Millow's POVKahit sa kwarto ako ni Lake natutulog, sa sahig pa rin ako nakapwesto. Kagaya ng dati, sinasapinan ko lang ito para hindi sumakit ang likod ko. Ni hindi man lang nito pinagamit sa'kin ang kama. At ngayong araw nga, pagkatapos ng isang linggo, muling sumulpot si Sophia. Ngising-ngisi ang babae nang makita akong nagma-mop ng sahig sa sala, "Hey, Millow, I told you babalik ako. Kumusta ka na?"Nagulat ako nang makita ko ang babae. Mag-isa lang ito at may bitbit na itong malaking maleta nang pumasok ng bahay. Para kaming mga estranghero nina Selene at Lake dahil bibihira kaming mag-usap. Panay din ang sunod ni Selene kay Lake kahit pa binubulyawan ito ng lalake pero hindi ito huminto. Ngayon naman, isa pang kabit ang dumating para lalong guluhin ang mundo ko. "Pakilagay sa kwarto ni Lake ang maleta ko," utos ni Sophia nang pasalampak itong maupo sa sofa. "Pakidalhan din ako ng meryenda, Millow, at malamig na coke. Grabe, uhaw na uhaw ako."Pagkatapos ng bagyo, nag-iba na na
Millow's POVPinili kong sa maid's quarter matulog pero panay ang punta ni Sophia sa kwarto ko para utusan ako. Hindi ko rin sinunod ang utos ng asawa kong sa kwarto nila ako mamalagi dahil may oras talagang hindi ko na masikmura ang harap-harapan niyang panloloko."Ano ba, Millow, nagpapahatid ng meryenda si Lake." Inis na pumasok si Sophia sa kwarto ko para mag-request ng kakainin ng mga ito. Alas diyes na ng gabi pero may pahabol pang midnight snack ang dalawa. "Pakibilisan lang dahil naiinip na ang nobyo ko."Parang tumalon ang puso ko nang isara ng babae ang pinto sa maid's quarter. Malakas ang pagkakabagsak niya kaya parang natulig din ako. Inis akong tumayo. Kayang-kaya naman ni Sophia na maghanda ng meryrenda nila pero nagfe-feeling amo ito at ako na legal ang nagsisilbi sa kanila. Gusto ko nang sumuko.Akala ko kakayanin ko pero hindi pala. Ito ang pinakamahirap na napagdaanan ko nang pasukin ko ang kwarto ni Lake. Bitbit ko ang isang tray na naglalaman ng cake at ilang canne
Millow's POV "Millow!" Agad kong hinanap ang boses na iyon at laking tuwa ko nang makita ko ang kapatid ko. Nakontak ko siya kanina nang nasa barko ako. Galit ito nang malaman ang lahat at kahit ang mga magulang ko'y 'di rin mapigilan ang magmura nang gawin iyon sa'kin ni Lake. Tama raw ang ginawa ko; ang layasan ang babaero kong asawa. "Kuya!" balik sigaw ko sabay kaway ng kamay ko. Umiiyak ako sa byahe kanina pero alam kong ito ang makakabuti para sa'kin kaysa naman magtiis ako sa mansyon na iyon na puro lang pasakit ang ibibigay sa'kin. "Walanghiyang Lake na 'yon, kung makikita ko lang ang lalaking 'yon, makakatikim talaga siya sa'kin." Agad kinuha ng kapatid ko ang maliit kong travelling bag. Naawa ako kay kuya nang makita ko kung ga'no siya kapayat. "Ang payat mo naman, Kuya." "Makakaahon din tayo sa hirap," tanging nasabi nito sabay hila sa kamay ko. Isang bus naman ang sinakyan namin papunta sa Quezon City. Nang makababa na sa destinasyon namin, sumakay ulit
