บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 411 - บทที่ 420

ทันทีที่พูดออกไปเสิ่นม่านก็เสียใจเพราะว่าเธอเห็นความรักในสายตาของป๋อซือเหยียนที่มีต่อเธอ และมันไม่เคยเปลี่ยนแปลงก่อนหน้านี้ ป๋อซือเหยียนได้ใช้ทั้งหมดของเขาแล้วเดิมพันกับความรักที่เธอมีต่อเขาป๋อซือเหยียนไม่ลังเลพูด:"แค่คุณต้องการ ผมก็จะให้""คุณมั่นใจว่าฉันไม่กล้ารับเหรอ?""ผมไม่ได้……""โอเค ฉันเบื่อที่จะเล่นต่อไป ไปที่อื่น "เสิ่นม่านเดินไปที่ทางออกของสวนสนุกป๋อซือเหยียนตกตะลึง เสิ่นม่านพูด:"อย่าบอกฉันนะว่า คุณเตรียมไว้แค่นี้"ไม่ว่าป๋อซือเหยียนทำอะไรก็จะะมีแผนสำรองตลอด นอกจากนี้ ป๋อซือเหยียนนัดเธอออกมาแบบนี้ ต้องมีต่ออีกแน่นอน เธอก็อยากรู้ ป๋อซือเหยียนที่กลัวความสูงก็ได้ข่มความกลัวนั้นแล้ว ยังมีแผนอะไรอีก"ผมพาคุณไป"ป๋อซือเหยียนเดินตามหลังเสิ่นม่าน ตอนที่เขาต้องการเข้าใกล้ เสิ่นม่านก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวระยะห่างระหว่างเขา ก็เหมือนกับก้าวนั้น ก้าวไม่ถึงสักที"แม่ง เธอพูดจริงเหรอ?"ฟู่ฉือโจวกระโดดขึ้นจากโซฟาในบ้านของเซียวตั๋วเจียงฉินอยู่ในปลายสายก็เขาพูดอย่างกระวนกระวายใจ:"แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง! ฉํนโกหกนายทำไม! ป๋อซือเหยียนได้เหมาสวนสนุกแล้ว นายคิดว่าผู้ชา

"เสี่ยวหลี่! ส่งคุณนายกลับไป!"ป๋อซือเหยียนมีท่าทีแข็งกร้าว เลขาหลี่ได้แต่ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับคุณนายป๋อว่า"คุณนาย คุณรีบ……""หลีกไป!"คุณนายป๋อสบัดมือของเลขาหลี่ ก้าวไปข้างหน้าและเดินไปหน้าเสิ่นม่านและพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย:"เสิ่นม่าน ฉันรู้ตระกูลเสิ่นล้มละลาย ตอนนี้แกขาดแคลนเงินมาก แต่แกและซือเหยียนกําลังจะหย่ากัน ดังนั้นเรามาพูดถึงเรื่องนี้ที่นี่ ตราบใดที่ฉันอยู่แกอย่าเข้าบ้านป๋ออีก! และสินทรัพย์หลังแต่งงาน แกก็อย่าหวัง!""คุณย่า!"ป๋อซือเหยียนก็ได้โมโหมากเลขาหลี่หบอกทันทีว่า:"คุณนาย คุณกลับไปเถอะครับ อย่าให้ประธานป๋อโมโหไปกว่านี้เลย!"เลขาหลี่พึางพูดจบ เสิ่นม่านก็พูดอย่างเย็นชา:"ได้ งั้นเรามาคุยกันเรื่องนี้ได้ชัด โปรดให้หลานชายตัวน้อยของคุณรีบเซ็นหย่าให้เร็วที่สุด สัญญาหย่าของฉันถูกส่งไปมากกว่าหนึ่งโหล ทั้งหมดถูกประธานป๋อฉีกไปหมด ฉันไม่เข้าใจ ประธานป๋อเป็นมาโซคิสต์เหรอ ฉันพูดไปขนาดนั้นแล้ว เขายังไม่ยอมหย่ากับฉัน"คุณนายป๋อเห็นชื่อเสียงของตระกูลป๋อสำคัญที่สุด คําพูดของเสิ่นม่านก็ได้ทำให้เธอขายหน้ามากแต่ไม่นาน คุณนายป๋อก็พูด:"แกหมายความว่า ซือเหยียนไม่เต็มใจที่จะหย่ากับแก?

