Tumingin ako sa langit bago pinakalma ang sarili ko. Hindi ko kailangan ng maraming stress ngayon. "Hello Christine, hello Emma," sabi ko sa kontroladong boses. Ayokong humarap sa drama ngayon. Kaya ako ay magiging sibil hangga't kaya ko, pagkatapos ay alisin ang aking sarili sa sitwasyong ito. Nanunuya si Christine, pero hindi ko siya pinapansin. Nakatuon ako kay Emma. Nasa balikat pa rin niya ang lambanog. Pagkakita ko doon ay naalala ko ang araw na iyon. The way she willingly taking a bullet for me. Gusto kong makipag-ugnayan sa kanya pagkatapos ng insidenteng iyon, ngunit hindi ako sigurado kung tatanggapin ang aking mga aksyon. Sa mga mata niya, ako pa rin siguro ang kalaban niya. Tumusok ang mata ko sa kanya. "Hindi ako nagkaroon ng pagkakataong magpasalamat sa ginawa mo, ngunit magpapasalamat ako magpakailanman," sabi ko sa kanya, sinenyasan siya. Hindi ko alam kung ano ang inaasahan ko, ngunit hindi para sa kanya ang paghamak sa akin. Oo naman, alam kong hindi kami
Read more