บททั้งหมดของ แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง: บทที่ 211 - บทที่ 220

จางหยวนยิ้มและพยักหน้า ในใจกลับรู้สึกโล่งอกแทนชาวบ้านคนที่พูดจาเมื่อครู่นี้เดาว่าชาวบ้านคนนี้ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมื่อครู่เขาได้เดินเฉียดความตายรอบหนึ่ง!จางหยวนสัมผัสได้ถึงแรงสังหารของเสียวหม่า!พลังสังหารของอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาจะเทียบได้!จางหยวนกล้าเดิมพันได้เลยว่า เสียวหม่าต้องเคยฆ่าคนเป็นจำนวนมาก อีกทั้งฝีมือไม่ธรรมดาไม่อย่างนั้น บนตัวของเสียวหม่าคงไม่ได้ปรากฏแรงสังหารที่รุนแรงขนาดนี้!โชคดีที่ตัวเองห้ามเสียวหม่าเอาไว้ได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นเสียวหม่าอาจจะลงมือต่อชาวบ้านคนนั้นจริง ๆ ก็ได้ไม่อย่างนั้นคนที่มีฝีมืออย่างเขา อีกทั้งเป็นคนโหดที่เคยฆ่าคนจำนวนมาก กลับเต็มใจยอมเป็นคนขับรถใต้บัญชาของเว่ยเทียนหมิงเห็นได้ชัดเจนว่าความสามารถของเว่ยเทียนหมิงมีมากมายแค่ไหนขณะเดียวกันก็เห็นได้ว่า เสียวหม่ามีความเลื่อมใสต่อเว่ยเทียนหมิงมากแค่ไหนด่าเว่ยเทียนหมิงว่าเป็นหมูต่อหน้าของเสี่ยวหม่า ต่อให้ไม่ได้ตั้งใจ เสียวหม่าก็อดไม่ได้!หลังจากเสียวหม่าขึ้นรถ ก็สตาร์ทรถจากไปทันทีพวกชาวบ้านมองดูรถบีเอ็มที่ขับออกไปไกล แต่ละคนเผยสีหน้าอิจฉาออกมา“อาหยวนยิ่งอยู่ยิ่งเก่งกาจจริง ๆ! ตอนน

ถึงแม้จางหยวนไม่เข้าใจเรื่องการชิมชาแต่เพียงแค่กลิ่นหอมใบชาที่อบอวลอยู่ในอากาศ ก็เพียงพอที่จะยืนยันได้ว่า นี่เป็นชาระดับดีสุดยอด!ดีกว่าชาหลงจิ่งคุณภาพดีสุดยอดที่เขาชนะมาได้จากในมือของจางจิ่งเยอะเลย!เสียวหม่ามาส่งจางหยวนที่ห้องทำงาน และไม่ได้ออกไป และยืนอยู่ด้านข้างเว่ยเทียนหมิง ท่าทางเหมือนรอคำสั่งการเว่ยเทียนหมิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเสียวหม่าเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดที่เขาไว้ใจมากที่สุด อีกทั้งรู้ความเป็นอย่างมากถ้าหากในสถานการณ์ที่ไม่ต้องการเสียวหม่า เสียวหม่าก็จะรอรับใช้อยู่ข้างนอกแต่วันนี้เสียวหม่าเป็นอะไรไป?ทั้งที่รู้ว่าเขาให้จางหยวนมากรักษาโรคที่ไม่อาจเปิดเผยได้ แต่ก็ยังจะยืนอยู่ข้างเขาให้ได้นี่มีเพียงความเป็นไปได้เพียงอย่างเีดยว นั่นก็คือเสียวหม่าคิดว่า จางหยวนมีกำลังที่จะทำร้ายเว่ยเทียนหมิงได้!คิดได้ถึงความเป็นไปได้นี้ เว่ยเทียนหมิงก็ไม่คิดว่ามันถูกต้องนักยังไงเขาก็เริ่มต้นจากนักเลงข้างถนน ต่อสู้มาแต่ละขั้นจนมาเป็นเจ้าพ่อในตอนนี้เขาในช่วงวัยรุ่น เป็นคนที่เก่งกาจสุดยอดถึงแม้หลายปีมานี้กำลังจะไม่เหมือนกับเมื่อก่อน แต่จัดการอันธพาลไม่กี่คนก็ยังง่ายดายอย่างมาก

