Sa huli ay walang nagawa si Claire kundi ang pilitin si Manson na sumama sa kanya para katagpuin si Luke upang hindi ito mag-isip ng kung ano-ano. Alam niyang pinagseselosan ng asawa si Luke pero dahil gusto niyang magpasalamat sa perang natanggap mula rito kaya pinaunlakan niya ang paanyaya nito. Nang makarating sa restaurant na usapan nila ay nagsisi si Claire kung bakit isinama pa ang asawa dahil wala itong ginawa kundi ang matalim na titigan si Luke sa buong sandaling kumakain sila. Kung nakakamatay lang ang tingin ay kanina pa binawian ng buhay si Luke. “Claire, natutuwa ako at pinaunlakan mo ang paanyaya ko. Kaso nga lang…” sumulyap ito kay Manson. Umangat ang isang kilay ni manson at malamig ang boses na sinagot si Luke. “Kaso lang ay ano? Na narito ako? Well, you wish, Mr. Del Vega… damn it! I can’t even say your surname. Why does it have to be the same as you?”Mahinang napatawa si Luke at sumandak sa upuan habang nanatili ang tingin kay Claire. “Why not? If you have a lot
Hindi maintindihan ni Claire kung ano ang mararamdaman ng mga sandaling iyon. Naikuyom niya ang kamao at nanlilisik ang mga mata habang nakatingin sa papalayong sasakyan ni Manson. “Sundan mo sila,” malamig ang boses na utos niya sa driver habang nakahalukipkip na sumandal sa sandalan ng sasakyan. “Yes, maam,” tugon nito na may takot ang boses. Minsan lang nito makita kung paano magalit si Claire kaya maingat ito sa pananalita at baka ito ang mapagbuntunan niya ng galit.Muli niyang kinontak ang cellphone ni Manson at nagbabakasakali na sumagot ito. Pero tulad kanina ay naka-off pa rin ang cellphone nito. Lalong nagngitngit sa inis ang puso ni Claire. Anxiety and jealousy were slowly eating her inside. Sari-saring senaryo ang naglalaro sa utak niya kung ano ang ginagawa nina Manson at Veena ngayon. Am I overreacting without seeing the whole picture? Ilang minuto na silang nakasunod sa kotse ni Manson nang muling nagsalita ang driver. “Maam,” tawag nito.Nag-angat ng tingin si Clai
Walang nakasagot sa sinabi ni Manson dahil mula sa emergency room ay nilabas ang nasa stretcher at walang malay na si Veena. Kaagad na lumapit dito si Mr. del Coltre at Mr. Pherie pero ang mag-asawa ay nanatili sa pagkakaupo sa waiting area. “Kumusta ang anak ko?” Hindi sinagot ng nurse na nag-aasikaso kay Veena si Mr. del Coltre dahil nagmamadali ang mga ito na dalhin sa CT scan si Veena upang alamin kung bakit hanggang ngayon ay wala pa rin itong malay. Habang si Mr. Pherie ay nakasunod ang tingin sa papalayong stretcher at hindi nito mapigilang magkomento saka masama ang tingin na tumingin kay Manson. “Tingnan mo kung paano ka pahalagahan ni Veena para iligtas ka sa aksidente. Kung hindi niya ginawa ‘yon, sa tingin mo sino ang nakahiga ngayon sa stretcher upang ipasok sa CT scan?”“Hindi ko naman sinabi sa kanyang iligtas niya ako. I could avoid that even without her help.”“Ano bang nangyayari sa ‘yo, Manson?” Tumaas ang boses ni Mr. Pherie. “Nasaan na ang magandang pinagsamaha
