เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 209
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 210
เมื่อนึกได้ถึงอาการของเว่ยเทียนหมิงหลังจากที่ยาพิษปะทุ สีหน้าของจางหยวนก็เปลี่ยนไปแปลกประหลาดเล็กน้อยผู้ชายเนี่ยนะ จู่ ๆ กลายเป็นแบบนี้ ไม่ร้อนใจถึงจะแปลก!"พี่หลี่ ผม...เอ๊ะ? มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เลขท้าย8888ซะด้วย!" จางหยวนมองโทรศัพท์ด้วยความประหลาดใจหลี่ตงเซิ่งรีบพูดขึ้น: "นั่นเป็นเบอร์โทรศัพท์ของประธานเว่ย น้องชาย ครั้งหน้าพวกเราค่อยคุยกันอีก นายรีบรับสายของประธานเว่ยเถอะ!"พูดจบ เขาก็รีบตัดสายไปหลี่ตงเซิ่งก็เป็นแค่เจ้าของฟาร์มเลี้ยงหมูฟาร์มที่เหมือนกับเขา ทั้งเมืองไม่รู้ว่ามีอีกกี่แห่งแต่เว่ยเทียนหมิงล่ะ?เขาเป็นถึงบุคคลใหญ่โตที่มีไม่กี่คนในเมือง!ชนิดที่เพียงแค่กระทืบเท้า ทั่วทั้งเมืองชิงเหอก็ต้องสั่นสะเทือน!ทั้งสองกรณีไม่ได้อยู่ในชั้นเดียวกันด้วยซ้ำ ไม่สามารถเปรียบเทียบได้เลย!เห็นทางด้านหลี่ตงเซิ่งตัดสายไป จางหยวนก็กดรับสายเบอร์โทรศัพท์หมายเลข 8888เมื่อรับสายแล้ว อีกฝ่ายของโทรศัพท์ก็มีเสียงของเว่ยเทียนหมิงดังขึ้น"คุณจาง สวัสดีครับ! ผมคือเว่ยเทียนหมิง ก่อนหน้านี้ที่ไดนาสตี้คลับ พวกเราเคยเจอหน้ากันครั้งหนึ่ง!"จางหยวนยิ้มแล้วตอบกลับ: "สวัสดีครับประธานเว่ย! ตั
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 211
แต่เว่ยเทียนหมิงไม่เหมือนกันยาพิษในตัวเขาปะทุ กลับทำให้เขาเปลี่ยนไปองคชาติเสื่อมตอนนั้นจางหยวนอยู่ในห้องทำงานของเว่ยเทียนหมิง เป็นเพราะมองออกถึงจุดนี้ดังนั้นเขาถึงได้ตั้งใจทิ้งช่องทางติดต่อของตัวเองเอาไว้ เพราะอยากจะหาประสบการณ์จากเคสของเว่ยเทียนหมิงเว่ยเทียนหมิงได้ยินจางหยวนรับปาก ก็รู้สึกดีใจอย่างมากในทันทีจึงได้บอกว่าจะส่งคนไปรับเขาที่หมู่บ้านเซี่ยวานทันที อีกทั้งจะไปถึงหน้าบ้านของจางหยวนเวลาแปดโมงครึ่งตรงเวลาหลังจากวางสายโทรศัพท์ จางหยวนก็ล้างหน้าและไปทานข้าวในตอนที่กำลังทานข้าวอยู่ เขาก็ได้บอกกับสองสามีภรรยาถึงเรื่องที่จะเข้าเมืองเพื่อไม่ให้สองสามีภรรยาเป็นกังวลจางหยวนไม่ได้พูดว่าเขาไปรักษาโรคให้บุคคลใหญ่โตอย่างเว่ยเทียนหมิงเพียงแค่บอกว่าเพื่อนของหลี่ตงเซิ่งคนหนึ่งร่างกายไม่สบาย ขอให้เขาไปดูหน่อยผู้อาวุโสทั้งสองคนจึงอนุญาตเป็นธรรมดาอยู่แล้วหวังฮุ่ยยังให้จางหยวนไปซื้อกระดาษชำระที่ลดราคาสองแพ็คจากซูเปอร์มาร์เก็ตเทียนเทียนเล่อในเมือง ติดมือกลับมาด้วยเมื่อวานเธอได้ยินพวกผู้หญิงกลุ่มนั้นในหมู่บ้านพูดว่า กระดาษชำระของซูเปอร์มาร์เก็ตเทียนเทียนเล่อจัดโปรโมชั่น รา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 212
