Share

บทที่ 192

เห็นเพียงแค่หลินจงเฟยนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง

ในอ้อมแขนของเขายังโอบกอดผู้หญิงสองคนที่ผัดแป้งแต่งหน้าหนา ร่างกายเปลือยเปล่า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์

ไม่ต้องถาม หลิวรั่วหลันก็รู้ได้ว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นใครกัน

น่าจะทำงานประเภทนั้น!

โดยเฉพาะ ในตอนที่หลิวรั่วหลันเห็นชุดบอดี้สูทแบบเปิดเป้ากลวง ก็ยิ่งมั่นใจในทัศนคติของเธอ

เมื่อเห็นภาพนี้ จู่ ๆ หลิวรั่วหลันก็เข้าใจได้แล้ว

มิน่าล่ะ เมื่อครู่ตอนที่เธอเดินผ่านบ้านของเพื่อนบ้าน สายตาที่เพื่อนบ้านมองเธอนั้นแปลกประหลาดเล็กน้อย

เดิมทีหลิวรั่วหลันยังคิดว่า ที่เพื่อนบ้านสีหน้าแปลประหลาดเป็นเพราะเธอดูไม่มีชีวิตชีวา

ตอนนี้หลิวรั่วหลันเพิ่งจะเข้าใจ

ที่แท้เป็นเพราะหลินจงเฟยพาสาวบริการกลับมาบ้านมาสองคน ดังนั้นเพื่อนบ้านพึงได้ใช้สายตาแบบนั้นมองเธอ!

ทันใดนั้น หลิวรั่วหลันก็โมโหจนใบหน้าสวยซีดขาว

เมื่อก่อนหลินจงเฟยมีผู้หญิงข้างนอก เธอก็เพียงแค่เอาหูไปนา เอาตาไปไร่

เพียงแค่ฝืนรักษาภาพลักษณ์ภายนอกที่กลมเกลียวกันของครองครัวนี้ไว้ได้

ไม่กระทบต่อชื่อเสียงของเธอและพี่ชายของเธอ หลิวรั่วหลันก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องได้

แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงก็คือ

ครั้งที่แล้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status