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอได้กลิ่นลมทะเลเสิ่นม่านคิดว่าตัวเองฝันอยู่ แต่เมื่อลืมตาขึ้นด้วยความงุนงง ก็เห็นพระอาทิตย์ตกเธอนั่งอยู่ในเรือสําราญ สามารถมองเห็นภายนอกได้อย่างชัดเจนจากหน้าต่างของเรือสําราญดวงอาทิตย์ได้ตกดินแล้ว แสงระเรื่อยามพระอาทิตย์ตกดินนั้นสวยงามมาก และผู้คนไม่สามารถละสายตาไปได้"ถึงแล้ว?"ถึงตอนไหน?ในเรื่อไม่มีใครอยู่ในมีเพียงเธอและเซียวตั๋วเธอมองเซียวตั๋วเช็ดมีดในครัวคนเดียว จัดระเบียบข้าวของเครื่องใช้ กลิ่นหอมของเนื้อก็ลอยออกมาจากห้องครัว"มาถึงสักพักแล้ว คุณหลับสนิท ก็เลยไม่ปลุกคุณ"จากนั้นเสิ่นม่านก็สังเกตเห็นว่าเธอนอนอยู่บนเตียงใหญ่ เธอลุกขึ้น เซียวตั๋วก็พาดผ้าห่มไว้บนตัวของเสิ่นม่าน:"ลมทะเลค่อนข้างเย็นในฤดูกาลนี้ แต่ว่า ก็สวยมาก"บนเรื่อได้เปิดฮีทเตอร์ เสิ่นม่านไม่รู้สึกถึงความหนาวเย็น แต่เพียงรู้สึกว่าพระอาทิตย์ตกนอกเรือสําราญส่องมาบนตัวของเธออย่างอบอุ่น ให้ความอบอุ่นแก่เธอ"หลอกฉันมาที่นี่ เพื่อฉลองวันเกิดฉัน?"เสิ่นม่านก็ได้ถามเซียวตั๋วตรงๆเซียวตั๋วก้าวถอยหลัง ทักทายกับเสิ่นม่านราวสุภาพบุรุษ และถามว่า:"คุณหนูเสิ่น เชิญทานอาหารค่ำกับผมได้ไหมครับ""

เมื่อได้ยินเจียงฉินพูดเสียงดัง ดังมากจนเซียวตั๋วก็ได้ยินเสิ่นม่านหน้าแดง มองเซียวตั๋วข้างๆโดยไม่รู้ตัวและถามว่า:"เขา……เตรียมงานเลี้ยงอาหารค่ำให้ฉัน?""ใช่ใช่ ที่โรงแรมรอยัล! ได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่ตัวเองแล้ว ฉันให้ฟู่ฉือโจวไปรับเธอ เธออยู่ที่ไหน"เสิ่นม่านปิดไมค์โทรศัพท์กระซิบคําถาม:"คุณยังเตรียมงานที่โรงแรมรอยัลให้ฉัน?"เซียวตั๋วส่ายหัวเสิ่นม่านรู้ทันทีนี่คือเซอร์ไพรส์ที่เจียงฉินและฟู่ฉือโจวเตรียมแทนเซียวตั๋ว"งั้น……เซียวตั๋วอยู่ที่นั่นไหม?"เจียงฉินพูดติดๆ ขัดๆ เล็กน้อย:"แน่ แน่นอนว่าอยู่! เขากําลังรอเธอที่โรงแรมรอยัล!"เสิ่นม่านก็ได้ถามออกไป:"ถ้าเซียวตั๋วอยู่กับพี่ แล้วตอนนี้คนนี้อยู่ข้างๆ ฉันคือใคร?""อะไรนะ อาตั๋วอยู่กับเธอ?"เจียงฉินกระโดดทันใด ฟู่ฉือโจวก็กระโดดเช่นกัน :"อะไรนะ! เธอสองคนอยู่ด้วยกัน?"ฟู่ฉือโจวและเจียงฉินดูเหมือนจะกระโดดลงจากรถ และเสิ่นม่านได้ยินเสียงเบรกกะทันหันทางปลายสายฟู่ฉือโจวโมโหจนกัดฟัน:"พวกเธออยู่ด้วยกันทําไมเราไม่บอกเราเร็วกว่านี้? ฉันบอกเธอนะ ฉันใช้เงินหลายแสนเพื่อเหมาโรงแรมรอยัลนั้น! พวกเธอกลับมาเลย!""ใช่ฉลองวันเกิดแต่

เรื่องราวภายนอกเล่านั้นเป็นตํานานจริงๆ แต่มีบางอย่างผิดปกติอุตสาหกรรมของตระกูลเซียวใหญ่ขนาดนี้ การตามหาที่อยู่ของเซียวตั๋วง่ายมากสิบหกปี จะหาไม่เจอได้ไงแต่ในเรื่องเล่านี้ ไม่มีร่องรอยของตระกูลเซียว"คุณรู้ว่าตระกูลเซียวได้ตัวได้เพราะอะไรไหม?""กองทัพทหาร? "เสิ่นม่านโพล่งออกมาตระกูลเซียว ตั้งแต่รุ่นแรกก็พึ่งพากองทัพในการก่อตั้งธุรกิจ แต่ต่อมาด้วยการเปลี่ยนแปลงนโยบาย พวกเขาค่อยๆกลายเป็นนักธุรกิจแต่ตระกูลเซียวไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย และจนถึงทุกวันนี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาเก่าของตระกูลเซียวยังคงมีเส้นสายและความแข็งแกร่งที่ไม่สามารถดูถูกได้"ม่านม่าน เหตุผลที่ผมอยู่เคียงข้างคุณเสมอไม่ได้ ก็เพราะผมต้องเชื่อฟังคําสั่งของเบื้องบนของตระกูลเซียว แต่ตอนนี้ผมได้เข้าสานต่อตระกูลเซียวแล้วจะไม่มีเรื่องนั้นอีก"เซียวตั๋วกํามือของเสิ่นม่าน และพูดด้วยเสียงเบา:"ผมจะปกป้องคุณ และจะไม่ให้คุณได้รับบาดเจ็บอีก"เสิ่นม่านไม่ได้ถามต่อเห็นได้ชัดว่า เซียวตั๋วกลัวว่าหลังจากที่เธอรู้ความจริงเธอจะตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นเวลานี้ ไฟหน้ากะพริบในระยะไกลดึงดูดความสนใจของสองคนเมื่อเห็นร่างสองคนลงจากรถ เจียง