Millow's POV Tuwang-tuwa ako dahil sa pangatlong apply ko sa isang 'di kalakihang karinderya na walking distance lang mula main road, natanggap ako. Nasa 500 kada araw ang sahod pero reliever lang muna ako kapag maraming tao o may magbabakasyon. "Ang swerte mo ah, Millow," tuwang saad ni Ate Luna nang ibalita ko ito sa kanya. "Pwede na 'yan dahil malapit lang. Ngayon, sa isang pampublikong paaralan naman tayo pumunta. Sana matanggap ka rin do'n para maderetso mo na 'yang kolehiyo mo." Sa isang public college lang ako mag-e-enroll pero may matatanggap akong scholarship na every school year ang bigayan ng 10 thousand pesos. Hindi na masama. Mas okay pa nga ito kumpara sa probinsya. Bago raw itong programa sa gobyerno para makatulong sa mga estudyanteng magkokolehiyo na. May benefits pa'kong makukuha kung i-a-apply ko rin ang pamilya ko sa isa pang programa na nagbibigay ng allowance sa mga maralitang pamilya pero kailangan ko pa itong i-confirm sa munisipyo. Magpapalista kami. "
Millow's POVIyak ako nang iyak nang nasa bahay na. Galit din si Kuya nang malaman ang lahat pero nang balikan nito ang pinangyarihan ng snatching, wala rin itong nahita. Reaksyon ni Tatay, "Dapat hindi mo nilabas, anak, alam mo namang maraming nakawan sa lugar na ito."Wala pa naman akong kakayahan na bumili pa ng cellphone tapos nanakawin lang din? Mabuti na lang naisulat ko sa isang maliit na notebook ang mga numero sa cellphone ko pero dismayado pa rin ako. Ba't kasi hindi ako nag-iingat?Sumingit sa usapan ang kapatid ko, para itong maiiyak, "Problema pa kung sa'n tayo titira, Nay, Tay. Kanina ko nga lang din nalaman nang umuwi kami ng asawa ko. Ibinalita sa'kin ng isang kaibigan ko na taga-rito rin.""Bakit ba hindi matapos-tapos ang mga problema natin dito?" Namamasa na ang mga mata ni Tatay nang sumalampak ito ng upo. "Lahat ng tao rito, pinapaalis na ng may-ari dahil ito'y naibenta na raw sa iba. Dalawang araw lang ang ibinigay sa mga tao rito para makapag-empake ng gamit. S
Millow's POV"Ano?" hindi makapaniwalang saad ng matanda. "Why naman, iha? Bakit walang nababanggit sa'kin si Lake nang maglagi siya rito?"Hindi ako naglihim nang sabihin ang lahat ng mga kalokohan ni Lake kaya nag-iba bigla ang anyo ng matanda. Ikinabahala ko ito. "Daddy Lambert, kalma lang po." Nasa dining area pa rin ang mga magulang ko pero ayoko silang istorbohin. Minsan lang sila makakain ng masarap, ba't ko pa ipagkakait?"Kalmado ako, Millow. Ang batang 'yon!" frustrated na dagdag nito. "Anyway, tuturuan natin ng leksyon ang lalaking iyon. Kung 'yan ang gusto mo, gagastusan ko ang divorce niyo dahil kapag hindi ka niya pinakawalan, babawiin ko ang lahat ng namana niya sa'kin."Kaybilis ng pintig ng puso ko! Ito na nga ba ang sinasabi ko! Talagang hindi sasantuhin ng matandang Monteverde ang kagaguhan na ginawa ng asawa ko. Sinabi ko lang na dalawa ang ibinabahay ng asawa ko pero hindi ako nagbanggit kung sinong mga babae. Naiiyak ako nang hawakan ko sa kamay ang lalaki. Det
Millow's POVNapuno ako ng takot habang sakay ng sasakyan na maghahatid sa'kin sa mansyon. Oo. Nandito na ulit ako sa lugar kung sa'n ako ipinanganak para muling makita ang asawa kong si Lake. Nilakasan ko ang loob ko para may mukha akong ihaharap sa kanya. Hindi ako dapat matakot!"Nandito na tayo, Millow," untag ng abogadong kasama ko, ito ang kasama kong haharap kay Lake para mapag-usapan ang divorce namin sa tulong na rin ni Daddy Lambert. Napatango ako, "Attorney...""May laban ka, Millow, kaya 'wag kang matakot. May mga pulis na rin akong tinawagan sakali mang hindi tayo harapin ni Lake." Pinalakas lalo ng abogado ang loob ko sa sinabi niya. "Let's go, iha. Bumaba ka na."Naiiyak ako nang makababa na. Nanariwa ang alaalang pinagsaluhan namin ni Lake sa mansyong ito pero lamang ang mga pasakit na binigay niya sa'kin. Hindi na sumama ang mga magulang ko dahil ayoko na ng gulo. Naitawag na rin naman ni Daddy Lambert kay Lake ang lahat kaya alam kong handa na rin si Lake na harapin
