"ครับประธานป๋อ"เลขาหลี่ตะโกนไปที่ประตู:"เอาตัวมาเลย!"หยุนเฟยหานขมวดคิ้ว เห็นว่าคนที่ประตูถูกนําตัวเข้ามาโดยบอดี้การ์ดสองคนแ ทั้งสองฝ่ายที่ต่อสู้กันในห้องส่วนตัวก็หยุดทันทีเมื่อเห็นว่าคนนั้นถูกตีจนหน้าบวม เขาถูกมัดแล้วก็คุกเข่าลงพื้นป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"มือไหนตี ก็ตัดมือนั้น""อื้อ! อื้อ!"บอดี้การ์ดก็ได้ดิ้นรนหยุนเฟยหานไม่ได้พูด เห็นว่ามือของบอดี้การ์ดถูกตีด้วยค้อน บอดี้การ์ดก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ในที่สุดทั้งคนก็สลบสายตาของหยุนเฟยหานเย็นชา แต่เดิมทีเมืองไห่เฉิงเป็นสถานที่ของป๋อซือเหยียน ถ้าเขามีเรื่องในเวลานี้ เขาไม่มีโอกาสชนะนอกจากนี้ ตอนกลางวัน เซียวตั๋วได้พาคนมาหาเขาแล้ว"จบแล้วครับเรื่องแล้ว"ป๋อซือเหยียนยืนขึ้นและมองหยุนเฟยหานอย่างไร้ความรู้สึก:"ถ้าคุณหยุนอยากคิดบัญชีของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ผมต้อนรับทุกเมื่อ แต่ผมกลัวว่าคุณไม่มีความสามารถนั้น"คนของป๋อซือเหยียนเดินตามหลังเขา และก็ได้ออกจากไนท์คลับเลขาเหวินยืนอยู่ข้างหยุนเฟยหานขมวดคิ้วและพูดว่า:"ท่านครับเราปล่อยมันไปแบบนี้เหรอครับ?"ไม่ว่าจะพูดยังไง ตระกูลหยุนของพวกเขาก็เป็นเจ้าของเมืองหลินเฉิงเช่นกัน แต
เสิ่นม่านอึ้งเป็นเวลานาน:"งั้นคุณ……เล่นลิ้นไม่ใช่เหรอ "เซียวตั๋วไตร่ตรองครู่หนึ่งแล้วตอบว่า:"เกือบจะ "เสิ่นม่านอึ้งหยุนเฟยหานคิดว่าออกเงินห้าร้อยล้านเรื่องนี้ก็จบแต่นี่เป็นเพียงความคิดฝ่ายเดียวของหยุนเฟยหานเซียวตั๋วแบล็กเมล์เงินจากมือของหยุนเฟยหาน แล้วจะคิดชําระบัญชีทีหลังไม้นี้ ร้ายมาก"แล้วคุณจะทําอะไรต่อไป? "เมื่อมองไปที่ดวงตาที่อยากรู้อยากเห็นของเสิ่นม่าน รอยยิ้มแวบเข้ามาในดวงตาของเซียวตั๋ว:"อยากรู้?"เสิ่นม่านพยักหน้าไม่หยุดเซียวตั๋ววางนิ้วลงบนแก้มแล้วกระซิบ:"จูบผม แล้วผมจะบอกคุณ""เซียวตั๋ว!"ใบหน้าของเสิ่นม่านแดงเซียวตั๋วคนนี้เป็นคนนิสัยไม่ดี ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเซียวตั๋วก็จงใจยกราคาประมูลเพื่อดึงดูดความสนใจของเธอ ทำให้เธอมีเงินไม่พอ เธอจึงทำได้เพียงไปหาเซียวตั๋วเพื่อยืมในตอนนั้นเธอไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่ตอนนี้คิดดู น่าจะเป็นแผนที่เซียวตั๋วอยากจะรู้จักเธออย่างเป็นทางการ!"ก็ได้ ไม่แกล้งคุณแล้ว"เซียวตั๋วลุกขึ้นและพูดว่า:"เขาตบคุณสองครั้ง ผมจะให้เขาค่อยๆชดใช้ เงินห้าร้อยล้านเป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อย ง่ายถ้าต้องจบเลยทีเดียว แต่ถ้าค่อยๆ ทรมานก็จะเจ็บปวดกว่
