All Chapters of 'Replacement Love' (El fuego Series 1): Chapter 101 - Chapter 110

ALLYS POV Masakit ang ulo ko at medyo hilo pa ako. Pakiramdam ko ay ang bigat-bigat ngayon ng katawan ko. Pinakiramdaman ko ang aking paligid at may naririnig akong iilang mga ingay. Dinig ko rin ang tunog ng makina sa gilid ko. Huwag mong sabihin na nasa ospital na naman ako? Naalala ko ang mga nangyari sa akin. Oo nga pala, naaksidente nga na naman pala ako sa ikalawang pagkakataon. "Doc, bakit hindi pa po siya nagigising? Marami akong dapat na itanong sa kanya!" rinig kong tanong ng isang ginang sa paligid. Si Mommy? Naririto sila. "Stable na po ang lagay niya ngayon. Mabuti at naagapan at nasalinan na natin siya kaagad ng dugo. As for now, hintayin na lamang po natin na magising siya. Iminumungkahi ko rin na dapat pagpahingahin ang pasyente," rinig kong sagot ng Doctor kay Mommy at pagkatapos non ay bumukas ang pintuan. Marahil ay umalis na ang doctor na gumamot sa akin. Marahan akong dumilat at ang una kong nakita ay ang puting kisame dito sa loob ng silid na ito. Teka? Hin

ALLYS POV Habang papaalis ako ng mansyon ay may nakita akong isang taxi na papalapit sa akin. Papalabas na ito at mukhang may inihatid lamang itong pasahero dito sa loob ng subdivision. Mabilis ko itong pinara at nang huminto ito sa aking harapan ay agad na akong sumakay. "Sa pinakamalapit po na terminal, Kuya," sabi ko sa driver. Habang papalabas kami ng subdivision ay hindi ko mapigilang mapalingon sa napakalaking gate na papasara. Mamimiss ko silang lahat. Mamimiss ko ang lahat ng mga masasayang araw ko na kasama sila. Lalong lalo na si Leon. Wala siyang alam. Hindi niya alam ang mga nangyayari ngayon sa akin. Ano kayang mararamdaman niya kapag nalaman niyang wala na ako sa poder ng mga Cuevas? Magmamahal pa kaya siya ng iba? O hahanapin niya kaya ako? Hindi! Imposible ang iniisip kong hahanapin niya ako. Siguro ay si Meldrid na ngayon ang magiging fiancee niya. 'Leon, patawarin mo ako. Patawarin mo ako sa pag-iwan ko sa iyo.' Buong byahe patungong terminal ay umiiyak ak

MELDRID POV "Now that Mariel's the impostor is out of the picture I proposed to be your son's new fiancee, Tita. You knew that I really like your son for a long time," bigkas ko kay Tita Kristine ang Mommy ni Leon. Narito ako ngayon sa kanilang mansyon at sinadya ko talagang kausapin siya para lang sa bagay na ito. Isang buntonghininga ang kanyang ginawa bago siya umiling iling sa akin. Kumunot tuloy ang noo ko dahil doon. "I don't think so, Meldrid. I think this is not the time to be involved for another engagement for my son. Hindi magandang tingnan na pagkatapos ng lahat ng mga nangyari ay magkakaroon ulit siya ng isang panibagong fiancee." "But, Tita! Mariel is dead! Matagal na! Kung hindi lang po sa impostor na babaeng iyon ay baka nalaman agad natin na wala na siya. Baka kami na ni Leon ngayon ang magkasama." I insisted to her. Pinakatitigan niya ako nang mabuti bago siya muling bumuntonghininga. "This is the time to save your son's reputation, Tita." Muli siyang umiling

ALLYS POV Ilang araw pa ang lumipas at natutunan ko na kaagad ang mamuhay ng mag-isa. Papasok ng alas otso ng umaga sa coffee shop at uuwi ng alas kwatro sa hapon. Iyon parati ang daloy ng buhay ko. Mag-isa akong nakatira sa naiwang maliit na apartment ni Daniel. Paminsan-minsan ay naihahatid niya ako pauwi kapag nagkakataon na nasa coffee shop din siya. "Alam mo, Alice. Simula ng nagtrabaho ka dito sa coffee shop ay tuwing sabado at linggo na pumupunta iyang si Sir Daniel dito. Noon kasi ay dalawang beses sa isang buwan lang iyan kung pumunta dito. Pero ngayon halos wala nang palya ang pagpunta niya dito," sabi ni Mika na kasamahan ko dito sa coffee shop na nagtratrabaho. "Naku, Mika. Baka nagkataon lang ang lahat," sabay punas ko sa counter. "Sa palagay ko ay mukhang hindi, Alice. Satingin ko ay may gusto sa iyo ang amo natin. Naku! Iniisip ko pa lang ay kinikilig na ako sa inyong dalawa. Isang napakagandang tindera at isang gwapong doctor. Parang nasa telenovela lang," umiirit

ALLYS POV Ilang buwan na ang lumipas at hindi pa rin ako makapaniwala na may buhay ang laman ng tiyan ko. Hindi naman ako nagsusuka o namimili ng mga pagkain na nais kong kainin. Tanging nahihilo lamang ang sintomas ko sa pagbubuntis ko. Tuwing nagpapacheck up ako ay sinasamahan ako ni Daniel. May mga pagkakataon nga na nagtatanong ang kaibigan niyang doctor kung siya ba ang ama ng batang dinadala ko ngayon dahil sa mga ginagawa niya. Hiyang hiya tuloy ako sa kanya. "Pasensya na talaga sa abala, Daniel," sabi ko sa kanya habang papauwi na kami galing sa check up. "It's really nothing, Alice. Alam mo naman na maaasahan mo ako," ngumisi siya at tumingin sa kalsada. "Maraming salamat talaga." Bago kami tuluyang umuwi ay dumaan muna kami sa isang grocery store at namili ng mga kakailanganin ko. Medyo malaki na rin ang tiyan ko kaya palagi na lang akong nakasuot ng mga dresses. "Malapit na ang kabuwanan mo. Gusto kong sa bahay kana tumira para naman maalagaan kita nang mabuti pati n