Millow's POVNanlalaki ang mata ko nang sundan ko si Lake Monteverde, ang lalaking magiging dahilan ng pagiging homeless namin. Panay ang tago ko sa katawan ng niyog o kahit anong malagong halaman para hindi ako mahuli sa pagsunod ko sa kanila. Nasa loob na ng isang kubo ang lalake kasama ang isang babae na kasama rin nitong bumaba ng isang malaking bangka kanina. Dinaig ko pa ang bihasang stalker nang mapag-alaman kong pinapaalis na kami ng lalaking ito sa isla kung saan ako ipinanganak. Ang lupang akala ko'y amin pero pag-aari pala ito ng isang Monteverde. Simula noon, nang ituro ito ng kakilala ko na ito ang may-ari ng lupang kinatitirikan ng bahay namin, hindi ko na ito tinigilan ng kakasunod."L-Lake, ba't hindi ka makapaghintay, ha? Baka may makakita sa'tin dito? A-ano ba!""Ssh, shut up, Selene." Salag ng lalake. "Mahuhuli tayo kung mag-iingay ka pa. Mabilis lang 'to, don't worry."Napalunok ako nang makita ko kung ano'ng ginagawa ng dalawa sa loob ng kubo. Unang naghubad si La
Millow's POVNapuno ako ng takot habang sakay ng sasakyan na maghahatid sa'kin sa mansyon. Oo. Nandito na ulit ako sa lugar kung sa'n ako ipinanganak para muling makita ang asawa kong si Lake. Nilakasan ko ang loob ko para may mukha akong ihaharap sa kanya. Hindi ako dapat matakot!"Nandito na tayo, Millow," untag ng abogadong kasama ko, ito ang kasama kong haharap kay Lake para mapag-usapan ang divorce namin sa tulong na rin ni Daddy Lambert. Napatango ako, "Attorney...""May laban ka, Millow, kaya 'wag kang matakot. May mga pulis na rin akong tinawagan sakali mang hindi tayo harapin ni Lake." Pinalakas lalo ng abogado ang loob ko sa sinabi niya. "Let's go, iha. Bumaba ka na."Naiiyak ako nang makababa na. Nanariwa ang alaalang pinagsaluhan namin ni Lake sa mansyong ito pero lamang ang mga pasakit na binigay niya sa'kin. Hindi na sumama ang mga magulang ko dahil ayoko na ng gulo. Naitawag na rin naman ni Daddy Lambert kay Lake ang lahat kaya alam kong handa na rin si Lake na harapin
Millow's POV"Ano?" hindi makapaniwalang saad ng matanda. "Why naman, iha? Bakit walang nababanggit sa'kin si Lake nang maglagi siya rito?"Hindi ako naglihim nang sabihin ang lahat ng mga kalokohan ni Lake kaya nag-iba bigla ang anyo ng matanda. Ikinabahala ko ito. "Daddy Lambert, kalma lang po." Nasa dining area pa rin ang mga magulang ko pero ayoko silang istorbohin. Minsan lang sila makakain ng masarap, ba't ko pa ipagkakait?"Kalmado ako, Millow. Ang batang 'yon!" frustrated na dagdag nito. "Anyway, tuturuan natin ng leksyon ang lalaking iyon. Kung 'yan ang gusto mo, gagastusan ko ang divorce niyo dahil kapag hindi ka niya pinakawalan, babawiin ko ang lahat ng namana niya sa'kin."Kaybilis ng pintig ng puso ko! Ito na nga ba ang sinasabi ko! Talagang hindi sasantuhin ng matandang Monteverde ang kagaguhan na ginawa ng asawa ko. Sinabi ko lang na dalawa ang ibinabahay ng asawa ko pero hindi ako nagbanggit kung sinong mga babae. Naiiyak ako nang hawakan ko sa kamay ang lalaki. Det