จางหยวนยิ้มและพยักหน้า ในใจกลับรู้สึกโล่งอกแทนชาวบ้านคนที่พูดจาเมื่อครู่นี้เดาว่าชาวบ้านคนนี้ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมื่อครู่เขาได้เดินเฉียดความตายรอบหนึ่ง!จางหยวนสัมผัสได้ถึงแรงสังหารของเสียวหม่า!พลังสังหารของอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาจะเทียบได้!จางหยวนกล้าเดิมพันได้เลยว่า เสียวหม่าต้องเคยฆ่าคนเป็นจำนวนมาก อีกทั้งฝีมือไม่ธรรมดาไม่อย่างนั้น บนตัวของเสียวหม่าคงไม่ได้ปรากฏแรงสังหารที่รุนแรงขนาดนี้!โชคดีที่ตัวเองห้ามเสียวหม่าเอาไว้ได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นเสียวหม่าอาจจะลงมือต่อชาวบ้านคนนั้นจริง ๆ ก็ได้ไม่อย่างนั้นคนที่มีฝีมืออย่างเขา อีกทั้งเป็นคนโหดที่เคยฆ่าคนจำนวนมาก กลับเต็มใจยอมเป็นคนขับรถใต้บัญชาของเว่ยเทียนหมิงเห็นได้ชัดเจนว่าความสามารถของเว่ยเทียนหมิงมีมากมายแค่ไหนขณะเดียวกันก็เห็นได้ว่า เสียวหม่ามีความเลื่อมใสต่อเว่ยเทียนหมิงมากแค่ไหนด่าเว่ยเทียนหมิงว่าเป็นหมูต่อหน้าของเสี่ยวหม่า ต่อให้ไม่ได้ตั้งใจ เสียวหม่าก็อดไม่ได้!หลังจากเสียวหม่าขึ้นรถ ก็สตาร์ทรถจากไปทันทีพวกชาวบ้านมองดูรถบีเอ็มที่ขับออกไปไกล แต่ละคนเผยสีหน้าอิจฉาออกมา“อาหยวนยิ่งอยู่ยิ่งเก่งกาจจริง ๆ! ตอนน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 213
ผู้คนมักพูดว่า อยู่กับกษัตริย์ก็เหมือนอยู่กับเสือนั่นเป็นเพราะเพียงแค่ความคิดเดียวของกษัตริย์ วินาทีก่อนเป็นขุนนางโปรด วินาทีต่อไปก็อาจจะเปลี่ยนไปเป็นนักโทษประหาร!คบค้าสมาคมกับบุคคลใหญ่โตเหล่านี้ มีเพียงแค่ความสามารถด้านเดียวยังไม่พอจะต้องพิสูจน์กับอีกฝ่ายว่าตัวเองมีกำลังที่สามารถปกป้องตัวเองได้ถึงจะถูก!แม้แต่หลี่ไป๋นักกวีผู้ยิ่งใหญ่ ก็ยังถูกถังเสวียนจงพูดว่าเป็น "ศิลปินร้องรำทำเพลง"พูดอีกอย่างก็คือ ไม่มีความสามารถเพียงพอ ต่อให้ความสามารถบางอย่างของคุณดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถเอาชนะความเคารพที่แท้จริงของอีกฝ่ายได้!ดังนั้นในตอนที่จางหยวนสัมผัสได้ถึงแรงสังหารที่ระเบิดออกจากตัวของเสียวหม่า จึงตัดสินใจลงมือข่มอีกฝ่ายและก็ให้เว่ยเทียนหมิงได้รับรู้ว่า เขาจางหยวนไม่ใช่จะหาเรื่องกันได้ง่าย ๆ จะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้อีกฝ่ายเกิดความคิดอะไรที่ไม่จำเป็นในเมื่อเว่ยเทียนหมิงองคชาติเสื่อม อาการป่วยแบบนี้พูดง่ายแต่ไม่น่าฟังถ้าหากว่าจางหยวนรักษาเว่ยเทียนหมิงจนหายอีกฝ่ายก็เป็นกังวลว่าจางหยวนก็เปิดเผยเรื่องที่เขาองคชาติเสื่อมออกไป และออกคำสั่งให้ฆ่าปิดปากจางหยวนจะทำอย่างไร?ถึงแม้เว่ยเทียนหม
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 214
