"ประธานหยุนของพวกเรามาหากู้ไป๋ ห้องพักคนไข้ของกู้ไป๋อยู่ไหน?"พยาบาลมองไปที่หยุนเฟยหานอย่างสงสัยและถามว่า:"ไม่ทราบว่าคุณเป็นครอบครัวของกู้ไป๋หรือเปล่า? หรือเพื่อนร่วมงานของกู้ไป๋?""ประธานหยุนของพวกเรามาแสดงความเสียใจกับกู้ไป๋ในนามของ บริษัท ถาอะไนเยอะแยะ? รีบนําทาง"บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างหยุนเฟยหานหมดความอดทนเล็กน้อย พยาบาลก็กลัวว่าหยุนเฟยหานจะโกรธ เธอจึงทําได้เพียงนําทางในเวลานั้น เสิ่นม่านก็ไปถึงห้องพักคนไข้ของกู้ไป๋แล้วเมื่อพิจารณาถึงลักษณะเฉพาะของอาชีพของกู้ไป๋ ห้องคนไข้นี้ได้รับการคุ้มครองอย่างลับๆ แต่โรงพยาบาลก็ไม่ปลอดภัย บริษัทจะพาตัวกู้ไป๋ไปพักฟื้นที่บ้านพรุ่งนี้กู้ไป๋นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลในขณะนี้ ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย สวมชุดโรงพยาบาล ศีรษะของเขามีผ้ากอซพัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าอาการบาดเจ็บไม่เบาเมื่อเห็นเสิ่นม่านมา กู้ไป๋ก็อยากจะลุกขึ้น"นอน ห้ามขยับ"ได้ยินเสิ่นม่านพูด กู้ไป๋จึงหยุดไม่ลุกขึ้นเสิ่นม่านนั่งข้างๆถามผู้อำนวยการ:"ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงไม่ใช่เหรอ?""คือ……"ลานผมไม่กล้าพูดกู้ไป๋ยิ้มบาง ๆ :"ผมเป็นคนบอกให้ผู้อำนวยการพูดแบบนั้นเอง การเป็นเด็กฝึก
‘เคาะเคาะ’ดวงตาของกู้ไป๋ก็ได้มองไปด้านนอก และเมื่อเขาเห็นใบหน้าของหยุนเฟยหานเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าตัวตนของเสิ่นม่านจะเปิดเผยไม่ได้ และเขาก็พูดไปเรียบ ๆ :"ขอโทษครับ ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะพบแขก ดังนั้นประธานหยุนโปรดรอข้างนอกสักพัก"กู้ไป๋ปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา แต่หยุนเฟยหานไม่ได้พูดอะไร แต่นั่งบนเก้าอี้ในทางเดินของโรงพยาบาลเมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานไม่ได้มองเข้าไปในห้อง เสิ่นม่านก็ปิดเอกสารทั้งหมดทันทีแล้วมองไปที่กู้ไป๋กู้ไป๋พยักหน้าให้เสิ่นม่าน เสิ่นม่านก็ไปเปิดประตูห้องและพูดกับหยุนเฟยหาน:"ประธานหยุนมาที่นี่ดึกขนาดนี้ มีธุระอะไรไหม?""ได้ยินว่ากู้ไป๋ได้รับบาดเจ็บดังนั้นผมจึงมาดู"หยุนเฟยหานลุกขึ้น เขาสูงกว่าเสิ่นม่านมาก เสิ่นม่านก็ได้เลยสร้างระยะห่างระหว่างตนกับหยุนเฟยหาน และพูดว่า:"ที่กู้ไป๋ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ประธานหยุนไม่รู้จริงเหรอ?"นี่เป็นเรื่องที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทํามัน ถ้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนกล้าที่จะทํา แน่นอนว่าเบื้องหลังต้องมีคนคอยช่วยหยุนเฟยหานเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูด :"ผมไม่อยากปิดบังคุณหนูเสิ่น อุบัติเหตุทางรถยนต์ของกู้ไป๋เหนี่ยนสือมีส่วน ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้และเธอทํ
