Lahat ng Kabanata ng Can't Be Tamed: Kabanata 21 - Kabanata 30

Millow's POV"L-Lake?" Nakadapa sa kama ang lalake nang pumasok ako sa kwarto niya. Hubad-baro ito at mukhang tulog na. Mabilis akong pumasok sa banyo para palitan ang white dress na suot ko; simple lang itong bestida na ginamit ko sa kasal namin. Tumabi na lang ako sa asawa ko nang matapos na'kong maglinis ng katawan. Saglit ko pa siyang sinulyapan pero mukhang tulog na ito. Napa-buntonghininga ako nang 'di ko maiwasang titigan ang likod niyang expose. Napaka-macho talaga niya. Napangiti ako dahil legal ko na siyang asawa. Umusog pa'ko palapit sa kanya at iniyakap ang isang braso ko sa katawan niya. Nasa ganoong ayos kami nang biglang kumilos ang lalake. Malat ang boses nito nang magising bigla."Millow?" kunot ang noo nito nang makita ako. "Bumaba ka sa kama, sa sahig ka matulog." Umayos ng pagkakahiga ang lalake kaya mas lalong nalantad sa mata ko ang matipuno nitong pangangatawan pero hindi ko nagustuhan ang sinabi niya. "Huwag na huwag kang tatabi sa'kin dahil kahit ano'ng gawin

Millow's POV Hindi ako makapaniwala nang pihitin ko ang pinto ng kwarto ni Lake. Sarado ito. Pagod na'ko sa maghapong pagtatrabaho sa loob ng bahay. Dahil nga iilan na lang ang katulong dito, obligado akong tumulong pero ang problema, wala akong sweldo dahil asawa na'ko ng lalake. "L-Lake?" tawag ko kasabay ng pagkatok. Nakailang ulit pa'ko ng katok bago tuluyang bumukas ang pinto. Napaawang ang labi ko sa babaeng nagbukas nito, si Sophia. Nang umalis kami ni Selene sa bukid, hindi umuwi ng dalawang araw si Lake. Hindi ko rin alam kung sa'n ito natulog. "Ano'ng ginagawa mo rito?" pagalit kong sita sa babae pero tinaasan niya lang ako ng kilay. Kandahaba ang leeg ko sa pagsilip sa loob ng kwarto at sakto namang nakita ko ang hinahanap ko. "Lake!" Hindi ako makapaniwala dahil kalalabas lang nito sa banyo na nakatapis lang ng tuwalya mula bewang pababa. "Paalisin mo ang babaeng ito, sa'n ka ba nanggaling? Dalawang araw kang hindi umuwi." Tinabig ko si Sophia nang pumasok ako sa loob.

Millow's POV Napakasaya ko nang makisalo na rin ako sa mga bisita. Nagmukhang disente si Selene sa suot nitong pantalon at plain shirt. Puro lang kasi pa-sexy ang alam nitong isuot. Hindi ko alam kung ba't wala si Sophia pero hindi na 'yon mahalaga, masaya ako sa pagbabago ng mood ni Lake. Bumait ito bigla at naging malambing pa. Pinakilala niya 'kong asawa sa harap ng mga pulitiko. Napakasarap sa pakiramdam no'n. "This is Selene, fiancée of my brother Leighton. The wedding was postponed due to our dad's illness." Pakilala ni Lake sa babae na kiming ngumiti sa mga bisita. Tahimik lang ito. "I appreciate your help in ensuring that all documentation and procedures are in order. My soon-to-be staff will receive the necessary training and background checks to ensure a successful and safe workplace." "Lake, you're always welcome, and in addition to that," napangiti ang mayor nang ito na ang magsalita. "Kami ang dapat magpasalamat dahil mabibigyan mo ng trabaho ang maraming residente r

Millow's POVPinili kong sa maid's quarter matulog pero panay ang punta ni Sophia sa kwarto ko para utusan ako. Hindi ko rin sinunod ang utos ng asawa kong sa kwarto nila ako mamalagi dahil may oras talagang hindi ko na masikmura ang harap-harapan niyang panloloko."Ano ba, Millow, nagpapahatid ng meryenda si Lake." Inis na pumasok si Sophia sa kwarto ko para mag-request ng kakainin ng mga ito. Alas diyes na ng gabi pero may pahabol pang midnight snack ang dalawa. "Pakibilisan lang dahil naiinip na ang nobyo ko."Parang tumalon ang puso ko nang isara ng babae ang pinto sa maid's quarter. Malakas ang pagkakabagsak niya kaya parang natulig din ako. Inis akong tumayo. Kayang-kaya naman ni Sophia na maghanda ng meryrenda nila pero nagfe-feeling amo ito at ako na legal ang nagsisilbi sa kanila. Gusto ko nang sumuko.Akala ko kakayanin ko pero hindi pala. Ito ang pinakamahirap na napagdaanan ko nang pasukin ko ang kwarto ni Lake. Bitbit ko ang isang tray na naglalaman ng cake at ilang canne

Millow's POV Tuwang-tuwa ako dahil sa pangatlong apply ko sa isang 'di kalakihang karinderya na walking distance lang mula main road, natanggap ako. Nasa 500 kada araw ang sahod pero reliever lang muna ako kapag maraming tao o may magbabakasyon. "Ang swerte mo ah, Millow," tuwang saad ni Ate Luna nang ibalita ko ito sa kanya. "Pwede na 'yan dahil malapit lang. Ngayon, sa isang pampublikong paaralan naman tayo pumunta. Sana matanggap ka rin do'n para maderetso mo na 'yang kolehiyo mo." Sa isang public college lang ako mag-e-enroll pero may matatanggap akong scholarship na every school year ang bigayan ng 10 thousand pesos. Hindi na masama. Mas okay pa nga ito kumpara sa probinsya. Bago raw itong programa sa gobyerno para makatulong sa mga estudyanteng magkokolehiyo na. May benefits pa'kong makukuha kung i-a-apply ko rin ang pamilya ko sa isa pang programa na nagbibigay ng allowance sa mga maralitang pamilya pero kailangan ko pa itong i-confirm sa munisipyo. Magpapalista kami. "