Lahat ng Kabanata ng Ex-Husband's Regret: Kabanata 81 - Kabanata 90

Nakatitig siya sa akin, bago nanlaki ang kanyang mga mata. “Merong nagbago.”“Anong ibig mong sabihin?” Tanong ko sinusubukan itago ang ngiti ko.“Merong bagay na iba tungkol sayo, ngayon na nakatingin ako sayo… ano ito? Anong nagbago?”“Hindi ko alam. Maaaring napagod lang ako na mabuhay sa pait o na ako ay nakipag sex kay Ethan…” Hinimas ko ang baba ko sa pagiisip. “Siguradong ito ay ang sex.”“Ano?!” Sumigaw siya, na kumuha ng atensyon ng mga tao sa amin.Tumawa ako kung gaano nakakatawa ang itsura niya.“Nakipag sex ka kay Ethan?” Inulit niya na para bang hindi niya makuha ang aking sinasabi sa kanya.“Oo.” Ngumiti ako inaalala ito. “Ilang beses na sa totoo lang.”“Ng sinabi mong maraming beses, ibig mong sabihin sa isang gabi o higit sa isang gabi?”Hindi ko mapigilan ang ngiti na lumitaw sa mukha ko. “Ibig kong sabihin maraming beses kada gabi ng ilang araw.”Nalaglag ang panga niya bago ang kumurba ang bibig niya at siya ay ngumiti sa akin na parang tanga.“Langya ka!

Rowan Pinanood ko habang nagpaalam si Emma at tumayo. Wala akong pakialam sa kanya kung sa katotohanan na lumabas siya ilang minuto matapos si Ava.Sinasabi ng katawan ko na sundan siya. Hindi ko makalimutan ang mga salitang sinabi ni Ava sa akin tungkol kay Emma. Ito ay gumugulo sa isip ko at kailangan ko ng mga sagot. Lalo na matapos ng mga kinikilos ni Emma.Ang sabik na meron siya sa pagpunta dito ngayon ay wala na. Pinupusta ko ang kumpanya ko na ito ay dahil nalaman namin na ang host ng function ay si Ava. Na si Ava ay hindi talunan tulad ng kanyang iniisip.Wala sa iba ay may problema dito maliban sa kanya. Si Gabe ay tinanong ang ibang mga babae para sumayaw. Si Travis naman sa kabila ng nagsisising mga tingin na binigay niya kay Letty, ay mukhang ayos na nandito. Lalo na matapos sumama si Letty sa aming sa lamesa namin.Mabagal na tumayo. Wala akong sinabi ng ang iba ay binigyan ako ng kakaibang mga tingin.Naglakad ako palabas para makita si Ava at Emma na nakatayo mag

Ava. Linggo na. Isang araw matapos ang dinner party. Kahapon ay abala pero ako ay masaya na ito ay matagumpay ano pa man.Umalis ako ng kama at nagpunta sa banyo para sa aking morning routine. Kahit na si Ethan ay umuwi pabalik sa aking bahay kasama ko, hindi siya natulog dito. Siya ay maaga nagsimula ngayon at ayawa niya na guluhin ang tulog ko kapag oras na niyang umalis.Nagsipilyo ako habang iniisip lahat ng nangyari kahapon.Ng si Emma ay inipit ako ako ay handa na sa isang showdown. Alam ko sa sandali na lumabas si Rowan at nakita ako at si Emma na nagkaharap.Nagulat ako na kaya kong mapansin ang kanyang presensya ng hindi ito magawa ni Emma. Gusto ko na bawian si Emma sa lahat ng kasinungalingan na kanyang sinabi. Gusto ko makita ni Rowan ang klase ng babae na kanyang minamahal. Totoo ang bawat salita na sinabi ko sa kanya, pero oras na para mabuksan ang kanyang mga mata.Tinitingala ng lahat si Emma. Akala nila siya ay perpekto. Na siya ay hindi kaya na gumawa ng kahit

”Nagbibiro ka, tama?” Tanong ko sa kanya, umaasa na siya ay nagibibiro lang.Malungkot siyang umiling bago iabot ang kanyang phone.AVA SHARP’S HOUSE BURNS DOWN HOURS AFTER SHE REVEALS HER IDENTITY AS HOPE FOUNDATION’S FOUNDER. Binasa ko at binasa muli ang title ng balita, umaasa na ito ay isang malaking biro. Napatunayan kong mali ako ng nagscroll ako pababa at nakita ang video ng nasusunog na bahay.Kahit na ayaw kong paniwalaan ito, imposible na itanggi na iyon nga ay ang bahay ko na nasusunog.Kinakabahan ako, nilapag ko ang phone ni Mary at mabilis na tumayo. Ang kilos ko ay nanginginig habang nagmadali ako lumabas ng kwarto.“Ava, saglit.” Tinawag niya ako pero ang mga sinabi niya ay hindi ko pinansin.Lumabo ang mga mukha ng kumilos ako sa bilis na magpapahiya sa mga bampira. Walang pumapasok sa isip ko habang papalabas ako.Sumakay sa sasakyan ko, lumabas ako sa paradahan ng si Mary ay makalabas sa pintuan. Kumaway siya. Sinusubukan akong pahintuin. Hindi ko siya pinan

”At ito ay nagpatuloy ng higit sa limang taon?” Tahimik niyang tanong.“Oo… ng nagawa ko ang una kong milyon, sobrang sabik ako na sabihin sayo, gusto ko na maging proud ka sa akin. Para makita na hindi ako isang talunan.” Bumalik ang isip ko sa araw na iyon. “Naalala ko na hinintay kita na umuwi, pero hindi ka umuwi kaya tinago ko ang balita hanggang umaga, sabik pa din na sabihin sayo. Ng makita kita sa kusina kinabukasan umupo ako sa tabi mo at sinabi na meron akong sasabihin sayo.”Humito ako para lumunok at huminga ng malalim. Ang alaala ay nakaukit sa isipan ko.“Sa halip na makinig humarap ka at nanlalamig na tumingin sa akin at sinabi na wala kang pakialam sa ano ang sasabihin ko. Na wala kang pakialam tungkol sa buhay ko o ano ang ginagawa ko. Mabangis mong sinabi sa akin na pwede akong mamatay doon mismo at kahit mangyari iyon wala kang pakialam, kaya sa halip na sayangin ang oras mo at sirain ang kanyang umaga bakit hindi na lang ako umalis at guluhin ang ibang tao.”Ang