บททั้งหมดของ แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง: บทที่ 191 - บทที่ 200

เรื่องที่ชาวบ้านกำลังพูดคุยกันอย่างเมามัน ก็ต้องเป็นเรื่องที่จางเว่ยหมินผู้ใหญ่บ้าน ถูกเหล่าเฟิงโถวอ้วกเศษอาหารใส่เต็มหน้าแต่ว่าพวกเขากล้าวิพากษ์วิจารณ์กันแค่ลับหลังเท่านั้น ไม่กล้าพูดต่อหน้าผู้ใหญ่บ้านด้วยซ้ำสำหรับเรื่องที่จางหยวนช่วยชีวิตเหล่าเฟิงโถว ทุกคนก็เพียงแค่พูดผ่าน ๆไปนี่ก็เป็นเพราะจางหยวนเพียงแค่ฝังเข็มให้เหล่าเฟิงโถว เพื่อเร่งให้เขาอ้วกก็เท่านั้นถ้าหากตอนนั้นจางหยวนเอาน้ำมูลสัตว์กรอกเต็มท้องของเหล่าเฟิงโถว เดาว่าพวกชาวบ้านก็คงจะพูดคุยเหตุการณ์ช่วงนี้กันอย่างสนุกสนานหลิวรั่วหลันรับรู้ว่าจางหยวนช่วยชีวิตเหล่าเฟิงโถว จึงให้ความสนใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมากเธอก็อยากรู้ว่าวิชาแพทย์ของจางหยวนไปถึงจุดไหนแล้ว ดังนั้นจึงอยากถามเหล่าเฟิงโถวที่ประสบพบเจอด้วยตนเองเมื่อพูดถึงเรื่องที่จางหยวนช่วยชีวิตเขา เหล่าเฟิงโถวก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที"เป็นความจริงแน่นอนอยู่แล้ว! ถ้าหากไม่ใช่เพราะอาหยวน ผมที่แก่หงำเหงือก เดาว่าตอนนี้คงจะเข้าไปอยู่ในโลงแล้ว!"หลิวรั่วหลันถามต่อไป: "ตาเฟิง ตอนนั้นจางหยวนช่วยคุณอย่างไรคะ?""ตอนนั้นผมหมดสติ ไม่ทราบรายละเอียดจริง ๆ! แต่ว่าหลังจบเรื่องผมฟังพว

"ฮัลโหล ใครน่ะ?"เสียงที่ค่อนข้างเย็นชาของหลิวรั่วหลันดังขึ้น: "จางหยวน ฉันเอง! หลิวรั่วหลัน! ฉันอยากขอให้คุณช่วยรักษาให้ฉัน!"เมื่อได้ยินเสียงของหลิวรั่วหลัน จางหยวนก็ตกตะลึงไปหมด เดิมทีที่ยังรู้สึกง่วงก็หายเป็นปลิดทิ้ง"อะไรนะ คุณบอกว่าคุณอยากขอให้ผมช่วยรักษาให้คุณเหรอ?" จางหยวนพูดด้วยความแปลกใจหลิวรั่วหลันตอบกลับ: "ถูกต้อง! ค่ารักษาพยาบาลคุณเรียบร้อยมาได้เต็มที่ ถ้าหากเงินในมือของฉันไม่พอ ฉันก็จะยืมจากพี่ชายของฉัน!""สรุปคือ เพียงแค่คุณสามารถรักษาฉันให้หายได้ ค่ารักษาเท่าไหร่ฉันยอมจ่ายหมด!"พูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงของหลิวรั่วหลันก็เต็มไปด้วยความแน่วแน่จู่ ๆ จางหยวนก็หัวเราะขึ้นมา: "ดูท่าคุณอยากช่วยตระกูลหลินสืบทอดตระกูลจริง ๆสินะ! ไม่ว่าจะจ่ายเงินเท่าไหร่ก็จะรักษาภาวะมีบุตรยากให้หาย!"คิดไม่ถึงว่าเมื่อพูดออกมาแบบนี้ หลิวรั่วหลันที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์น้ำเสียงกลับเย็นชาลงทันที"อย่าพูดถึงไอ้สารเลวสกปรกโสโครกนั่น! ฉันรักษาโรคเพียงแค่ทำเพื่อตัวฉันเอง ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลินอะไรนั่นสักนิด!"คราวนี้จางหยวนก็ยิ่งตกตะลึงฟังความหมายของหลิวรั่วหลัน เหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่า