Matapos ang tawag ni Claire ay napagpasyahan ni Manson na lumabas upang manigarilyo para alisin ang antok na nararamdaman. Wala pa siyang tulog pero dahil sa pamimilit ng kanyang ama at magulang ni Claire ay hindi siya makauwi para magpahinga. “Manson, ikaw ang dahilan kung bakit nasa ospital si Claire. Pababayaan mo na lang ba siya at hindi man lang aasikasuhin?”Napapailing na lang si Manson nang maalala ang sinabi ng ina ni Veena.. “Huwag mo nang pansinin ang aking madrasta. Pagdating kay Veena ay walang tama sa paningin niya.”Nilingon ni Manson si Vincent na hindi niya alam na nakasunod na pala sa kanya. Mahina niyang ibinuga ang usok ng sigarilyo at saka tumingin sa malayo. Nasa labas sila ng ospital kung saan ang designated smoking area para sa mga bisita. Ang totoo, hindi ang sinabi ng ina ni Veena ang iniisip niya kundi si Claire. Nag-aalala siya na baka kung ano-ano na naman ang iniisip nito lalo na at tumawag pa ito kay Vincent para lang makausap siya at alamin kung ano a
Dumating ang araw ng sabado at biglang inimbitahan ni Nana sina Claire at Manson na pumunta sa mansyon ng mga ito para mananghalian. Claire felt conflicted. Ang huling pagkikita nila ni Nana ay nasaktan niya ito dahil sa divorce agreement na pinilit ni Mr. Pherie. At ngayon nga ay bumalik siya, bagama’t nahihiya ay walang pagsidlan ng tuwa ang kanyang puso. “At sino naman itong magandang babaeng bisita natin? Ang alam ko ay wala ng asawa ang apo ko.” Napangiti si Claire at napakamot sa batok dahil sa pabirong pagbati sa kanya ni Nana. Kaagad siyang lumapit dito at nagmano. “Nana…” mahinang tawag niya. Nakaupo ang matanda sa pang-isahan upuan sa hardin kasama ang asawa nito, ang lolo ni Manson. “Ako lang po ang nag-iisang magandang asawa ng apo ninyo.” Malawak ang ngiti ni Claire habag nakatayo sa harap ng matanda. Yumuko siya ng inabot nito ang magkabilang pisngi niya at marahan iyong hinaplos. “Claire, iha. Salamat naman at bumalik ka. Hindi mo alam kung gaano ako nasaktan noong
Tumaas ang sulok ng labi ni Manson at puno ng pananakot ang mata habang nakatingin sa namumutlang si Veena. Ni hindi nito maituloy ang pagkain dahil nanginginig ang kamay na nakapatong sa mesa. “Wala ka bang sasabihin, Veena?” malamig ang boses na tanong niya rito. Hindi niya gusto ang ginawa ng mag-ama na paglaruan siya kaya lalaruin din niya ito. Manson is not a petty man, but when you mess with his feelings, he will never back down until he gets his revenge. Tila naging estatwa ang katawan ni Veena dahil hindi ito nagsalita. Nanlalaki lang ang mata nito habang nakatingin kay Manson. Biglang sumabad ang kanyang ama at tiningnan siya nang masama. Kumalampang ang kutsara nang malakas nitong inilapag iyon sa mesa. “Ano’ng bang gusto mong palabasin, Manson? Are there things that Veena needs to say that I ought to know? Tingnan mo ang kababata mo at nanginginig na ‘yan dahil sa pananakot mo.”Sarkastikong ngumisi si Manson. “Kung hindi ka magsasalita ako na mismo ang magsasalita para
“Boss, tama nga ang hinala mo. Pinabugbog ni Miss Veena ang worker na kinausap mo. Nahuli na sila ng mga pulis at nasa kulungan.” Napaangat ang sulok ng labi ni Manson saka tumango-tango bilang pagsang-ayon na tila ba kaharap ang kausap. “Mag-utos ka ng tao para kontakin kung sino man ang nasa likod ng pambubogbog sa kanya at huwag kamong maging bias sa batas.” Matapos ang tawag ay bumalik sa pagkakaupo si Manson sa tabi ni Claire sa hapagkainan. Misteryoso siyang ngumiti. “Nag-utos ng tao si Veena para ipabugbog ang worker na pumunta rito. Acting guilty of her act and now she was caught by the police.” Malakas na tumawa si Nana. “Mabuti nga sa kanya. Akala mo kung sinong santa manamit pero ang kalooban naman ay puno ng kademonyohan.” “Salamat sa magandang palabas na pinakita mo, Manson,” sabi ni Claire. Nakangiti siya habang nakatingin sa asawa. Marahang itinaas ni Manson ang kilay. “Galit ka pa rin ba sa akin?” Naalala ni Claire ang araw kung saan buhat-buhat ni Manson si Ve