Millow's POVIyak ako nang iyak nang nasa bahay na. Galit din si Kuya nang malaman ang lahat pero nang balikan nito ang pinangyarihan ng snatching, wala rin itong nahita. Reaksyon ni Tatay, "Dapat hindi mo nilabas, anak, alam mo namang maraming nakawan sa lugar na ito."Wala pa naman akong kakayahan na bumili pa ng cellphone tapos nanakawin lang din? Mabuti na lang naisulat ko sa isang maliit na notebook ang mga numero sa cellphone ko pero dismayado pa rin ako. Ba't kasi hindi ako nag-iingat?Sumingit sa usapan ang kapatid ko, para itong maiiyak, "Problema pa kung sa'n tayo titira, Nay, Tay. Kanina ko nga lang din nalaman nang umuwi kami ng asawa ko. Ibinalita sa'kin ng isang kaibigan ko na taga-rito rin.""Bakit ba hindi matapos-tapos ang mga problema natin dito?" Namamasa na ang mga mata ni Tatay nang sumalampak ito ng upo. "Lahat ng tao rito, pinapaalis na ng may-ari dahil ito'y naibenta na raw sa iba. Dalawang araw lang ang ibinigay sa mga tao rito para makapag-empake ng gamit. S
Millow's POV Tuwang-tuwa ako dahil sa pangatlong apply ko sa isang 'di kalakihang karinderya na walking distance lang mula main road, natanggap ako. Nasa 500 kada araw ang sahod pero reliever lang muna ako kapag maraming tao o may magbabakasyon. "Ang swerte mo ah, Millow," tuwang saad ni Ate Luna nang ibalita ko ito sa kanya. "Pwede na 'yan dahil malapit lang. Ngayon, sa isang pampublikong paaralan naman tayo pumunta. Sana matanggap ka rin do'n para maderetso mo na 'yang kolehiyo mo." Sa isang public college lang ako mag-e-enroll pero may matatanggap akong scholarship na every school year ang bigayan ng 10 thousand pesos. Hindi na masama. Mas okay pa nga ito kumpara sa probinsya. Bago raw itong programa sa gobyerno para makatulong sa mga estudyanteng magkokolehiyo na. May benefits pa'kong makukuha kung i-a-apply ko rin ang pamilya ko sa isa pang programa na nagbibigay ng allowance sa mga maralitang pamilya pero kailangan ko pa itong i-confirm sa munisipyo. Magpapalista kami. "
Millow's POV "Millow!" Agad kong hinanap ang boses na iyon at laking tuwa ko nang makita ko ang kapatid ko. Nakontak ko siya kanina nang nasa barko ako. Galit ito nang malaman ang lahat at kahit ang mga magulang ko'y 'di rin mapigilan ang magmura nang gawin iyon sa'kin ni Lake. Tama raw ang ginawa ko; ang layasan ang babaero kong asawa. "Kuya!" balik sigaw ko sabay kaway ng kamay ko. Umiiyak ako sa byahe kanina pero alam kong ito ang makakabuti para sa'kin kaysa naman magtiis ako sa mansyon na iyon na puro lang pasakit ang ibibigay sa'kin. "Walanghiyang Lake na 'yon, kung makikita ko lang ang lalaking 'yon, makakatikim talaga siya sa'kin." Agad kinuha ng kapatid ko ang maliit kong travelling bag. Naawa ako kay kuya nang makita ko kung ga'no siya kapayat. "Ang payat mo naman, Kuya." "Makakaahon din tayo sa hirap," tanging nasabi nito sabay hila sa kamay ko. Isang bus naman ang sinakyan namin papunta sa Quezon City. Nang makababa na sa destinasyon namin, sumakay ulit
Millow's POVPinili kong sa maid's quarter matulog pero panay ang punta ni Sophia sa kwarto ko para utusan ako. Hindi ko rin sinunod ang utos ng asawa kong sa kwarto nila ako mamalagi dahil may oras talagang hindi ko na masikmura ang harap-harapan niyang panloloko."Ano ba, Millow, nagpapahatid ng meryenda si Lake." Inis na pumasok si Sophia sa kwarto ko para mag-request ng kakainin ng mga ito. Alas diyes na ng gabi pero may pahabol pang midnight snack ang dalawa. "Pakibilisan lang dahil naiinip na ang nobyo ko."Parang tumalon ang puso ko nang isara ng babae ang pinto sa maid's quarter. Malakas ang pagkakabagsak niya kaya parang natulig din ako. Inis akong tumayo. Kayang-kaya naman ni Sophia na maghanda ng meryrenda nila pero nagfe-feeling amo ito at ako na legal ang nagsisilbi sa kanila. Gusto ko nang sumuko.Akala ko kakayanin ko pero hindi pala. Ito ang pinakamahirap na napagdaanan ko nang pasukin ko ang kwarto ni Lake. Bitbit ko ang isang tray na naglalaman ng cake at ilang canne
