Walang nakasagot sa sinabi ni Manson dahil mula sa emergency room ay nilabas ang nasa stretcher at walang malay na si Veena. Kaagad na lumapit dito si Mr. del Coltre at Mr. Pherie pero ang mag-asawa ay nanatili sa pagkakaupo sa waiting area. “Kumusta ang anak ko?” Hindi sinagot ng nurse na nag-aasikaso kay Veena si Mr. del Coltre dahil nagmamadali ang mga ito na dalhin sa CT scan si Veena upang alamin kung bakit hanggang ngayon ay wala pa rin itong malay. Habang si Mr. Pherie ay nakasunod ang tingin sa papalayong stretcher at hindi nito mapigilang magkomento saka masama ang tingin na tumingin kay Manson. “Tingnan mo kung paano ka pahalagahan ni Veena para iligtas ka sa aksidente. Kung hindi niya ginawa ‘yon, sa tingin mo sino ang nakahiga ngayon sa stretcher upang ipasok sa CT scan?”“Hindi ko naman sinabi sa kanyang iligtas niya ako. I could avoid that even without her help.”“Ano bang nangyayari sa ‘yo, Manson?” Tumaas ang boses ni Mr. Pherie. “Nasaan na ang magandang pinagsamaha
Matapos ang tawag ni Claire ay napagpasyahan ni Manson na lumabas upang manigarilyo para alisin ang antok na nararamdaman. Wala pa siyang tulog pero dahil sa pamimilit ng kanyang ama at magulang ni Claire ay hindi siya makauwi para magpahinga. “Manson, ikaw ang dahilan kung bakit nasa ospital si Claire. Pababayaan mo na lang ba siya at hindi man lang aasikasuhin?”Napapailing na lang si Manson nang maalala ang sinabi ng ina ni Veena.. “Huwag mo nang pansinin ang aking madrasta. Pagdating kay Veena ay walang tama sa paningin niya.”Nilingon ni Manson si Vincent na hindi niya alam na nakasunod na pala sa kanya. Mahina niyang ibinuga ang usok ng sigarilyo at saka tumingin sa malayo. Nasa labas sila ng ospital kung saan ang designated smoking area para sa mga bisita. Ang totoo, hindi ang sinabi ng ina ni Veena ang iniisip niya kundi si Claire. Nag-aalala siya na baka kung ano-ano na naman ang iniisip nito lalo na at tumawag pa ito kay Vincent para lang makausap siya at alamin kung ano a
Dumating ang araw ng sabado at biglang inimbitahan ni Nana sina Claire at Manson na pumunta sa mansyon ng mga ito para mananghalian. Claire felt conflicted. Ang huling pagkikita nila ni Nana ay nasaktan niya ito dahil sa divorce agreement na pinilit ni Mr. Pherie. At ngayon nga ay bumalik siya, bagama’t nahihiya ay walang pagsidlan ng tuwa ang kanyang puso. “At sino naman itong magandang babaeng bisita natin? Ang alam ko ay wala ng asawa ang apo ko.” Napangiti si Claire at napakamot sa batok dahil sa pabirong pagbati sa kanya ni Nana. Kaagad siyang lumapit dito at nagmano. “Nana…” mahinang tawag niya. Nakaupo ang matanda sa pang-isahan upuan sa hardin kasama ang asawa nito, ang lolo ni Manson. “Ako lang po ang nag-iisang magandang asawa ng apo ninyo.” Malawak ang ngiti ni Claire habag nakatayo sa harap ng matanda. Yumuko siya ng inabot nito ang magkabilang pisngi niya at marahan iyong hinaplos. “Claire, iha. Salamat naman at bumalik ka. Hindi mo alam kung gaano ako nasaktan noong
Tumaas ang sulok ng labi ni Manson at puno ng pananakot ang mata habang nakatingin sa namumutlang si Veena. Ni hindi nito maituloy ang pagkain dahil nanginginig ang kamay na nakapatong sa mesa. “Wala ka bang sasabihin, Veena?” malamig ang boses na tanong niya rito. Hindi niya gusto ang ginawa ng mag-ama na paglaruan siya kaya lalaruin din niya ito. Manson is not a petty man, but when you mess with his feelings, he will never back down until he gets his revenge. Tila naging estatwa ang katawan ni Veena dahil hindi ito nagsalita. Nanlalaki lang ang mata nito habang nakatingin kay Manson. Biglang sumabad ang kanyang ama at tiningnan siya nang masama. Kumalampang ang kutsara nang malakas nitong inilapag iyon sa mesa. “Ano’ng bang gusto mong palabasin, Manson? Are there things that Veena needs to say that I ought to know? Tingnan mo ang kababata mo at nanginginig na ‘yan dahil sa pananakot mo.”Sarkastikong ngumisi si Manson. “Kung hindi ka magsasalita ako na mismo ang magsasalita para