นี่เป็นการฆาตกรรมโดยเจตนา ถ้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะเข้าคุก ทั้งสองฝ่ายก็ไม่สามารถคุยแบบส่วนตัวได้ และคงได้ติดคุกหลายปียิ่งไปกว่านั้นที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทำร้ายไม่ใช่คนอื่น แต่กู้ไป๋นักแสดงที่มีอิทธิพลอย่างกู้ไป๋ ถ้าสืบเจอว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนทำ ผู้คนทั่วประเทศคงได้ด่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจนตายหยุนเฟยหาน พูด "ผม ขอโทษจริงๆ พรุ่งนี้ผมจะให้เหนี่ยนสือมาขอโทษคุณอย่างแน่นอน""ถ้าประธานหยุนพูดจบแล้ว ก็กลับไปเถอะค่ะ กู้ไป๋ต้องพักผ่อน ฉันก็ไม่ไปส่งแล้ว"เสิ่นม่านไล่แขก หยุนเฟยหานพูด "ผมถามไถ่เสร็จแล้วก็กลับไปแน่นอน ไม่รบกวนการพักผ่อนของคุณกู้ แต่แค่คุณหนูเสิ่น ...ดูเหมือน ตอนนี้คุณกับกู้ไป๋ไม่เกี่ยวข้องอะไรหรือเปล่าครับ"เสิ่นม่านดู เอกสารที่จัดการไปแล้วครึ่งหนึ่งบนโต๊ะ จากนั้นจงใจพูดกับหยุนเฟยหานว่า "ใช่ค่ะ ฉันแค่มาเยี่ยมเพื่อนเก่าเท่านั้น ไหนๆ ประธานหยุนก็ได้พูดออกมาแล้ว งั้นส่งฉันกลับไปสะดวกไหมคะ?"หยุนเฟยหานคิดไม่ถึงว่าเสิ่นม่านจะขอออกมาแบบนี้เขา ขมวดคิ้วสักพัก แต่เมื่อเผชิญกับสถานการณ์นี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตอบว่า "ก็แค่ทางผ่านครับ เชิญคุณหนูเสิ่น"เสิ่นม่านไม่ได้คิดเกรงใจหยุนเฟยหาน เธอ
"มีอะไรที่คุณต้องไปจัดการกลางดึกแบบนี้"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่เชื่อในสิ่งที่ชายคนนั้นพูดผู้ชายมักจะไม่ซื่อสัตย์ ไม่กินที่บ้าน ก็เพราะอยากกินข้างนอก!ในขณะนี้ สายตาของเธอก็ได้เต็มไปด้วยความสงสัย ในวินาทีถัดมา ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเห็นรอยลิปสติกบนปกเสื้อสีขาวของหยุนเฟยหานเมื่อเห็นรอยลิปสติกนี้ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเอื้อมมือไปจับคอเสื้อขอหยุนเฟยหานราวกับว่าเธอจับอะไรได้ และเธอถามว่า:"นี่อะไร?"หยุนเฟยหานเห็นรอยลิปสติกบนปกเสื้อ ก็นึกถึงเสิ่นม่านที่จงใจล้มลงในอ้อมแขนของเขาในรถ และสบตาเมื่อลุกขึ้นทันใดนั้น หยุนเฟยหานก็เข้าใจอะไรบางอย่างผู้หญิงคนนี้ ใช้เขาเพื่อกระตุ้นความสงสัยของซูเฉี่ยนเฉี่ยน!เมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานไม่อธิบาย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็สงสัยกว่าเดิม พูดด้วยความโกรธ:"ดี คุณบอกว่าชอบฉัน แต่คุณไม่แตะต้องฉัน! ปรากฎว่าก็แค่แสร้งทําเป็นรักใคร่! ฉันสงสัยมานานแล้ว ที่แท้คุณแอบกินข้างนอกจริงด้วย!""เหนี่ยนสือฟังผมอธิบาย……""ฉันไม่ฟังฉันไม่ฟัง! ฉันจะบอกคุณพ่อ ว่าคุณไม่รักฉันเลย! คุณแค่แสดงละคร!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมักจะใช้วิธีนี้แล้วได้ผล แต่คราวนี้ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังออกจาดวิลล่า ก็ได้ถูกหยุนเฟยหานผลั