Millow's POVKahit sa kwarto ako ni Lake natutulog, sa sahig pa rin ako nakapwesto. Kagaya ng dati, sinasapinan ko lang ito para hindi sumakit ang likod ko. Ni hindi man lang nito pinagamit sa'kin ang kama. At ngayong araw nga, pagkatapos ng isang linggo, muling sumulpot si Sophia. Ngising-ngisi ang babae nang makita akong nagma-mop ng sahig sa sala, "Hey, Millow, I told you babalik ako. Kumusta ka na?"Nagulat ako nang makita ko ang babae. Mag-isa lang ito at may bitbit na itong malaking maleta nang pumasok ng bahay. Para kaming mga estranghero nina Selene at Lake dahil bibihira kaming mag-usap. Panay din ang sunod ni Selene kay Lake kahit pa binubulyawan ito ng lalake pero hindi ito huminto. Ngayon naman, isa pang kabit ang dumating para lalong guluhin ang mundo ko. "Pakilagay sa kwarto ni Lake ang maleta ko," utos ni Sophia nang pasalampak itong maupo sa sofa. "Pakidalhan din ako ng meryenda, Millow, at malamig na coke. Grabe, uhaw na uhaw ako."Pagkatapos ng bagyo, nag-iba na na
Millow's POV Napakasaya ko nang makisalo na rin ako sa mga bisita. Nagmukhang disente si Selene sa suot nitong pantalon at plain shirt. Puro lang kasi pa-sexy ang alam nitong isuot. Hindi ko alam kung ba't wala si Sophia pero hindi na 'yon mahalaga, masaya ako sa pagbabago ng mood ni Lake. Bumait ito bigla at naging malambing pa. Pinakilala niya 'kong asawa sa harap ng mga pulitiko. Napakasarap sa pakiramdam no'n. "This is Selene, fiancée of my brother Leighton. The wedding was postponed due to our dad's illness." Pakilala ni Lake sa babae na kiming ngumiti sa mga bisita. Tahimik lang ito. "I appreciate your help in ensuring that all documentation and procedures are in order. My soon-to-be staff will receive the necessary training and background checks to ensure a successful and safe workplace." "Lake, you're always welcome, and in addition to that," napangiti ang mayor nang ito na ang magsalita. "Kami ang dapat magpasalamat dahil mabibigyan mo ng trabaho ang maraming residente r
Millow's POVPumunta ako sa mansyon nang magising ako nang maaga pero agad akong hinarang ng hardinero. Nasa labas lang ako ng gate para abangan sana ang asawa ko. "Millow, baka makita ka ni Sir." Nag-aalala itong napalingon sa bahay bago ako binalingang muli. "Paalis siya ngayon kaya please, 'wag ka munang magpakita."Hindi ako natatakot. Gusto ko lang kausapin ang lalake para humingi ng tawad. Sabi ko nga kagabi, magpapakabait muna ako habang iniisip ko pa ang gagawin ko. Kailangan ko na ring mag-enroll at balak kong kausapin si Lake para masustentuhan nito kahit pang-allowance ko man lang. Scholar naman ako pero poproblemahin ko ang pamasahe at ilang miscellaneous na gastusin sa paaralan."Wag kang mag-alala, si Lake talaga ang sadya ko rito." Tumila na ang ulan pero makulimlim pa rin ang kalangitan nang tumingala ako. Sakto namang lumabas ang asawa ko kaya nagtama ang mga mata namin. "L-Lake, pwede ba tayong mag-usap?""What are you doing here?" Kasing-lamig ng panahon ang pakiki