ถึงแม้จางหยวนไม่เข้าใจเรื่องการชิมชาแต่เพียงแค่กลิ่นหอมใบชาที่อบอวลอยู่ในอากาศ ก็เพียงพอที่จะยืนยันได้ว่า นี่เป็นชาระดับดีสุดยอด!ดีกว่าชาหลงจิ่งคุณภาพดีสุดยอดที่เขาชนะมาได้จากในมือของจางจิ่งเยอะเลย!เสียวหม่ามาส่งจางหยวนที่ห้องทำงาน และไม่ได้ออกไป และยืนอยู่ด้านข้างเว่ยเทียนหมิง ท่าทางเหมือนรอคำสั่งการเว่ยเทียนหมิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเสียวหม่าเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดที่เขาไว้ใจมากที่สุด อีกทั้งรู้ความเป็นอย่างมากถ้าหากในสถานการณ์ที่ไม่ต้องการเสียวหม่า เสียวหม่าก็จะรอรับใช้อยู่ข้างนอกแต่วันนี้เสียวหม่าเป็นอะไรไป?ทั้งที่รู้ว่าเขาให้จางหยวนมากรักษาโรคที่ไม่อาจเปิดเผยได้ แต่ก็ยังจะยืนอยู่ข้างเขาให้ได้นี่มีเพียงความเป็นไปได้เพียงอย่างเีดยว นั่นก็คือเสียวหม่าคิดว่า จางหยวนมีกำลังที่จะทำร้ายเว่ยเทียนหมิงได้!คิดได้ถึงความเป็นไปได้นี้ เว่ยเทียนหมิงก็ไม่คิดว่ามันถูกต้องนักยังไงเขาก็เริ่มต้นจากนักเลงข้างถนน ต่อสู้มาแต่ละขั้นจนมาเป็นเจ้าพ่อในตอนนี้เขาในช่วงวัยรุ่น เป็นคนที่เก่งกาจสุดยอดถึงแม้หลายปีมานี้กำลังจะไม่เหมือนกับเมื่อก่อน แต่จัดการอันธพาลไม่กี่คนก็ยังง่ายดายอย่างมาก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 215
ก่อนหน้านี้เหล่าเฟิงโถวเอาน้ำผึ้งมามอบให้จางหยวนหลายขวดเพื่อให้พ่อฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว จางหยวนจึงตั้งใจทำน้ำผึ้งสร้างกระดูกขึ้นมาขั้นตอนในการทำน้ำผึ้งสร้างกระดูกถึงแม้จะใช้ผงยาสมุนไพรจีนด้วยแต่ผงยาสมุนไพรจีนเหล่านี้ภายใต้การผัดด้วยแก่นพลังลมปราณ ไม่เพียงทำให้ส่วนผสมที่มีฤทธิ์ตกตะกอนออกมาได้ง่ายแม้แต่ยาปลุกเซ็กก็เปลี่ยนไปอ่อนโยนเป็นพิเศษ!โรคของเว่ยเทียนหมิงแบบนี้ ถ้าหากให้เว่ยเทียนหมิงใช้ยาโดยตรง ก็จะต้องทำให้ยาพิษภายในตัวของเขาให้รุนแรงแต่ถ้าหากทำน้ำผึ้งยาโด๊ปออกมา ก็จะไม่มีผลข้างเคียงแล้ว!องคชาติเสื่อมของเว่ยเทียนหมิงเดิมทีก็ไม่ใช่โรคลับที่รักษายากอะไรอยู่แล้ว เพียงแค่ดื่มน้ำผึ้งไม่กี่วัน ผลการรักษาก็จะชัดเจนแจ่มแจ้งอย่างมาก!ส่วนเว่ยเทียนหมิงที่ได้ยินจางหยวนพูดว่า ดื่มน้ำผึ้งยาโป๊ก็สามารถรักษาองคชาติเสื่อมของเขาจนหายได้เว่ยเทียนหมิงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงน้ำผึ้งยาโป๊ นั่นมันคืออะไรกัน?ผลิตภัณฑ์บำรุงสุขภาพ?“คุณจาง น้ำผึ้งยาโป๊ที่คุณพูดถึง...มันคืออะไรครับ?” เว่ยเทียนหมิงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาจางหยวนอธิบายด้วยรอยยิ้ม: "น้ำผึ้งยาโป๊ ก็คือน้ำผึ้งยาจีนที่ใช้สมุนไพ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 216
จางหยวนลุกขึ้นบอกลาเว่ยเทียนหมิงก็แสดงออกว่า จะสั่งคนให้ไปส่งจางหยวนกลับบ้าน และเรียกหัวหน้าหญิงคนเมื่อครู่มา ให้เธอจัดแจงคนขับรถให้จางหยวนรอให้จางหยวนกับหัวหน้าหญิงออกไปแล้ว เว่ยเทียนหมิงสีหน้าเคร่งขรึม และนั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง"เสียวหม่า พูดมาเถอะ! เมื่อครู่ทำไมถึงได้อยู่ต่อ?"สีหน้าของเสียวหม่าไม่เปลี่ยนแปลง คำพูดตรงไปตรงมา: "เพราะว่าผมจะปกป้องประธานเว่ย!""