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกเสียวสันหลังเมื่อก่อร เธอรู้สึกว่าหยุนเฟยหานเป็นคนอบอุ่น คิดว่าควบคุมเขาได้ง่ายแต่คิดไม่ถึงว่า หยุนเฟยหานจะลงมือกับซ่งเหนี่ยนสืออย่างโหดเหี้ยม!ภาพลักษณ์คนที่รักจริงที่แท้ก็เป็นของปลอมที่หยุนเฟยหานต้องการ ก็แค่การสนับสนุนของตระกูลซ่งที่ช่วยเขาในเมืองไห่เฉิงเท่านั้นหยุนเฟยหานพูดอย่างเย็นชา:"ถ้าไม่อยากกลายเป็นแบบนั้น ก็ทำตัวให้ดีๆ อย่าทำให้ฉันโมโห""ไม่……ฉันไม่กล้าแล้ว……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบส่ายหัว:"ตราบเท่าที่คุณสามารถให้ฉันเป็นลูกสาวของตระกูลซ่งต่อไป ให้ฉันเป็นคู่หมั้นของคุณ ใช้ชีวิตแบบนี้ที่มีอยู่ คุณอยากให้ฉันทำอะไรก็ได้!""ดีมาก "หยุนเฟยหานถอดเสื้อโค้ทออกพูด:"พรุ่งนี้เธอไปที่โรงพยาบาลกับฉัน คุกเข่าขอโทษกู้ไป๋" "อะไรนะ? ! "สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้เปลี่ยนไป :"คุณ คุณให้ฉันคุกเข่าขอโทษกู้ไป๋?""ไม่ใช่แค่กู้ไป๋ แต่ยังรวมถึงเสิ่นม่านด้วย"เมื่อได้ยินประโยคครึ่งหลังใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนน่าเกลียดยิ่งขึ้น:"ไม่! ฉันไม่ทำ!"เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยุนเฟยหานก็มองซูเฉี่ยนเฉี่ยนเหมือนจะฆ่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนตกใจมากจนหดหัว เธอกัดริมฝีปากแล้วพูดว่า:"แค่ไม่คุกเข่าใ
เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านไม่ได้พูด กู้ไป๋ก็ไม่คิดที่จะให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนลุกขึ้นหยุนเฟยหานที่อยู่ข้างๆ ก็พูดว่า:"เพราะปมในใจของเหนี่ยนสือในอดีต จึงทำไม่ดีกับคุณหนูเสิ่น เมื่อคืนผมได้ต่อว่าเธอแล้วอธิบายให้ชัดเจนแล้ว เธอได้ปล่อยวางไปแล้ว"ขณะที่พูด หยุนเฟยหานมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยน และพูดว่า:"เหนี่ยนสือ เมื่อคืนเธอพูดแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าจะกราบขอโทษคุณหนูเสิ่นน่ะ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าไม่หยุด ราวกับว่าเธอกลับใจและยอมรับผิด เธอก้าวไปข้างหน้า และกราบเสิ่นม่านและพูดว่า:"พี่เสิ่น เมื่อก่อนฉันชอบประธานป๋อเพราะว่าอิจฉาก็ได้ทำหลายอย่างที่ไม่ดีกับพี่มากมาย ฉันขอโทษพี่ด้วย พี่ยกโทษให้ฉันนะ"ดูใบหน้าที่บริสุทธิ์ซูเฉี่ยนเฉี่ยน เสิ่นม่านขมวดคิ้วเล็กน้อยท่าทางของซูเฉี่ยนเฉี่ยนตอนนี้ดูเหมือนจะกลับใจจริงๆและตอนนี้ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้ มีแค่สองเหตุผลอันแรก ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับใจและพบรักแท้กับหยุนเฟยหานสอง ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอดทน แสดงความอ่อนแอก่อน แล้วมองหาโอกาสที่จะจัดการกับเธอถ้าไม่มีความฝันนั้น เสิ่นม่านคิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่ในข้อแรกแต่เธอฝันแบบนั้นแล้ว เธอจะไม่เชื่อว่าซูเฉี่ยนเฉี่ย