Bago siya pinayagan ni Manson ay katakot-takot na bilin ang hinabilin nito sa kanya. Nagpasama pa ito ng dalawang bodyguards para bantayan siya. Napapailing na lang si Claire habang tinitingnan ang hindi maipintang mukha ng asawa. Halos wala silang tulog dahil magdamag silang nagtalik pero habang nakatingin siya sa asawa ay fresh na fresh pa rin ito samantalang si Claire ay halos hindi na maimulat ang mata sa antok. “Huwag mong kalimutan ang bilin ko, Claire. Kapag may problema ay tumawag ka kaagad at iwasan mo ang mga kalalakihan sa team mo lalo na kung magpapakita ng motibo.”Tumango si Claire habang nakapikit. Gusto na niyang pumasok sa eroplano para kahit papaano ay makabawi siya ng tulong. Kinabig siya ni Manson at mahigpit na niyakap saka mariing hinalikan sa noo. Sakto namang tinawag na ang mga pasahero ng eroplanong sasakyan nila kaya mabilis na bumitaw si Claire at naglakad patungo sa boarding area. Nang lingunin niya si Manson ay malungkot ang mukha nito. Kumaway siya saka
“Ano’ng ibig sabihin nito, Doc?” Magkahalong tuwa at pagtataka ang nababadha sa mukha ni Claire habang nakatingin sa doktora. “Sigurado ho ako sa check-up na ginawa ko noong nakaraan na positibo akong buntis pero bakit sa ultrasound ay lumalabas na hindi ako buntis?”Nauunawang nginitian siya ng doktor saka nag-umpisang magpaliwanag. “May cases na ganito, iha. It is called blighted ovum or anembryonic pregnancy. It means, an early miscarriage pero hindi mo malalaman hangga’t hindi nau-ultrasound.” Itinuro ng doktora ang synogram at binilogan ang tila itim na bilog doon. “Mayroon na-develop na gestational sac sa matris mo pero ang bata na mabubuo ay hindi na-develop kahit na fertilized egg pa ang pumasok sa ‘yo. So, even if the embryo fails to develop, the gestational sac will continue to grow. Kaya napagkamalan kang buntis dahil sa bahay-bata.”“Pero bakit ho nakaramdam ako ng pagkahilo at pagsusuka na tulad ng ibang babaeng buntis?”Nanatili ang ngiti sa mukha ng doktora at malumana
“I am sorry to say, pero sa ngayon ay hindi pa stable ang kalagayan ni Aunty Odette. Nakita mo naman ang kagayan niya ‘di ba? Kahit si Vincent ay hindi niya nakikilala. Let’s wait a little bit more, okay?” nakikiusap ang boses ni Manson para lang paniwalaan siya ni Claire. Walang nagawa si Claire kundi tumango gaano man kalungkot ang puso niya. Upang pagaanin ang loob niya ay niyakap siya ni Manson at nanatili sila sa ganoong posisyon sa loob ng ilang segundo bago siya bumitaw. Ngayong alam na niya ang totoo tungkol sa tunay niyang pagkatao ay labis-labis na pananabik ang nararamdaman niya para sa ina. Kailangan niyang kumalma ngayon at pilitin ang sarili na mag-isip ng tama kaya naisipan niyang bisitahin ang ina ni Manson, si Morsheire. Sa pagkakatanda niya ay may naikuwento ito sa kanya noon tungkol sa pagdo-donate nito habang buntis ito kaya gusto niyang makahingi ng advice rito. Hinatid siya ni Manson sa opisina ng kanyang ina na dalawampung minuto ang layo mula sa opisina nito
