บทที่ 399

‘เคาะเคาะ’

ดวงตาของกู้ไป๋ก็ได้มองไปด้านนอก และเมื่อเขาเห็นใบหน้าของหยุนเฟยหานเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าตัวตนของเสิ่นม่านจะเปิดเผยไม่ได้ และเขาก็พูดไปเรียบ ๆ :"ขอโทษครับ ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะพบแขก ดังนั้นประธานหยุนโปรดรอข้างนอกสักพัก"

กู้ไป๋ปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา แต่หยุนเฟยหานไม่ได้พูดอะไร แต่นั่งบนเก้าอี้ในทางเดินของโรงพยาบาล

เมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานไม่ได้มองเข้าไปในห้อง เสิ่นม่านก็ปิดเอกสารทั้งหมดทันทีแล้วมองไปที่กู้ไป๋

กู้ไป๋พยักหน้าให้เสิ่นม่าน เสิ่นม่านก็ไปเปิดประตูห้องและพูดกับหยุนเฟยหาน:"ประธานหยุนมาที่นี่ดึกขนาดนี้ มีธุระอะไรไหม?"

"ได้ยินว่ากู้ไป๋ได้รับบาดเจ็บดังนั้นผมจึงมาดู"

หยุนเฟยหานลุกขึ้น เขาสูงกว่าเสิ่นม่านมาก เสิ่นม่านก็ได้เลยสร้างระยะห่างระหว่างตนกับหยุนเฟยหาน และพูดว่า:"ที่กู้ไป๋ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ประธานหยุนไม่รู้จริงเหรอ?"

นี่เป็นเรื่องที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทํามัน ถ้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนกล้าที่จะทํา แน่นอนว่าเบื้องหลังต้องมีคนคอยช่วย

หยุนเฟยหานเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูด :"ผมไม่อยากปิดบังคุณหนูเสิ่น อุบัติเหตุทางรถยนต์ของกู้ไป๋เหนี่ยนสือมีส่วน ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้และเธอทํ