บททั้งหมดของ แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง: บทที่ 201 - บทที่ 210

เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของจ้าวเยี่ยน หลิวรั่วหลันรีบยิ้มแห้ง ๆ และพูดอธิบาย:"ยืนออกกำลังกายน่ะ ช่วงนี้นั่งอยู่ตลอด ฉันคิดว่าฉันอ้วนนิดหน่อยแล้ว!""แบบนี้นี่เอง!" จ้าวเยี่ยนพยักหน้า: "งั้นฉันก็ยืนเยอะหน่อย! ช่วงนี้ฉันก็คิดว่าขาของฉันใหญ่...เอ๊ะ จางหยวน?"ในอตนที่จ้าวเยี่ยนพูดได้ถึงครึ่งหนึ่ง จางหยวนก็เดินเข้ามาในคลินิก ก็ทำให้เสียงของเธอหยุดลงทันที"จางหยวน คุณ...คุณเองเหรอ!" หลิวรั่วหลันได้เห็นจางหยวนก็ลุกลี้ลุกลนอย่างเห็นได้ชัด"หมอหลิว พยาบาลจ้าว ช่วยเอาพลาสเตอร์ให้ผมสองกล่องครับ เอาชนิดที่ดีที่สุดนะครับ!" จางหยวนยิ้มบางเมื่อก่อนหวังฮุ่ยซือพลาสเตอร์ เพื่อที่จะประหยัดเงิน ก็ทำใจซื้อได้แค่แบบที่ราคาถูกที่สุดแต่ครั้งนี้จางหยวนมาซื้อ ไม่สามารถซื้อของถูกได้อยู่แล้ว จะต้องเลือกซื้อที่ดีที่สุด!"ซื้อพลาสเตอร์เหรอ! ฉันไปเอาให้คุณ!" จ้าวเยี่ยนพูดถือโอกาสในตอนที่เธอไปเอาพลาสเตอร์ หลิวรั่วหลันมองจางหยวนด้วยความประหม่า ในสายตาเผยการสอบถามขึ้นมาจางหยวนยักไหล่ ใช้สายตาเหลือบมองจ้าวเยี่ยน ความหมายก็คือเขามาเพื่อซื้อพลาสเตอร์จริง ๆเมื่อได้รับรู้ว่าจางหยวนไม่ได้มาเพื่อดูเรื่องน่าขำของ

ได้ยินแบบนี้ เว่ยเทียนหมิงก็เงียบขรึมไปผู้อาวุโสเฉินเทียนเป็นแพทย์แผนจีนที่เก่งสุดยอดในเมืองชิงเหอและพื้นที่รอบข้างถ้าหากแม้แต่ผู้อาวุโสเฉินช่วยเขาไม่ได้ เช่นนั้นก็มีเพียงคนเดียวที่สามารถช่วยเขาได้แล้ว“ท่านนั้น...ดูเหมือนว่าผ่านไปอีกช่วงหนึ่งก็จะออกจากกรรมฐานแล้ว ผู้อาวุโสเฉิน คุณคิดว่าเขาจะช่วยผมได้ไหม?” เว่ยเทียนหมิงมองผู้อาวุโสเฉินด้วยสีหน้าที่มีความหวังแต่ปฏิกิริยาตอบรับของผู้อาวุโสเฉิน ทำให้เขาผิดหวังเขาเห็นเพียงผู้อาวุโสเฉินส่ายหน้าถอนหายใจ: “ประธานเว่ย ‘กำลังภายใน’ กล่าวไว้ว่า: สิ่งที่เป็นยามีพิษสามส่วน! ประโยคนี้ไม่ใช่แค่พูดไปแบบนั้น! ยาบางชนิดสามารถเผาผลาญออกมาข้างนอกร่างกายได้ ส่วนยาพิษบางส่วนกลับไม่สามารถเผาผลาญได้ด้วยซ้ำ!”"ต่อให้หมอเทวดาท่านนั้นออกจากกรรมฐาน ผมคิดว่าเขาก็ไม่สามารถรักษาอาการแบบนี้ของประธานเว่ยได้! ในเมื่อเขาเป็นแค่หมอเทวดา ไม่ใช่หมอฮัวโต๋ที่ยังมีชีวิตอยู่!"ได้ยินคำพูดนี้ เว่ยเทียนหมิงใบหน้าเต็มไปด้วยความขมขื่นถึงแม้เขาคิดว่าคำพูดเหล่านี้ของผู้อาวุโสเฉิน อาจจะมีความคิดที่จะประเมินค่าคนอาชีพเดียวกันต่ำลงแต่ด้วยนิสัยของผู้อาวุโสเฉิน ถ้าหากไม่