อะไรนะ? นายคิดว่าฉันเป็นเสือที่ไม่มีฟัน แม้แต่วัยรุ่นอายุยี่สิบต้น ๆ ก็จัดการไม่ได้แล้วเหรอ?" เว่ยเทียนหมิงสีหน้าเคร่งขรึมพูดขึ้นในฐานะแชมป์รำตะบอง ถูกคนดูถูกแบบนี้ ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมากคิดไม่ถึงว่าเสียวหม่ากลับส่ายหน้า: "อันที่จริง ต่อให้ประธานเว่ยคุณกลับไปในช่วงจุดสูงสุด บวกกับผม พวกเราสองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา"นายว่าอะไรนะ?" เว่ยเทียนหมิงเงยหน้าขึ้นด้วยความตกตะลึงถ้าหากไม่ใช่ว่าสีหน้าของเสียวหม่ายังคงเคร่งขรึมอยู่ ไม่อย่างนั้นเว่ยเทียนหมิงคงคิดว่า เสียวหม่ากำลังล้อเขาเล่นอยู่จริง ๆเว่ยเทียนหมิงในช่วงที่อยู่จุดสูงสุด เป็นถึงแชมป์รำตะบอง ลำพังคนเดียวสามารถจัดการนักเลงสิบคนได้อย่างง่ายดาย!เสียวหม่ายิ่งไม่ต้
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 217
รอให้จางหยวนถือถุงน้อยถุงใหญ่กลับถึงบ้าน ก็เป็นตอนเที่ยงแล้วเมื่อเห็นจางหยวนออกไปที่ในเมืองและซื้อขนมขบเคี้ยวราคาแพงมากมายขนาดนี้มามอบให้พวกเขา สองสามีภรรยาก็อดเสียดายไม่ได้"อาหยวน ลูกซื้อของพวกนี้ทำไม? แม่กับพ่อของลูกไม่ชอบกินสักหน่อย!" หวังฮุ่ยพูดด้วยใบหน้าที่รู้สึกเสียดายจางต้าซานก็พยักหน้าเช่นกัน: "จริงด้วย ต่อไปลูกไม่ต้องซื้อให้พวกเราแล้วนะ!"เมื่อได้ยินแบบนี้ จางหยวนยิ้มออกมา: "พ่อ แม่ พวกคุณวางใจทานเถอะ ขนมพวกนี้ไม่กี่บาท! อีกอย่าง ตอนนี้ผมก็สามารถหาเงินได้แล้ว!"ครั้งนี้รักษาให้เว่ยเทียนหมิง จางหยวนเตรียมจะเก็บค่ารักษาจากเว่ยเทียนหมิงหนึ่งแสนบาทครั้งที่แล้วรักษาหมูให้หลี่ตงเซิ่ง จางหยวนยังได้รับเงินหนึ่งแสนบาทเลย!เว่ยเทียนหมิงเป็นถึงเจ้าพ่อ ค่าตัวคงจะราคาถูกกว่าหมูไม่ได้หรอกมั้ง?สองสามีภรรยาได้ยินคำพูดของจางหยวน ก็มองตากัน และมองเห็นความซาบซึ้งในสายตาของกันและกันจางหยวนสามารถหาเงินได้นั่นคือเรื่องหนึ่งทำใจที่จะใช้จ่ายเงินให้สองสามีภรรยาได้ไหม นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง!มีวัยรุ่นบางคนหาเงินมาได้ ก็เสพสุขเพียงลำพัง ไม่ยอมที่จะจ่ายเงินให้พ่อแม่แม้แต่บาทเดียวเที
บทล่าสุด
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 422
เพราะเป็นฟาร์มเลี้ยงไก่มูลค่าหลายแสน มากกว่าทรัพย์สินทั้งหมดของจางหยวนตอนนี้เสียอีก! คิดไปคิดมา จางหยวนก็ยิ่งรู้สึกสับสน สุดท้ายเขาตัดสินใจที่จะไม่คิดอะไรมากแล้วเพราะอย่างไรเสียเขาได้บอกไปกับฉู่เสวี่ยเยี่ยนแล้วว่าขอเวลาคิดสองวัน ก็ใช้เวลาคิดสองวันแล้วค่อยว่ากันทว่าตอนนี้จางหยวนมีเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ต้องทำ นั่นก็คือการไปซื้อลูกไก่! เดิมทีจางหยวนตั้งใจว่า ตอนเช้าจะไปช่วยจ้าวเจียซินรักษาเป็ดที่ฟาร์มเลี้ยงเป็ด แล้วตอนบ่ายจะไปซื้อลูกไก่เนื้อที่บ้านของหยวนเต๋อหวัง อารองของหยวนเสวี่ยไก่ฟีนิกซ์ได้ผลตอบรับดีมาก ถึงเวลาที่จะเลี้ยงไก่ฟีนิกซ์รุ่นใหม่เพิ่มแล้วแต่เนื่องจากเมาตั้งแต่เที่ยง เขาจึงกลับบ้านในช่วงบ่าย