เสิ่นม่านคิดอย่างรอบคอบครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "น่าหงุดหงิด""แค่นี้""ฉันกําลังคิด ท่าทางของท่านประธานซ่ง เหมือนว่าเขาไม่รู้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของเขา" "หา? "เจียงฉินรู้สึกตัว ได้ดูข่าวนั้นอย่างละเอียด มองดูฉากกอดและร้องไห้เกือบ 360 องศาในวิดีโอ ท่านประธานซ่งดูไม่เหมือนเขากําลังเสแสร้งจริงๆเสิ่นม่านถาม:"คุณชายฟู่ ใครเป็นเจ้าภาพจัดงานแถลงข่าวครั้งนี้?""มันจะเป็นใครอีก? แน่นอนว่าเป็นตระกูลหยุน"พูดถึงตระกูลหยุน ฟู่ฉือโจวอดไม่ได้ที่จะพูดไม่ออกและพูดว่า:"เธอไม่รู้ว่าตระกูลหยุนลงทุนแค่ไหน การแถลงข่าวครั้งนี้เชิญคนชั้นสูงทั้งหมดที่สามารถเชิญได้ แต่แน่นอนว่าชื่อใหญ่ที่ได้รับเชิญส่วนใหญ่นั้นมาจากเมืองหลินเฉิง รวมถึง CEO ขององค์กรหลายคนในเมืองไห่เฉิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลซ่ง""พวกใหญ่คนโตเหล่านั้นก็มาที่เมืองไห่เฉิงเพื่อหยุนเฟยหาน หยุนเฟยหานทําแบบนี้ อาจจะทำให้เซียวตั๋วดู"เมื่อวานนี้เซียวตั๋วเพิ่งไปหาหยุนเฟยหาน หยุนเฟยหานทําแบบนี้ เหมือนว่าอยากจะแสดงอำนาจของตัวเองฟู่ฉือโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:"อย่าว่า เหมือนว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ว่าเซียวตั๋วไม่มีทางมองของพวกน
"เงินพวกนั้นยังต้องใช้ ตอนนี้แตะไม่ได้"เจียงฉินกลอกตาของเธอ:"เงินเยอะขนาดนั้น! แกจะเก็บมันไว้เป็นสินสอดทองหมั้น?"เซียวตั๋วตอบไปเรียบๆ :"อืม ประมาณนั้น"เจียงฉินตกตะลึง:"เป็นสินสอดทองหมั้นจริงเหรอ?"ใบหน้าของเสิ่นม่านแดงก่ำ ก็นั่งบนโซฟาทันที พูดไปเรียบๆ :"ฉันก็หิวแล้ว ทำไมอาหารยังไม่เสร็จ""ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว! พวกเธอสามคน สามปาก! แต่ไม่มีใครสละเวลามาช่วยฉัน!""ฉันช่วย!"เจียงฉินยกมือทันที และรีบเข้าไปในครัวฟู่ฉือโจวกลอกตาขึ้น:"แม่คุณ เธอนี่มาช่วยฉันเหรอ?ไม่มาสร้างเรื่องก็ดีแค่ไหนแล้ว!""ฟู่ฉือโจว! แกกล้ารังเกียจพี่สาวอย่างฉัน? เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะฉีกหูแกออก!""ไม่กล้า ไม่กล้า ผมไปกล้าที่ไหน……"ในครัว ฟู่ฉือโจวและเจียงการทะเลาะไม่หยุดเสิ่นม่านนั่งบนโซฟาอย่างประหม่า เซียวตั๋วนั่งห่างจากเสิ่นม่านไม่มาก เขาเปิดระยะที่ปลอดภัยและให้โอกาสเสิ่นม่านหายใจเมื่อเห็นว่าเซียวตั๋วไม่ได้พูด เสิ่นม่านก็มองเซียวตั๋วโดยไม่รู้ตัว เห็นว่าเซียวตั๋วสวมเพียงชุดลำรองง่ายๆ ไหล่กว้างและเอวบางสัดส่วนร่างกายที่เพรียวบางและสมบูรณ์แบบ ชุดลำรองหลวมเผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าที่ละเอียดอ่อนของเขา ขาดชุดที่
