All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 391 - Chapter 400

หลังจากที่เกาเยว่ปรับสูตรอาหารให้เสิ่นม่านแล้ว เธอก็เสิฟร์ให้เสิ่นม่านและพูดว่า "นักโภชนาการบอกว่าคุณมักจะนอนหลับไม่เพียงพอ และฝันร้ายบ่อยๆ คุณบอกฉันได้ไหมว่าทําไม?""ฮั่วหยุนเหลียนให้เธอมาถาม?"เกาเยว่ยิ้มไม่พูด เสิ่นม่านพูด:"มีอะไร ให้เขาถามฉันเอง"เสิ่นม่านดื่มโจ๊กข้าวกล้องรสจืด สําหรับเธอ ตอนนี้กินอะไรก็ไม่ได้ต่างกันมาก"คุณร่างกายดี สัดส่วนสมบูรณ์แบบ คุณมีใบหน้าที่ดี และก็ขึ้นกล้องเอามาก อาหารเหล่านี้เป็นเพียงการช่วยปรับการนอนหลับของคุณ เชื่อฉัน ในอีกไม่กี่ปีผิวของคุณจะดีขึ้นกว่าตอนนี้ค่ะ""ขอบคุณมาก "สิแปลกเสิ่นม่านดื่มโจ๊กคําสุดท้าย"ไปกันเถอะ ฉันพาคุณไปที่ห้องซ้อม"เกาเยว่นําทางเสิ่นม่านออกจากโรงอาหารของพนักงานฉากนี้ เด็กฝึกหัดหญิงที่ออกมาจากโรงอาหารเด็กฝึกหัดก็ได้เห็นเข้า"ให้สิทธิพิเศษเธอซึ่งๆหน้าแบบนี้ เกาเยว่ทำเกินไปแล้ว!""เสิ่นม่าน ก็แค่เป็นกระแสแค่สองสามวันไม่ใช่เหรอ? ดูทำกับเธอสิ!""ฉุยเสว่! เธอที่กัปตันสนใจหน่อยไหม? แค่ปล่อยให้เธออยู่เหนือเราเหรอ?"เผชิญหน้ากับการพูดของทุกคน ฉุยเสว่ขมวดคิ้วแน่น:"ไป!"ในห้องซ้อม ตอนนี้เสิ่นม่านก็อยู่คนเดียว เกาเยว่

เวลานี้ การเต้นก็ได้จบลงเสิ่นม่านไม่แม้แต่จะมองเหวินหยา เธอพูดอย่างเย็นชา:"จะใช้เวลาสองสามวันในการเรียนรู้ท่าเต้นพวกนี้ ฉันว่าเธอรีบลาออกดีกว่า""เธอพูดอะไร? พูดอีกทีสิ?!"เหวินหยาระเบิดอารมณ์ ตอนที่เธอกําลังจะก้าวไปข้างหน้า ก็เห็นเสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้าและยืดเส้นเอ็นจากนั้นกระโดดสองสามที และหลังจากปรับการหายใจแล้ว ก็ได้เริ่มเต้นท่าเต้นที่อาจารย์สอนเต้นเต้นเมื่อกี้แม้ว่าจะไม่มีดนตรี แต่ทุกจังหวะก็ได้เต้นอย่างแม่นยํามาก การเคลื่อนไหวนั้นอ่อนไหวมากไม่เหมือนคนที่พึ่งเรียนใหม่ๆฉุยเสว่ตะลึงเธอเป็นกัปตันของที่นี่ แต่เธอใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการจดจําการเต้นรํานี้เธอฝึกฝนทั้งวันกว่าที่จะพอเต้นออกมาได้ แต่เสิ่นม่านมองแค่ครั้งเดียว ก็เป็นแล้ว!"มันเป็นไปได้ยังไง……"ตู้ซินอี่ก็อึ้งเช่นกันกัปตันของพวกเขาใช้เวลาหนึ่งวันกว่าจะเป็น เสิ่นม่านดูเพียงครั้งเดียวก็เป็นแล้ว?นอกห้องเรียน พวกผู้ชายก็ได้ดูห้องซ้อมผ่านหน้าต่าง"แม่ง เด็กใหม่คนนี้หุ่นดีไปแล้ว เต้นก็สวย!""จุ๊ๆน่าเสียดายที่แต่งงานแล้ว ไม่งั้นฉันจะจีบซะหน่อย!""ได้ยินมาว่าเป็นเป็นคุณหนูของตระกูลเสิ่นที่ล้มละลาย เหมือนจะอายุเพียง

