All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 371 - Chapter 380

คุณนายป๋อก็โกรธมาก รีบไปที่ห้องทํางานของป๋อซือเหยียนทันที "ซือเหยียน! "คุณนายป๋อเข้ามา ซึ่งทําให้เลขาหลี่ในห้องทำงานตกใจ เลขาหลี่เห็นแบบนั้นก็ได้พูด:"ประธานป๋อ ยังไงผมออกไปก่อน"ป๋อซือเหยียนพยักหน้าคุณนายป๋อเดินเข้าไป พูดด้วยความโกรธ"แกยังทํางานที่นี่อีก! แกรู้ไหมว่าลูกของแกจะเรียกคนอื่นว่าพ่อแล้ว?"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว :"คุณย่า ท่านพูดอะไร?""ฉันพูดอะไร? ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหนีไปกับผู้ชายคนอื่น! แกรู้ไหม? เธอท้องลูกของแกนะ! แกให้เธอหนีไปได้ไง?"คุณนายป๋อโกรธสีหน้าของป๋อซือเหยียนนิ่งเรียบ เหมือนว่าไม่ได้เก็บใส่ใจ:"ผมปล่อยเธอไปเอง" "อะไรนะ?! "คุณนายป๋ออึ้ง คิดว่าตัวเองได้ยินผิดจะมีคนผลักลูกชายและผู้หญิงของตัวเองให้ชายอื่นได้ไง?!คุณนายป๋อพูดด้วยความโกรธ:"ซือเหยียน แกรู้ไหมว่าแกกําลังทําอะไรอยู่? ตระกูลป๋อของฉันทำไมถึงได้มีคนที่ขี้ขลาดแบบแกเช่นนี้! ฉันยังคิดว่าหล่อนได้ถูกผู้หญิงอย่างเสิ่นม่านพาตัวไป แกรู้ไหมว่าย่าแกได้ไปขายหน้าที่โรงพยาบาล?"พูดถึงชื่อของเสิ่นม่าน ป๋อซือเหยียนก็ได้นิ่ง"ท่านเคยเห็นเสิ่นม่าน? เธออยู่ในโรงพยาบาลเหรอ?"ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมามีเรื่องใหญ่เกิ

"รู้แล้ว "เสิ่นม่านคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า:"นายให้ผู้คนไปที่สถานีตํารวจเพื่อตรวจสอบ ดูว่ามีโสเภณีในวัยเดียวกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่ถูกคุมขังไหม?""โสเภณี?"เลขาจางรู้สึกงงสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับโสเภณียังไง?เสิ่นม่านจําได้ว่า ชาติก่อนที่หยุนเฟยหานเจอกับซ่งเหนี่ยนสือ หนังสือพิมพ์ได้บอกว่าซ่งเหนี่ยนสือเป็นโสเภณี สันนิษฐานว่าเป็นเพราะการค้าประเวณีเลยเข้าคุก และถูกทรมานด้วยโรคภัยไข้เจ็บในคุก ทนกว่าครึ่งปีก่อนที่จะเสียชีวิตหาโสเภณีในวัยเดียวกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนน่าจะได้คำตอบ"ไม่ว่ายังไง นายแค่ทําในสิ่งที่ฉันพูด และฉันคิดว่าจะพบเบาะแสบางอย่าง""ครับ ประธานเสิ่น"แม้ว่าเลขาจางจะไม่รู้ว่าทําไม แต่เขาก็ยังทําในสิ่งที่เสิ่นม่านต้องการเสิ่นม่านวางสาย เจียงฉินถามอย่างสงสัย:"เธอสงสัยว่าซ่งเหนี่ยนสือตัวจริงถูกจําคุกในข้อหาค้าประเวณี และซูเฉี่ยนเฉี่ยนใช้วิธีอะไรมาแอบอ้างเป็นเธอ?""แค่เดาค่ะ"เสิ่นม่านพูดไปเรียบๆ:"แม่ซูก็ยืนยันว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นลูกสาวของเธอ ดังนั้นตัวตนของซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะต้องเป็นของปลอม เนื่องจากเธอสามารถแอบอ้างเป็นคนอื่นได้ ความเป็นไปได้น่าจะเป็นนักโทษหญิงที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเจอตอนที

"ครับประธานป๋อ"เลขาหลี่ตะโกนไปที่ประตู:"เอาตัวมาเลย!"หยุนเฟยหานขมวดคิ้ว เห็นว่าคนที่ประตูถูกนําตัวเข้ามาโดยบอดี้การ์ดสองคนแ ทั้งสองฝ่ายที่ต่อสู้กันในห้องส่วนตัวก็หยุดทันทีเมื่อเห็นว่าคนนั้นถูกตีจนหน้าบวม เขาถูกมัดแล้วก็คุกเข่าลงพื้นป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"มือไหนตี ก็ตัดมือนั้น""อื้อ! อื้อ!"บอดี้การ์ดก็ได้ดิ้นรนหยุนเฟยหานไม่ได้พูด เห็นว่ามือของบอดี้การ์ดถูกตีด้วยค้อน บอดี้การ์ดก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ในที่สุดทั้งคนก็สลบสายตาของหยุนเฟยหานเย็นชา แต่เดิมทีเมืองไห่เฉิงเป็นสถานที่ของป๋อซือเหยียน ถ้าเขามีเรื่องในเวลานี้ เขาไม่มีโอกาสชนะนอกจากนี้ ตอนกลางวัน เซียวตั๋วได้พาคนมาหาเขาแล้ว"จบแล้วครับเรื่องแล้ว"ป๋อซือเหยียนยืนขึ้นและมองหยุนเฟยหานอย่างไร้ความรู้สึก:"ถ้าคุณหยุนอยากคิดบัญชีของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ผมต้อนรับทุกเมื่อ แต่ผมกลัวว่าคุณไม่มีความสามารถนั้น"คนของป๋อซือเหยียนเดินตามหลังเขา และก็ได้ออกจากไนท์คลับเลขาเหวินยืนอยู่ข้างหยุนเฟยหานขมวดคิ้วและพูดว่า:"ท่านครับเราปล่อยมันไปแบบนี้เหรอครับ?"ไม่ว่าจะพูดยังไง ตระกูลหยุนของพวกเขาก็เป็นเจ้าของเมืองหลินเฉิงเช่นกัน แต

เสิ่นม่านคิดอย่างรอบคอบครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "น่าหงุดหงิด""แค่นี้""ฉันกําลังคิด ท่าทางของท่านประธานซ่ง เหมือนว่าเขาไม่รู้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของเขา" "หา? "เจียงฉินรู้สึกตัว ได้ดูข่าวนั้นอย่างละเอียด มองดูฉากกอดและร้องไห้เกือบ 360 องศาในวิดีโอ ท่านประธานซ่งดูไม่เหมือนเขากําลังเสแสร้งจริงๆเสิ่นม่านถาม:"คุณชายฟู่ ใครเป็นเจ้าภาพจัดงานแถลงข่าวครั้งนี้?""มันจะเป็นใครอีก? แน่นอนว่าเป็นตระกูลหยุน"พูดถึงตระกูลหยุน ฟู่ฉือโจวอดไม่ได้ที่จะพูดไม่ออกและพูดว่า:"เธอไม่รู้ว่าตระกูลหยุนลงทุนแค่ไหน การแถลงข่าวครั้งนี้เชิญคนชั้นสูงทั้งหมดที่สามารถเชิญได้ แต่แน่นอนว่าชื่อใหญ่ที่ได้รับเชิญส่วนใหญ่นั้นมาจากเมืองหลินเฉิง รวมถึง CEO ขององค์กรหลายคนในเมืองไห่เฉิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลซ่ง""พวกใหญ่คนโตเหล่านั้นก็มาที่เมืองไห่เฉิงเพื่อหยุนเฟยหาน หยุนเฟยหานทําแบบนี้ อาจจะทำให้เซียวตั๋วดู"เมื่อวานนี้เซียวตั๋วเพิ่งไปหาหยุนเฟยหาน หยุนเฟยหานทําแบบนี้ เหมือนว่าอยากจะแสดงอำนาจของตัวเองฟู่ฉือโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:"อย่าว่า เหมือนว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ว่าเซียวตั๋วไม่มีทางมองของพวกน

เสิ่นม่านมองไปที่ห้องครัวโดยไม่รู้ตัว เซียวตั๋วสวมผ้ากันเปื้อนสีดํา และท่าทางการเจียวไข่ก็ดูสบายๆอาจรู้สึกถึงสายตาของเสิ่นม่าน เซียวตั๋วเงยหน้าขึ้น และก็ได้จ้องตาเธอเสิ่นม่านรีบมองไปที่อื่น แต่ก็สายเกินไป"ได้เวลากินแล้ว!"ฟู่ฉือโจวตะโกน จากนั้นเขาก็เดินออกมาคนเดียวพร้อมจานอาหารสําหรับสามคนในขณะที่ เซียวตั๋วถือจานในมือของเขาและวางไว้ตรงหน้าเสิ่นม่านฟู่ฉือโจวเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"เฮ้อ เมื่อไหรแกจะดูแลฉันที่เป็นเพื่อนแกดีแบบนี้บ้าง"เจียงฉินเถียง:"กับนาย? ชาติหน้า"เสิ่นม่านก้มหัวกินข้าว มีข้อความจากป๋อซือเหยียนก็ได้ส่งมาที่มือถือของเธอเสิ่นม่านมองเซียวตั๋ว เห็นว่าเซียวตั๋วไม่ได้มองไปทางเธอ ถึงได้กดดูข้อความ ป๋อซือเหยียน: เจอกันที่โรงแรมรอยัลตอนสองทุ่มเสิ่นม่านลังเลอยู่ครู่หนึ่งและคิดถึงความฝัน เธอส่งข้อความไปเสิ่นม่าน: ไม่ล่ะ เดี๋ยวฉันไปหาคุณที่ป๋อซือกรุ๊ปหลังจากส่งข้อความ เสิ่นม่านก็วางมือถือบนโต๊ะเสิ่นม่านวางตะเกียบในมือลงพูด :"ฉันกินอิ่มแล้ว ฉันมีธุระขอออกไปก่อน"เจียงฉินถาม:"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม?""ไม่ ฉันจะไปจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ"เสิ่นม่