“Boss, tama nga ang hinala mo. Pinabugbog ni Miss Veena ang worker na kinausap mo. Nahuli na sila ng mga pulis at nasa kulungan.” Napaangat ang sulok ng labi ni Manson saka tumango-tango bilang pagsang-ayon na tila ba kaharap ang kausap. “Mag-utos ka ng tao para kontakin kung sino man ang nasa likod ng pambubogbog sa kanya at huwag kamong maging bias sa batas.” Matapos ang tawag ay bumalik sa pagkakaupo si Manson sa tabi ni Claire sa hapagkainan. Misteryoso siyang ngumiti. “Nag-utos ng tao si Veena para ipabugbog ang worker na pumunta rito. Acting guilty of her act and now she was caught by the police.” Malakas na tumawa si Nana. “Mabuti nga sa kanya. Akala mo kung sinong santa manamit pero ang kalooban naman ay puno ng kademonyohan.” “Salamat sa magandang palabas na pinakita mo, Manson,” sabi ni Claire. Nakangiti siya habang nakatingin sa asawa. Marahang itinaas ni Manson ang kilay. “Galit ka pa rin ba sa akin?” Naalala ni Claire ang araw kung saan buhat-buhat ni Manson si Ve
Bago siya pinayagan ni Manson ay katakot-takot na bilin ang hinabilin nito sa kanya. Nagpasama pa ito ng dalawang bodyguards para bantayan siya. Napapailing na lang si Claire habang tinitingnan ang hindi maipintang mukha ng asawa. Halos wala silang tulog dahil magdamag silang nagtalik pero habang nakatingin siya sa asawa ay fresh na fresh pa rin ito samantalang si Claire ay halos hindi na maimulat ang mata sa antok. “Huwag mong kalimutan ang bilin ko, Claire. Kapag may problema ay tumawag ka kaagad at iwasan mo ang mga kalalakihan sa team mo lalo na kung magpapakita ng motibo.”Tumango si Claire habang nakapikit. Gusto na niyang pumasok sa eroplano para kahit papaano ay makabawi siya ng tulong. Kinabig siya ni Manson at mahigpit na niyakap saka mariing hinalikan sa noo. Sakto namang tinawag na ang mga pasahero ng eroplanong sasakyan nila kaya mabilis na bumitaw si Claire at naglakad patungo sa boarding area. Nang lingunin niya si Manson ay malungkot ang mukha nito. Kumaway siya saka
Mabilis na bumangon si Claire nang magkaroon ng pagkakataon at hinablot ang jacket na nakasabit sa uluhan ng kama at agad na isinuot upang takpan ang sarili saka ini-on ang ilaw. Bumaha ang liwanag sa kuwarto at malinaw na nakita ni Claire ang hitsura ng lalaking gustong mansamantala sa kanya at ang lalaking nagligtas sa kanya. Umupo siya sa upuan sa isang sulok habang nanginginig sa takot. Mabigat pa rin ang paghinga niya at hindi mapigilan ang pangingilid ng luha habang nakatitig sa lalaking gusto siyang pagsamantalahan. Kayumanggi ang kulay nito at mukhang lokal ng probinsiya. Namumutla ang gusot nitong mukha dahil sa nakatutok na baril sa sentido nito. Samantalang ang lalaking nagligtas sa kanya ay pamilyar na pamilyar kay Claire.Nakasuot ito ng maong na pantalon at puting t-shirt na napapatungan ng itim na jacket. Hindi maikakaila ang kaguwapuhan ng lalaki sa simple nitong suot at lalo pa itong gumuwapo sa paningin ni Claire dahil sa hawak nitong baril. It was Luke. Mabilis n
Madaling-araw na nang makalabas sa police station ang grupo ni Claire. Madilim pa rin ang mukha ni Luke at tila galit pa rin. Hindi alam ni Claire kung ano ang nangyari sa loob ng interrogation room, pero nang lumabas si Luke ay duguan ang kamay nito ngunit wala naman itong sugat. Buong biyahe ay wala silang imik. Isa sa mga bodyguard ang nagmamaneho habang ang isa ay nakaupo sa front seat kaya silang dalawa ni Luke ang nakaupo sa likuran. “Thank you for saving me, Mr. Luke.” Sumulyap siya sa binata na malayo ang tingin sa labas ng bintana. Nang marinig siyang nagsalita ay nilingon siya nito pero madilim pa rin ang mukha. “It’s Luke, Claire.” Napalunok si Claire. Hindi pa rin siya sanay na tawagin ito sa pangalan nito pero habang nakatingin sa madilim nitong mukha ay walang nagawa si Claire kundi ang tumango. She felt like a dog cowering because of fear. Naramdaman iyon ni Luke kaya lumambot ang ekspresyon ng mukha nito at malumanay na nagsalita. “Did I scare you with this?” Itin
