บทที่ 394

เสิ่นม่านยืนอยู่กับที่มองไปที่เกาเยว่พร้อมกับท่าทางที่บอกว่า 'ฉันดูสิว่าเธอจะทำยังไง’

กลางวัน พวกเหวินหยาไม่ได้คำตอบที่น่าพอใจจากเธอ ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องไปถามเกาเยว่

ดูสิเกาเยว่จะอธิบายยังไง

การลำเอียงอย่างเปิดเผยแบบนี้ เป็นเธอ เธอก็ไม่พอใจ

"นี่คือการตัดสินใจของบริษัท พวกเธอไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง และฉันไม่จําเป็นต้องตอบคําถามของพวกเธอ"

ด้านนอกโรงอาหารของพนักงานมีเด็กฝึกหัดชายเดินเข้ามา

โจวหยางเห็นว่าบรรยากาศไม่ดี เขารีบเดินไปหาเกาเยว่ด้วยรอยยิ้มวางมือบนไหล่ของเกาเยว่แล้วพูดว่า:"พี่เกาใครทําให้พี่ไม่พอใจ? อย่าซีเรียสแบบนั้นสิ"

"เอาอุ้งเท้าของแกออก"

เกาเยว่ไม่ได้ให้หน้าโจวหยาง

โจวหยางก็ได้เอามือออก เกาเยว่มองคนรอบๆ อย่างเย็นชา แล้วพูดว่า"เรื่องการที่เสิ่นม่านได้รับสวัสดีการดีกว่า ใครยังไม่พอใจอีก ยืนออกมา!"

"พวกเราต่างไม่พอใจ!"

ตู้ซินอี่และฉุยเสว่ต่างก็ยืนขึ้น และเด็กฝึกหัดคนอื่นก็ดูไม่พอใจเช่นกัน พูดว่า:"เกาเยว่ พวกเราทุกคนเป็นเด็กฝึกหัด ทําไมคุณถึงให้ความสะดวกสบายแก่เสิ่นม่าน ทำไม?"

"ใช่! ทําไม!"

"ฉันว่านะ เธอปกป้องเสิ่นม่านขนาดนี้ เพราะเสิ่นม่านเป็นชู้กับเสี่ยคนไหนใช่ไหม?"