จางหยวนลุกขึ้นบอกลาเว่ยเทียนหมิงก็แสดงออกว่า จะสั่งคนให้ไปส่งจางหยวนกลับบ้าน และเรียกหัวหน้าหญิงคนเมื่อครู่มา ให้เธอจัดแจงคนขับรถให้จางหยวนรอให้จางหยวนกับหัวหน้าหญิงออกไปแล้ว เว่ยเทียนหมิงสีหน้าเคร่งขรึม และนั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง"เสียวหม่า พูดมาเถอะ! เมื่อครู่ทำไมถึงได้อยู่ต่อ?"สีหน้าของเสียวหม่าไม่เปลี่ยนแปลง คำพูดตรงไปตรงมา: "เพราะว่าผมจะปกป้องประธานเว่ย!""อะไรนะ? นายคิดว่าฉันเป็นเสือที่ไม่มีฟัน แม้แต่วัยรุ่นอายุยี่สิบต้น ๆ ก็จัดการไม่ได้แล้วเหรอ?" เว่ยเทียนหมิงสีหน้าเคร่งขรึมพูดขึ้นในฐานะแชมป์รำตะบอง ถูกคนดูถูกแบบนี้ ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมากคิดไม่ถึงว่าเสียวหม่ากลับส่ายหน้า: "อันที่จริง ต่อให้ประธานเว่ยคุณกลับไปในช่วงจุดสูงสุด บวกกับผม พวกเราสองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา"นายว่าอะไรนะ?" เว่ยเทียนหมิงเงยหน้าขึ้นด้วยความตกตะลึงถ้าหากไม่ใช่ว่าสีหน้าของเสียวหม่ายังคงเคร่งขรึมอยู่ ไม่อย่างนั้นเว่ยเทียนหมิงคงคิดว่า เสียวหม่ากำลังล้อเขาเล่นอยู่จริง ๆเว่ยเทียนหมิงในช่วงที่อยู่จุดสูงสุด เป็นถึงแชมป์รำตะบอง ลำพังคนเดียวสามารถจัดการนักเลงสิบคนได้อย่างง่ายดาย!เสียวหม่ายิ่งไม่ต้

"แม่เจียวเจียว คุณว่าเจียวเจียวไปในครั้งนี้ คงจะไม่ก่อเรื่องอะไรใช่ไหม?" สวีฉางชุนสีหน้าเป็นกังวลหนิวอ้ายชุนกลับยิ้มแล้วพูดว่า: “คุณคิดอะไรอยู่น่ะ? ลูกสาวของเราคุณยังไม่รู้อีกเหรอ? ถึงแม้มีบางครั้งที่เอาแต่ใจไปหน่อย แต่เธอก็ยังรู้จักลำดับความสำคัญ!”สองสามีภรรยากลับไม่รู้เลยว่า สวีเจียวเจียวที่รู้จักลำดับความสำคัญที่พวกเขาพูดออกมา ในตอนนี้กลับกำลังเตรียมแผนการใหญ่โตอะไรบางอย่าง!เธอขี่รถจักรยานไฟฟ้าไปใต้ร่มไม้ริมถนน จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขโทรออก“หึหึ! ก็แค่ไอ้บ้านนอกยังอยากจะนัดดูตัวกับฉัน! ฉันสวีเจียวเจียวจะแต่งงานกับคนบ้านนอกได้ยังไงกัน!” สวีเจียวเจียวปากพูดพึมพำเป็นเพราะสวีฉางชุนเปิดฟาร์มไก่ สวีเจียวเจียวเติบโตมาในครอบครัวที่มีฐานะดี ที่ดินของครอบครัวก็ขายไปหมดแล้วเธอที่ไม่เคยลำบากมาก่อนตั้งแต่เด็ก ถึงแม้เกิดในชนบท แต่กลับไม่ได้เห็นตัวเองเป็นคนชนบทจากที่เธอดู คนที่ครอบครัวทำนาต่างหากถึงจะเป็นคนชนบทส่วนเธอสวีเจียวเจียว กลับเป็นคนในเมืองที่อาศัยอยู่ในชนบท!สวีเจียวเจียวยังคิดว่า ในอนาคตเธอจะแต่งงานกับ “คนในเมือง” ที่สง่าผ่าเผย และย้ายไปอยู่ในเมือง

"........"เมื่อได้ยินเสียงตะโกนจากข้างนอก สีหน้าของพ่อแม่ลูกสามคนก็เปลี่ยนไป"อาหยวน ข้างนอกเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ลูกฟังสิ พวกเขากำลังเรียกลูกอยู่หรือเปล่า?" หวังฮุ่ยถามด้วยความวิตกกังวลจางต้าซานสีหน้าเคร่งขรึม: "น่าจะกำลังเรียกอาหยวนอยู่!"จางหยวนก็สีหน้าเคร่งขรึมเช่นเดียวกัน จากนั้นก็ลุกขึ้นพูด: "พ่อ แม่ รออยู่ในบ้านอย่าออกไป ผมไปดูว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น!"พูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกไป"แม่เอ๋ย ประคองผมออกไปด้วยกันหน่อย!" จางต้าซานพูดกับหวังฮุ่ยคนที่อยู่ด้านนอกแค่ดูก็รู้ว่าไม่ได้มาดี จางต้าซานไม่อยากให้จางหยวนเผชิญหน้าเพียงลำพังรอให้จางหยวนมาถึงในตรอกซอยตรงหน้าบ้าน ภาพที่อยู่ตรงหน้าก็ทำให้เขาสีหน้าอึมครึมถึงที่สุดวัยรุ่นสองสามคนที่มีอู๋ปินเป็นแกนนำ ในมือถือป้ายยาวโอ้อวดไปรอบ ๆ ด้านหลังป้ายยาวใช้น้ำหมึกเขียนไว้อย่างเด่นชัดจางหยวนคนหน้าด้าน คางคกอยากกินเนื้อห่านฟ้า!พวกเขาโบกธงไปมา พร้อมกับส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวต่อชาวบ้าน"รู้ไหม? จางหยวนมันหน้าด้าน เป็นคางคกที่อยากกินเนื้อห่านฟ้า!""แค่คนปัญญาอ่อน คิดอยากจะแต่งงานกับสวีเจียวเจียวคนสวยของหมู่บ้านของเรา"ดูบ้านโทรม ๆ กับลานบ้านโ