“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang
Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim
Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s
Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n
Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay
Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas
“Sigurado ka ba sa ginawa mo, Lucas? Paano kung malaman nila na ikaw ang maysala at panagutin ka ng batas? Paano kung makulong ka?”Mahinang napatawa si Lucas dahil sa pag-aalala sa boses ni Claire. “Huwag kang mag-alala. Hindi malala ang kalagayan niya dahil kilay niya lang ang pumutok. Maraming dugo lang ang nawala sa kanya kaya kailangan niyang manatili sa ospital ng ilang araw. But besides that, there were no serious injuries. Don’t worry too much, Claire. Hindi ko ito ginagawa para sa ‘yo kundi para sa aking ina. Alam mo kung gaano kalalim ang galit ko sa lalaking iyon.”Napayuko si Claire. Alam niyang may inosenteng tao na naman ang nadamay sa hidwaan ng dalawang pamilyang ito. Dahil doon ay binalot siya ng konsensya. Kahit ibahin pa ni Lucas ang rason sa nangyari kay Perie ay alam naman niyang ginawa nito iyon upang paghigantihan siya. Dahil hindi siya agad nakasagot ay tila nababasa ni Lucas kung ano ang nasa isip niya. “Don’t overthink about it, Claire. Walang nadamay na ino
Halos sumikip ang dibdib ni Claire nang makita ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at may tubong nakakabit sa bunganga upang tulungan itong huminga. Ligtas na ito sa kapahamakan pero dahil malubha ang lagay ay nasa coma pa rin ito. “‘Wag kang mag-aalala, Claire. Malalampasan ito ni Auntie Leonora. Magiging ayos siya.” Nilingon ni Claire si Lucas at mapait na ngumiti. Hindi niya kasama si Manson dahil bago siya pumunta ng ospital ay hindi niya ito hinayaang sumama sa kanya at nagtalo sila. She also blamed him for bringing danger to her life. Alam niyang masasaktan na naman niya si Manson dahil sa pagtataboy niya rito pero nang maisip niya na ang ama nito ang gustong manakit sa kanyang ina ay hindi niya maiwasang sumama ang loob. Kaya’t tulad ng dati, itinaboy niya ito para wala nang magpapahamak sa relasyon nila. Pero kahit sinabihan niya itong bumalik sa Pilipinas ay hindi siya nito sinunod. “Sana nga, Luke. Sana nga. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyar
Ang mga sumunod na araw ay parang normal na kay Claire. Kahit nalaman niyang hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay hindi pa rin siya nalungkot nang labis dahil hindi nagbago ang relasyon nila. Tinuturing pa rin siya nitong tunay na anak. Noong kinompronta niya si Manson tungkol dito ay inamin nito na alam na ang totoo pero dahil ayaw nitong pangunahan ang desisyon ni Mr. Khaleed kaya hindi ito nagsalita. Ang tanging gumugulo na lang sa kanya ngayon ay walang iba kundi si Mr. Perie.Magmula nang malaman nitong hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay muling bumalik sa dati ang trato nito sa kanya. Tulad na lang ngayong araw. Binisita siya nito sa kanyang bahay na may dala-dalang iisang rason. Ang hiwalayan niya si Manson. “Ilang beses ko ho bang sasabihin sa inyo na hindi ko hihiwalayan si Manson? I already gave him up once. Hindi ko a ulit gagawin iyon.”Tumalim ang tingin sa kanya ni Perie at inilapag ang cellphone sa harapan niya kung saan nagpe-play ang isang recording. Sa b