เสิ่นม่านมองไปที่ห้องครัวโดยไม่รู้ตัว เซียวตั๋วสวมผ้ากันเปื้อนสีดํา และท่าทางการเจียวไข่ก็ดูสบายๆอาจรู้สึกถึงสายตาของเสิ่นม่าน เซียวตั๋วเงยหน้าขึ้น และก็ได้จ้องตาเธอเสิ่นม่านรีบมองไปที่อื่น แต่ก็สายเกินไป"ได้เวลากินแล้ว!"ฟู่ฉือโจวตะโกน จากนั้นเขาก็เดินออกมาคนเดียวพร้อมจานอาหารสําหรับสามคนในขณะที่ เซียวตั๋วถือจานในมือของเขาและวางไว้ตรงหน้าเสิ่นม่านฟู่ฉือโจวเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"เฮ้อ เมื่อไหรแกจะดูแลฉันที่เป็นเพื่อนแกดีแบบนี้บ้าง"เจียงฉินเถียง:"กับนาย? ชาติหน้า"เสิ่นม่านก้มหัวกินข้าว มีข้อความจากป๋อซือเหยียนก็ได้ส่งมาที่มือถือของเธอเสิ่นม่านมองเซียวตั๋ว เห็นว่าเซียวตั๋วไม่ได้มองไปทางเธอ ถึงได้กดดูข้อความ ป๋อซือเหยียน: เจอกันที่โรงแรมรอยัลตอนสองทุ่มเสิ่นม่านลังเลอยู่ครู่หนึ่งและคิดถึงความฝัน เธอส่งข้อความไปเสิ่นม่าน: ไม่ล่ะ เดี๋ยวฉันไปหาคุณที่ป๋อซือกรุ๊ปหลังจากส่งข้อความ เสิ่นม่านก็วางมือถือบนโต๊ะเสิ่นม่านวางตะเกียบในมือลงพูด :"ฉันกินอิ่มแล้ว ฉันมีธุระขอออกไปก่อน"เจียงฉินถาม:"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม?""ไม่ ฉันจะไปจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ"เสิ่นม่
เจียงฉินกลอกตาและพูดว่า "ฉันคิดว่า ก็พอๆ กันนั่นแหละ เรื่องของไป๋ซูหยวนครั้งที่แล้วจัดการหรือยัง?""โถ ไป๋ซูหยวนอะไรนั่นทำอะไรไม่ได้หรอก เซียวตั๋วไม่สนใจอะไรเธอเลย"เจียงฉินอารมณ์ไม่ดีจึงเตะฟู่ฉือโจวไปที:"เป็นแบบนั้นก็ดี!"ฟู่ฉือโจวก็ได้ร้องเจ็บ:"แม่คุณ! อยู่ดีๆ มาเตะผมทำไท!"ในป๋อซือกรุ๊ปเสิ่นม่านพึ่งเข้าป๋อซือกรุ๊ป ก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนไม่น้อย"นี่คุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่นไม่ใช่เหรอ? เธอมาที่นี่ทำไม?""ยังไม่เข้าใจเหรอ? ก่อนหน้านี้คุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่นได้ฉีกหน้าประธานป๋อของเราในที่สาธารณะ แต่ตอนนี้ตระกูลเสิ่นล้มละลายแล้วแน่นอนว่าเธอต้องการกลับมาหาประธานป๋อของเรา!""ก็คิดว่าจะหยิ่งได้ขนาดไหนก็ได้แค่นี้! สุดท้ายก็มาขอร้องคืนดีกับประธานป๋อไม่ใช่เหรอ?"……คำพูดพวกนั้นก็ได้มาถึงหูของเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านทำเป็นไม่ได้ยินล่าสุดข่าวได้บอกว่าตระกูลเสิ่นและตระกูลป๋อได้ไม่ถูกกัน ตอนนี้เสิ่นซือกรุ๊ปล้มละลายแล้ว เธอมาที่ป๋อซือ ก็เลี่ยงไม่ได้ที่คนรอบข้างจะนินทาแต่ว่าตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรพวกนั้นเลขาหลี่รออยู่ที่ชั้นหนึ่งเมื่อเขาเห็นเสิ่นม่านมาแล้ว เขาก็เข้าไปทักทายทันที:"คุณหญิ