เสิ่นม่านไม่ขยับมู่หยุนหานมองไปเรียบๆ แล้วก็ได้มองไปทางอื่นเกาเยว่โน้มตัวเข้าใกล้หูของเสิ่นม่านพูดว่า:"มีคนต้องการเจอคุณ หวังว่าคุณหนูเสิ่นจะให้ความร่วมมือ"เสิ่นม่านมองเกาเยว่ สุดท้ายยังคงเดินตามเกาเยว่ออกไปอย่างช่วยไม่ได้"ถรุ้ย! ยังบอกว่าตัวเองเลือกไม่ได้! ฉันว่าเธอเต็มใจมาก!""ใช่ๆ มีคนให้สิทธิพิเศษยังไม่พอใจ? ใครชอบกินข้าวในโรงอาหารนี้?"เหวินหยาและตู้ซินอี่ไม่พอใจเอามากสายตาของฉุยเสว่ก็ได้มองไปที่มู่หยุนหานที่อยู่ไม่ไกล เห็นว่าทั้งสองคนทะเลาะกันดังนั้นก็ได้พูดออกไปเรียบๆ:"พอแล้ว กลับไปกินข้าวของตัวเอง"ทุกคนฟังฉุยเสว่พูดแบบนั้นก็ได้กลับไปนั่งทางนั้น โจวหยางก็ได้อยู่ข้างๆ มู่หยุนหาน และถามอย่างซุบซิบ:"เฮ้ นายมองคนเขาหมายความว่าไง? นายแอบชอบเขาเหรอ?""หุบปาก กินข้าวไป"มู่หยุนหานดูเย็นชา คนตรงข้ามพูด"โจวหยางเธอพูดให้น้อยๆ หน่อย นายยังไม่รู้จักกัปตันของเราเหรอ? กัปตันของเราเป็นต้นไม้เหล็กอายุพันปีและจะไม่บาน!""ใช่ๆ ยิ่งไปกว่านั้นคุณหนูใหญ่ตระกูลเสิ่นคนนั้นยังมีเรื่องหย่าอีก มีผู้หญิงที่ชอบกัปตันของเราเยอะแยะ จะให้ไปเอาของที่ใช้แล้วทำไม!""พูดดีๆ หน่อย ทำไมถึงว่าผู้

"แต่……""ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว รีบไปนอนเถอะ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนท้อ สุดท้ายก็กลับไปในห้องนั่งเล่นของที่กว้าง โทรศัพท์ของหยุนเฟยหานดังขึ้น ปลายสายเลขาเป็นคนโทรมา :"ประธานหยุน ได้เจอลูกนอกสมรสของนายท่านกับผู้หญิงคนนั้นแล้วครับ"หยุนเฟยหานถาม:"ใคร ?""ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สองแม่ลูกอยู่ในเมืองหลินเฉิงจริงๆ ครับ! เราตรวจสอบแล้ว ลูกนอกสมรสของนายท่านชื่อมู่หยุนหาน"มู่หยุนหาน……หยุนเฟยหานหัวเราะอย่างเย็นชาเขาจําไว้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แซ่มู่ดูเหมือนว่า ผู้หญิงคนนั้นยังคงต้องการเข้าตระกูลหยุน ยังคงฝันว่าลูกชายของตัวเองจะได้เป็นคุณชายของตระกูลหยุน!ฝันกลางวัน!"ประธานหยุน ยังมีอีกเรื่องครับ""พูด ""คือคุณซู"ปลายสายก็ได้พูดอย่างลำบากใจ:"คนของเราบอกว่าคุณซูส่งเขาไปตัดสายเบรกของกู้ไป๋ และตอนนี้กู้ไป๋อยู่ในโรงพยาบาลครับ"ได้ยินปลายสายรายงาน หยุนเฟยหานก็ขมวดคิ้ว:"ทำไมพวกนายไม่ห้าม?""นิสัยของคุณซู พวกเรา……"หยุนเฟยหานพูดอย่างหงุดหงิด:"เข้าใจแล้ว วางเถอะ"หยุนเฟยหานวางสาย เขาไม่ได้วางแผนที่จะหาลูกสาวของตระกูลซ่งจริงๆ แค่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนปรากฏตัวขึ้นพอดี ยังท้องลูกของป๋อซือเหยียน เพื

‘เคาะเคาะ’ดวงตาของกู้ไป๋ก็ได้มองไปด้านนอก และเมื่อเขาเห็นใบหน้าของหยุนเฟยหานเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าตัวตนของเสิ่นม่านจะเปิดเผยไม่ได้ และเขาก็พูดไปเรียบ ๆ :"ขอโทษครับ ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะพบแขก ดังนั้นประธานหยุนโปรดรอข้างนอกสักพัก"กู้ไป๋ปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา แต่หยุนเฟยหานไม่ได้พูดอะไร แต่นั่งบนเก้าอี้ในทางเดินของโรงพยาบาลเมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานไม่ได้มองเข้าไปในห้อง เสิ่นม่านก็ปิดเอกสารทั้งหมดทันทีแล้วมองไปที่กู้ไป๋กู้ไป๋พยักหน้าให้เสิ่นม่าน เสิ่นม่านก็ไปเปิดประตูห้องและพูดกับหยุนเฟยหาน:"ประธานหยุนมาที่นี่ดึกขนาดนี้ มีธุระอะไรไหม?""ได้ยินว่ากู้ไป๋ได้รับบาดเจ็บดังนั้นผมจึงมาดู"หยุนเฟยหานลุกขึ้น เขาสูงกว่าเสิ่นม่านมาก เสิ่นม่านก็ได้เลยสร้างระยะห่างระหว่างตนกับหยุนเฟยหาน และพูดว่า:"ที่กู้ไป๋ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ประธานหยุนไม่รู้จริงเหรอ?"นี่เป็นเรื่องที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทํามัน ถ้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนกล้าที่จะทํา แน่นอนว่าเบื้องหลังต้องมีคนคอยช่วยหยุนเฟยหานเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูด :"ผมไม่อยากปิดบังคุณหนูเสิ่น อุบัติเหตุทางรถยนต์ของกู้ไป๋เหนี่ยนสือมีส่วน ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้และเธอทํ