บทที่ 412

ทันทีที่พูดออกไปเสิ่นม่านก็เสียใจ

เพราะว่าเธอเห็นความรักในสายตาของป๋อซือเหยียนที่มีต่อเธอ และมันไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ก่อนหน้านี้ ป๋อซือเหยียนได้ใช้ทั้งหมดของเขาแล้วเดิมพันกับความรักที่เธอมีต่อเขา

ป๋อซือเหยียนไม่ลังเลพูด:"แค่คุณต้องการ ผมก็จะให้"

"คุณมั่นใจว่าฉันไม่กล้ารับเหรอ?"

"ผมไม่ได้……"

"โอเค ฉันเบื่อที่จะเล่นต่อไป ไปที่อื่น "

เสิ่นม่านเดินไปที่ทางออกของสวนสนุก

ป๋อซือเหยียนตกตะลึง เสิ่นม่านพูด:"อย่าบอกฉันนะว่า คุณเตรียมไว้แค่นี้"

ไม่ว่าป๋อซือเหยียนทำอะไรก็จะะมีแผนสำรองตลอด นอกจากนี้ ป๋อซือเหยียนนัดเธอออกมาแบบนี้ ต้องมีต่ออีกแน่นอน เธอก็อยากรู้ ป๋อซือเหยียนที่กลัวความสูงก็ได้ข่มความกลัวนั้นแล้ว ยังมีแผนอะไรอีก

"ผมพาคุณไป"

ป๋อซือเหยียนเดินตามหลังเสิ่นม่าน ตอนที่เขาต้องการเข้าใกล้ เสิ่นม่านก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว

ระยะห่างระหว่างเขา ก็เหมือนกับก้าวนั้น ก้าวไม่ถึงสักที

"แม่ง เธอพูดจริงเหรอ?"

ฟู่ฉือโจวกระโดดขึ้นจากโซฟาในบ้านของเซียวตั๋ว

เจียงฉินอยู่ในปลายสายก็เขาพูดอย่างกระวนกระวายใจ:"แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง! ฉํนโกหกนายทำไม! ป๋อซือเหยียนได้เหมาสวนสนุกแล้ว นายคิดว่าผู้ชา