บทที่ 380

เสิ่นม่านมองไปที่ห้องครัวโดยไม่รู้ตัว เซียวตั๋วสวมผ้ากันเปื้อนสีดํา และท่าทางการเจียวไข่ก็ดูสบายๆ

อาจรู้สึกถึงสายตาของเสิ่นม่าน เซียวตั๋วเงยหน้าขึ้น และก็ได้จ้องตาเธอ

เสิ่นม่านรีบมองไปที่อื่น แต่ก็สายเกินไป

"ได้เวลากินแล้ว!"

ฟู่ฉือโจวตะโกน จากนั้นเขาก็เดินออกมาคนเดียวพร้อมจานอาหารสําหรับสามคนในขณะที่ เซียวตั๋วถือจานในมือของเขาและวางไว้ตรงหน้าเสิ่นม่าน

ฟู่ฉือโจวเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"เฮ้อ เมื่อไหรแกจะดูแลฉันที่เป็นเพื่อนแกดีแบบนี้บ้าง"

เจียงฉินเถียง:"กับนาย? ชาติหน้า"

เสิ่นม่านก้มหัวกินข้าว มีข้อความจากป๋อซือเหยียนก็ได้ส่งมาที่มือถือของเธอ

เสิ่นม่านมองเซียวตั๋ว เห็นว่าเซียวตั๋วไม่ได้มองไปทางเธอ ถึงได้กดดูข้อความ

ป๋อซือเหยียน: เจอกันที่โรงแรมรอยัลตอนสองทุ่ม

เสิ่นม่านลังเลอยู่ครู่หนึ่งและคิดถึงความฝัน เธอส่งข้อความไป

เสิ่นม่าน: ไม่ล่ะ เดี๋ยวฉันไปหาคุณที่ป๋อซือกรุ๊ป

หลังจากส่งข้อความ เสิ่นม่านก็วางมือถือบนโต๊ะ

เสิ่นม่านวางตะเกียบในมือลงพูด :"ฉันกินอิ่มแล้ว ฉันมีธุระขอออกไปก่อน"

เจียงฉินถาม:"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม?"

"ไม่ ฉันจะไปจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ"

เสิ่นม่