuro nito ang sarili. Wala itong pakialam kahit pinagtitinginan ito ng ibang dumadaang tao dahil sa bulgar na sinabi nito. Malakas itong napaismid saka idinuro si Mr. P
Nagpatuloy si Marriotte sa mahigpit na paghawak sa kuwelyo ni Manson. Habang si Claire na nakikinig at nakatingin sa tabi nito ay hindi halos makakilos dahil sa nangyayari. Magkakilala ba sina Marriotte at Manson? Bakit galit na galit ito sa dati niyang asawa niya?“Dalawa kayo ng ina mo ang may dugong demonyo. Mga masasama ang loob! Hindi na kayo nakuntento noon na ipapatay si Lucas, at ngayong nalaman niyong buhay pa rin siya ay gusto niyo siyang patayin ulit? Kapag may nangyari masama sa anak ko ay siguraduhin kong lalabas ang baho ng pamilya ninyo!”Hinawakan ni Manson si Marriotte sa braso nito at pilit na tinanggal ang kamay nito sa pagkakahawak sa braso niya. “Huwag kang basta-basta mambintang at baka makasuhan kita,” malamig na banta ni Manson. “Wala akong ginawang masama sa anak mo.”Hinawakan ni Claire sa braso si Manson at pinisil iyon upang pakalmahin ito. Bagama’t sumunod ay nagpatuloy pa rin ito sa pagsasalita. “Pardon me for being blunt, but I have nothing to do with yo
Next:Limang araw na ang nakalipas pero wala pang balita si Claire tungkol kay Lucas. Ang eroplanong sinasakyan nga nito ang nabalitang nag-crash kaya’t agad silang dumayo sa Batanes dahil doon napabalitang nakita ang debris ng eroplanong bumagsak. Tumuloy sila sa isang hotel doon. Kasama niya si Manson at ang ilang tauhan nito.Bukod sa mga search and rescue team ng gobyerno ay nagdala rin si Manson ng sarili nitong rescuer team para maabilis ang paghahanap. Sa loob ng limang araw na wala siyang balita kay Lucas ay halos hindi rin makakain si Claire nang maayos dahil labis ang kanyang pag-aalala. Hindi niya kayang tanggapin kung may mangyaring masama kay Lucas. Hindi pa sila nito nagkakasama nang matagal.“Claire,” tawag sa kanya ni Manson. Kagagaling na nila sa karagatan upang suyurin ang lugar kung saan nag-crash ang eroplano. “Kumain ka muna. Ilang araw ka ng walang ayos na kain. Alagaan mo ang sarili mo, puwede ba? Sa tingin mo ba magugustuhan ni Lucas kung malaman niya na pinaba
Ang halik na nasimulan sa salas ay dumiretso hanggang sa kuwarto. At kahit hindi pa lumulubog ang araw ay gumagawa na ang dalawa ng gawain na kadalasan ay sa gabi lamang ginagawa. Ramdam na ni Claire ang pagod dahil ilang oras na silang nag-e-ehersisyo sa kama ni Manson pero wala pa ring balak tumigil ang lalaki. Naiintindihan niya ito. Matagal na simula nang huling may mangyari sa kanila ni Manson at inaamin ni Claire na kahit siya ay sabik na sabik sa katawan ng asawa. Kung hindi lamang siya nakaramdam ng gutom ay hindi pa tumigil si Manson. Alas-diyes na ng gabi at halos hindi na niya kayang igalaw ang katawan kaya hinayaan niya si Manson na asikasuhin siya. Mula sa pagpapaligo sa kanya at pagpalit ng damit ay inasikaso siya nito. Sa sobrang pagod at antok ay halos ipikit na niya ang mga mata kaya naman sinubuan na lang siya ni Manson para lang magkalaman ang sikmura niya. Nagpautos ito sa tauhan na bumili ng pagkain sa pinakamalapit na restaurant at agad ring pinauwi ang mga
Matapos lisanin ang opisina ng kanyang ina ay dumiretso siya sa bahay ni Claire. Naghihintay na ito sa kanya nang makarating siya habang hindi maipinta ang mukha dahil sa pag-aalala. Gustong tumawa ni Manson nang malakas pero kailangan niyang panindigan ang pagkukunwari kaya habang pababa ng kotse ay paika-ika siya ta gad naman siyang inalalayan ni Claire. “Ang tigas talaga ng ulo mo, Manson. Bakit kailangang dito ka pa dumiretso keysa sa ospital?” pangaral ni Claire habang inalalayan siya nitong maglakad papasok sa loob. Nakatanga lamang ang assistant at driver niyang kasama dahil sa inakto niya pero kinawayan niya ang mga ito na maghintay sa kotse at ‘wag siyang istorbohin.Pinaupo siya ni Claire sa sofa at agad na inirolyo pataas ang suot niyang pantalon at yumuko upang makita kung saan ang sumasakit. “Saang banda ang sumasakit? Ito ba?” Hinawakan nito ang kaliwa niyang tuhod at bahagyang pinisil.Umiling si Manson. “No.”Hinawakan nito ang kanan niyang tuhod at marahan uling pin
Hinaplos ni Manson ang buhok ni Claire saka masuyo iyong hinalikan. “Masiyado akong marahas at pabigla-bigla sa mga kilos ko nitong nakaraan, Claire. I’m sorry.”Tumingala si Claire at tiningnan ito nang malamlam saka umiling. “No. Ako ang masiyadong padalos-dalos sa kilos ko at hindi ko kinonsidera ang nararamdaman mo.”Hindi agad makasagot si Manson. Patuloy siya sa marahang paghaplos ng buhok nito. “Let’s continue being calm down for a while. Kapag hindi ko pa rin matanggap si Lucas ay hindi kita pipilitin. Siguro ay tama si mama. Kayo siguro talaga ang nakatakda.”Nakagat ni Claire ang labi at hindi makasagot. Ibinaba niya ang tingin sa kanyang kamay na nakapatong sa kanyang hita. Siguro nga kung hindi nangyari ang sunog ay sila ni Lucas ang magkasama ngayon at hindi sana niya nakilala si Manson. Pero kahit ganoon ay hindi niya pinagsisihan na pinakasalan niya ito. Naging magulo man ang pagsasama nila, sa loob ng tatlong taon na iyon ay naging masaya siya. Tunay na masaya. Dahil