แล้วเตรียมที่จะไปซื้อลูกไก่ที่บ้านของหยวนเต๋อหวังอีกครั้งในวันพรุ่งนี้แต่บางครั้งแผนการก็มักจะไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ วันรุ่งขึ้น ตอนที่ฟ้ายังมืดครึ้ม ฝนก็ตกหนัก จะไปซื้อลูกไก่ในเมืองด้วยการสวมเสื้อกันฝนแบบนี้ จางหยวนทำไม่ได้ รถสามล้อไฟฟ้าของเขาเป็นแบบเปิดโล่ง ไม่มีหลังคาบังฝน จึงกันฝนไม่ได้ เมื่อมองไปที่เกาเสี่ยวอวี๋ นักข่าวสาวที่กำลังรายงานพยากรณ์อากาศทางโทรทัศน์
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 421
"ฮัลโหล เสี่ยวอวี้? ผมนัดเรียบร้อยแล้ว สำหรับคืนพรุ่งนี้ เธอยืนยันแล้วใช่หรือไม่?” ตู้เหิงเซิงงถามคนในสาย “สบายใจได้ประธานตู้ ประเดี๋ยวฉันจะไปลางานกับหัวหน้าสถานี แล้วคุณว่าคืนพรุ่งนี้ฉันควรใส่ชุดสไตล์ไหนดี?” เกาเสี่ยวอวี้ยิ้มเสียงออดอ้อน ตู้เหิงเซิงงพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูบ้ากาม “แน่นอนว่าต้องเป็นชุดที่คุณใส่เวลาเป็นพิธีกรรายการ! เชื่อฉันสิ ชุดนั้นจะทำให้ผู้ชายเกิดความอยากจะพิชิตใจคุณอย่างแน่นอน! อยากจะฉีกชุดของคุณทิ้งให้หมดในทันทีเลย......” “บ้าน่ะ ประธานตู้พูดตรงเหลือเกิน! งั้นตกลงตามนี้แล้วกัน คืนพรุ่งนี้เจอกัน!” เกาเสี่ยวอวี้พูดจบแล้วก็วางสายทันที ตู้เหิงเซิงยังรู้สึกไม่สะใจเท่าไหร่ “จางหยวนเอ๋ยจางหยวน โชคดีเสียจริงๆ! คืนพรุ่งนี้ต้องโดนจิ้กจอกสาวดูดเอาพลังงานหมดเป็นแน่!” ตอนนี้จางหยวนยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย มื้ออาหารที่ตู้เหิงเซิงงชวนเขาไปกินนั้น แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการ “เลี้ยงต้อนรับ” ที่เต็มไปด้วยอันตราย! และอาจจะพลาดท่าเสียตัวได้ง่ายๆ! แต่แม้รู้ว่าเป็นกับดัก จางหยวนก็ยังไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องนั้นเพราะเขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำรออยู่!เพิ่งวางสายจากตู้เหิงเซิงไปไม่
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 420
หากเขาไม่มีความสามารถอะไรเลยเหมือนจินฟานที่สนใจแต่ประชาสัมพันธ์ยาสุดพิเศษ เช่นนั้น แม้จ้าวลี่ซานจะแนะนำเขาให้เพื่อนร่วมอาชีพมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์! หลังจากได้ยินเช่นนั้น จางหยวนพยักหน้าอย่างแรง “อาจ้าว ผมเข้าใจความหมายของคุณแล้ว! ขอบคุณที่ช่วยแนะนำคนรู้จักให้ ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน!" ขณะพูดประโยคนี้ จางหยวนรู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง งานหลักของเขาควรเป็นแพทย์แผนจีนชัดๆ แต่ทำไมตอนนี้ถึงโด่งดังเพราะเป็นสัตวแพทย์ไปได้? หรือว่า......ต่อไปทุกคนจะคิดว่าเขาเป็นสัตวแพทย์ชื่อดัง ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นแพทย์แผนจีน?