เมื่อเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนตามหยุนเฟยหานออกไป กู้ไป๋ก็พูดว่า: "นั่นคือการแบล็กเมล์""ก็แบล็กเมล์จริงนั่นแหละ "เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"พวกเขาทําร้ายนายขนาดนี้ ฉันไม่ให้เขาชดใช้หนักหน่อย ก็ขาดทุนจริงไหม?""งั้นเรื่องนี้ก็ได้ปล่อยผ่านไป?""ฉันไม่ได้พูด ""แต่คุณเพิ่ง……""มีสัญญาไหม" "…… "กู้ไป๋พูด:"เมื่อก่อนผมไม่เคยรู้เลยว่าคุณจะร้ายขนาดนี้"เสิ่นม่านตอบว่า:"ฉันเรียนรู้วิธีนี้จากคนอื่น""ใคร?"ร่างของเซียวตั๋วก็ได้โผล่มาในหัวของเสิ่นม่าน เธอไม่ตอบกู้ไป๋แต่ยืนขึ้นและพูดว่า:"โอเค เรื่องของนายจัดการเสร็จแล้ว รอเงินเข้าบัญชีฉันโอนให้นาย""ได้ครับ"กู้ไป๋ไม่เกรงใจเสิ่นม่านโทรหาเกาเยว่ เกาเยว่ก็รีบส่งคนไปรับเสิ่นม่านกลับไปมาถึงห้องซ้อม ทุกคนกําลังฝึกความยืดหยุ่น และเมื่อเสิ่นม่านเข้ามา สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่เธอคนเดียวเกาเยว่พูดกับเสิ่นม่าน:"เสิ่นม่าน เธอเข้าไปเถอะ"เสิ่นม่านพึ่งก้าวเข้าไป ก็ได้ยินเหวินหยาพูดว่า:"อ้อ นี่คือไปอยู่กับเสี่ยทั้งคืนเหรอ ตอนนีก็เกือบเที่ยงแล้วถึงกลับมา""อย่าว่าคนอื่นแบบนั้น คนเขาต้องทํามาหากิน ก็เพราะว่าตระกูลไดเล้มละลายแล้ว ว่ากันว่ายังมีหนี้
เหวินหยาดูมีพิรุธเล็กน้อย รูปร่างของเธอร้อนแรง เดิมทีเธอมีรูปร่างอวบมีส่วนโค้งนูน เธอดูเซ็กซี่มากในชีวิตจริง แต่ถ้าเธออยู่หน้ากล้อง เธอกลัวว่าเธอจะดูบวมๆเธอมีความสุขกับการกินเสมอ หากไม่ลดน้ำหนักได้ เกรงว่าจะสูญเสียโอกาสอันมีค่านี้ฉุยเสว่มองเหวินหยาอย่างครุ่นคิด จากนั้นกําหมัดแน่นนี่เป็นโอกาสของเธอและเธอต้องไม่พลาด!เสิ่นม่านที่อยู่ด้านข้าง ก็ได้มองฉากนี้"บ่ายนี้ พวกเธอไปที่สตูดิโอบนชั้นสองเพื่อถ่ายรูปโปรโมต"เกาเยว่พูดจบเขาก็หันหลังกลับ"เหวินหยา เที่ยงนี้เธอไม่ต้องกินแล้ว ตอนบ่ายจะต้องถ่ายรูป""กลัวอะไร? ให้พวกเขาแต่งรูปก็ได้แล้ว"ปากเหวินหยาพูดแบบนั้น แต่ก็เริ่มออกกําลังกายแล้วฉุยเสว่พูด :"เหวินหยา ถึงเวลากินก็ต้องกิน ไม่งั้น ถ้าฝึกหนักเธอจะรับไม่ไหว""กัปตัน ฉันว่าเธอกลัวว่าฉันลดน้ำหนักแล้วจะขโมยซีนเธอใช่ไหม?"เหวินหยาเยาะเย้ย:"ก็เพราะว่า ในบรรดาเด็กฝึก มีเพียงไม่กี่คนที่โดดเด่น ในบริษัท คะแนนของฉันก็เหมือนกับของเธอ"ตู้ซินอี่พูด :"ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะประธานเหวินกลัวว่าคนจะบอกว่าเขาใช้เส้น ไม่แน่เหวินหยาได้เป็นกัปตันของเรา""ใช่ไหม? เหวินหยาพื้นฐานครอบครัว หน้าตาดี มี