หลิวรั่วหลันพยักหน้าด้วยใบหน้าสวยที่แดงก่ำในใจกลับอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ พูดในใจว่าคุณจะต้องพูดจาให้ชัดเจนขนาดนี้ทุกครั้งเลยหรือไง?หรือคุณไม่รู้เหรอว่า อยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง พูดเรื่องที่ให้เธอถอดเสื้อผ้าจนหมดสวมแค่เพียงชุดชั้นใน อีกฝ่ายจะเขินอายมากแค่ไหน?จางหยวนไม่รู้ว่าความคิดของหลิวรั่วหลันเห็นหลิวรั่วหลันเข้าใจความหมายของเขา จางหยวนก็ชี้ไปทางห้องที่อยู่ข้างใน"คุณเข้าไปถอดเสื้อผ้าก่อน ถอดเสร็จแล้วเรียกผม!"หลิวรั่วหลันนิ่งอึ้งครู่หนึ่ง: "ฉันเข้าไปถอดเสื้อผ้าก่อน?"เธอคิดว่า สามารถรักษาที่ข้างนอกได้ คิดไม่ถึงว่าจะต้องรักษาที่ในห้องต้องรู้ไว้ว่า วันนี้หลิวรั่วหลันนำชุดเครื่องนอนกับเสื้อผ้าที่ใส่เป็นประจำย้ายมาหมดแล้ว ในห้องจึงกลายเป็นห้องส่วนตัวของเธอทันทีแม้แต่บนเตียง มีชุดชั้นในสองชิ้นที่เธอเพิ่งเปลี่ยนออกมา และยังไม่ทันได้ซักทำความสะอาด!เห็นหลิวรั่วหลันชะงักงัน จางหยวนก็เลิกคิ้ว"ทำไม? คุณคงไม่ได้อยากจะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผมหรอกนะ?""คุณ..." หลิวรั่วหลันหน้าสวยแดงก่ำด้วยความเขินอาย: "คุณพูดจาเพ้อเจ้ออะไรน่ะ? ฉันเพียงแค่คิดไม่ถึง ว่าจะทำการรักษาที่ในห้อง! ฉันต้อง

หลังจากที่จางหยวนอธิบายหลักการรักษาให้หลิวรั่วหลันฟัง หลิวรั่วหลันก็เข้าใจได้ทันทีแม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจการแพทย์แผนจีน แต่เธอก็ยังรู้เรื่องการรักษาสุขภาพด้วยการแพทย์แผนจีนอยู่บ้างจากที่แพทย์แผนจีนดู ท้องน้อยแสดงถึงพลังงานหยางไตของร่างกายมนุษย์ถ้าหากท้องน้อยเย็นเยือก นั่นก็แสดงว่าร่างกายพลังงานหยางไม่เพียงพอ นั่นก็คือเป็นที่เรียกกันทั่วไปว่าภาวะหยางพร่องขณะเดียวกันนั้น หลิวรั่วหลันก็รู้สึกตกตะลึงเธอคิดไม่ถึงว่าจางหยวนจะมีความสามารถด้านการแพทย์แผนจีนที่เก่งกาจขนาดนี้!คำว่าการฝังเข็มรมยา ความเป็นจริงรวมเป็นสองส่วน นั่นก็คือการฝังเข็มและการรมยา ทั้งสองอย่างรวมกันเป็นหนึ่งถึงจะเรียกว่าฝังเข็มรมยาถ้าหากเพียงแค่ฝังเข็มเท่านั้น อย่างมากสุดก็แค่ทำให้เส้นลมปราณไหลเวียน ไม่สามารถกำจัดความเย็นได้ด้วยซ้ำอยากจะรักษาผู้ป่วยที่มีภาวะหยางพร่อง ยังจะต้องเพิ่มการรมยาเข้าไปด้วย!เพียงแต่ว่าการฝังเข็มรมยาของจางหยวน กลับเหมือนว่ามีจุดเด่นของทั้งสองวิธีไม่เพียงสามารถทำให้เส้นลมปราณไหลเวียน อีกทั้งยังสามารถอบอุ่นท้องน้อยของหลิวรั่วหลันได้!หลิวรั่วหลันประหลาดใจมาก จางหยวนทำได้อย่างไรกันนะเ

ดังนั้น จางหยวนมาตรงหน้าเธออีกครั้ง จากนั้นหยิบเข็มเงินออกมาและฝังเข็มไปที่ตำแหน่งเส้นลมปราณตับตรงขาด้านในครั้งนี้จางหยวนไม่ได้ใช้แก่นพลังลมปราณเสริมการรักษาแล้วเพราะว่าการทำให้เส้นลมปราณตับไหลเวียนเพียงแค่ฝังเข็มก็พอ ไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองแก่นพลังลมปราณตลอดกระบวนการการรักษา หลิวรั่วหลันใบหน้าสวยแดงก่ำเป็นแถบอยู่ตลอดเพราะเรื่องที่รีบเข้าห้องน้ำเรื่องนี้ ทำให้ความกล้าที่เธอกว่าจะปลุกปั้นขึ้นมาได้ ก็หายไปจนหมดถึงขั้นที่ หลิวรั่วหลันไม่กล้าจ้องมองขั้นตอนที่จางหยวนทำการฝังเข็มรมยารักษาเธอ ทำได้แค่เหลือบมองเป็นครั้งคราว จากนั้นก็เคลื่อนสายตาออกอย่างรวดเร็วผ่านไปครู่หนึ่ง จางหยวนดึงเข็มเล่มสุดท้ายที่ฝังอยู่ตรงจุดเสวี่ยห่ายบนขาของหลิวรั่วหลันออกมาเก็บเข็มเงินเสร็จ จางหยวนพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย"ส่วนการฝังเข็มรมยาเสร็จเรียบร้อยแล้ว!"หลิวรั่วหลันก็รู้สึกโล่งใจ: "การรักษาเสร็จสิ้นแล้วยัง?""ยังไม่ใช่ ตอนนี้ทำเสร็จแค่ส่วนฝังเข็มรมยา ขั้นตอนต่อไป...ยังมีส่วนของการฝังเข็มนวดจีนอีก!" สีหน้าของจางหยวนเก้กังเล็กน้อยหลิวรั่วหลันมองเขาด้วยความกลุ้มใจ: "การฝังเข็มนวด? จะนวดอย่างไร?"