All Chapters of 'Replacement Love' (El fuego Series 1): Chapter 1 - Chapter 10

LEON POV [I've already told you Leon that you should pay a visit to Mariel in the hospital. Ano ka ba?! Wala ka bang pakialam sa fiancee mo hijo?] Napahilot ako sa aking sentido nang wala sa oras. "It's not like that mom. I'm just busy with the company right now. Dadalaw po ako doon kapag natapos ko na po ang lahat nang kinakailangan kong gawin dito," sabi ko habang hinihilot pa rin ang aking sentido. Napasandal ako sa backrests ng aking swivel chair at marahas kong niluwagan ang aking suot na necktie. Damn it! Hindi ko na kailangan pang ipaalam sa ina ko na nanggaling na ako doon sa hospital kanina lang. Dahil alam kong magagalit na naman siya kung bakit hindi ako nagtagal doon. Inilipat ko sa aking kabilang tenga ang hawak kong cell phone at marahang pinaikot ang upuan paharap sa malaking bintana. Kitang-kita ko sa labas ng malaking bintana ang paglubog ng araw. Na para bang naglalabanan ang dilim at ang liwanag sa kalangitan. [Puro ka na lang trabaho Leon. It's been 3 month

ALLYS POV (Still continuation of her flashbacks)Paniguradong galit na galit na ngayon si Tatay Arsing at talagang hinahanap na ako. Pero wala akong pinagsisihan sa ginawa kong pag-alis ngayon. Dahil hindi naman maganda ang trato niya sa akin simula pa lang. Naalala ko bigla kung paano niya ako bugbugin simula pa noong bata pa ako, hanggang sa ngayon na malaki na ako. At kung paano niya rin ako ikulong sa isang silid nang hindi manlang pinapakain. Patay na ang mga magulang ko at siya na mismo ang kumupkop sa akin dahil sa siya nga ang ikalawang asawa ng ina ko. Pero akala ko tratratuhin niya ako nang maayos, iyon pala ay akala lang. Sa una lamang pala siya mabait at lahat ng kabaitang ipinapakita niya noon ay tanging pagbabalatkayo lamang. Napapikit ako ng mariin at napasapo sa sariling mukha. Pilit kong pinipigilan ang paglabas ng aking mga mumunting hikbi kaya pa impit na lang akong umiyak. Ayaw kong makakuha ng anumang atensyon sa mga kasamahang pasahero dito sa loob ng bus.

ALLYS POV "You hear that Mariel? Hindi magtatagal ay babalik ka na sa dati anak. Once you fully heal all of your wounds, ay agad kitang ipapaundergo ng plastic surgery. To bring your beautiful face back. I know you want that my dear. Please fight this one. I know you can do it. You are not my daughter for nothing." Kinabahan ako bigla sa sinabi niyang iyon. Halos hindi na mapakali ang aking isipan. Gusto kong magsaya dahil sa wakas magiging ok na ang kalagayan ko pero mas nanaig pa rin sa akin ang takot. Takot na malaman nila ang totoo na hindi ako ang anak nila. Kahit hindi ko sila nakakausap ay naging magaan na rin ang pakiramdam ko sa kanila. Pero hindi ako ang anak nila. Anong gagawin nila kapag nalaman nilang hindi ako si Mariel? Gusto kong aminin ang totoo sa kanya. Gusto kong sabihin na hindi ako si Mariel. Na hindi ako ang anak nila at hindi ko rin kilala ang anak niya. Pero walang kahit isang salita ang lumalabas sa bibig ko. Pinilit kong maibuka ang mga mata ko at sa u

ALLYS POVNabigla ako nang yakapin ako ng matandang babae at humuhikbi pa siya habang ginagawa iyon sa akin. Napatingin ako sa paligid. Lahat ng mga kasambahay ay nakamasid sa akin. Siguro ay hinihintay nila kung ano man ang magiging reaksiyon ko. "Maligayang pagbabalik Miss Mariel," sabi nilang lahat nang sabay-sabay saka sila sabay-sabay ring nagsiyukuan. "Jusko Mariel bata ka! Masaya kami at magaling ka na." Iyak ng matanda saka ako tiningnan ng mula ulo hanggang paa. "Ayos ka na ba? Wala na bang masakit sa iyo?" tanong niya habang iniinspeksyon ang aking buong katawan. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gagawin. Nanginginig kong hinawakan ang kanyang dalawang kamay saka siya binigyan ng isang matamis na ngite. "Tumahan na po kayo. Maayos na po ang pakiramdam ko kaya huwag na po kayong mag-alala," sabi ko sa marahang tinig habang nakangite sa kanya. Narinig kong nagsinghapan ang karamihan sa mga kasambahay na naririto. At nakita ko rin si mommy na nakangiteng nakatingin

ALLYS POV Isang matamis na ngite ang ibinigay ko sa kanilang lahat saka tinanguhan si Nanay Tessy na nakatayo lang sa aking gilid. "Ahh ehh tama na iyan at magsiupuan na kayo. Kanina pa nagugutom si Mariel sa kahihintay sa inyo," sabi ni Nanay Tessy at naupo na sa aking tabi. Excited naman na lumapit si Lita sa kabilang gilid ko at umupo na rin. "Ano pang hinihintay niyo? Kakain na tayo," sabi niya sa mga trabahanteng nakatayo pa rin at bakas sa mga mukha ang gulat. "T-talaga po bang dito kami kakain Miss Mariel? Kasama kayo? Kasi nakakahiya naman po. Mesa po ito ng pamilya niyo samantalang mga tagapagsilbi lamang kami. Ok lang naman po sa amin kung sa dirty kitchen na lang po kami kumain." Mahabang sabi ng hardinero. Alam kong hardinero siya dahil sa suot niya. "Ano ka ba Carding! Pinaghirapan ito ng Miss Mariel mo. Siya mismo ang nagluto at naghanda ng mga pagkaing ito," sita ni Nanay Tessy rito. Nanlaki ang mga mata nila maliban kay Lita. "Naku! Patawad po sa kapangahasan