พอคิดว่าอนาคตข้างหน้าเวลาเดินไปบนถนน เจอใครก็ทักมายและเรียกเขาว่าหมอจางอย่างสนิทสนม จางหยวนก็อดขนลุกไม่ได้ ทว่าตามคำกล่าวที่ว่าของผู้ใหญ่ให้ก็ต้องรับ ความหวังดีของจ้าวลี่ซาน จางหยวนก็ย่อมปฏิเสธไม่ได้เมื่อจางหยวนกลับไปที่ฟาร์มเลี้ยงผึ้ง ปัญหาอีกอย่างก็ตามมา! ตู้เหิงเซิงโทรมา “รบกวน” อีกครั้ง! พอเห็นเบอร์โทรศัพท์ของเขา จางหยวนแทบอยากโยนโทรศัพท์ทิ้งเมื่อคืนเขาบอกตู้เหิงเซิงชัดเจนแล้วว่า เขาจะไม่ผิดสัญญา ตู้เหิงเซิงคนนี้ทำไมถึงตื้อไม่เลิกเช่นนี้?จางหยวนรับสายทันท
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 419
พ่อลูกตระกูลจ้าวพยายามโน้มน้าวจางหยวนให้รับซองแดง แต่จางหยวนยืนกรานไม่รับสุดท้ายเมื่อไม่มีทางอื่น ทั้งสองจึงต้องยอมแพ้ แต่ไม่นานดวงตาของจ้าวลี่ซานก็เป็นประกาย เขาคิดหาวิธีตอบแทนจางหยวนได้แล้ว! “พี่หยวน ไม่รับซองแดงก็ไม่เป็นไร แต่อาจ้าวขอเชิญเอ็งไปกินข้าว เอ็งต้องห้ามปฏิเสธนะ!” จ้าวลี่ซานพูดพร้อมรอยยิ้ม จางหยวนพยักหน้ายิ้ม “กินข้าวได้อยู่แล้ว ต้องสั่งอาหารเพิ่มสักสองอย่างนะ ผมกินเยอะ! ฮ่าๆ” คำพูดที่ตรงไปตรงมาทำให้คนทั้งสามถึงกับหัวเราะลั่น เมื่อถึงเวลามื้ออาหารกลางวัน จางหยวนก็รู้ว่าทำไมจ้าวลี่ซานถึงเชิญเขาไปกินข้าว ถึงจะบอกว่าเชิญไปกินข้าว แต่เป้าหมายที่แท้จริงของจ้าวลี่ซานคือการแนะนำคนรู้จักให้จางหยวน! เขาเชิญเจ้าของฟาร์มเลี้ยงสัตว์หลายรายในเมืองมาด้วยกัน และแนะนำให้รู้จักกับจางหยวน พร้อมทั้งเล่าเรื่องที่จางหยวนเอาชนะจินฟานเมื่อเช้าให้ฟัง เมื่อเหล่าเจ้าของฟาร์มได้ยินว่าจางหยวนสามารถรักษาสัตว์ป่วยที่แม้แต่ช่างเทคนิคจากโรงงานผลิตยาสัตว์ก็รักษาไม่ได้ พวกเขาจึงรู้สึกอยากรู้จักจางหยวนกันมากขึ้นทันทีที่จางหยวนเข้าใจเจตนาของจ้าวลี่ซาน เขาก็เล่าเรื่องที่เคยรักษาโรคอหิวาต
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 418
ยิ่งสองพ่อลูกตระกูลโจวชมเชยจางหยวนมากใด สีหน้าของจินฟานก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้นเป็ดสองตัวที่เดินเล่นอยู่บนพื้น ราวกับฝ่ามือที่ตบหน้าจินฟานอย่างแรงไม่เพียงเสียงดังฟังชัด และยังเจ็บปวดมาก!ยาของจางหยวนรักษาเป็ดให้หายดี ซึ่งพิสูจน์แล้วว่า กาฬโรคเป็ดที่จินฟานพูดถึงก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องโกหกหมด!เมื่อจ้าวลี่ซานลุกขึ้นยืน เขามองจินฟานด้วยสายตาที่ไม่พอใจ“ช่างเทคนิคจิน ผมต้องการคำอธิบายจากคุณ! ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าเป็ดของผมเป็นกาฬโรคเป็ด แล้วให้ผมซื้อยาจากต่างประเทศ ตอนนี้เป็นเช่นนี้ คุณจะอธิบายอย่างไร”สีหน้าของจินฟานเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มออกมา“เถ้าแก่จ้าว คนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ครั้งนี้ถือว่าผมดูผิดไป!”“จริงหรือ? อย่าคิดว่าคนอื่นโง่กันหมดนะ ช่างเทคนิคจิน ผมว่าต่อไปนี้คุณไม่จำเป็นต้องมาขายยาในเมืองของเราอีกแล้ว! ให้บริษัทของคุณส่งช่างเทคนิคคนอื่นมาแทนเถอะ ผมจะบอกกับคนอื่นๆ ในเมืองด้วย!” จ้าวลี่ซานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหตุผลที่เขาเชื่อฟังจินฟาน เพราะเขามีความเชื่อมั่นในช่างเทคนิคของโรงงานผลิตยาเกินไปแต่จินฟานกลับใช้ความไว้วางใจของเขา พูดจาหลอกลวงจ้าวลี่ซาน จ้าวลี่ซาน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 417