เหมือนว่าป๋อซือเหยียนไม่ได้โกหกเสิ่นม่านเงียบ หรือว่า คนเปลี่ยนไปได้ชาตินี้ป๋อซือเหยียนได้เห็นท่าแท้ของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ดังนั้นเขาจึงไม่ชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยนต่อ"คุณยังจำบริษัทเหล่านี้ได้ไหม?"เสิ่นม่านเปิดไฟล์ในมือถือวางตรงหน้าป๋อซือเหยียนในมือถือล้วนเป็นบริษัทที่ป๋อซือเหยียนลงมือกับตระกูลเสิ่นแม้ว่าเธอจะรู้ว่าที่ถามป๋อซือเหยียนในชาตินี้ เป็นไปได้ยากที่จะได้คำตอบ แต่ก็ยังอยากลองดู"ไม่มี"ป๋อซือเหยียนมองกลับมา ตามคาดเพราะการปรากฏตัวของเธอในชาตินี้ทำให้ป๋อซือเหยียนไม่ทันสังเกตบริษัทพวกนั้นของตระกูลเสิ่นเสิ่นม่านสูดลมหายใจเข้าลึก ๆนับตั้งแต่ความฝันนั้น เธอให้คนไปตรวจสอบบัญชีของบริษัทย่อยเหล่านั้นปรากฎว่าบริษัทย่อยเหล่านั้นได้ขาดทุนมาเป็นเวลานาน เงินทั้งหมดถูกลุงรองเสิ่นยักยอกเอาไปใช้ ซึ่งจะนําไปสู่ปัญหาร้ายแรงในบัญชีในชาติที่แล้วป๋อซือเหยียนได้จัดการกับบริษัทพวกนั้น เธอคิดว่าเป็นการแก้แค้นของป๋อซือเหยียนตอนนี้ดูเหมือนว่า ถ้าป๋อซือเหยียนในชาติที่แล้วการทําลายตระกูลเสิ่นไม่ใช่เพื่อแก้แค้น แต่เพื่อปกปิดความจริงที่ว่าลุงรองเสิ่นได้เกี่ยวข้องกับการพนันและการทุจริต งั้นเรื่องก็
"มีสัญญามีน่ะมี……"แต่มันไม่ใช่สัญญาทาสซะหน่อยเสิ่นม่านไม่ได้พูดออกไป ก็ได้หยิบสัญญาบนโต๊ะอย่างเงียบ ๆเห็นว่าสัญญาเขียนว่า เซ็นสัญญากับฮั่วซือฟิล์ม"คุณต้องการจะให้ฉันเซ็นสัญญาทาสจริงเหรอ "ฮั่วหยุนเหลียนมองเสิ่นม่านเมื่อตระหนักได้ว่าพูดผิดไป เสิ่นม่านก็เปลี่ยนคําพูดทันที:"ฉันหมายความว่า คุณต้องการเซ็นสัญญากับฉัน?"ฮั่วหยุนเหลียนพูดเรียบ ๆ :"ความหมายเขียนไว้อย่างชัดเจนในสัญญาครับ""คุณฮั่ว แม้ว่าฉันคิดที่จะเดบิวต์ แต่ฉัน……""แต่คุณคิดที่จะเดบิวต์ในบริษัท M กรุ๊ปแต่ไม่ได้คิดเดบิวต์กับตระกูลฮั่วของเรา?""เอ่อ……คือ อ่า……"เสิ่นม่านเรียบเรียงคำพูดไม่ถูกตามหลักการ ก็หมายความอย่างนั้นแหละฮั่วหยุนเหลียน พูด"อย่าลืมสัญญาที่ผมเคยเซ็นกับคุณ ตระกูลเสิ่นของคุณล้มละลายแล้ว แม้แต่ตระกูลฮั่วของผมก็มีผลกระทบด้วย ตอนนี้ผมต้องการเซ็นสัญญากับคุณ เป็นสิ่งที่คุณควรทำ"เสิ่นม่านรู้สึกเหมือนติดกับ ติดกับเข้าแล้วฮั่วหยุนเหลียนบีบจุดอ่อนที่ว่าเธอไม่ยอมเป็นหนีคนอื่น มาบังคับเธอเสิ่นม่านวางสัญญาไว้ในมือพูด :"ค่ะ ฉันตกลง"ยังไงก็ตาม ต่อหน้าคนนอกเธอเป็นแค่คุณหนูของตระกูลที่ล้มละลายแล้ว ตอน
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