ได้ยินแบบนี้ จางหยวนก็ตกตะลึง อดที่จะส่งเสียงอุทานออกมาไม่ได้"อะไรนะ? พวกคุณนี่จะ...ให้ผมนัดดูตัวเหรอ?"ไม่โทษที่จางหยวนตกตะลึงขนาดนี้ ชาตินี้เขาเพิ่งจะเคยเจอเรื่องนัดดูตัวเป็นครั้งแรกสวีฉางชุนยิ้มพูด: "นับว่าเป็นการนัดดูตัว! แต่ว่าอากับน้าหนิวต่างก็เป็นคนที่ความคิดเปิดกว้าง ไม่ใช่ว่ามาถึงก็ให้พวกนายเป็นแฟนกันเลย""ถูกต้อง รอให้อีกสองวันเจียวเจียวกลับมา หาโอกาสจัดการให้พวกเธอสองคนเจอหน้ากัน พวกเธอวัยรุ่นมีเรื่องที่สามารถพูดคุยกันได้เยอ ถึงเวลาก็คุยกันเยอะ ๆ หน่อย" หนิวอ้ายชุนก็พยักหน้าพูดจางหยวนอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเขายังไม่ทันได้ตั้งตัวจากความตกตะลึงเรื่องการนัดดูตัวแต่ลองคิดดูอย่างละเอียด เขาก็ถึงวัยที่จะนัดดูตัวได้แล้วจริง ๆ นั่นแหละ!ในเมื่อระหว่างนั้นจางหยวนปัญญาอ่อนไปหลายปีเพื่อนเล่นที่อายุเท่า ๆ กัน มีหลายคนที่แต่งงานไปหลายปีแล้วคนที่แต่งงานเร็วที่สุด ลูกของพวกเขาสามารถใช้งานไปซื้อของได้แล้ว!มองดูผู้อาวุโสทั้งสองคนที่แก่ขึ้นเรื่อย ๆ คำพูดปฏิเสธที่เดิมทีมาถึงข้างปากแล้ว แต่สุดท้ายจางหยวนก็ไม่ได้พูดออกมาเขาอดนึกถึงเด็กผู้หญิงในถ้ำเมื่อครั้งนั้นไม่ได้ตอนนั้

"คุณโง่เหรอ? คุณลองคิดดูสิ พวกเราตระกูลสวีไม่มีผู้ชาย ทำได้แค่ให้จางหยวนส่งผู้ชายมาคนหนึ่ง" สวีฉางชุนพูด"ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงเป็นทายาทสืบทอดตระกูลสวีของเรา นั่นก็คือลูกชายแท้ ๆ ของจางหยวน!""ถึงเวลาเพียงแค่พวกเราส่งแรงอยู่ข้าง ๆ และก็ให้เจียวเจียวเป่าหูจางหยวน จางหยวนก็จะมอบวิชาให้กับหลานชายในอนาคตของพวกเราเอง!""วิชาเหล่านั้นของเขา ในอนาคตอาจจะนำมาเป็นมรดกตกทอดของตระกูลของเราได้! ตระกูลสวีของเรามีวิชาแบบนี้ ต่อไปลูกหลานก็จะเจริญรุ่งเรืองแน่นอน!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ ใบหน้าของสวีฉางชุนก็มีความภาคภูมิใจมากมาย เหมือนกับอวดดีว่าตัวเองมีสายตาที่ยาวไกลหนิวอ้ายชุนก็เข้าใจทันที ที่แท้สามีของเธอเป็นคนที่แผนการในใจที่การณ์ไกลถึงขนาดนี้!"ตาสวี คุณนี่สุดยอดจริง ๆ! อีกเดี๋ยวพวกเรากลับบ้านไปลองกันอีกเถอะ! ดูว่าฉันสามารถมีลูกชายให้คุณได้อีกไหม!" หนิวอ้ายชุนพูดด้วยความตื่นเต้นสวีฉางชุนรู้สึกจนปัญญาทันทีอันที่จริง เรื่องแบบนี้เขายอมแพ้ไปตั้งนานแล้วอีกทั้งหลายปีมานี้หนิวอ้ายชุนก็อ้วนขึ้นเล็กน้อย ทำให้เขาไม่มีอารมณ์ขึ้นมา"ช่างเถอะช่างเถอะ! ลองหลายครั้งขนาดนั้นแล้ว ไม่เคยสำเร็จเลย พวกเราอย่า

เมื่อนึกได้ถึงอาการของเว่ยเทียนหมิงหลังจากที่ยาพิษปะทุ สีหน้าของจางหยวนก็เปลี่ยนไปแปลกประหลาดเล็กน้อยผู้ชายเนี่ยนะ จู่ ๆ กลายเป็นแบบนี้ ไม่ร้อนใจถึงจะแปลก!"พี่หลี่ ผม...เอ๊ะ? มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เลขท้าย8888ซะด้วย!" จางหยวนมองโทรศัพท์ด้วยความประหลาดใจหลี่ตงเซิ่งรีบพูดขึ้น: "นั่นเป็นเบอร์โทรศัพท์ของประธานเว่ย น้องชาย ครั้งหน้าพวกเราค่อยคุยกันอีก นายรีบรับสายของประธานเว่ยเถอะ!"พูดจบ เขาก็รีบตัดสายไปหลี่ตงเซิ่งก็เป็นแค่เจ้าของฟาร์มเลี้ยงหมูฟาร์มที่เหมือนกับเขา ทั้งเมืองไม่รู้ว่ามีอีกกี่แห่งแต่เว่ยเทียนหมิงล่ะ?เขาเป็นถึงบุคคลใหญ่โตที่มีไม่กี่คนในเมือง!ชนิดที่เพียงแค่กระทืบเท้า ทั่วทั้งเมืองชิงเหอก็ต้องสั่นสะเทือน!ทั้งสองกรณีไม่ได้อยู่ในชั้นเดียวกันด้วยซ้ำ ไม่สามารถเปรียบเทียบได้เลย!เห็นทางด้านหลี่ตงเซิ่งตัดสายไป จางหยวนก็กดรับสายเบอร์โทรศัพท์หมายเลข 8888เมื่อรับสายแล้ว อีกฝ่ายของโทรศัพท์ก็มีเสียงของเว่ยเทียนหมิงดังขึ้น"คุณจาง สวัสดีครับ! ผมคือเว่ยเทียนหมิง ก่อนหน้านี้ที่ไดนาสตี้คลับ พวกเราเคยเจอหน้ากันครั้งหนึ่ง!"จางหยวนยิ้มแล้วตอบกลับ: "สวัสดีครับประธานเว่ย! ตั