ทันใดนั้น จ้าวลี่ซานรีบวิ่งไปหาเป็ด แล้วนั่งยองตรวจสอบอ้วกของเป็ด ไม่นาน เขาก็เห็นพยาธิเม็ดเลือดสีแดงอยู่ด้านใน พยาธิตัวนั้นยาวประมาณเล็บนิ้วก้อย แต่บางมาก บางราวกับเชือก “นี่......นี่คือพยาธิเม็ดเลือดหรือ? หรือว่าเป็ดในฟาร์มของฉันจะติดโรคพยาธิเม็ดเลือดในเป็ดจริงๆ?” จ้าวลี่ซานพูดด้วยความตกตะลึง ทันทีที่จ้าวลี่ซานพูดจบ จินฟานก็เดินตรงเข้ามา มองจ้าวลี่ซานด้วยสายตาเย้ยหยัน “เถ้าแก่จ้าว คุณเป็นคนมากประสบการณ์ ทำไมถึงโดนหลอกด้วยเล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ได้!”จ้าวลี่ซานเงยหน้าขึ้นอย่างประหลาดใจ “เล่ห์เหลี่ยม? เล่ห์เหลี่ยมอะไร?” “คำตอบง่ายมาก! พยาธิสีแดงตัวเล็กๆ เหล่านี้ถูกเป็ดอาเจียนออกมาจริง! แต่คุณอย่าลืมว่าเมื่อครู่เป็ดดื่มอะไรเข้าไป! พยาธิสีแดงตัวเล็กๆ เหล่านี้ที่อาจถูกป้อนเข้าไปตอนนั้นก็เป็นได้!” จินฟานพูดด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย เขาไม่เคยเชื่อว่าจางหยวนจะสามารถระบุอาการป่วยของเป็ดได้ ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อในสิ่งที่จางหยวนพูด เมื่อได้ยินเช่นนั้น จ้าวเจียซินก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกับพูดว่า “เมื่อครู่ฉันยังคิดว่าคุณไม่ใช่คนโง่ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด!” จินฟานขมวดคิ้วมองเขา “ค
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 416
จินฟานฮึดฮัดออกมา โดยไม่ได้พูดอะไรต่อแผนการรักษาของเขาก็เป็นแบบนี้แม้ว่าจะมียาสำหรับสัตว์ที่ช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกันแล้วก็ตาม เป็ดที่รอดชีวิตได้ก็เป็นเพียงเป็ดที่ร่างกายแข็งแรงที่สุดเท่านั้นส่วนพวกเป็ดที่ป่วยหนัก ก็ต้องปล่อยให้รอความตายไปจ้าวลี่ซานคิดครุ่นดูแล้วก็เห็นด้วย จึงให้จ้าวเจียซินไปจับเป็ดป่วยมาแต่จินเฟินกลับอาสาเสียเอง เดินไปที่โรงเลี้ยงเป็ด แล้วจับเป็ดป่วยหนักที่สุดมาสองตัวสิ่งที่จินเฟินอยากเห็นที่สุดก็คือ จางหยวนฆ่าเป็ดทั้งสองตัวตายคาที่เช่นนั้น เขาก็จะใช้โอกาสนี้ให้จ้าวลี่ซานสั่งซื้อยาสำหรับสัตว์เพิ่มอีกสองกล่องได้เมื่อเห็นเป็ดทั้งสองตัวที่ป่วยจนแทบไม่มีแรงดิ้น จ้าวลี่ซานก็ทำหน้าแปลกๆจ้าวเจียซินกลับยิ้มเย้ยหยัน “จับเป็ดป่วยที่ใกล้ตายมาใช่หรือไม่ แต่ไม่เป็นไรหรอก! พี่หยวนจะรักษาเป็ดทั้งสองตัวให้หายได้......ใช่หรือไม่”พูดถึงตรงนี้ จ้าวเจียซินก็รู้ตัวว่าพูดออกไปเช่นนี้อาจไม่เหมาะ จึงรีบหันไปถามความเห็นของจางหยวนจางหยวนพยักหน้ายิ้ม “ไม่เป็นไร ตราบใดที่เป็ดทั้งสองตัวยังไม่ตาย ก็ยังมีความหวังที่จะรักษาให้หายได้!”จากนั้นเขาใช้ช้อนเล็กตักยาจากอ่างลายครามหน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 415