Pagtapos ng tanghalian ay pinigilan ni Claire ang antok at nagpasyang bumisita sa ospital. Habang nasa sasakyan na minamaneho ng tauhan ni Manson ay tinawagan niya ang lalaki.“May balita na ba kayo tungkol kay Veena?”“Wala pa. Mukhang may kasabwat siya sa ospital dahil pati ang CCTV ay mayroong nagmanipula. ‘Wag kang mag-alala, ginagawa ng ng kapulisan ang lahat para mahanap ang babaeng iyon.”“Hmn…” tanging sagot niya. “Pupunta ako ngayon sa ospital parabisitahin ang aking guro,” pagbibigay alam niya. “Claire…” Manson softly whispered. “Manson, ‘wag kang mag-alala. Bibisitahin ko lang siya. Your father already reminded me na hindi ko pwedeng ipahamak ang anak natin,” mabilis na paliwanag niya. Habang naliligo kanina ay ay napag-isip-isip ni Claire na tama naman ang sinabi ni Mr. Perie. Minsan ay dapat maging selfish din siya katulad ni Veena. “Thank you, Claire. At huwag ka ring mag-alala dahil gagawi ko ang lahat mahanap lang ang babaeng iyon, oka
Imbes na sa bahay ni Claire dumiretso ay sa ospital ang kanilang tungo. Naghihintay na sa kanila ang doktor na mag-oopera sana kay Mr. Campbell. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala dahil sa kalagayan ni Mr. Campbell. “Ano’ng nangyari? Paano kayo natakasan ng babaeng ‘yon?” madilim ang mukhang tanong ni Manson. Pigil ang galit nito na ‘wag sigawan ang doktor. Nasa tabi niya si Claire na hindi mapakali dahil sa ginawa ni Veena. Napakasama talaga ng ugali ng babaeng ‘yon! Sinadya nitong ilagay sa alanganin ang buhay ng lolo nito para walang magawa si Claire kundi ang mag-donate. “Naghahanda na kaming lahat pero biglang nagpaalam si Miss Veena na magsi-CR daw muna dahil nininerbyus siya pero hindi na ito bumalik,” may takot sa boses na paliwanag ng doktor. “Hindi porke’t tinawagan mo si Claire at pinapunta rito ay papayag na akong mag-donate siya. Isang beses na siyang nakunan at kapag mawala ulit ang anak namin ay malabo na ang susunod niyang pagbubuntis,” matigas ang boses ni Manson a
Habang pwersahang pinapalabas ng guards sina Veena at Benjamin ay bigla namang dumating sina Manson at Khaleed. “What is happening here?” malakas ang boses na tanong ni Manson. Gad na dumiretso ang tingin nito kina Benjamin at Veena. “Manson, we came here in a peaceful way. Gusto lang namin pakiusapan si Claire na tulungan si Lolo na mag-donate. Pero pinagtatabuyan niya kami!” Hindi pinansin ni Manson si Veena at dumiretso siya kay Claire. Samantala si Khaleed ay huminto sa tapat ni Benjamin. “Why are you here forcing someone to donate when you know she is not capable? Buntis ang anak ko at pinipilit niyo na mag-donate siya? Ano namang silbi niyang anak mo na wala namang karamdaman sa katawan? Siya ang apo ni Mr. Campbell kaya siya ang karapat-dapat na mag-donate!” Dumilim ang mukha ni Benjamin dahil sa sinabi ni Khaleed. Mataas siyang tao, nirerespeto kaya hindi siya papayag na basta-basta na lang pagsasabihan ng ibang tao. “Sino ka para pagsabihan ako ng ganyan? Nasaan ang u
Natigilan si Claire sa sinabi ng doktor. Saka lang niya naalala na halos isang linggo nang delay ang menstruation niya. Kahit hindi sigurado kung buntis siya o hindi ay tinanong niya ang doktor. “Puwede pa rin ba akong mag-donate kung buntis nga ako?”“No. Imposible ‘yon, iha. Ikakamatay ng bata kung magdo-donate ka pa.”“Hindi ba at kukuhanan lang naman ako ng dugo saka stem cells?” pamimilit niya. “Iha, hindi ganoon kadali ang sinasabi mo. Bago ka kuhaan niyon ay kailangan ka pang turukan ng anesthestia at mobilization agent para i-stimulate ang paggalaw ng hematopoietic stem cells at delikado iyon sa fetus,” paliwanag ng doktor. Hindi nakaimik si Claire. Pinasalamatan niya ang doktor at lumabas ng opisina nito at hinayaan si Veena kahit tinatawag ang pangalan niya para pigilan siya. Dumiretso siya sa OB-gyne department ng hospital para magpa-check up kung tama nga ang hinala niya at hindi nagtagal ay nakuha din niya ang resulta. She was pregnant indeed…“Oh, bakit sambakol ang m
Agad-agad na pinuntahan nina Manson at Claire si Mr. Campbell sa ospital kung saan ito nakaratay. Kahit hindi pinayagan ni Claire si Manson ay nagpumilit ito dahil sa maganda rin ang samahan nito sa kanyang guro. Ilang buwan pa lang ang nakakalipas pero ibang-iba na ang mukha na nakikita ngayon ni Claire. Humpak ang pisngi ni Mr. Campbell at ang laki ng ipinayat ng katawan nito. Agad siyang nakaramdam ng awa sa guro. Nilapitan niya ang matanda at maingat itong hinawakan sa braso. “Master…” pnigilan niya ang mapaluha dahil sa bigat ng nararamdaman niya. Maraming naitulong sa kanya si Mr. Campbell at hinding-hindi niya makakalimutan ang lahat ng aral na nakuha niya rito. Hindi man ganoon katagal ang naging pagsasama nila bilang guro at estudyante nila ay malalim pa rin ang pinagsamahan nila para balewalain ni Claire ang matanda. Pahirapang nagmulat si Mr. Campbell at pilit na ngumiti kahit nahihirapan. “Claire, iha. Wala kang dapat na ikabahala. Nasa cycle na ako ng buhay ko na handa
Sumapit ang araw ng pasko at nakatanggap ng imbitasyon si Claire mula kay Nana na magsalo-salo sa mansyon ng mga ito pero magalang niya itong tinanggihan dahil gusto niyang makasama ang kanyang ina. Hindi lang iyon, ayaw niyang makita si Veena at si Bruce kaya siya tumanggi. Naiintindihan siya ni Manson kaya’t pinadalhan siya nito nang maraming pagkain na galing pa sa isang mamahaling hotel. Kasama niya si Manang Delia at silang tatlo ang nagsalo-salo sa noche buena. Hindi makapunta si Manson at naiintindihan iyon ni Claire dahil tradisyon ng pamilya nito ang magsalo-salo sa tuwing pasko. Noon ay nakakasama siya pero dahil may nangyari sa kanyang ina ay naiintindihan siya ni Nana. Kakatapos lang nilang kumain at habang nagliligpit sa kusina si Manang Delia ay nasa salas naman si Claire at nanonood ng TV. Nasa tabi niya ang kanyang ina na nakaupo sa wheelchair. Sinusubuan niya ng prutas ang ina nang biglang tumunog ang doorbell. Akmang tatayo si Claire para pagbuksan iyon nang biglan
“You are getting more and more vicious, huh? Two percent of the company's shares?” mahinang napatawa si Manson.Napanguso si Claire saka marahang pinunasan ang mukha nito ng basang tuwalya. “Well, kung iisipin mo, kulang pa ang dalawang porsyento sa lahat ng pananakit na ginawa niya sa akin. Our child lost because of their scheming. My mother is in a vegetative state because of him. Masisisi mo ba ako kung kahit papaano I became a greedy person? Ginagawa ko lang ‘to para sa ‘yo.” Nilagay niya sa ibabaw ng mesa ang maliit na palanggana kasama ang bimpo saka hinawakan ang kamay ni Manson at inumpisahang masahiin iyon. “Pagdating ng araw, kapag maghaharap na kayo ni Bruce malaking tulong sa ‘yo ang two percent.”Kinagabihan, nang bumalik si Claire sa kuwarto ni Manson ay naikuwenta niya ang pinag-usapan nila ni Mr. Perie. Kaya naman ganoon na lang ang naging reaksyon ni Manson dahil hindi ito makapaniwala na naisahan niya ang ama nito. “Thank you,” Manson thanked her sincerely. “You are