เห็นเช่นนั้น จางหยวนก็ยิ้มออกมา “โปรดรอสักครู่! อาจ้าวและผู้เชี่ยวชาญจินท่านนี้ อย่ารีบร้อนไปเลย การสั่งซื้อก็ไม่ต้องรีบร้อนหรอก! จะลองดูหรือไม่ว่าผมจะรักษาเป็ดพวกนี้อย่างไร?”“หึ! ไม่สนใจ! ผมไม่อยากเสียเวลากับคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว!” จินฟานพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกจางหยวนจ้องมองจินฟาน “อาจ้าวตัดสินใจจะสั่งซื้อยาของคุณแล้ว อย่างไรเสียผู้เชี่ยวชาญจินจะไม่ให้เกียรติแม้แต่น้อยเลยหรือ?” จ้าวเจียซินเข้าใจและพูดต่อ “ใช่! ซื้อยาของคุณ แล้วคุณยังไม่ให้เกียรติขนาดนี้ ประเดี๋ยวผมจะลองติดต่อบริษัทยายี่ห้ออื่นทางออนไลน์ พวกเขาคงจะนำเข้ายาจากต่างประเทศได้เช่นกัน!”สีหน้าของจินฟานเปลี่ยนไปเล็กน้อยหากเป็นอย่างที่จ้าวเจียซินพูดจริงๆ และไปหาบริษัทยายี่ห้ออื่น วันนี้เขาคงจะมาเสียเที่ยว “เอาล่ะ! ถ้าเช่นนั้น ผมจะเห็นแก่หน้าเถ้าแก่จ้าว!” จินฟานพูดด้วยท่าทางใจกว้างจากนั้น ทุกคนก็เดินไปยังอ่างที่จางหยวนเตรียมไว้ เมื่อเห็นยาสมุนไพรในอ่าง และปูนขาวที่โรยอยู่ด้านบน จ้าวลี่ซานอดถามไม่ได้ว่า “พี่หยวน ข้างในนี้คืออะไรหรือ?”จางหยวนตอบด้วยรอยยิ้มว่า “อันนี้คือยาสมุนไพรบดเป็นผง ประกอบด้วยไฉหู เทียนหมา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 414
แม้ว่าเขาจะพยายามกระซิบเสียงเบา แต่ทั้งจางหยวนและจ้าวเจียซินก็ยังได้ยินสิ่งที่เขาพูดอยู่ดี ทั้งสองสบตากัน แล้วต่างก็เห็นรอยยิ้มในสายตาของกันและกัน ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง ที่แท้จินฟานก็เป็นแค่คนเขลาแต่จ้าวลี่ซานกลับตกใจกับคำพูดของจินฟาน รีบถามเขาเหมือนจะคว้าเอาหญ้าแพรกมาเป็นที่ยึดเหนี่ยว “ผู้เชี่ยวชาญจิน คุณมีวิธีรักษาโรคระบาดในเป็ดได้หรือไม่ หากเป็ดของผมตายหมด ผมคงขาดทุนมากแน่!” เมื่อเห็นว่าหลอกล่อจ้าวลี่ซานได้ จินฟานก็ยิ้มออกมา “จริงๆ แล้ว การรักษาโรคระบาดในเป็ดก็ไม่ยาก! บริษัทของเรานำเข้ายาสำหรับสัตว์ชนิดหนึ่งมาจากต่างประเทศ! สามารถเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดได้มากเลย!” “ถึงแม้ว่าราคาจะค่อนข้างสูง แต่หากเป็ดได้รับยานี้ เชื่อว่าน่าจะมีเป็ดรอดชีวิตจำนวนมาก!” จ้าวลี่ซานรีบถามว่า “แล้วตอนนี้มียาหรือไม่” “ตอนนี้ยังไม่มี! แต่หากคุณจ้าวลี่ซานโอนเงินเข้าบริษัทวันนี้ ผมสามารถให้บริษัทเร่งจัดส่งได้ภายในวันเดียวกัน!” จินฟานพูดพร้อมรอยยิ้ม แผนของเขาเรียบง่ายมากคือต้องการให้จ้าวลี่ซานซื้อยาที่ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดชุดนั้น จินฟานไม่ได้โอ้อวด ยานั้นสามารถเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดไ
